Σελίδες

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2021

Λύσις τῆς 6ης Σφραγῖδος. Ὁ μέγας σεισμός. Ἀλλοίωσις οὐρανίων σωμάτων. Ἀνακαίνισις τῆς κτίσεως.

 Λύσις τῆς 6ης Σφραγῖδος. Ὁ μέγας σεισμός. Ἀλλοίωσις οὐρανίων σωμάτων. Ἀνακαίνισις τῆς κτίσεως.

https://www.youtube.com/watch?v=SZPM8XVpRAo

Θά παρασυρθοῦν πολλοί. Νά κοινωνᾶς, νά προσεύχεσαι, νά ζεῖς πνευματικά. Μέσα στόν ἑλληνικό λαό ὑπάρχει ἕνα γερό λεῖμμα, μία γερή μαγιά, ἡ ὁποία θά βοηθήσει νά περάσουμε αὐτά τά δύσκολα χρόνια… ὅσο μπορεῖτε, νά καλλιεργήσετε τήν ἀγάπη. Αὐτό εἶναι τό κυριώτερο ἀπ᾿ ὅλα: νά ἔχετε μεταξύ σας ἀγάπη ἀληθινή, ἀδελφική, ὄχι ψεύτικη. Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης

Όταν δυναμώνει η παγωνιά, τότε οι άνθρωποι θυμούνται τον Ήλιο…

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Πόσοι και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν, που κάνουν τη δουλειά τους με το φως του ηλίου από το πρωί μέχρι το σούρουπο, χωρίς να κοιτάξουν καν τον Ήλιο, χωρίς να αισθανθούν τον Ήλιο, χωρίς να σκεφθούν ούτε με μία σκέψη τον Ήλιο!
Πόσοι και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν, που περνούν τη ζωή τους με το φως, τη δύναμη και τη βοήθεια του Θεού, χωρίς να κοιτάξουν καν τον Θεό, χωρίς να σκεφθούν ούτε με μία σκέψη τον Θεό!
Και ο Ήλιος σιωπά χωρίς θυμό και συνεχίζει να φέγγει ασταμάτητα. Και ο Θεός σιωπά χωρίς θυμό και συνεχίζει να βοηθά ασταμάτητα.
Όμως όταν γίνεται σκοτάδι, όταν πέσει ομίχλη, όταν δυναμώνει η παγωνιά, τότε οι άνθρωποι θυμούνται τον Ήλιο, στρέφονται προς τον Ήλιο, επαινούν τον Ήλιο, αναστενάζουν για τον Ήλιο.
Έτσι και όταν γίνονται συμφορές, ανέχεια, βάσανα αβοήθητα και στενά αδιέξοδα, οι άνθρωποι θυμούνται το Θεό, στρέφονται προς το Θεό, δοξάζουν το Θεό, αναστενάζουν για το Θεό.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Στοχασμοί περί καλού και κακού»)

***

Ένας πατήρ ερώτησε τον Γέροντα Κλεόπα Ηλίε: «Τι θα γίνει Γέροντα, μετά την αναχώρησή σου προς τον Κύριο; Και εκείνος απήντησε: «Θα έλθουν δυνατότερα κρύα και σκληρές παγωνιές».

Τί εἶναι «ἡ στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδός;»

23. Ρωτήθηκε ὁ ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς τί εἶναι «ἡ στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδός». Καὶ ἀποκρίθηκε:

«Ἡ στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδὸς εἶναι νὰ πολεμάει ὁ ἄνθρωπος τοὺς λογισμούς του καὶ νὰ κόβει τὰ δικά του θελήματα ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Θεό. Καὶ αὐτὸ σημαίνει τὸ ρητό: Ἐγκαταλείψαμε ἐμεῖς τὰ πάντα καὶ σὲ ἀκολουθήσαμε».

28. Ἔλεγε ὁ μακαριστὸς Γρηγόριος ὁ Θεολόγος:

«Πῶς θὰ κατέβουμε πρὸς τὴν σωτήρια ταπεινοφροσύνη, χωρὶς νὰ ἐγκαταλείψουμε τὸν ὀλέθριο ὄγκο τῆς ὑπερηφάνειας; Ἐὰν παντοτινὰ ἐπιδιώκουμε τὴν ταπεινοφροσύνη καὶ δὲν ἀδιαφοροῦμε σὲ καμιὰ περίπτωση, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι τάχα δὲν βλαπτόμαστε ἀπὸ αὐτό. Διότι ἡ ψυχὴ ἐξομοιώνεται πρὸς τὸ ἀντικείμενο μὲ τὸ ὁποῖο ἀσχολεῖται καὶ διαπλάθεται σύμφωνα μ᾿ αὐτὰ ποὺ πράττει καὶ παίρνει τὸ ἀνάλογο σχῆμα μ᾿ αὐτά.

Γιὰ σένα λοιπὸν καὶ ἡ ἐμφάνιση καὶ τὸ ἔνδυμα, τὸ βάδισμα ὅσο καὶ τὸ κάθισμα, ἡ τροφὴ καὶ ἡ ὅλη εἰκόνα τῆς ζωῆς σου, ἀκόμη καὶ τὸ στρώσιμο τοῦ κρεβατιοῦ καὶ τὸ σπίτι καὶ τὰ ἀντικείμενα ποὺ ὑπάρχουν μέσα σ᾿ αὐτό, ὅλα ἂς εἶναι προσαρμοσμένα γιὰ λιτὴ ζωή. Ἀλλὰ καὶ ἡ ψαλμῳδία καὶ τὸ ᾆσμα καὶ ἡ καλὴ συμπεριφορὰ πρὸς τὸν πλησίον, καὶ αὐτὰ ἂς κλίνουν πρὸς τὴ λιτότητα περισσότερο παρὰ στὴν ὑπερβολή.

Μὴν κομπάζεις, σὲ παρακαλῶ, μὲ λόγους ἐπιδεικτικούς, οὔτε μὲ ᾄσματα ὑπερβολικὰ καλλίφωνα, οὔτε μὲ συζητήσεις ὑπερήφανες καὶ δυσνόητες, ἀλλὰ σὲ ὅλα νὰ ἀφαιρεῖς ἀπὸ τὸ μέγεθος.

Καλοσυνάτος μεταξὺ τῶν φίλων, ἤπιος στὸν ὑπηρέτη, ἀνεξίκακος στοὺς θρασεῖς, φιλάνθρωπος στοὺς ἀνήμπορους, ἡ παρηγοριὰ σ᾿ ὅσους ὑποφέρουν, παρὼν σ᾿ ὅσους θλίβονται, μ᾿ ἕνα λόγο μὴ παραβλέποντας κανέναν, γλυκὺς ὅταν ἀπευθύνεσαι σὲ κάποιον, ἀνοιχτόκαρδος στὴν ἐξυπηρέτηση, πρόθυμος καὶ καταδεκτικὸς πρὸς ὅλους».

30. Ἔλεγε ὁ ἀββᾶς Ἐπιφάνιος:

Αὐτό, πρίν ἀπό μερικά χρόνια, ἦταν διανοητό; Ἀδιανόητο! Συνεπώς, ἡ προφητεία περί πολέμων ἔχει βάση!

Μας μιλά ο ίδιος ο Κύριος στο Ευαγγέλιο, όταν μιλά περί των εσχάτων. Και μας λέει: “εγερθήσεται έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν. Και έσονται λιμοί και λοιμοί (αρρώστιες). Ταύτα δε πάντα αρχή οδυνών” (Ματθ.24,7) .
Που δείχνει ότι είναι πράγματι στοιχεία των εσχάτων, χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει ότι
δεν θα επαναλαμβάνονται, από την στιγμή που γράφτηκε η Αποκάλυψη, διότι από την στιγμή εκείνη αρχίζουν τα έσχατα, με πύκνωση προς τα όντως έσχατα.
Ας δούμε, αγαπητοί μου, αυτά τα τέσσερα σημεία: Μπορώ να σας πω ότι, αν υπάρχει κάτι που ηλεκτρίζει τον κάθε αναγνώστη ή ακροατή μας του βιβλίου τής Αποκαλύψεως, αυτό είναι το στοιχείο “πόλεμος”, “πείνα”, “αρρώστια”. Είναι αυτά τα στοιχεία. Πραγματικά ηλεκτρίζουν. Και, αν έχουμε μια περιέργεια να θέλουμε να ερμηνεύσουμε τη Γραφή, είναι, ακριβώς, για να αγγίξουμε, να δούμε τι θα γίνει παρακάτω και αν θα βρεθούμε μέσα στον χώρο ενός πολέμου ή μιας πείνας ή ενός λοιμού μιας αρρώστιας. Δέν θα ήθελα, όμως, παρακαλώ, έτσι να σκεφτόμαστε, γιατί σάς είπα ότι αυτά επαναλαμβάνονται διαρκώς. Ας προσέξουμε τα παρακάτω.
Κατ’ αρχάς οι πόλεμοι, είν’ ένα φαινόμενο κακών σχέσεων των ανθρώπων. Τι θα πει πόλεμος; Πόλεμος θα πεί κακές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Χαλούν οι σχέσεις τους. Και το φαινόμενο του πολέμου εμφανίστηκε πάνω στη Γή, αφ’ ότου εμφανίσθηκε ο άνθρωπος. Οι πρώτοι άνθρωπο ήσαν τέσσερις. Ο Αδάμ κ η Εύα, ο Κάιν κ ο Άβελ. Και όμως. Ο Κάιν φόνευσε τον Άβελ. Το ένα τέταρτο της Γης τότε εφονεύθη. Διότι όλοι κι όλοι οι άνθρωποι ήταν τέσσερις. Το ένα τέταρτο της ανθρωπότητος εφονεύθη. Από τότε, από τον πρώτο φόνο, που έκανε ο Κάϊν στον Άβελ, μέχρι σήμερα, έχουν σημειωθεί στην ανθρώπινη Ιστορία χιλιάδες πόλεμοι, πραγματικά χιλιάδες πόλεμοι. Ίσως, όμως πουν μερικοί: "τότε τί έρχεται να προσθέσει η προφητεία και του Χριστού και του Ευαγγελιστού Ιωάννου περί πολέμων, αφού, από την εποχή που εμφανίστηκαν οι άνθρωποι επάνω στην Γη, έχουμε πολέμους; Τί το καινούργιο, λοιπόν, μας προσθέτει, τη στιγμή που το θέμα των πολέμων είναι πολύ γνωστό, πολύ επαναλαμβανόμενο, πυκνά επαναλαμβανόμενο;"

Νεόφυτος οὐχ ὑπέγραψεν, οὐδέν ἐποιήσαμεν (Μήν διώκετε τούς ἐπισκόπους μας)


Νεόφυτος ουχ υπέγραψεν, ουδέν εποιήσαμεν

(Μην διώκετε τους επισκόπους μας)

(Αριστείδης Π.Δασκαλάκης)

«…παρακαλῶν ἐπαγωνίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει.»(Ιούδα 3)

Πρόσφατα γίναμε κοινωνοί ενός σπάνιου γεγονότος. Η Ελλαδική Εκκλησία να διώκει επίσκοπο άλλης Εκκλησίας , βάζοντας τον προκαθήμενό της «να του τραβήξει κυριολεκτικώς το αυτί».

Η Ελλαδική Εκκλησία (δηλαδή η ιεραρχία και μόνο, στο μεγάλο της μέρος ) θιγμένη από δράσεις και κηρύγματα του θεοφιλούς επισκόπου Νεοφύτου Μόρφου, ζητά απ’τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου κοινώς, να συμμαζέψει τον επίσκοπό του. Να τον φιμώσει. Να τον περιορίσει. Όχι γιατί διαδίδει λόγο αιρετικό και νοθευμένο. Απλώς και μόνο γιατί δυσκολεύει τη προπαγάνδα περί κορονομέτρων , περί κλεισίματος ναών , φιμώτρων και άλλων ωραίων νεοτερισμών, που εισαγάγουν τη νέα θρησκεία της μολυσματικότητας των Θείων Μυστηρίων. Και εν τέλει την αθεϊα. Και έχει «πέσει» πολύ χρήμα γι’αυτή την προπαγάνδα ένθεν κακείθεν.

Θα ήταν θεμιτό εάν η δράση και οι λόγοι του πανιερώτατου έζεχναν αίρεσης και προσβολής του Αγίου Τριαδικού Θεού. Το κάνει όμως; Όχι!

Δεν κηρύττει δική του διδασκαλία, ούτε κομίζει νέα πίστη, ούτε υποστηρίζει ξένο και νόθο δόγμα, αλλά μένει πιστός στην ανόθευτη πίστη που η αγία μας Εκκλησία παρέλαβε απ’τον δωρεοδότη Κύριο και τους Αποστόλους Του. Χωρίς εκπτώσεις, εκτρώσεις, οικονομίες, παρανομίες.

Καταδικάζοντας τέτοιους επισκόπους είναι σαν καταδικάζεται η πίστη την οποία υπηρετεί η ορθόδοξη εκκλησία. Η Αλήθεια. Ο Χριστός.

Μεγαλώνει ἡ πίεση γιά νά ἐπεκταθεῖ ἡ ἔρευνα μέ ἀνθρώπινα ἔμβρυα

Push on to Allow Expanded Human-Embryo Research

National Review,

The Corner, Science & Tech

Από Wesley J. Smith -2 Φεβρουαρίου 2021

«Όταν οι επιστήμονες και οι βιοηθικολόγοι υπόσχονται να ορίσουν τα ηθικά όρια σχετικά με τον πειραματισμό στην αγέννητη ζωή, δεν το εννοούν πραγματικά. Είναι όλα μία μεγάλη πρόφαση. Θα συμφωνήσουν μόνο να απαγορεύσουν αυτό που δεν μπορούν - ακόμη - να κάνουν. Και όταν μπορέσουν να το προσεγγίσουν, οι γραμμές θα χαραχθούν ξανά με απώτερο πάντα στόχο να τους επιτραπεί να κάνουν ό, τι θέλουν. Και μετά θα αναρωτηθούν...Γιατί έχει χαθεί η εμπιστοσύνη»

Όταν κατά το παρελθόν πρωτοξεκίνησαν πάνω στα πρώιμα ανθρώπινα έμβρυα οι πειραματισμοί με τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα (και όχι μόνο), οι «επιστήμονες» έδιναν την «παντοτινή» υπόσχεση ότι θα περιόριζαν τις δραστηριότητές τους στα έμβρυα των τρυβλίων Petri, που είχαν ηλικία όχι μεγαλύτερη των 14 ημερών. Με μεγάλη «επιστημοσύνη» δήλωναν πως τα έμβρυα αυτής της ηλικίας δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια συλλογή από αδιαφοροποίητα κύτταρα. Θα σταματούσαν την έρευνα χρονικά τη στιγμή που άρχιζε να αναπτύσσεται το νευρικό σύστημα.

Ήταν όλα ψέμα. Ο «κανόνας των 14 ημερών», όπως έγινε γνωστός, εμπόδισε μόνο αυτό που δεν μπορούσε να γίνει τότε. Βλέπετε, η πρόοδος της επιστήμης ήταν τέτοια που τα έμβρυα δεν μπορούσαν να διατηρηθούν για περισσότερο. Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι το όριο δεν προοριζόταν για να είναι μόνιμο. Ήταν απλά ένας χρονικός σταθμός μέχρι καταστεί δυνατό να διατηρηθούν τα έμβρυα έξω από το σώμα μιας γυναίκας για περισσότερες από δύο εβδομάδες.

Και τώρα έφτασε αυτή η ώρα, και φυσικά υπάρχει ώθηση να επεκταθεί το όριο του πειραματισμού στις 28 ημέρες.

9 Ἰουλίου. Παρασκευή. Παγκρατίου ἱερομάρτυρος ἐπισκ. Ταυρομενίας (α’ αἱ). Διονυσίου τοῦ ῥήτορος καὶ Μητροφάνους ὁσίων τῶν ἐν Ἄθῳ, Μιχαὴλ νεομάρτυρος τοῦ Ἀθηναίου (+1770). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Παρ. γ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. θ΄ 6-19).

Ρωμ. 9,6            Οὐχ οἷον δὲ ὅτι ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. οὐ γὰρ πάντες οἱ ἐξ Ἰσραήλ, οὗτοι Ἰσραήλ,

Ρωμ. 9,6                   Το γεγονός όμως ότι εξέπεσαν αυτοί από τας ευλογίας, δεν σημαίνει ότι έχει ξεπέσει και διαψευσθή υπό των πραγμάτων ο λόγος του Θεού, διότι αληθινοί Ισραηλίται δεν είναι όλοι όσοι κατάγονται σαρκικώς από τον Ισραήλ,

Τί θὰ πεῖ «ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου;»

Τί θὰ πεῖ «ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου;» Ἀγαπῶ μὲ τὴν φίλαυτη περίπτωσι; ἀγαπῶ ἐκεῖνα ποὺ θέλω; -Ὄχι! ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου μὲ τὴν ἔννοια τὴν σωστή: ἀγαπῶ τὴν σωτηρία μου! Ἂν ἐγὼ ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου, τὴν σωτηρία μου, μὲ τὸ κριτήριον αὐτὸ θὰ ἀγαπήσω καὶ τὸν ἄλλον ἄνθρωπο! Ἀγαπῶ τὸν ἄλλον σημαίνει∙ τὸν βοηθῶ νὰ φθάσει στὴν σωτηρία. Ἂν δὲν φθάσει στὴν σωτηρία, τί εἴδους ἀγάπη εἶναι αὐτή;

Νά, λοιπόν, τί ἀκόμη εἶπε γιά τούς ἔσχατους καιρούς ὁ Γέροντας Στέφανος Σέρβος:

«Οι τόσο φοβερές διώξεις της Aγίας Eκκλησίας θα γίνουν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Αντίχριστου. Τότε δεν θα μπορέσει κανείς να διδάξει το καλό, παρά μόνο το κακό. Τότε θα είναι αρκετό να αποτραβηχτεί ο καθένας όπου του δείξει ο Κύριος και να επικαλείται τον ταχύτερο δυνατό ερχομό του Κυρίου. Πριν από την κυριαρχία του Αντίχριστου, θα πρέπει ο καθένας να φροντίσει να σωθούν όσο το δυνατό περισσότεροι άνθρωποι και θα είναι μεγαλύτερη η ανταμοιβή του από τον Κύριο. Τώρα είναι για εμάς ο καιρός του κηρύγματος.