Στήν Καλύβη τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων τῆς Καψάλας ζοῦσε ἕνας μοναχός ὀνόματι Κάλλιστος μέ τόν Γέροντά του, Ρουμᾶνοι στήν καταγωγή. Ὁ π. Κάλλιστος παρεκάλεσε τόν Γέροντά του καί ἔκτισαν Ἐκκλησάκι πρός τιμήν τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, διότι τούς εἶχε σέ εὐλάβεια. Ὁ Γέροντάς του τοῦ εἶπε νά προσέξη νά μήν ἐγκαταλείψη ποτέ τό Κελλί, γιά νά μή φύγη καί ὁ Ἄγγελος πού φυλάγει τό θυσιαστήριο. Μετά τήν κοίμηση τοῦ Γέροντός του ἔζησε μόνος του στό Κελλί πολλά χρόνια. Στό γῆρας του ἔπαθαν τά ἔντερά του καί τόν παρακαλοῦσαν νά τόν πάρουν ἄλλοι πατέρες στά Κελλιά τους νά τόν γηροκομήσουν. Ἐκεῖνος, ὅμως, πιστός στήν ὑπόσχεση πρός τόν Γέροντά του, παρέμεινε στό Κελλί καί ἄναβε τό καντήλι κάνοντας ὑπομονή στόν πόνο του, γιά νά μήν φύγη ὁ Ἄγγελος. Στό τέλος τόν βρῆκαν κεκοιμημένον στό στασίδι.
*
Ο γερω Κάλλιστος ὁ Σιμωνοπετρίτης ἔζησε ἑβδομῆντα χρόνια στό Μοναστήρι του, ποτέ δέν βγῆκε στόν κόσμο καί μόνο δύο τρεῖς φορές ἀνέβηκε στίς Καρυές.
https://enromiosini.gr/oi-ekdoseis-mas/askhtikh/apofthegmata-apo-tin-askitiki-24/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου