Διάβολος, ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης IB΄, 24-11-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022
Ἅγιος ῎Εϊνταν Λιντισφὰρν τῆς Βρετανίας.
Αγιος ῎Εϊνταν τοῦ Λιντισφὰρν τῆς Βρετανίας.
31 Αὐγούστου.
Κάνει ἐντύπωση σὲ πολλοὺς ὁ λόγος τοῦ Μοναχοῦ ᾿Αγαπίου Λάνδου στὸ βιβλίο του «῾Αμαρτωλῶν Σωτηρία», ὅτι: «Εἰς τὰς ἀρχάς, ὁποὺ ἐδέχθη τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ ἡ Βρεττανία, ἦσαν εἰς αὐτὴν περίσσα εὐλαβεῖς καὶ ἐνάρετοι ἄνθρωποι».
῾Υπάρχουν ἀναφορὲς πὼς ὁ Χριστιανισμὸς κηρύχθηκε στὴν Βρετανία τὸν 1ο αἰῶνα, ἀπὸ τὸν ἅγιο ᾿Ιωσὴφ τὸν ᾿Αριμαθαίας καὶ τὸν ἅγιο ᾿Αριστόβουλο μὲ τὴν συνοδεία τοῦ Οὐαλλοῦ Μπρὰν τοῦ Εὐλογημένου, ὁ ὁποῖος διδάχθηκε τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν ᾿Απόστολο Παῦλο, μὲ τὸν ὁποῖο ἦσαν μαζὶ στὴ φυλακὴ τῆς Ρώμης.
Οἱ Βρετανοὶ διατήρησαν τὴν πίστη ἀνόθευτη μέχρι τὸ 1066, ὅταν οἱ Νορμανδοί, ὑπὸ τὸν Γουλιέλμο τὸν Κατακτητή, εἰσέβαλαν στὴν Βρεττανία καὶ ἐπέβαλαν στὸν λαὸ κάθε μέρους ποὺ κατακτοῦσαν τὰ Ρωμαιοκαθολικὰ δόγματα.
Κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία, λοιπόν, ὑπῆρξαν πολλοὶ οἱ ὁποῖοι ἀκολούθησαν τὸ Εὐαγγέλιο πιστά, ζοῦσαν μέσα στὴν ᾿Εκκλησία καὶ εἶναι ἀναγνωρισμένοι ἀπὸ αὐτὴ ὡς ῞Αγιοι.
῞Ενας ἀπὸ αὐτοὺς ἦταν καὶ ὁ ἅγιος ῎Εϊνταν τοῦ Λίντισφαρν, τοῦ ὁποίου ἡ ζωὴ εἶναι ὑπόδειγμα αὐθεντικοῦ χριστιανικοῦ καὶ ἱεραποστολικοῦ βίου.
῾Ο ἅγιος ῎Εϊνταν
῾Ο ἅγιος ῎Εϊνταν (Aidan) ἦταν ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος καὶ ἡγούμενος στὸ Λίντισφαρν (Lindisfarne).
Τὸ Λίντισφαρν εἶναι ἕνα μικρὸ νησὶ στὴν ἀκτὴ τῆς βόρειας ᾿Αγγλίας μεταξὺ τῶν σημερινῶν Μπέρουϊκ-ον-Τγουϊντ (Berwick-on-Tweed) καὶ Μπαμπούργ (Bamburgh).
῾Ο ῞Αγιος γεννήθηκε στὰ τέλη τοῦ 6ου αἰῶνα μ.Χ. στὴν ᾿Ιρλανδία. ῎Εγινε Μοναχὸς στὸ νησὶ ᾿Αϊόνα (Iona), ὅπου ὁ ἅγιος Κολούμβα [9 ᾿Ιουνίου] εἶχε ἱδρύσει τὸ μοναστήρι του νωρίτερα.
῞Οταν ὁ βασιλιὰς ἅγιος ῎Οσβαλντ [5 Αὐγούστου] τῆς Νορθαμβρίας (Northumbria) ζήτησε νὰ τοῦ στείλουν ἕναν ἐπίσκοπο γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἐκχριστιανίσει τοὺς παγανιστὲς ὑπηκόους του, ὁ ἅγιος ῎Εϊνταν χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος καὶ πῆγε στὴ Νορθαμβρία τὸ ἔτος 635 μ.Χ. ῾Η ἕδρα του ἦταν τὸ Λίντισφαρν, ὅπου ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο πρῶτα. ῞Ιδρυσε πολλὲς ᾿Ενορίες καὶ ἕνα Μοναστήρι στὸ Μέλροουζ (Melrose), κοντὰ στὸ Λίντισφαρν. Μεταξὺ τῶν πολλῶν πνευματικῶν καρπῶν του ἦταν καὶ ἡ ῾Αγία ῞Ιλδα τοῦ Γουίτμπυ [17 Νοεμβρίου] καὶ ὁ ῞Αγιος Κυθβέρτος [20 Μαρτίου].
Ἡ θέα του πιστοποιοῦσε ἕναν θρίαμβο πάνω στόν θάνατο. (Ἡ κοίμηση τοῦ π.Σεραφείμ Ρόουζ)
Στις τρείς ημέρες μεταξύ του θανάτου και του ενταφιασμού του, το σώμα του π.Σεραφείμ δεν υπέστη ούτε ακαμψία, ούτε αποσυντέθηκε στο ελάχιστο, ακόμη και με τη θερινή θερμοκρασία. Δεν υπήρχε καμιά νεκρική ωχρότητα πάνω του. Στην πραγματικότητα, το χρώμα του ήταν κυριολεκτικά χρυσωπό. Το δέρμα του παρέμεινε μαλακό και το σώμα του φάνηκε να είναι, όπως είπε ένας προσκυνητής της μονής, '' σαν ένα παιδί που κοιμάται ''.
Καθώς κειτόταν στο απλό ξύλινο φέρετρό του στην εκκλησία, το πρόσωπο του π.Σεραφείμ ακτινοβολούσε. Τόσο παρήγορη ήταν η ευγενής έκφραση της ειρήνης και ευδαιμονίας του, που οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να το καλύψουν με τον παραδοσιακό μοναστικό τρόπο.
«Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς, ἀλλὰ ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ἀρχιμανδρίτου π. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία (συνομιλία μὲ Ρουμάνους μοναχοὺς) «Ἀπὸ τὴν μοναχικὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου, Ἡγουμένου τῆς Ι.Μ. τοῦ Ὁσίου Δαυῒδ ἐν Εὐβοίᾳ»
Ἐρώτηση: Ἄν ὅμως δὲν κάνουμε ὑπακοὴ στοὺς μεγάλους, στοὺς ἀρχιερεῖς καὶ σ’ αὐτοὺς ποὺ εἶναι ὑψηλὰ στὴν Ἐκκλησία, τότε δὲν σημαίνει ὅτι δὲν κάνουμε ὑπακοή;
π. Σ. Ὑπακοὴ κάνουμε στὸν Χριστό! Ὅταν οἱ ἀρχιερεῖς, οἱ ἱερεῖς, οἱ πνευματικοὶ μᾶς λένε ἀντίθετα μὲ αὐτὰ ποὺ λέει ὁ Χριστός, δὲν ἐπιτρέπεται νὰ κάνουμε ὑπακοή.
Ἐρ. Τότε, αὐτοὶ ἐπειδὴ εἶναι ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας -ἄς τὸ ποῦμε ἔτσι, εἶναι οἱ μεγάλοι- δὲν θὰ ποῦν ὅτι ‘ἐσεῖς ἀφοῦ δὲν κάνετε ὑπακοὴ εἶστε ἐκτὸς Ἐκκλησίας’ καὶ θὰ μᾶς βγάλουν ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία;
π. Σ. Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Χριστός, πρῶτον. Δεύτερον, ποιοί ἀνήκουν στὴν Ἐκκλησία; Ποιοί εἶναι ἡ Ἐκκλησία; Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς -ποὺ ἀσκήθηκε ἐδῶ πιὸ πέρα- λέει «τῆς Ἐκκλησίας εἶναι οἱ τῆς ἀληθείας»· αὐτοὶ ποὺ εἶναι μὲ τὴν ἀλήθεια. Αὐτὸς ποὺ δὲν εἶναι μὲ τὴν ἀλήθεια, δηλαδὴ μὲ τὸν Χριστό, αὐτὸς δὲν εἶναι Ἐκκλησία. Δὲν εἶναι δηλαδὴ ἡ μίτρα ἤ τὰ ροῦχα ποὺ σὲ κάνουν ὅτι εἶσαι τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ἄν εἶσαι μὲ τὸν Χριστό, μὲ τὴν ἀλήθεια. Ὅταν λοιπὸν μᾶς λένε ‘κάνετε ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία’, αὐτοὶ ἐννοοῦν ‘κάνετε ὑπακοὴ σὲ ἐμᾶς, ἐπειδὴ φορᾶμε τὴ μίτρα καὶ τὰ ράσα’…Ἀλλὰ ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ κάνουμε ὑπακοὴ σ’ αὐτὸν ποὺ εἶναι μὲ τὸν Χριστό, μὲ τὴν ἀλήθεια, καὶ τότε ἐμεῖς εἴμαστε ἡ Ἐκκλησία καὶ ὄχι αὐτοί. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ δὲν πρέπει νὰ φοβόμαστε νὰ τὸ λέμε!
Ἐρ. Πῶς θὰ μπορούσαμε νὰ διακρίνουμε τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὸ ψέμα, ἀφοῦ ἀκόμα καὶ μ’ αὐτὸ τὸ ἐμβόλιο δὲν τὸ ξέρανε ὅλοι τὶ γίνεται, τὶ περιέχει τὸ ἐμβόλιο κλπ.
Ἡ πνευματική διαθήκη τοῦ Ὁσίου,Βίος καί Λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου.Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
[Μαρκ. 9,42: 10,1]
«Ἀπό μικρό παιδί ὅλο στίς ἁμαρτίες ἤμουνα», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, στήν πνευματική του Διαθήκη, ἡ ὁποία ἐπιγράφεται «Ἐν Καυσοκαλυβίοις, τῇ 4ῃ/17ῃ Ἰουνίου 1991»[1]. Ὁ Ὅσιος Γέροντας διαισθανόμενος τό τέλος του ἐπῆγε τό ἔτος 1991 στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου στίς 2 Δεκεμβρίου ἐκοιμήθη στήν καλύβη του, στόν Ἅγιο Γεώργιο Καυσοκαλυβίων. Καί τήν ἐπιστολή αὐτή, πού εἶναι ἡ πνευματική του διαθήκη, τήν ἄφησε ὡς πνευματική παρακαταθήκη. Τήν ὑπαγόρευσε τόν Ἰούνιο σέ ἕναν ἀπό τούς μοναχούς τῆς συνοδείας του. Καί μέσα ἀπό αὐτή φαίνεται τό πνεῦμα τό ταπεινό, τό πνεῦμα τῆς μετανοίας, τό πνεῦμα τῆς πλήρους ἄφεσης, τοῦ ἀφήματος στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
«Τώρα πού ἀκόμα ἔχω τάς φρένας μου σώας θέλω νά σᾶς πῶ μερικές συμβουλές», λέει ὁ Ἅγιος. «Ἀπό μικρό παιδί ὅλο στίς ἁμαρτίες ἤμουνα». Ἀρχίζει δηλαδή ὁ Ἅγιος νά κατακρίνει τόν ἑαυτό του. «Καί ὅταν μέ ἔστελνε ἡ μητέρα μου νά φυλάξω τά ζῶα στό βουνό, γιατί ὁ πατέρας μου, ἐπειδή ἤμασταν φτωχοί, εἶχε πάει στήν Ἀμερική γιά νά ἐργαστεῖ, ἐκεῖ πού ἔβοσκα τά ζῶα συλλαβιστά διάβαζα τόν βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλλυβίτου. Καί πάρα πολύ ἀγάπησα τόν Ἅγιο Ἰωάννη καί ἔκανα πάρα πολλές προσευχές σάν μικρό παιδί πού ἤμουνα 12-15 χρονῶν, δέν θυμᾶμαι ἀκριβῶς καλά. Καί θέλοντας νά τόν μιμηθῶ μέ πολύ ἀγῶνα ἔφυγα ἀπό τούς γονεῖς μου κρυφά καί ἦλθα στά Καυσοκαλύβια τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί ὑποτάχτηκα σέ δυό γέροντες αὐταδέλφους, Παντελεήμονα καί Ἰωαννίκιο»[2]. Ἀπό πολύ μικρή ἡλικία ὁ Ἅγιος ἄφησε τόν κόσμο καί ἦρθε στό Ἅγιον Ὄρος, μιμούμενος τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Καλυβίτη.
«Μοῦ ἔτυχε», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «οἱ δύο αὐτοί γέροντες νά εἶναι πολύ εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι, καί τούς ἀγάπησα πάρα πολύ, καί γι' αὐτό μέ τήν εὐχή τους τούς ἔκανα ἄκρα ὑπακοή. Αὐτό μέ βοήθησε πάρα πολύ. Αἰσθάνθηκα καί μεγάλη ἀγάπη καί πρός τόν Θεό καί πέρασα πάρα πολύ καλά.
Ἡ Τίμια Ζώνη τῆς Θεοτόκου
Η ΤΙΜΙΑ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Παρακλητικός Κανών εις την Αγίαν και Υπέρτιμον Ζώνην της Υπεραγίας Θεοτόκου - ΕΔΩ
Η πάνσεπτη και χαριτόβρυτη Ζώνη της Παναγίας μας, η οποία βρίσκεται στη Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος, είναι το μοναδικό κειμήλιο το οποίο σώζεται από την επίγεια ζωή της.
Κατά την ιερά παράδοση και ιστορία της Εκκλησίας μας, η Υπεραγία Θεοτόκος, τρεις ημέρες μετά την κοίμησή της, ανέστη και ανελήφθη εν σώματι στους ουρανούς. Κατά τη διάρκεια της αναλήψεώς της, έδωσε στον Απόστολο Θωμά την Τιμία της Ζώνη. Και ο Θωμάς μαζί με τους άλλους Αποστόλους, αφού άνοιξαν τον τάφο «οὐχ εὗρον τὸ σῶμα» της Θεοτόκου. Έτσι η Τιμία ζώνη αποτελεί τεκμήριο για την Εκκλησία μας της αναστάσεως και αναλήψεως της Θεοτόκου με το σώμα στους ουρανούς και με μια λέξη της μεταστάσεώς της.
Η Τιμία Ζώνη κατασκευάστηκε σύμφωνα με την παράδοση από την ίδια την Παναγία με τρίχες καμήλας. Η Αυτοκράτειρα Ζωή, σύζυγος του Λέοντος του ΣΤ΄ του Σοφού, από ευγνωμοσύνη για τη θαυματουργική θεραπεία της από την Κυρία Θεοτόκο, κέντησε τη Ζώνη με χρυσή κλωστή, όπως σώζεται μέχρι σήμερα, χωρισμένη όμως σε τρία τεμάχια.
Ὁ Προκαθήμενος τῆς Πολωνικῆς Ἐκκλησίας Σάββας λέει ὅτι οἱ Οὐνίτες ἔχουν πάρει ἔγκριση νά ἐνωθοῦν μέ τούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας.
Ο Προκαθήμενος της Πολωνικής Εκκλησίας ισχυρίζεται ότι οι Ουνίτες έλαβαν ευλογία από την ιεραρχία τους να ενωθούν με την OEO. [σ.σ. σχισματική «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας»]
Ο Μητροπολίτης Βαρσοβίας και πάσης Πολωνίας Σάββας είπε ότι η «Ουκρανική Ελληνόρυθμη Καθολική Εκκλησία» [UGCC -ΟΥΝΙΤΕΣ] έλαβε έγκριση από την «ιεραρχία» να συγχωνευθεί με την ΟΕΟ. Ο Προκαθήμενος της Πολωνικής Εκκλησίας έκανε αυτήν την δήλωση σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο Rolityka.
Κάποτε, ἕνα πνευματικό παιδί τοῦ γέροντα Ἀμβρόσιου τόν ρώτησε.."
"Κάποτε, ένα πνευματικό παιδί του γέροντα Αμβρόσιου τον ρώτησε.."
--Σε ποιό μέρος της Θείας Λειτουργίας συγκινιόσουν, ένιωθες τον Θεό Γέροντα ;
Στό "Αξιόν εστίν ως αληθώς" παιδί μου, απάντησε..
9 Σεπτεμβρίου. Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης τῶν θεοπατόρων, Σεβηριανοῦ μάρτυρος. Μνήμη τῆς ἐν Ἐφέσῳ Γ ́ Οἰκουμενικῆς συνόδου (431). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Τῶν ἁγίων, 23 Σεπτ. (Γαλ. δ΄ 22-27).
Γαλ. 4,22 γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας.
Γαλ. 4,22 Διότι εκεί έχει γραφή, ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο παιδιά, ένα παιδί από την δούλην του, την Αγαρ, και ένα παιδί από την ελευθέραν, από την Σαρραν.