Σάββατο 24-9-2022
ΑΓΡΥΠΝΙΑ
Σύν Θεῷ τό Σάββατο στίς 10.00 μ.μ. θά πραγματοποιηθεῖ ἀγρυπνία στήν Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης.
Ἡ πύλη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς θά εἶναι ἀνοικτή ἀπό τίς 22.00 ἕως τίς 23.00
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2022
F. Savvas the Athonite on friendship
Father Savvas the Athonite is a hieromonk in the Monastery of Holy Trinity, Edessa, Macedonia, Greece. He has a degree in Dentistry and in Theology.
Ἠ ἀντίδραση τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα ὅταν ἐπιχειρήθηκε ἀλλοίωση τοῦ Εὐαγγελίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΣχισματικοί Οὐκρανίας: Μία βλασφημία διαρκείας - , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΠοιά εἶναι ἡ ἐκκλησία - Περί Δογματικῆς συνείδησης, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comὉ ἅγιος Εὐφρόσυνος ὁ μάγειρος
Ο άγιος Ευφρόσυνος ο μάγειρος
11 Σεπτεμβρίου
Σε κάποιο κοινόβιο ήταν ένας αδελφός νέος στην ηλικία, στο όνομα Ευφρόσυνος, ο οποίος υπηρετούσε τους αδελφούς στο μαγειρείο και σχεδόν κανείς δεν τον πρόσεχε, γιατί έκρυβε τη λαμπρή αρετή του με το να είναι συνεχώς μέσα στις στάχτες και στη μουτζούρα. Καθώς δηλαδή ήταν πάντοτε γεμάτος κάπνα και βρώμικος, όσοι αδελφοί ήταν αμελείς γελούσαν μαζί του και τον κορόιδευαν λούζοντάς τον συνεχώς με προσβολές και βρισιές και χλευασμούς, γιατί, πέρα από την ευτελή του ενδυμασία, έπαιρναν αφορμή και από την πραότητα, τη σιωπή και την ανεξικακία του, για να τον μυκτηρίζουν χωρίς φόβο και να τον εξευτελίζουν, συχνά μάλιστα και να τον χτυπούν. Εκείνος όμως, ενώ τέτοια άκουγε και πάθαινε κάθε ώρα από πολλούς, υπέμενε με γενναιότητα, χωρίς ποτέ να αντιμιλήσει ή να κατηγορήσει κανέναν ή έστω να κατσουφιάσει για το ότι τον έβριζαν άδικα ή και τον χτυπούσαν.
Ο ηγούμενος της μονής αυτής είχε ζωή σε όλα σύμφωνη με το θέλημα του Θεού και αυτό του έδινε πολλή οικειότητα προς τον Θεό. Αυτός κάποτε ενοχλήθηκε από τον εξής λογισμό: θέλησε να μάθει, ποιος από το μοναστήρι και το ποίμνιό του νικά τους άλλους αδελφούς στην αρετή και είναι ανώτερος από αυτούς στα θεάρεστα έργα. Καθώς λοιπόν τον απασχολούσε αυτός ο λογισμός, παρακάλεσε τον Θεό να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του και να του αποκαλυφθεί ποιος είναι ο αδελφός που έχει τα πρωτεία στην αρετή.
Κατά τήν ὥρα τῆς προσκυνήσεως καί τοῦ ἀσπασμοῦ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στούς αἴνους...
Θαυμαστή οπτασία του μοναχού Γενναδίου
Κατά την 24η Οκτωβρίου ήλθε στην Ιερά Μονή μας του Διονυσίου για ελεημοσύνη κάποιος φτωχός μοναχός από τη Νέα Σκήτη του Αγίου Παύλου, ονομαζόμενος Γεννάδιος. Γεροντάκι άνω των εβδομήντα ετών. Τούτον ο Καθηγούμενός μας Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ τον οικονόμησε ό,τι ήθελε, και κατά τη συνομιλία, και μάλιστα περί πνευματικής ζωής, το Γεροντάκι μεταξύ άλλων για τη ζωή του, του εξομολογήθηκε και την ακόλουθη θαυμαστή οπτασία, από την οποία πιστοποιείται η ενάρετη και αγία ζωή του.
Κατά την 14η Σεπτεμβρίου του έτους 1967, κατά την οποία ιδιαιτέρως εορτάζει η Μονή Ξηροποτάμου, καθώς έχει τον Μέγα Τίμιο Σταυρό και μάλιστα με την οπή που προσηλώθηκε ο Κύριος, για χάρη της εορτής πήγε και αυτός να συνεορτάσει, και συνάμα να προσκυνήσει και να ασπασθεί το Πανάγιο Ξύλο.
Καλά τά πρόστιμα γιά τήν κακοποίηση ζώων, ἀλλά γιά τό κάψιμο ἱερῶν εἰκόνων γιατί τέτοια ἀδιαφορία;
Καλά τα πρόστιμα για την κακοποίηση ζώων, άλλα για το κάψιμο ιερών εικόνων γιατί τέτοια αδιαφορία;
Ελευθέριος Ανδρώνης
Μια 15χρονη στο Ρέθυμνο κλώτσησε μια γάτα και έγινε πρώτο θέμα - Μια ανήλικη στη Θεσσαλονίκη έκαψε μια εικόνα της Παναγίας και δεν ασχολείται κανείς!
Μέσα στην παράνοια των ζοφερών καιρών που ζούμε, πέρα από την λεκτική ύβρη των ιερών και των οσίων της Ορθοδοξίας, πλέον φαίνεται πως έχουμε και μια νέα αντι –εκκλησιαστική τάση: την ιεροσυλία χωρίς προφανή δικαιολογία, τον βανδαλισμό χωρίς αιτιολόγηση, την καταστροφή εικόνων «γιατί έτσι»!
Αυτό φανερώνει το αδιανόητο περιστατικό στη Θεσσαλονίκη, όπου παρέα ανήλικων έκλεψαν δύο χάρτινες εικόνες από ένα παρεκκλήσι του Αγίου νεομάρτυρος Αλεξάνδρου του εν Σμύρνη μαζί με κάμποσα κεριά, και τις έκαψαν σε δημόσιο χώρο. Αν η αστυνομία δεν θεωρούσε (πιθανώς λανθασμένα) πως επρόκειτο για άτομα που κουβαλούσαν βόμβες μολότοφ, πιθανότατα να μην είχε δοθεί καν σημασία σε αυτό το ανατριχιαστικό γεγονός!
Το στοιχείο δε που φανερώνει την πλύση εγκεφάλου που γίνεται σε σημερινά παιδιά, είναι πως όταν οι νεαροί δράστες ρωτήθηκαν γιατί έκαψαν τις εικόνες, απάντησαν ότι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την πράξη τους. Με λίγα λόγια «κάψαμε τις εικόνες γιατί έτσι μας ήρθε»!
Μέ τόν Χριστό ἡ ζωή γίνεται Παράδεισος, Βίος καί Λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου.Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
[Μᾶρκ. 4, 24:34]
«Τίνι ὁμοιώσωμεν τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ»[1], ρωτάει ὁ Κύριος. Καί τήν παραβάλλει μέ κόκκο σινάπεως, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ πιό μικρός ἀπό τούς σπόρους καί ὅταν σπαρεῖ καί φυτρώσει, τότε γίνεται ἕνα πολύ μεγάλο φυτό καί ἐκεῖ ἀναπαύονται τά πουλιά καί ξεκουράζονται. Ἔτσι εἶναι καί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή, ὅταν ὁ ἄνθρωπος βρεῖ τόν Χριστό, τότε ἀναπαύεται, ξεκουράζεται, τότε βρίσκει τόν Παράδεισο. Μέ τήν θεία ἀγάπη, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀγαπήσει δηλαδή τόν Θεό, ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, γίνονται ὅλα Χριστός, γίνονται Παράδεισος, καί τότε ὁ ἄνθρωπος ζεῖ τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἀναπαύεται. Προγεύεται τήν ἀνείπωτη ἀνάπαυση μετά θάνατον, καί ἀπό αὐτή τή ζωή, πρίν πεθάνει. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀγαπήσει τόν Θεό, τότε προγεύεται αὐτή τήν παραδείσια μακαριότητα.
«Γιά τήν θεία ἀγάπη», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «πολύ ὡραῖα μιλάει καί ὁ κανόνας τοῦ Ἁγίου Παχωμίου, πού τόν ἔχει γράψει ὁ Θεοφάνης ὁ ποιητής. «Ἀπαθείας ἔρωτι θερμῷ, Πάτερ, κατεχόμενος τάς ὑλικάς τῶν παθῶν κατεμάρανας ἀφορμάς -δηλαδή, ἔχοντας τόν ἔρωτα τόν θεῖο τῆς ἀπαθείας, πάτερ ἅγιε Παχώμιε, ἐμάρανες τίς ἀφορμές τίς ὑλικές τῶν παθῶν «καί κατέλαβες δι' ἀγάπης πτερούμενος πᾶσαν τήν πηγαίαν ἔλλαμψιν παμμάκαρ τῆς Θεότητος»[2]∙ καί κατέλαβες, ἀφοῦ ἀπέκτησες φτερά ἐξαιτίας τῆς ἀγάπης σου, ὅλη τήν Θεότητα, τήν πηγαία ἔλαμψη, τήν λάμψη, τό φῶς τό ὁποῖο πηγάζει ἀπό τήν θεότητα∙ ἔγινες μέτοχος καί θεωρός τοῦ ἀκτίστου θείου φωτός.
»Ἀγάπη Θεοῦ, διδαχαῖς ὡμίλησας τοῦ Πνεύματος, ἐξ ὧν φωτιζόμενος, ἀρετῆς ἀκρότητα κατείληφας, τῶν παθῶν ἀπαλλάξας, τήν τῆς ψυχῆς κατάστασιν»[3]. Ἀφοῦ, λέγει, γέμισες μέ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί κατείληφες, κατέλαβες δηλαδή, τήν ἀκρότητα τῆς ἀρετῆς φωτιζόμενος ἀπό τό Ἅγιο Πνέυμα, ἀπάλλαξες τήν ψυχή σου ἀπό τά πάθη καί φωτίστηκες, καί ἡ ψυχή σου ἀπέκτησε τήν θεία κατάσταση, τήν κατάσταης τῶν ἁγίων.
»Νυττόμενος, τοῦ Δεσπότου τῷ πόθῳ κατέσβεσας, σαρκός τήν εὐπάθειαν, δι' ἐγκρατείας Παχώμιε, ὅλον δέ τόν βίον σου, ὡς εὐωδέστατον θῦμα καθιέρωσας». Καί ἀφοῦ πληγώθηκες μέ τόν πόθο τοῦ Δεσπότου, μέ τήν θεία ἀγάπη, τόν θεῖο ἔρωτα, ἔσβησες τά πάθη τά πολλά τῆς σαρκός, διά τῆς ἐγκρατείας, Παχώμιε, καί καθιέρωσες ὡς εὐωδέστατο θῦμα ὅλη σου τήν ζωή, τήν ἀφιέρωσες στόν Θεό.
Ἀγὼν κατὰ τῶν παθῶν
Ἀγὼν κατὰ τῶν παθῶν
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Τὰ πάθη ἔχουν βαθιὲς ρίζες στὸν ἄνθρωπο καὶ εἶναι ἀδύνατο νὰ ξεριζωθοῦν. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ ἱκανοποιοῦνται. Ὑπάρχει ὁ πνευματικὸς τρόπος νὰ ἀδρανοποιοῦνται καὶ νὰ μὴ βρίσκει χῶρο ὁ διάβολος νὰ τὸν ὁδηγήσει στὸ δρόμο τῆς ἁμαρτίας. Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε σχετικά. «Ὅσοι κατόρθωσαν νὰ κόψουν τὸ θέλημά τους, μὲ μεγάλη εὐκολία ἔκοψαν καὶ τὶς ἁλυσίδες τῶν παθῶν καὶ ἐλευθερώθηκαν ἀπὸ τὴν πνευματικὴ κατοχὴ τοῦ ἀνθρωποκτόνου».
Ὁ ἀγώνας κατὰ τῶν παθῶν ξεκινάει μὲ τὶς ἐπιθυμίες τοῦ ἀνθρώπου. Ὅταν ἐκεῖνος δὲν ἐνδιαφέρεται, γιὰ παράδειγμα, γιὰ τὶς σαρκικὲς ἡδονές, γιατί εἶναι μεγάλη ἁμαρτία, ἀφήνει θὰ λέγαμε ἀνενεργὸ τὸ σχετικὸ πάθος. Παρατηροῦμε μία πνευματικὴ ἐλευθερία, ποὺ διευκολύνει τὸν πνευματικὸ ἀγώνα. Ἄλλο παράδειγμα. Ὅλοι ἔχουν τὸ πάθος τῆς φιλοδοξίας. Θέλουν τὴν προβολὴ καὶ ἀναγνώριση, θέλουν τὶς κοσμικὲς τιμὲς καὶ τὴ δόξα τῆς ματαιότητας. Ἐκεῖνοι ποὺ ἀρνοῦνται αὐτὰ μένουν ἀδιάφοροι καὶ ἠρεμοῦν. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὸ πάθος τῆς πλεονεξίας. Οἱ ἄνθρωποι ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ποὺ χρειάζονται γιὰ μία ἀξιοπρεπῆ ζωή. Αὐτὸ εἶναι φυσιολογικό. Ὅμως τὸ πρᾶγμα ἀλλάζει, ὅταν τὸ πάθος γίνεται ἀκόρεστο καὶ ἡ ἱκανοποίησή του γίνεται σκοπὸς τῆς ζωῆς. Ἂν ὁ ἄνθρωπος σταθεροποιήσει μέσα του τὴν περιφρόνηση τοῦ μὴ ἀναγκαίου γιὰ τὴ ζωή του πλούτου καὶ ἀρκεῖται στὰ βασικὰ ὑλικὰ ἀγαθά, τὸ πάθος μένει καταχωνιασμένο, γιατί προτεραιότητα ἔχουν τὰ πνευματικὰ ἀγαθά, ποὺ ἐξασφαλίζουν τὴν μελλοντικὴ μακαριότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Κατὰ παρόμοιο τρόπο ὁ ἄνθρωπος τῆς πνευματικῆς ζωῆς νεκρώνει τὰ πάθη του, ἀπελευθερώνεται ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσία τους καὶ τελεῖ ὑπὸ συνεχῆ ἐγρήγορση. Ἰδιαίτερα προσέχει τοὺς λογισμούς του, οἱ ὁποῖοι γεννοῦν τὶς ἁμαρτωλὲς ἐπιθυμίες καὶ ἐνεργοποιοῦν τὰ πάθη.
Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀρνεῖται τὴν ἀπολυτότητα τῆς θείας Ἀποκαλύψεως!
Στὶς 23/27-9-1998 δήλωσε: «Τὸ κύριο πρόβλημα στὴν ἀλληλοκατανόηση, τὴν ἀμοιβαία ἐμπιστοσύνη καὶ συνεργασία μεταξὺ τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν εἶναι ἡ ἀπολυτότης. Ἡ θέση δηλαδὴ τῆς κάθε θρησκείας ὅτι αὐτὴ καὶ μόνον κατέχει τὴν ἀπόλυτη περὶ Θεοῦ καὶ κόσμου ἀλήθεια. Ὡστόσο, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς μόνος εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἀλήθεια, ἀπὸ τὴν ὁποία κάθε ἄνθρωπος γνωρίζει ὄψεις μόνον τῆς ἀληθείας, γι’αὐτὸ ὁ καθένας ὀφείλει νὰ ὁμολογεῖ, ὅπως ὁ Σωκράτης, τὴν ἄγνοιά του καὶ νὰ εἶναι ἀνοικτὸς πρὸς τὶς ἀπόψεις τῶν ἄλλων.
Ἑπομένως οἱ δυσκολίες στὴ διαθρησκειακὴ ἐπικοινωνία ἀνακύπτουν ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ καθένας γνωρίζει μὲν διάφορες ὄψεις τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ αὐτὲς τὶς ἀπολυτοποιεῖ καὶ θέλει νὰ τὶς ἐπιβάλλει στὸν ἄλλο.
Κυριακή μετά τήν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ - Ἕτοιμοι γιὰ θάνατο! (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)
Ἕτοιμοι γιὰ θάνατο!
«Ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ» (Μᾶρκ. 8,34)
(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)
Ὁ Ἰησοῦς, ἀγαπητοί μου, δὲν στρατολογεῖ ὀπαδοὺς διὰ τῆς βίας. Μολονότι περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον αὐτὸς θὰ εἶχε τὸ δικαίωμα καὶ τὴν ἀξίωσι νὰ ἀπαιτήσῃ, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, τοὺς ὁποίους δημιούργησε καὶ ἔφερε στὴν ὕπαρξι, νὰ ὑποταχθοῦν στὸ θέλημα καὶ τὸ κέλευσμά του καὶ νὰ προσέλθουν νὰ καταταχθοῦν στὸ στράτευμά του, ἐν τούτοις ἀφήνει τὸν καθένα ἐλεύθερο νὰ κάνῃ μόνος του τὴν ἐπιλογή, νὰ πάρῃ τὴν ἀπόφασι ποὺ κρίνει σωστὴ καὶ νὰ πῇ ἂν θέλῃ νὰ γίνῃ ἀκόλουθος καὶ ὑπήκοός του.
23 Σεπτεμβρίου. Ἡ σύλληψις τοῦ Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου. ̔Ραΐδος μάρτυρος, Ξανθίππης καὶ Πολυξένης ὁσίων (†109). Νικολάου νεομ. τοῦ Καρπενησιώτου (†1672), Ἰωάννου νεομάρτ. τοῦ ἐκ Κονίτσης (†1814). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Τοῦ Προδρόμου, Σεπτ. 23 (Γαλ. δ΄ 22-27).
Γαλ. 4,22 γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας.
Γαλ. 4,22 Διότι εκεί έχει γραφή, ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο παιδιά, ένα παιδί από την δούλην του, την Αγαρ, και ένα παιδί από την ελευθέραν, από την Σαρραν.