Ρήσεις καί Διηγήσεις Ἁγίου Παϊσίου (ρπβ-ρπθ). Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

ρπβ’

«Ὁ μο­να­χός νά δέ­χε­ται ἁ­πλά ἀ­πό ὅ­λους πα­ρα­τη­ρή­σεις καί νά ἀ­φή­νη ὅ­λους μέ­σα στό Μο­να­στή­ρι νά γί­νουν οἱ τε­χνί­τες τοῦ νέ­ου του ἀν­θρώ­που. Νά ἔχη τό νοῦ του συ­νέ­χεια στόν Χρι­στό».

ρπγ’

«Δι­α­φέ­ρει πο­λύ ὁ κό­σμος ἀ­πό τόν μο­να­χι­σμό. Οἱ κο­σμι­κοί εἶ­ναι ὁ­μό­φω­νοι, ὄ­χι ὅ­μως καί ὁ­μό­τρο­ποι. Μέ­σα στό ἴ­διο σπί­τι ἄλ­λα κά­νει ὁ πα­τέ­ρας, ἄλ­λα ἡ μη­τέ­ρα. Στό Μο­να­στή­ρι εἴ­μα­στε ὁ­μό­φω­νοι καί ὁ­μό­τρο­ποι. Εἴ­μα­στε ἀ­πό δι­α­φο­ρε­τι­κά μέ­ρη, ὅ­μως ἕνας εἶ­ναι ὁ σκο­πός. Τά ἴ­δια φρο­νοῦ­με, τόν ἴ­διο τρό­πο ἀ­γῶ­νος ἔ­χου­με. Πρέ­πει νά νι­ώ­θου­με πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πό ἀ­δελ­φοί, δι­ό­τι μᾶς ἑ­νώ­νει ὁ Χρι­στός».

ρπδ’

«Νά κό­βε­τε τό θέ­λη­μά σας. Ὑ­πα­κο­ή στόν δι­α­κο­νη­τή, ὅ­πως στόν Γέ­ρον­τα, ἀ­φοῦ ἐ­κεῖ­νος ἔ­χει τήν εὐ­θύ­νη καί αὐ­τός θά ἀ­πο­λο­γη­θῆ, ἄν γί­νη κά­ποι­ο λά­θος. Ἄν δέν κά­νης ὑ­πα­κο­ή στόν δι­α­κο­νη­τή, οὔ­τε στόν Γέ­ρον­τα θά κά­νεις».

ρπε’

«Στήν μο­να­χι­κή ζω­ή δέν ὑ­πάρ­χει (τό ἀν­θρω­πί­νως) σω­στό καί δί­και­ο. Σω­στό εἶ­ναι αὐ­τό πού βο­η­θᾶ τόν σκο­πό μας (τήν σω­τη­ρί­α μας). Τό πα­ρά­λο­γο πολ­λές φο­ρές εἶ­ναι τό σω­στό. Ὅ­ταν δέν δε­χώ­μα­στε ἕ­ναν λό­γο, εἴ­μα­στε νή­πια καί δεί­χνου­με τό πνευ­μα­τι­κό μας μπό­ϊ».

ρπς’

«Στό μαρ­τύ­ριο ὑ­πάρ­χει πό­νος, ἀλ­λά ἡ ἀ­γά­πη γιά τόν Χρι­στό εἶ­ναι με­γα­λύ­τε­ρη, τόν νι­κᾶ».

ρπζ’

«Ἄν δέν μπο­ρῆ νά πῆ ὁ μο­να­χός, “κα­λά μέ ἔ­κα­νε ὁ Γέ­ρον­τας πού μέ μάλω­σε, ἐ­γώ φταί­ω”, τοὐ­λά­χι­στον νά πῆ, “μέ δο­κι­μά­ζει”· νά μήν κα­τε­βά­ση τά μοῦ­τρα καί πῆ “δέν μέ ἀ­γα­πᾶ”».

ρπη’

«Ὁ ἀ­δελ­φός πού ἔ­χει κα­λό πε­ρι­ε­χό­με­νο, κα­λούς λο­γι­σμούς, δέν μπο­ρεῖ νά βά­λη κα­κό λο­γι­σμό. Οἱ κα­κοί λο­γι­σμοί φα­νε­ρώ­νουν φι­λά­σθε­νη ψυ­χή πού ἔ­χει πολ­λή ἐμ­πά­θεια. Χρει­ά­ζε­ται νά ἀ­να­γνω­ρί­ση τήν πτώ­ση της, νά με­τα­νο­ή­ση καί σέ μί­α βδο­μά­δα φεύ­γουν ὅ­λα».

ρπθ’

«Ὅ­ταν κά­ποι­ος μέ βρί­ζη, μί­α κο­σμι­κή ἀν­τι­με­τώ­πι­ση εἶ­ναι νά τοῦ δώ­σω καί ἐ­γώ μί­α σφα­λιά­ρα. Ἄλ­λος πιό προ­χω­ρη­μέ­νος θά συγ­κρα­τη­θῆ νά μήν ἀν­τι­δρά­ση, καί τό τέ­λει­ο, (εἶναι), ὁ ἀ­πα­θής χαί­ρε­ται, ὅ­ταν τόν βρί­ζουν».

https://enromiosini.gr/arthrografia/riseis-kai-diigiseis-gerontos-28/