Ἡ πρόγνωση τῆς ἀχαριστίας μας ἀπό τόν Κύριο Γ. Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Η πρόγνωση της αχαριστίας μας από τόν Κύριο Γ΄, Περί του ότι ο Κύριος ίδρωσε στον κήπο ιδρώτα που έμοιαζε με θρόμβους αίματος (Γ' μέρος 27ης μελέτης ), Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Πνευματικά γυμνάσματα , 13-4-2023, Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἡ σιωπή ἀπέναντι στό διωγμό τῶν Οὐκρανῶν ὀρθοδόξων εἶναι συνενοχή , Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Η σιωπή απέναντι στο διωγμό των Ουκρανών ορθοδόξων είναι συνενοχή , 12-4-2023, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀφόρητη λύπη τοῦ Κυρίου γιά τίς ἁμαρτίες μας Β΄.Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Η αφόρητη λύπη του Κυρίου για τις αμαρτίες μας Β΄, Περί του ότι ο Κύριος ίδρωσε στον κήπο ιδρώτα που  έμοιαζε με θρόμβους αίματος (Β' μέρος 27ης μελέτης), Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Πνευματικά γυμνάσματα, 12-4-2023, Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ Κύριος προέβλεπε ὅλα τά πάθη Του Α΄, Πνευματικά γυμνάσματα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΚΗΡΥΓΜΑ_Ο Κύριος προέβλεπε όλα τα πάθη Του Α΄, Περί του ότι ο Κύριος ίδρωσε στον κήπο ιδρώτα που έμοιαζε με θρόμβους αίματος (Α' μέρος 27ης μελέτης), Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Πνευματικά γυμνάσματα, 12-4-2023, Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά α)τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,β)τά γεγονότα τῆς Σταύρωσης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, γ) τόν σταυρικό θάνατο τοῦ Κυρίου καί δ) Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή δωροδοκία τῶν στρατιωτῶν ἀπό τούς ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων μετά ἀπό τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ

α) Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε(:αυτά είπε ο Ιησούς στους μαθητές Tου κaι έπειτα σήκωσε τα μάτια Tου στον ουρανό και είπε: “Πατέρα, ήλθε η ώρα που η σοφία Σου όρισε για να πάθω και να θυσιαστώ. Δέξου τη θυσία του Πάθους μου και δόξασε τον Υιό Σου και ως προς την ανθρώπινη φύση Του˙ για να σε δοξάσει και ο Υιός Σου με την απολύτρωση και τη σωτηρία των ανθρώπων, η οποία θα ολοκληρωθεί με τη θυσία Του αυτή και με την αιώνια αρχιερατική μεσιτεία Του που θα ακολουθήσει μετά από αυτήν”)»[Ιω.17,1].

«Ὅς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ(:Εκείνος που θα εφαρμόσει όλες ανεξαιρέτως τις εντολές και θα διδάξει και τους άλλους να τις τηρούν, Εκείνος που θα αγωνιστεί να τηρήσει όλες τις εντολές και να διδάξει την τήρησή τους στους ανθρώπους)», λέγει ο Κύριος, «οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν(:αυτός θα ανακηρυχτεί μέγας στη βασιλεία των ουρανών)»[Ματθ.5,17]. Και πολύ ορθά· διότι το να εκφράζει κανείς φιλόσοφες σκέψεις με τα λόγια είναι εύκολο, ενώ το να παρουσιάζει με έργα αυτά που λέγει, είναι γνώρισμα ανθρώπου γενναίου και μεγάλου.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός, όταν ομιλεί περί ανεξικακίας, φέρει ως πρότυπο ενώπιον όλων τον εαυτό Του, προτρέποντας τους ακροατές να λαμβάνουν από Αυτόν παράδειγμα. Για τον λόγο αυτό και μετά τη συμβουλή αυτή καταφεύγει σε προσευχή, διδάσκοντάς μας κατά τις δοκιμασίες αφού τα αφήσουμε όλα κατά μέρος, να καταφεύγουμε στον Θεό. Διότι αφού είπε: «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε(:στον κόσμο αυτό θα έχετε θλίψη)» και αναστάτωσε τις ψυχές τους με την ανησυχία, πάλι δια της προσευχής αναπτερώνει το φρόνημά τους· διότι μέχρι τότε έστρεφαν την προσοχή τους οι Μαθητές προς Αυτόν, σαν να ήταν ένας άνθρωπος.

Και για τους Μαθητές ο Κύριος πράττει τα ίδια, όπως ακριβώς και στην περίπτωση του Λαζάρου, και λέγει την αιτία, δηλαδή ότι «διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶτα εἶπον, ἵνα πιστεύσωσιν ὅτι σύ με ἀπέστειλας(:Εγώ το ήξερα ότι πάντοτε με ακούς. Αλλά είπα μεγαλόφωνα το «ευχαριστώ», για να το ακούσει ο λαός που στέκεται γύρω μου. Κι έτσι αφού όλοι αυτοί δουν πόση βεβαιότητα έχω ότι θα εισακουστώ, να πιστέψουν ότι Εσύ με απέστειλες, όταν ακολουθήσει το θαύμα)»[Ιω.11,42].

Ναι, θα μπορούσε να πει κανείς· «για τους Ιουδαίους ευλόγως μεν γίνονταν αυτά, για τους Μαθητές όμως για ποιο λόγο;» Και για τους μαθητές ορθά γίνονταν· διότι εκείνοι, οι οποίοι κατόπιν τόσων έργων και λόγων, έλεγαν «νῦν οἴδαμεν ὅτι οἶδας πάντα (:τώρα καταλαβαίνουμε ότι χωρίς να σου πει κανείς κάτι, γνωρίζεις τις απορίες μας και τους μυστικούς προβληματισμούς μας. Και έτσι πληροφορούμαστε και εμείς ότι τα ξέρεις όλα, και αυτές ακόμη τις απόκρυφες σκέψεις των ανθρώπων. Δεν έχεις ανάγκη να ακούσεις αυτό που θέλει κάποιος να σε ρωτήσει, αλλά τον προλαβαίνεις και δίνεις απάντηση στις απορίες του. Εξαιτίας της υπερφυσικής αυτής γνώσεώς Σου πιστεύουμε ότι κατάγεσαι από τον Θεό και ότι Αυτός σε απέστειλε στον κόσμο)»[Ιω.16,30],περισσότερο από όλους είχαν ανάγκη να βεβαιωθούν.

Άλλωστε μάλιστα ούτε «προσευχή» την ονομάζει ο Ευαγγελιστής την ενέργεια αυτήν του Κυρίου, αλλά λέγει: «ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν(:σήκωσε τους οφθαλμούς Του προς τον ουρανό)» και αποκαλεί αυτό μάλλον συνομιλία με τον Πατέρα. Και αν σε άλλη περίπτωση την ονομάζει «προσευχή» και δείχνει τον Κύριο άλλοτε να γονατίζει και άλλοτε να υψώνει τους οφθαλμούς Του προς τον ουρανό, να μη θορυβηθείς· διότι δια τούτων διδασκόμαστε το αδιάλειπτο της προσευχής, ώστε και όταν στεκόμαστε, να βλέπουμε προς τον Ουρανό όχι μόνο με τους σωματικούς μας οφθαλμούς, αλλά και με τους οφθαλμούς της διανοίας, και όταν γονατίζουμε, να συντρίβουμε έτσι την καρδιά μας· διότι ήλθε ο Χριστός, όχι μόνο για να μας παρουσιάσει τον Εαυτό Του, αλλά και για να μας διδάξει την ανέκφραστη αρετή. Εκείνος ο οποίος διδάσκει, δεν πρέπει μόνο με λόγια, αλλά και με έργα να διδάσκει.

ΟΡΘΡΟΣ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΉΣ 13-4-2023

ΟΡΘΡΟΣ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΉΣ 13-4-2023

https://www.youtube.com/live/zBpIvX6peqk?feature=share

Γέρων Παρθένιος: «Να ἀκολουθοῦμε τήν τάξη πού βρήκαμε, πού λένε οἱ Πατέρες. Μή κάνουμε θελήματα, διότι τά θελήματα εἶναι πειρασμός, εἶναι κόλασις. Νά ἐλέγχουμε τήν συνείδησή μας, νά μή μᾶς ἐλέγχει! Νά ἔχουμε Πίστη καί ἀγάπη ὅπως θέλει ὁ Θεός»

Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Παρθένιος, Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Παύλου, Ἁγίου Ὄρους, μετά ἀπό τήν τέλεση Μεγαλοσχημίας – κουρᾶς στό Μοναστήρι του, ἐκφώνησε λόγο πατρικό πρός τόν νεόκουρο Μοναχό Εὐσέβιο.

Ὁ λόγος τοῦ Γέροντος πηγάζει ἀπό τήν πολυχρόνια πνευματική του πείρα εἰς τόν Ἄθωνα, γι΄ αὐτό καί ἀπομαγνητοφωνήθηκε πρός πνευματική ὠφέλεια ὅλων τῶν Μοναχῶν ἀλλά καί τῶν ἐν τῷ κόσμῳ λαϊκῶν ἀδελφῶν μας.

Διαβάστε τόν λόγο τοῦ Γέροντος Παρθενίου:

«Πατέρα Εὐσέβιε, σήμερα εἶναι ἡ ὡραιοτέρα μέρα τῆς ζωῆς σου πού σέ ἀξίωσε ὁ Πανάαθος Θεός νά λάβεις τό Μέγα καί Ἀγγελικό Σχῆμα. Γι΄ αὐτό ἀδελφέ μου Εὐσέβιε, νά τό τιμήσεις γιά νά σέ τιμήσει καί αὐτό. Οἱ εὐθύνες μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἶναι πολύ μεγάλες καί δώσαμε πολλές ὑποσχέσεις, καί πρέπει κατά τό δυνατόν μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, μέ τήν βοήθεια τῆς Κυρᾶς μας τῆς Παναγιᾶς, μέ τήν βοήθεια τοῦ Πνευματικοῦ μας, τῶν Πατέρων, τῶν γονέων μας, νά ἀγωνιστοῦμε γιά τήν σωτηρία μας, γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.

Νά ξέρεις ἀδελφέ μου Εὐσέβιε, κατά τό δεῖγμα τοῦ Κυρίου μας πού λέει «ὅστις θέλει νά εἶναι πρῶτος, νά εἶναι πάντων ἔσχατος καί πάντων διάκονος». Καί νά θυμόμαστε αὐτό πού λέει ὁ Κύριος «ὁ ταπεινῶν ἑαυτόν ὑψωθήσεται, ὁ δέ ὑψῶν ἑαυτόν ταπαινωθήσεται». Αὐτά ἰσχύουν γιά ἐμᾶς τούς Μοναχούς, διότι κατά τό ἀνθρώπινο ἔχουμε τίς ἀδυναμίες μας. Ἀλλά μᾶς ἔδωσε τήν εὐκαιρία ὁ Πανάγαθος Θεός λέγοντας «αἰτεῖτε καί δοθήσετε ὑμῖν, κρούετε καί ἀνοιγήσεται» καί «ὁ αἰτῶν καί ζητῶν λαμβάνει» καί «ἄνευ ἐμοῦ οὐ δύνασθαι ποιεῖν οὐδέν».

Δέν μποροῦμε οὔτε ἀνάσα νά πάρουμε, ὁ Κύριός μας εἶναι τό Α καί το Ω, ὁ Νικητής τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου. Γι΄ αὐτό πρέπει νά ἔχουμε ὅλη μας τήν πίστη, ὅλη μας τήν ἀγάπη, ὅλη μας τήν ἐλπίδα στόν Πανάγαθο Θεό.

Φτάσανε οἱ εὐλογίες. Δόξα σοι ὁ Θεός. Φλαμής καί Ἀνδριόπουλος ἐναντίον ταλιμπάν -ἐλήφθη over!

Για να μην μολυνόμαστε με ακαθαρσίες αφαιρέθηκε το ηχητικό στο οποίο ο κύριος Φλαμής, με την στήριξη του κυρίου Ανδριόπουλου, καταφέρθηκε με βρισιές κατά του ιστολογίου, επειδή άσκησε έλεγχο στους Επισκόπους της Πάτρας. Οι Επίσκοποι πολύ μας στενοχώρησαν και έπρεπε να ελεχθούν για αυτό που έκαναν να διοργανώσουν συναυλία κοσμικού χαρακτήρα μέσα στον Οίκο του Θεού που προορίζεται για την λατρεία Του και μόνο. Δεν μπορεί οι προσευχές μας να γίνονται στον ίδιο χώρο που υβρίζονται οι Άγιοι, δηλαδή το Πνεύμα του Θεού. Αυτά είναι παράλογα και σχιζοφρενικά πράγματα και δεν μπορούν να συμβαίνουν στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας.

Δεχόμαστε λοιπόν ευχαρίστως τις βρισιές του υβριστή, ο οποίος κατά τα άλλα κατηγορεί εμάς ότι βρίσαμε τους Επισκόπους. Να μας πει, πού ακριβώς το κάναμε.

Κωνσταντίνος Φλαμής: Πώς είναι οι ταλιμπάν στο Αφγανιστάν; Πώς είναι εκεί ο… στο Ιράν πως τον λένε ο Χομενί; Έτσι είναι και αυτοί εδώ στην Πάτρα… οι οποίοι έγραψαν στο σάιτ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ένα λιβελογράφημα κατά του Μητροπολίτη Πατρών, κατά του Επισκόπου Κερνίτσης Χρύσανθου και κατά του νέου Προϊσταμένου του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου. Αυτοί οι σκοταδιστές, οι ταλιμπανέζοι της Ορθοδοξίας… αυτοί δεν είναι πιστοί, αυτοί είναι δεν ξέρω τί είναι, αυτοί είναι μουσουλμάνοι, είναι ισλάμ, θυμίζουν ισλάμ. ….

Ακούστε τί γράφουν. Έγινε προ ημερών στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου μία εκδήλωση πολιτιστικού και θρησκευτικού χαρακτήρα. Μία συναυλία. Δεν έγινε συναυλία με τους sex pistols, να λένε είμαι αντίχριστος, είμαι αναρχικός. Έγινε συναυλία με κλασσική μουσική, με Μπαχ κλπ, μία ωραία συναυλία !!! Για μένα δεν είναι ωραία αλλά για εκείνους ήταν ωραία.

Δεν μπορεί να αποφασίσει ο κ. Φλαμής αν ήταν ωραία ή συναυλία ή αν δεν ήταν. Δεν καταλαβαίνει ότι εκεί είναι Ναός και όχι θέατρο για να λέμε αν μας αρέσει η παράσταση ή δεν μας αρέσει.

Κωνσταντίνος Φλαμής: Μία συναυλία, μία εκδήλωση, η οποία πραγματικά ταίριαζε στο περιβάλλον ενός Ιερού Ναού. Να θυμίσω και για τον καθολικό ναό, στον «Άγιο Ανδρέα» στην Πάτρα στην οδό Μαιζώνος, γίνονται εκκλησιαστικές συναυλίες και μάλιστα συμμετέχουν και ορθόδοξες συναυλίες. Βέβαια, αυτοί οι ταλιμπανέζοι, οι σκοταδιστές του χριστιανισμού που υπογράφουν το «ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ» και τέτοιες τρίχες, είναι ικανοί να σου πουν ότι κακώς πάει η ορθόδοξη χορωδία στον καθολικό ναό να ψάλλει το «Τη Υπερμάχω». Είναι ικανοί.

Φανταστείτε το έγκλημα!!!

α)Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν προδοσία ἀπό τόν Ἰούδα καί τή σύλληψη τοῦ Κυρίου,β)Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀνάκριση τοῦ Κυρίου ἀπό τόν Καϊάφα,γ)Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἄρνηση καί τή μετάνοια τοῦ Πέτρου,δ)Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀπόφαση θανατώσεως τοῦ Ἰησοῦ καί το φοβερό τέλος τοῦ Ἰούδα,ε)Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή δίκη τοῦ Ἰησοῦ ἐνώπιον τοῦ Πιλάτου,στ)Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιά τά γεγονότα τῆς Σταύρωσης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

 

α)Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν προδοσία ἀπό τόν Ἰούδα καί τή σύλληψη τοῦ Κυρίου

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

[Υπομνηματισμός των εδαφίων: Ματθ. 26,47-56]

«Καὶ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα ἦλθε, καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων ἀπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ(:και ενώ ο Ιησούς τους μιλούσε ακόμη, ιδού, ήλθε ο Ιούδας, ένας από τους δώδεκα. Και μαζί του ήλθε κι ένα μεγάλο πλήθος από ανθρώπους οπλισμένους με μαχαίρια και με ρόπαλα, τους οποίους είχαν στείλει οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού)»[Ματθ.26,47].

Καλά βέβαια είναι τα σκεύη των ιερέων, όμως αυτοί έρχονται εναντίον Του με μαχαίρια και ξύλινα ρόπαλα. Και «ἰδοὺ Ἰούδας(:ιδού ήλθε ο Ιούδας)» λέει «εἷς τῶν δώδεκα ἦλθε (:ένας από τους δώδεκα)». Πάλι τον αναφέρει ότι ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές και δεν ντρέπεται.

«Ὁ δὲ παραδιδοὺς αὐτὸν ἔδωκεν αὐτοῖς σημεῖον λέγων· ὃν ἂν φιλήσω, αὐτός ἐστι· κρατήσατε αὐτόν. καὶ εὐθέως προσελθὼν τῷ Ἰησοῦ εἶπε· χαῖρε, ῥαββί, καὶ κατεφίλησεν αὐτόν(:εκείνος μάλιστα που τον παρέδωσε, είχε δώσει σ’ αυτούς συνθηματικό λέγοντας: ‘’Εκείνον που θα φιλήσω, αυτός είναι˙ πιάστε τον προσέχοντας καλά μη σας φύγει’’. Και αμέσως πλησίασε τον Ιησού και του είπε: ‘’Χαίρε, διδάσκαλε’’. Και τον φίλησε με προσποιητή εγκαρδιότητα)»[Ματθ.26,48].

Πω, πω! Πόση πονηρία και κακία δέχτηκε η ψυχή του προδότη! Διότι με ποιους οφθαλμούς αντίκρισε τότε τον Διδάσκαλο; Με ποιο στόμα Τον φιλούσε; Πόσο μολυσμένη σκέψη! Τι σκέφτηκε; Τι τόλμησε να κάνει; Ποιο γνώρισμα της προδοσίας Του έδωσε; «Ὃν ἂν φιλήσω(:εκείνον που θα φιλήσω)», λέει. Είχε εμπιστοσύνη στην επιείκεια του Διδασκάλου, αυτή ακριβώς η οποία περισσότερο από κάθε άλλο ήταν ικανή να τον κάνει να ντραπεί και να τον στερήσει από κάθε συγνώμη, διότι πρόδωσε Αυτόν που ήταν τόσο πράος.

Και γιατί το είπε αυτό; Επειδή ενώ πολλές φορές ο Κύριος κρατιόταν από αυτούς, τους διέφυγε περνώντας ανάμεσά τους χωρίς να Τον αναγνωρίζουν. Αλλά αυτό θα μπορούσε να γίνει και τότε, εάν δεν ήθελε Εκείνος να συλληφθεί. Επειδή λοιπόν ήθελε να τον διδάξει αυτό ακριβώς το πράγμα, τύφλωσε και τότε τους οφθαλμούς τους και ο ίδιος ρωτούσε «τίνα ζητεῖτε;(:ποιον ζητείτε;)»[Ιω. 18,4]. Και δεν Τον γνώριζαν αν και ήταν με φανάρια και δάδες και είχαν και τον Ιούδα μαζί τους.

Έπειτα όταν Του είπαν ότι ζητούν τον Ιησού, λέγει «ἐγώ εἰμι (:Εγώ είμαι αυτός που ζητάτε)»[Ιω. 18,5] και εδώ πάλι προσθέτει «ἑταῖρε, ἐφ᾿ ᾧ πάρει;(:φίλε, άφησε το φίλημα και κάνε αυτό για το οποίο ήλθες και βρίσκεσαι τώρα εδώ)»[Ματθ. 25,50]. Διότι αφού έδειξε την δύναμη Του, τον συγχώρησε. Ο Λουκάς μάλιστα λέει ότι και μέχρι αυτή την ώρα προσπαθεί να τον διορθώσει λέγοντας «ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἰούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;(:Ιούδα, με φίλημα, που ως τώρα ήταν δείγμα της αγάπης μας, προδίδεις Αυτόν που είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος του ανθρώπινου γένους και ο αναμενόμενος Μεσσίας σύμφωνα με τους προφήτες;)»[Λουκά 22,48]. «Ούτε τον τρόπο της προδοσίας δεν ντρέπεσαι», λέει. Αλλά επειδή ούτε αυτό δεν τον εμπόδισε, καταδέχθηκε και να φιληθεί, και παρέδωσε θεληματικά τον εαυτό Του και Τον συνέλαβαν και τον κράτησαν κατά την νύκτα εκείνη κατά την οποία έφαγαν το πασχαλινό δείπνο· τόσο πολύ έβραζαν και ήταν κυριευμένοι από μανία. Αλλά όμως τίποτε δεν θα μπορούσαν να κάνουν εάν δεν τους το επέτρεπε Εκείνος.

Ρήσεις καί Διηγήσεις Ἁγίου Παϊσίου (κβ-κη). Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

κβ’

«Βο­η­θᾶ ὅ­ταν προ­σεύ­χε­ται κα­νείς σέ βου­νά καί ὄ­χι σέ χα­ρά­δρες καί κλει­σοῦ­ρες. Καί ὁ Χρι­στός στά βου­νά πή­γαι­νε καί προ­σευ­χό­ταν. Ἔ­τσι ἀ­νοί­γει ὁ νοῦς καί τά αἰ­σθή­μα­τα. Γι᾿ αὐ­τό καί οἱ ἄν­θρω­ποι τῆς Ἠ­πεί­ρου καί τῶν βου­νῶν ἔ­χουν μία λε­βεν­τιά».

κγ’

«Ὅ­ταν κά­ποι­ος εἶ­ναι νευ­ρι­α­σμέ­νος, κα­λύ­τε­ρα νά μήν τοῦ μι­λή­σης κα­θό­λου, ἔ­στω καί μέ κα­λό τρό­πο. Δι­ό­τι μοιά­ζει μέ τόν πλη­γω­μέ­νο, πού δέν δέ­χε­ται οὔ­τε καί τό χά­δι, για­τί ἐ­ρε­θί­ζει τίς πλη­γές του».

κδ’

«Ἡ ψυ­χή καί τό πνεῦ­μα πού ἀ­να­φέ­ρον­ται στήν Ἁ­γί­α Γρα­φή, δέν εἶ­ναι δύ­ο δι­α­φο­ρε­τι­κά πράγ­μα­τα, ὅ­πως ἔ­λε­γε ὁ Μα­κρά­κης. Πα­ρα­δείγ­μα­τος χά­ριν: ”Με­γα­λύ­νει ἡ ψυ­χή μου τόν Κύ­ριον καί ἠ­γαλ­λί­α­σε τό πνεῦ­μα μου…”».

κε’

«Δέν πρέ­πει νά λε­πτο­λο­γοῦ­με, ἄν κά­ποι­ος ἀ­πό ἁ­πλό­τη­τα πῆ κά­τι δογ­μα­τι­κῶς ἄ­στο­χο· πρέπει νά τό παίρ­νου­με μέ κα­λό λο­γι­σμό, δι­ό­τι ὁ Θε­ός θά κρί­νει μέ δι­κό του τρό­πο».

Ὅσοι Τήν τίμησαν καί τήν τιμοῦν, θά τούς ἀνταποδώσει τήν τιμή.

Δεν έχει σταματήσει η Μεγαλόχαρη να δακρύζει, βλέποντας ότι δεν λέμε να μετανοήσουμε και να ζητήσουμε το Έλεος Του Υιού Της.

Ό,τι λέει και ζητάει η Παναγία από το Χριστό, γίνεται! Ποτέ δεν αστόχησε η Παναγία, να ζήτησε δηλ. κάτι και να μην έγινε...αρκεί εμείς να την αναπαύουμε, σε αυτό που θέλει να δει μέσα μας, στο νου και στη καρδιά μας.

Η Παναγία είναι το τελευταίο δημιούργημα, που θα αποφασίσει κάτι για εμάς.

Καθώς αποφασίζει ο Χριστός κάτι για εμάς, θα πρέπει και η Παναγία να το επικυρώσει.

ΟΡΘΡΟΣ- Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ Μ. ΠΈΜΠΤΗ 13-4-2023

ΟΡΘΡΟΣ- Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ Μ. ΠΈΜΠΤΗ 13-4-2023

https://www.youtube.com/live/wCn75y2oS9A?feature=share

Ἁγιότητα

Ἁγιότητα

Ὅλα τὰ παρακάτω περιέχονται στὴν ἁγιότητα:

Πίστη μὲ ἔργα

Εἰρήνη μὲ ζῆλο

Ἁγνότης μὲ ταπείνωση

Νηστεία μὲ μέτρο

Πτωχεία μὲ γενναιοδωρία

Διάκριση καὶ ἰσότητα

13 Ἀπριλίου. † Μεγάλη Πέμπτη. «Τὸν ἱερὸν νιπτῆρα ἑορτάζομεν, τὸν μυστικὸν δεῖπνον, τὴν ὑπερφυᾶ προσευχὴν καὶ τὴν προδοσίαν αὐτήν». Μαρτίνου πάπα Ῥώμης ὁμολογητοῦ (†655), Ζωίλου καὶ λοιπῶν μαρτύρων. [Ἐπέτειος τῆς ἀποφράδος ἡμέρας τῆς ὑπὸ τῶν Φράγγων λατινοδόξων γενομένης ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως (13 Ἀπριλίου 1204)]. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα Ὂρθρου (Λκ. κβ΄ 1-39).

Λουκ. 22,1         Ἤγγιζε δὲ ἡ ἑορτὴ τῶν ἀζύμων ἡ λεγομένη πάσχα.

Λουκ. 22,1                Επλησίαζε δε η εορτή, κατά την οποίαν οι Ισραηλίται επί επτά ημέρας έτρωγαν ψωμί άζυμο και η οποία ελέγετο πάσχα.

Λουκ. 22,2         καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τὸ πῶς ἀνέλωσιν αὐτόν· ἐφοβοῦντο γὰρ τὸν λαόν.

Λουκ. 22,2                Και εζητούσαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς, με ποιόν τρόπον να τον φονεύσουν, χωρίς να εκτεθούν· διότι εφοβούντο τον λαόν.