Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ[:Β΄Πέτρ.1,10-19]
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ
«Διὸ μᾶλλον, ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε(: Γι'αυτό, αδελφοί, καταβάλλετε μεγαλύτερη προσπάθεια, με περισσότερη σπουδή και επιμέλεια, ώστε, αποκτώντας τις αρετές αυτές, να διασφαλίσετε και να σταθεροποιήσετε την κλήση σας και την εκλογή σας. Διότι όταν ασκείτε τις αρετές αυτές, δεν θα σκοντάψετε ποτέ πάνω σε κάποιο εμπόδιο, αλλά θα φθάσετε με ασφάλεια στο τέρμα της σωτηρίας σας)» [Β΄Πε.1,10].
«Γι'αυτό», λέγει, «εσείς, αδελφοί μου Χριστιανοί, φροντίστε να κάνετε βέβαιη και αμετάτρεπτη την κλήση και την εκλογή που σας έκανε ο Θεός, ο Οποίος και σας κάλεσε με την προκαταρκτική Του χάρη και τον γραπτό Νόμο, για να πιστέψετε στον Χριστό και σας διάλεξε από τους άλλους ομογενείς σας Ιουδαίους, για να κληρονομήσετε τα αιώνια αγαθά με την πίστη σας στον Χριστό [1]. Πώς όμως θα κάνετε βέβαιη αυτήν την κλήση και εκλογή του Θεού; Εάν αποκτήσετε τις παραπάνω αναφερθείσες αρετές, την πίστη δηλαδή, την αρετή, την γνώση, την εγκράτεια, την υπομονή, την ευσέβεια, την φιλαδελφία και την αγάπη, επειδή εάν αποκτήσετε τις αρετές αυτές με την πράξη και την θεωρία, σίγουρα δεν θα σφάλλετε ποτέ και έτσι δεν θα ξεπέσετε από την κλήση, δηλαδή από το κάλεσμα και από την εκλογή, δηλαδή από το διάλεγμα που σας έκανε ο Θεός».
Και, τρόπον τινά, με τα λόγια αυτά έτσι φαίνεται να λέγει ο Κορυφαίος: «Σας είπα παραπάνω, Χριστιανοί, ότι όποιος δεν έχει τις αρετές αυτές είναι τυφλός, όπως ο τυφλοπόντικας, και δεν βλέπει νοερά τα μυστήρια του Θεού. Η τύφλωση όμως αυτή δεν είναι φυσική και γι'αυτό δεν είναι αγιάτρευτη, αλλά είναι προαιρετική και γι'αυτό είναι ευκολοϊάτρευτη. Γι'αυτό, εάν εσείς με τη δική σας σπουδή και επιμέλεια γυμνάσετε τις πρακτικές δυνάμεις της ψυχής με τις πρακτικές αρετές, τις δε θεωρητικές και γνωστικές δυνάμεις, με τις θεωρητικές αρετές, θα καθαρίσετε τον οφθαλμό της πίστεως για να βλέπει τα του Θεού μυστήρια και έτσι θα τελειωθείτε στην επίγνωση και θεωρία του Θεού και με αυτά θα κάνετε την κλήση και την εκλογή σας βέβαιη, πιστούμενοι και στερεώνοντας την πίστη, στην οποία κληθήκατε και διαλεχθήκατε δια των έργων και των πράξεων»· διότι σχεδόν αναμαρτησία και δυσκινησία ή ακινησία προς το κακό ακολουθεί εκείνους που θα τελειωθούν με την πράξη και θεωρία, κατά τον ιερό Μητροφάνη.
«Οὕτω γὰρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:Δεν θα σκοντάψετε πουθενά· διότι με αυτόν τον τρόπο θα σας χορηγηθεί γενναιόδωρα το κυριότερο: η ανοιχτή και ελεύθερη είσοδος στην αιώνια Βασιλεία του Κυρίου μας και Σωτήρος Ιησού Χριστού)»[Β΄Πέ.1,11].
Σε εκείνους, λέγει, που διαπράττουν τις προαναφερθείσες αρετές μέχρι το τέλος, θα δοθεί πλουσίως, δηλαδή θα ανοιχθεί η θύρα της αιωνίας Βασιλείας του Κυρίου, επειδή ο μισθός των εργατών του αμπελώνος του Κυρίου στο τέλος αποδίνεται. Και αν ακόμη δουλεύει κανείς σε αυτόν από την πρώτη ώρα της ημέρας, δηλαδή από την νεότητα της ζωής του, και αν ακόμη δουλεύει από την τρίτη και έκτη ώρα, δηλαδή από το μέσο της ηλικίας του, και αν ακόμη δούλεψε την ενδεκάτη ώρα, δηλαδή στο γήρας του, κανένας από αυτούς όλους δεν παίρνει μισθό, επειδή ο Κύριος του αμπελώνος και δίκαιος Κριτής αποβλέπει στο τέλος της ημέρας, δηλαδή στο τέλος της ζωής του καθενός. Και εκείνους μεν που θα βρει τότε να εργάζονται την αρετή και το αγαθό, τους πληρώνει με τον συμφωνηθέντα μισθό· εκείνους όμως που θα βρει αργούς και που εγκατέλειψαν την εργασία του καλού από αμέλεια, αυτούς αφήνει χωρίς μισθό, μάλλον όμως και τους καταδικάζει. Έτσι αυτό αινιγματικά το φανερώνει ο Θεός με τον Ιεζεκιήλ, λέγοντας: «Δικαιοσύνη δικαίου οὐ μὴ ἐξελεῖται αὐτὸν ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ πλανηθῇ, καὶ ἀνομία ἀσεβοῦς οὐ μὴ κακώσῃ αὐτὸν ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἀποστρέψῃ ἀπὸ τῆς ἀνομίας αὐτοῦ(:Η δικαιοσύνη και αρετή ενός ανθρώπου, ο οποίος ήταν προηγουμένως δίκαιος και ενάρετος, δεν θα τον σώσει, ούτε θα τον αθωώσει, εάν μια ημέρα πλανηθεί και αρχίσει να ζει πλέον ζωής ασεβείας. Αντίθετα, η παρανομία και ασέβεια του ασεβούς ανθρώπου δεν πρόκειται να τον βλάψει, εάν μια ημέρα μετανοήσει και απομακρυνθεί πλέον από την προηγούμενη ζωή της παρανομίας και ασέβειάς του. Ο δίκαιος δεν μπορεί να σωθεί, εάν δεν παραμείνει έως τέλους δίκαιος)»[Ιεζ. 33,12].