The Sayings of The Desert Fathers- St Anthony the Great part 2, Fr. Savvas the Agiorite

The Sayings of The Desert Fathers- St Anthony the Great part 2, Fr. Savvas the Agiorite, 22-10-2023 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ ἅγια ὑποκρισία/ἐπιδίωξη τῆς ἀδικίας τῶν διὰ Χριστὸν σαλῶν, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΟΜΙΛΙΑ_12. Ἡ ἅγια ὑποκρισία καὶ ἐπιδίωξη τῆς ἀδικίας τῶν διὰ Χριστὸν σαλῶν, Ἁγ. Παϊσίου-Πνευματικός ἀγῶνας, 

22-10-2023,

 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

Περὶ δαιμονισμοῦ καὶ δαιμονισμένων- Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περὶ δαιμονισμοῦ καὶ δαιμονισμένων- Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου, 22-10-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Λύπη-Μνησικακία-συγχωρητικότητα καὶ προσευχή (Ἁγ. Νείλου) , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΚΗΡΥΓΜΑ_561. Λύπη-Μνησικακία-συγχωρητικότητα καὶ προσευχή, Ἁγ. Νείλου- Λόγος περὶ προσευχῆς, Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 20-22,

 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 

22-10-2023

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Τὰ μυστήρια δὲν εἰναι ἰδιωτικὴ ὑπόθεση , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓ. ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΙΛΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΟΥ, 23-10-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓ. ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΙΛΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΟΥ, 23-10-2023 

https://www.youtube.com/live/5X6gkqE_TRA?si=WeWtNwUsdVWhpKt9

Ἡ πλεονεξία

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Ἡ πλεονεξία

«Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· ὁρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας· ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ» (Λουκ. ιβ΄, 15). (Δηλ.: Ἐκ τῆς ἀφορμῆς δὲ ταύτης εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς αὐτούς, ποὺ τὸν ἤκουαν· προσέχετε καὶ προφυλάσσεσθε ἀπὸ κάθε εἶδος πλεονεξίας. Δὲν συντελεῖ αὕτη εἰς τίποτε διὰ νὰ ἔχετε ἄνετον καὶ χαρούμενην τὴν ζωήν σας. Διότι ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὰ περισσὰ πλούτη καὶ δὲν διατηρεῖται ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντά του, οὔτε τὰ πολλὰ πλούτη του ἐξασφαλίζουν εἰς αὐτὸν μακροζωίαν καὶ εὐχάριστον ζωήν).

Μεγάλη δυστυχία γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἡ πλεονεξία. Ὑποφέρουμε νὰ ἀποκτήσουμε ὅσο πιὸ πολλὰ μποροῦμε, ποὺ ὅμως μένουν ἐδῶ στὴ γῆ καὶ ἐπιβαρύνουν τὴν ψυχή μας.

• Ὁ Μέγας Βασίλειος ἐπισημαίνει γιὰ τὸν πλεονέκτη:

«Ποιὸς εἶναι ὁ πλεονέκτης; Αὐτὸς ποὺ δὲν ἀρκεῖται στὰ ἀπαραίτητα. Ποῖος δέ εἶναι ὁ ἅρπαγας; Αὐτός πού ἀφαιρεῖ ὅσα ἀνήκουν σὲ κάποιον ἄλλο. Λοιπόν δέν εἶσαι ἐσύ ὁ πλεονέκτης καὶ ἅρπαγας, ὅταν αὐτὰ ποὺ σοῦ ἀνατέθηκαν νὰ τὰ διαχειρίζεσαι, τὰ κρατεῖς γιὰ τὸν ἑαυτό σου; Ἤ αὐτός µέν ποὺ ἀπογυµνώνει τόν ντυµένο θά ὀνοµασθῆ λωποδύτης, ἐκεῖνος ὅμως ποὺ δέν ντύνει τόν γυµνόν, ἐνῶ µπορεῖ νά τό κάνη, εἶναι ἄξιος διαφορετικῆς ὀνομασίας; Στὸν πεινασμένο ἀνήκει τὸ ψωμὶ ποὺ κρατεῖς ἐσύ. Στὸν γυμνὸ τὸ ἔνδυμα ποὺ φυλᾶς σὲ ἀποθῆκες. Στὸν ξυπόλυτο τὰ παπούτσια ποὺ δίπλα σου σαπίζουν. Τὰ χρήματα ποὺ ἔχεις παραχωμένα, εἶναι ἐκείνου τοῦ ἀνθρώπου ποὺ τὰ ἔχει ἀνάγκη. Ἑπομένως τόσους ἀνθρώπους ἀδικεῖς, ὅσους μποροῦσες νὰ εὐεργετήσης!».

• Ὁ Ἅγιος Τύχων τοῦ Ζαντόνσκ μᾶς συμβουλεύει:

Ὁ Ἅγιος Θεοσέβιος ὁ Ἀρσινοίτης

ΠΗΓΗ:ΕΔΩ

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣΕΒΙΟΣ Ο ΑΡΣΙΝΟΙΤΗΣ

Αν πόλεις φηµισµένες περηφανεύονται γιατί κάποιος άγιος πέρασε, έστω και για λίγο, από τα μέρη τους και αν χώρες ξακουστές και πολυάνθρωπες σεμνύνονται για την καταγωγή απ' αυτές μεγάλων προσωπικοτήτων, πόσο περήφανη θα πρέπει να νιώθει η επαρχία µας, η επαρχία της Πάφου, γιατί ανέδειξε µια από τις μεγαλύτερες οσιακές μορφές της Κύπρου των πρώτων αιώνων του Χριστιανισμού; Και πόση «καύχησιν εν Κυρίω» πρέπει να έχει η περιοχή της Αρσινόης για «τον της θεοσεβείας επώνυµον Θεοσέβιον»; Από τα µέρη µας δεν πέρασε απλώς ο άγιος. Εδώ γεννήθηκε και μεγαλούργησε, κι απ' εδώ «προς ουρανόν την πορείαν εποιήσατο». Και δεν επρόκειτο για ένα από τους πολλούς αγίους που έχει να επιδείξει η Εκκλησία. Είναι «πάντων των οσίων περηφανέστατος, εν τοις αρίστοις έχων αυτός το πρωτείον» .

Πατρίδα του ήταν το μικρό χωριό Μελάνδρα, 12 χιλιόμετρα Νοτιοανατολικά της αρχαίας Αρσινόης, της σημερινής Πόλης της Χρυσοχούς. Γονείς του ήταν ο Μιχαήλ και η Άννα, «ευσεβείς και φιλόθεοι, φιλάρετοι οµού και φιλόξενοι, χρηστοί και επιεικείς, λαμπροί τω τρόπω και λαμπρότεροι τηαρετή», όπως µας πληροφορεί ο Άγιος Νεόφυτος.

Η ακριβής χρονολογία της γέννησής του µας είναι άγνωστη. Θα πρέπει όμως να τοποθετείται στα τέλη του 40υ µ.Χ. αιώνα, αν δεχτούμε, σύμφωνα µε τους επισκοπικούς καταλόγους της περιοχής, ότι ο αδελφός του Αρκάδιος ήταν επίσκοπος της Αρσινόης στις αρχές του 5ου αιώνα.

Ἡ λεγόμενη λειτουργία τοῦ Ἰακώβου.Ὁ Δούρειος Ἵππος τῆς «Λειτουργικῆς Ἀναγεννήσεως»

Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ:

Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΗΣ «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ»

Τά τελευταῖα χρόνια ὅλο καί συχνότερα, ὅλο καί ἀπό περισσότερους ἱερεῖς τελεῖται ἡ λεγομένη Θεία Λειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. Ἡ τέλεση τῆς Λειτουργίας αὐτῆς καί ἡ ξαφνική της ἐμφάνιση στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀφ’ ἑνός μέν καταδεικνύει τό ἐκκοσμικευμένο πνεῦμα πού διακατέχει πολλούς κληρικούς καί ἀφ’ ἑτέρου ἐξυπηρετεῖ κατά τόν καλύτερο τρόπο, τά σχέδια τῶν «ἀνανεωτῶν» τῆς Λειτουργικῆς μας ζωῆς, τῶν αὐτοκλήτων σωτήρων τῆς Ἐκκλησίας. Τό σχέδιο εἶναι ἁπλό: ἡ Λειτουργία αὐτή «βαπτίζεται» ἀπό τούς ἀνανεωτές ὡς «ἀρχαιοπρεπής». Ὅταν ὅμως τελεῖται, τελεῖται μέ τόν τρόπο πού ὁραματίζονται οἱ «ἀνανεωτές», ὁπότε ὁ πιστός λαός, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἐνθουσιάζεται μέ τήν πρωτοτυπία καί τά ἐφέ, συμπεραίνει, ἐντελῶς ἐσφαλμένα, ὅτι ὁ συγκεκριμένος τρόπος τελέσεως εἶναι ὁ «ἀρχαιοπρεπής» καί ἄρα ὁ παραδοσιακός. Αὐτό ἔχει ὡς συνέπεια νά ζητᾶ ἀπό τούς Ἱερεῖς νά λειτουργοῦν ἔτσι καί ὅταν τελοῦν τίς Λειτουργίες τῶν ἁγίων Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καί Βασιλείου. Εἶναι, ὅμως, ὄντως ἔτσι τά πράγματα; Μπορεῖ ὁ καθένας νά τελεῖ ὅποια Λειτουργία θέλει καί ὅπως θέλει; Ἄς τό δοῦμε ἀναλυτικά.

ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ

Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στήν ὑποσημείωσή του στόν 32ο κανόνα τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, μᾶς παρέχει μιά πολύ ἐνδιαφέρουσα πληροφορία σχετικά μέ τό πόσο «κανονική», πόσο σύμφωνη δηλαδή μέ τούς Ἱερούς Κανόνες καί ἄρα πόσο δεκτή ἤ ὄχι, εἶναι ἡ Λειτουργία αὐτή. Μολονότι, λοιπόν, ὁ ἅγιος λέει ὅτι ἡ Λειτουργία αὐτή «εἶναι δεκτή», λέει ὅμως ἐπίσης ὅτι «ἠπράκτησε». Λίγο μάλιστα πιό κάτω ὁμολογεῖ ὅτι κατά τόν Μανουήλ Μαλαξό ἡ Λειτουργία αὐτή ἠπράκτησε ἀπό τούς καιρούς τοῦ Μ. Βασιλείου. Γιατί, λοιπόν, ἡ ξαφνική προσπάθεια ἐπαναφορᾶς μιᾶς Λειτουργίας τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία ἀπέρριψε;

Προφανῶς γιά ὑπόπτους λόγους. Ἄς σημειώσουμε ἐδῶ ὅτι στή χώρα μας ἡ Λειτουργία αὐτή τελέστηκε γιά πρώτη φορά τό 1894 ἀπό τόν Μητροπολίτη Ζακύνθου Διονύσιο Λάτα, στήν τελετή ἐνηλικιώσεως τοῦ διαδόχου Κωνσταντίνου. Τελέστηκε συνεπῶς ὡς ἕνα ἐκκλησιαστικό ὑπερθέαμα ἐνώπιον τῶν παρευρισκομένων «γαλαζοαίματων». Γιά τούς ἴδιους ὅμως λόγους, γιά τόν ἐντυπωσιασμό δηλαδή τῶν πιστῶν, τελεῖται καί σήμερα καί γι’ αὐτό ὁσάκις τελεῖται διαφημίζεται καί δεόντως.

Σταυρώσου ἐπάνω εἰς τὸν σταυρὸ τῆς προσευχῆς

Σταυρώσου ἐπάνω εἰς τὸν σταυρὸ τῆς προσευχῆς.

182. Ἐὰν ἔχεις αἰσθανθεῖ ὅτι ὁ νοῦς σου ἑνώθηκε μὲ τὴν καρδιά σου καὶ δὲν εἶσαι πλέον διχασμένος ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀλλὰ ἀποτελεῖς κάτι ἑνιαῖο και ἀμέριστο ,ἡ δὲ χάρις τοῦ Χριστοῦ ἐσκίρτησε ἐντός σου, τότε φύλαξε τὸ δῶρο τοῦτο τοῦ Θεοῦ μὲ πολὺ ἐπιμέλεια.

Ἂς γίνει τὸ κυριότερο σοῦ ἔργο ἡ προσευχὴ καὶ ἡ μελέτη τῶν θείων βιβλίων.

Οἱ ὑπόλοιπες ἐργασίες ἂς ἔχουν δευτερεύουσα θέση.

Ὁ δὲ ἱερὸς κόσμος τῆς ψυχῆς σου (τὰ καλὰ νοήματα), ως σκίρτημα τοῦ Ἁγ.Πνεύματος, εἶναι λεπτὸς καὶ γιὰ αὐτὸ ἀποχωρεῖ ἀπ' τὴν ψυχὴ ἡ ὁποία συμπεριφέρεται ἀπερισκέπτως, καὶ ἀπροσέκτως ἐνώπιον τοῦ διαταράσσει τὴν εἰρήνη, διασπᾶ τὴν ἀφοσίωση, μὲ τὶς ὑποχωρήσεις πρὸς τὴν ἁμαρτία κ ἐπιτρέπει σὲ αὐτὴν τὴν ἀμέλεια.

Ταυτοχρόνως μὲ τὴν ἀποχώρηση τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ κόσμου ἀποχωρεῖ ἀπ' τὴν ἀναξία αὐτὴ ψυχὴ καὶ ἡ εὐλογημένη προσευχή, ἡ φρουρὸς αὐτῆς καὶ τότε ὁρμοῦν σὲ αὐτὴ ὡς θηρία τὰ πάθη γιὰ νὰ ξεσχίσουν τὸ αὐτόμολον θῦμα, τὸ ἐγκαταλελειμμένο ἀπὸ τοῦ Θεοῦ. Ἐξ αἰτίας τῆς λαιμαργίας, ἰδίως τῆς μέθης, ὁ ἅγιος αὐτὸς κόσμος τῆς ψυχῆς θὰ παύσει νὰ λειτουργεῖ ἐντός σου.

Ἀμβλώσεις: Νομικαί διατάξεις εἰς τό χεῖλος τοῦ ἠθικοῦ γκρεμοῦ

Ἀμβλώσεις: Νομικαί διατάξεις εἰς τό χεῖλος τοῦ ἠθικοῦ γκρεμοῦ

Γράφει ὁ κ. Θεοχάρης Ἀποστόλου, Δικηγόρος παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ, Νομικός Σύμβουλος Δήμου Κηφισιᾶς, Πρόεδρος Πολιτιστικοῦ Συλλόγου «Ὁ Κηφισσός»

Τὸ ποινικὸ ἀδίκημα τῆς ἄμβλωσης προβλέπεται καὶ τιμωρεῖται στὰ ἐγκλήματα κατὰ τῆς ζωῆς, στὸ ἄρθρο 304 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα. Ἀξίζει μάλιστα νὰ σημειωθεῖ ὅτι ὁ ποινικὸς νομοθέτης σὲ μία προσπάθεια, ἐπιφανειακή, νὰ μετριάσει τὴν κοινωνικὴ ἀπαξία τῆς πράξης ἀντικατέστησε τὸν ὅρο «ἄμβλωση» μὲ τὸν ὅρο «τεχνητὴ διακοπὴ τῆς ἐγκυμοσύνης».

Ἡ ἐπιλογὴ ὅμως δὲν ἀπέφερε τὰ ἀναμενόμενα ἀποτελέσματα, καθόσον ἡ πράξη τῆς ἄμβλωσης ἀπασχολοῦσε καὶ ἀπασχολεῖ πάντα τὴν Ἑλληνικὴ κοινωνία ὡς φαινόμενο μὲ νομικές, ἰατρικὲς καὶ θεολογικὲς προεκτάσεις.

Γιὰ τὴ νομικὴ ἐπιστήμη κρίσιμο παραμένει τὸ ἐρώτημα, ἐὰν φορέας τοῦ δικαιώματος ποὺ προστατεύεται εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ ἐμβρύου ἢ τὸ δικαίωμα τῆς γυναίκας νὰ ἐπιλέγει ἡ ἴδια ἰδίως σὲ περιπτώσεις ἐξαιρετικές, ὅπως σὲ βιασμὸ ἢ αἱμομιξία.

Σὲ κάθε περίπτωση ὁ Ἕλληνας νομοθέτης σὲ ἀντίθεση μὲ ἄλλες Χῶρες δὲν ἔχει ἀποποινικοποίησει τὴν πράξη.

Ἀναλύοντας τὸ ἄρθρο κρίσιμο στοιχεῖο γιὰ τὴν ἀπόδοση ποινικῆς εὐθύνης εἶναι ἡ μὴ συναίνεση τῆς γυναίκας, ὁπότε καὶ ἡ πράξη θεωρεῖται κακουργηματικὴ .

Θά ζοῦν σάν νά μήν ὑπάρχει Θεός.

"Βροχή ποτάμι! Μαζεύτηκαν γύρω από την κιβωτό και φώναζαν:

-Νώε, λυπήσου μας! Πάρε μας στην κιβωτό!

Τους απάντησε ο Νώε:

- Πού ήσασταν τόσα χρόνια, που σας το έλεγα; Αργά το θυμηθήκατε!

Η βροχή συνεχίστηκε σαράντα μέρες. Και πνίγηκαν όλοι.

Τί έκαναν οι άνθρωποι την εποχή του Νώε λίγο πριν από τον κατακλυσμό;

Έτρωγαν, έπιναν, γλεντούσαν.

Και όταν άκουγαν λόγο Θεού, γέλαγαν. Περιγελούσαν και το Θεό και τον λόγο του.

Και ήρθε πάνω τους η οργή του Θεού.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ, 23-10-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ, 23-10-2023 

https://www.youtube.com/live/T-8amnjujSk?si=XSZWCF8izUwmCLLk

Πῶς ἔρχεται ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή;

Ένας αδελφός ρώτησε ένα Γέροντα:

-Πώς έρχεται ο φόβος του Θεού στην ψυχή;

-Εάν εκλέξει ο άνθρωπος -απάντησε ο Γέροντας- την ταπείνωση και την ακτημοσύνη, και εάν δεν κατακρίνει κανέναν και σε κάθε πράγμα ελέγχει την ψυχή του για να θυμάται, ότι πρόκειται κάποτε να συναντήσει τον Θεό, τότε έρχεται σ’ αυτόν ο φόβος του Θεού.

Μοναχού Παύλου: Ευεργετινός.

Τόμος 1ος. Υπόθεση ΙΔ΄.

Από που γεννιέται κατ’ αρχάς στον άνθρωπο ο φόβος προς τον Θεό και η αγάπη. Και επί πόσο καιρό ο άνθρωπος χρωστάει να φοβάται και να αγαπά τον Θεό.

https://wra9.blogspot.com/2023/10/blog-post_779.html

23 Ὀκτωβρίου. † Ἰακώβου ἀποστόλου τοῦ ἀδελφοθέου (†63). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἀποστόλου, Κυρ. κ΄ ἐπιστ. (Γαλ. α΄ 11-19).

Γαλ. 1,11           Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ᾿ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον·

Γαλ. 1,11                    Σας καθιστώ δε γνωστόν, αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιον, το οποίον εγώ εκήρυξα εις σας δεν είναι έργον ανθρώπου και δεν εκφράζει σκέψεις ανθρώπων.

Γαλ. 1,12           οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι᾿ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Γαλ. 1,12                    Διότι εγώ-όπως άλλωστε και οι άλλοι Απόστολοι-δεν έχω παραλάβει αυτό από άνθρωπον ούτε το εδιδάχθην από άνθρωπον, αλλά το παρέλαβα κατ' ευθείαν δι' αποκαλύψεων, τας οποίας ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μου εφανέρωσε.