Μία ἀπορία, ἕνα γιατί, ἕνας προβληματισμός.

 Πρόσφατα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2023,Ιερές Μονές του Αγίου Όρους καθώς και άλλες στην υπόλοιπη Ελλάδα, υπέγραψαν μια γενναία ανακοίνωση, που αφορούσε τις ηλεκτρονικές ταυτότητες και τον προσωπικό αριθμό του πολίτη, στηριγμένη στην Πατερική διδασκαλία της Εκκλησίας μας. 

Μια στάση και θέση αντίθετη από εκείνη του αρχιεπισκόπου, που δήλωσε : <<Εγώ πάντως την πήρα >>, παρά τις προηγούμενες αποφάσεις της Ιεραρχίας, που δεν ανακλήθηκαν, και άρα ισχύουν, και παρά τις θέσεις των συγχρόνων Αγίων, Παϊσίου και Πορφυρίου και τις πρόσφατες μεμονωμένες δηλώσεις επισκόπων, οι οποίοι και επικαλούνται και τις αποφάσεις της Ιεραρχίας όπως και τις θέσεις των παραπάνω αγίων, και που είναι φυσικά αντίθετες με τη θέση και στάση του Αρχιεπισκόπου.

 Οι περισσότερες όμως Ι. Μονές του Αγίου Όρους όσο και εδώ στον κόσμο, δεν παίρνουν κάποια θέση. Γι αυτό προβληματίζομαι και εκφράζω την απορία μου και απευθύνω προς αυτές ένα γιατί; Δεν ενημερώθηκαν ή μήπως έχουν σοβαρούς λόγους, που τους υποχρεώνουν να διαφοροποιηθούν, τηρώντας στάση σιωπής; Στην περίπτωση αυτή δεν θα έπρεπε με κείμενο, με δική τους ανακοίνωση να ενημερώσουν σχετικά τους πιστούς; Κι αν δεν το κάνουν δεν θα σημαίνει αυτό αδιαφορία για την ορθή πνευματική πορεία των πιστών, που τρέφουν βαθιά ευλάβεια στις Ιερές Μονές και αγαπούν ειλικρινά τα πρόσωπα των μοναστικών αδελφοτήτων; Δεν αποτελεί αυτό παράλειψη καθήκοντος;

 Η σιωπή, στην προκειμένη περίπτωση, θα θεωρηθεί, και δικαίως, υποτίμηση απαράδεκτη της νοημοσύνης των πιστών χριστιανών, με κίνδυνο να προσαφθεί σ αυτούς η κατηγορία ότι τους θεωρούν ΄΄κοπάδι΄΄, που πρέπει να τους ακολουθεί χωρίς να έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν το γιατί και να ενημερώνονται για το πρακτέο; 

Αν όμως σιωπούν από αδιαφορία ή δεν έχουν την απαιτούμενη για την περίπτωση τόλμη και το απαραίτητο σθένος, να έρθουν σε αντίθεση με συμφέροντα και καταστάσεις ασύμβατες με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, ή είναι για κάποιο λόγο δεσμευμένοι σε κάποιους και για κάποιους λόγους, ας αναλογισθούν τα δεινά που αναφέρονται στην Ιστορία από ανάλογες τακτικές, που αποδείχτηκαν εκ των υστέρων ότι ήταν λαθεμένες και ήταν αποτέλεσμα πλάνης. Πόσο πρέπει να μας τρομάζει η ιδέα αυτή!

 Και το παράδοξο είναι πως, ενώ η Εκκλησία εύχεται ‘’υπέρ της των πάντων ενώσεως’’, φαίνεται να μην έχει ούτε μεταξύ των μελών της την απαιτούμενη ενότητα. Το αντίθεο πνεύμα με την τακτική τού ΄΄διαίρει και βασίλευε ΄΄ πετυχαίνει το σκοπό του ,που δεν είναι άλλος από τη διάσπαση του σώματος των πιστών. 

Πόσα αλήθεια σχέδια και προγράμματα δεν χάθηκαν λόγω της έλλειψης της ενότητας ! Και πόσες φορές δεν είδαμε, η ατολμία να γίνεται ο τάφος υπέροχων αποφάσεων, και συνακόλουθα αιτία για την επικράτηση συστημάτων διεφθαρμένων, και την επιτυχία αντίθεων καταστάσεων και προδοσία ακατάλυτων πνευματικών αξιών! 

Επιβάλλεται , θαρρώ, να πάρουν θέση όλες οι Ι. Μονές στο σοβαρό αυτό θέμα. ‘’Γυμνή τη κεφαλή ‘’πλέον πολεμούν οι εχθροί την Εκκλησία του Χριστού.’’ Θεός το κινδυνευόμενον ’’! Η εποχή μας είναι εποχή ιδιότυπου διωγμού, και χρειάζεται τη μαρτυρία όλων μας, ιδιαίτερα εκείνων, ‘’των κορυφών εφεπόντων’’, των ασκούντων διοίκηση. Να δηλώσουν ξεκάθαρα: Ναι ή Όχι. Αντίθεση στη σχεδιαζόμενη από τις σκοτεινές δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης ή υποταγή σε αυτές, και μετά ότι ήθελε προκύψει… 

Τα λόγια του Χριστού: ’’ Πυρ ήλθον βαλείν…’’, προτρέπουν, ιδιαίτερα τους κληρικούς μας, μιμούμενοι Αυτόν, να βάλλουν πυρ, με τα πνευματικά όπλα που διαθέτουν, στα σαθρά αντίθεα και ολωσδιόλου σατανικά σχέδια που είναι πλέον φανερά. Ας αποφασίσουμε επί τέλους, σε ποιόν θέλουμε να αρέσουμε, στον Χριστό ή στον κόσμο; Σίγουρα δεν μπορούμε και στους δυο.

 Είναι πεποίθηση του λαού μας, πως τα Μοναστήρια θα χαλάσουν, και το μπορούν, τα σχέδια των πονηρών ανθρώπων και των σκοτεινών δυνάμεων ,που κρύβονται πίσω από αυτούς. Αυτά είναι τα τελευταία καταφύγια μας. Πιστεύω να μη διαψευσθούμε.

 Ο άγιος στη συνείδηση των ορθοδόξων, επίσκοπος π. Ιουστίνος Πίρβου, που είχαμε την ευλογία να τον γνωρίσουμε, έλεγε:’’ Το να είσαι σήμερα ηγέτης σημαίνει να γίνεις μάρτυρας

 ‘’. 

Σεβαστοί Γέροντες και Γερόντισσες, Μοναχοί και Μοναχές, η πίστη των χριστιανών στη μέλλουσα ζωή, στην αιωνιότητα και όχι στο τώρα, τούς διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Γι αυτό και βρίσκονται σε αντίθεση με αυτούς σαν ξένο σώμα και θεωρούνται ‘’δύσχρηστοι’’ Αν πράγματι είμαστε χριστιανοί, δεν έχουμε άλλη επιλογή : αντίσταση στην απροκάλυπτη επίθεση των πονηρών δυνάμεων, σύμφωνα με την προτροπή του Αγίου Ιακώβου του Αποστόλου: ‘’αντίστητε τω διαβόλω και φεύξεται αφ΄υμών ‘’.Και τούτο, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα πως ο Χριστός ‘’εξήλθεν νικών και ίνα νικήση ‘’. Η νίκη θα είναι δική Του, είναι δική Του. Και μακάριοι όσοι θα είναι μαζί Του. 

Αντώνιος Ι. Βασιλειάδης Θεολόγος