Εξαιρετική ομιλία ενός ταπεινού δούλου του Κυρίου.
Σήμερα αδελφοί μου, Κυριακή της Χαναναίας 18 Φεβρουαρίου δισχιλιοστού εικοστού τετάρτου έτους. Τα προηγούμενα δύο έτη αναφερθήκαμε σε αυτό το γεγονός, της συναντήσεως του Κυρίου με την Χαναναία και το θαύμα που έγινε δια της πίστεως και της ταπεινώσεώς της. Δεν θα αναφερθώ σε αυτό, επειδή η επικαιρότητα είναι έντονος θα πρέπει να πούμε δύο λόγια. Αν και είπαμε και το προηγούμενο διάστημα, εντούτοις είναι αποτελέσματα των επιλογών των δικών μας. Εσείς που είστε ογδόντα χρονών, αυτοί που σήμερα εγκρίνανε αυτό το άνομο νομοσχέδιο και αμαρτωλό, είναι τα παιδιά σας. Τα παιδιά είναι καθρέπτης δικός σας μέχρι ενός σημείου.
Να κάνουμε έναν έλεγχο στον εαυτόν μας και να μετανοιώσουμε για τα λάθη μας. Για την ελευθεριότητα που αφήσαμε στην γενιά του ’60, η οποία κυβερνάει σήμερα ως επί το πλείστον και για το ότι κάναμε εκπτώσεις στις αρετές, νομίζοντας ότι είναι άχρηστες, περιττές. Δεν χρειάζεται η παρθενία. Δεν χρειάζεται η εγκράτεια. Και σήμερα πια, έχει τόσο πολύ ξεφύγει από τον έλεγχο η κατάσταση που τάχαμου τότε για να βρει νύφη ή γαμπρό το παιδί μας, σήμερα πολλοί αύριο μεθαύριο δεν θα μπορούν να δουν εγγόνια από αυτά τα πράγματα. Συν το ότι και στον Παράδεισο δεν θα δουν τα παιδιά, γιατί όποιος πεθάνει στην αμαρτία αμετανόητος, όποια αμαρτία και να’ ναι θα πάει στην κόλαση. Εκεί θα είναι και η μεγαλυτέρα στέρηση.
Ας μετανοήσομεν όμως, γιατί ο Θεός δεν είναι τιμωρός αλλά θέλει όλοι να γνωρίσουν την αλήθεια και να σωθούν. Ας μετανοήσουμε εμείς η ρίζα, μήπως και βρίσκοντας εμπόδια στη ζωή του το κλαδί επιστρέψει στη ρίζα για να τραφεί και εκεί βρει τροφή καθαρή και όχι βρωμερή η οποία θα το βλάψει. Η αρχή πρέπει να γίνει κόβοντας τις δικές μας συνήθειες, τα δικά μας πάθη, τις δικές μας πονηρές επιθυμίες, κάνοντας αγώνα στον εαυτό μας. Και ο Θεός μπορεί με την δική μας μετάνοια, με τα δικά μας παρακάλια, με τα δικά μας δάκρυα να μας χαρίσει πίσω τα παιδιά ή και τα εγγόνια μας, αναλόγως με την ηλικία μας.
Αν θυμάστε οι γηραιότεροι όταν ψηφίστηκε ο πολιτικός γάμος, πολλοί δήμαρχοι λέγανε δεν θα τελέσουμε πολιτικούς γάμους. Είχε βγει και εγκύκλιος εδώ ότι οι ιερείς να βρίσκονται σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς για να μην υπάρξει έξαρση αυτού του φαινομένου, που έτσι κι αλλιώς σχεδόν κανείς δεν έκανε στην αρχή πολιτικό γάμο. Σήμερα οι πολιτικοί γάμοι έχουν ξεπεράσει τους θρησκευτικούς και αν ακολουθήσουμε μετά από πενήντα χρόνια περίπου αναλογικά την ίδια πορεία, και τα σύμφωνα συμβιώσεως αλλά και οι «γάμοι» δυστυχώς μέσα σε αυτήν την αμαρτωλή κατάσταση -την ομοφυλοφιλία όπως λέγεται σωστά- θα ξεπεράσουν πολύ φοβάμαι και τους γάμους που ευλογεί η Εκκλησία εδώ πέρα στο Ναό.
Γιατί έχουμε κάνει τον γάμο μία πολιτιστική υποχρέωση και δεν διδάξαμε στα παιδιά μας την αλήθεια και το πώς να ετοιμάζονται για έναν υγιή γάμο. Και οι αμαρτωλές συνήθειες του παρελθόντος, και το ότι μάθαμε να εκπληρώνουμε τις επιθυμίες μας και να μην διακρίνουμε τί συμφέρει την ψυχή μας και τί όχι, φέρουν τα διαζύγια, φέρουν τις πίκρες στις οικογένειες τις περισσότερες, φέρνουνε και ασθένειες στα παιδιά. Αυτό είναι από τον Άγιο Πορφύριο, δεν σας τα λέω από μένα. Υπάρχει και η κακή και η καλή κληρονομικότητα. Εξαρτάται βέβαια από τον άνθρωπο κατά πώς θα φερθεί. Μπορεί να είσαι παιδί αγίου, όπως ήταν ο Ωριγένης παιδί μάρτυρος, αλλά να πλανηθείς. Μπορεί να είσαι και παιδί αμαρτωλού και να αγιάσεις, όπως η Οσία Μαρία η Αιγύπτια. Εξαρτάται από τις δικές μας επιλογές πρωτίστως, αλλά έχουμε μία ας πούμε προδιάθεση, έναν σπόρο δηλαδή μέσα μας να το πω πιο απλά, στο χωράφι της ψυχής μας, το οποίο εμείς αναλόγως με τις επιλογές μας, είτε το αυξάνουμε είτε το μαραίνουμε.
Τα πάθη οφείλουμε να τα ξεριζώνουμε. Τις δε αρετές να τις προσέχουμε, να τις περιποιούμαστε για να γίνουνε δέντρα με σκληρό κορμό καθώς περνούν τα χρόνια. Κι αν έλθει ο καιρός και ‘ρθουν κοντά τα εγγόνια μας, τα παιδιά μας, να απλώσουμε τα κλαδιά που θα έχουμε με τις αρετές και να τα καλύψουμε από το κρύο και από την κακουχία.
Είναι σημαντικότερο να αφήσουμε κληρονομιά στα παιδιά μας την πίστη και την εν Χριστώ ζωή παρά σπίτια και περιουσίες. Εύκολα θα χαθούν αυτά. Εύκολα με έναν πόλεμο, με μία ασθένεια χάνονται αυτά και πάνε άχρηστα. Οι αρετές όμως στον πόλεμο δείχνουν αν πραγματικά είναι αληθινές, γιατί εκεί φαίνεται ο άνθρωπος τί καρδιά έχει. Το είδαμε στον Άγιο Παΐσιο. Στην ασθένεια ο Απόστολος Παύλος ο ίδιος έλεγε, όταν ασθενώ, τότε είμαι δυνατός. Εκεί φαίνεται αν ο άνθρωπος δέχεται την ασθένεια ως παρουσία του Θεού στη ζωή του, ως μία επίσκεψη για να τον καθαρίσει από την αμαρτία και για να τον ετοιμάσει για την αιωνιότητα, έτσι ώστε να βάλει τα πράγματα σε τάξη και να περιμένει την συνάντηση με τον Χριστό.
Αυτά τα λέω γιατί είναι δύσκολο έναν άνθρωπο που δεν τα γνωρίζει να του τα πεις. Αλλά σε εμάς εδώ ας κάνουμε μία αρχή, ας τα εφαρμόσουμε, πρώτα εμείς οι κληρικοί. Ρίχνω το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης επάνω μας που με τα χλιαρά ή και ανύπαρκτα κηρύγματα, με τα κηρύγματα γεμάτα ασάφειες δεν κατηχήσαμε σωστά τον λαό. Έστω αυτόν που έρχεται, το δύο τοις εκατό. Αν απέμεινε δύο τοις εκατό.
Τις προάλλες που ήμουνα στην Θεσσαλονίκη μου είπανε ότι όταν έληξε η περίοδος των μέτρων οι Ναοί δεν είναι ίδιοι, είναι πολύ πιο άδειοι. Θα μου πείτε, λογικό είναι για έναν σκεπτόμενο άνθρωπο. Πώς γίνεται από την μία να κηρύσσουμε την παντοδυναμία του Θεού και από την άλλη την αδυναμία να μας προστατεύσει από ένα ανθρώπινο δημιούργημα, από αυτόν τον συνδυασμό ασθενειών; Έτσι λοιπόν, με το δίκιο τους πολλοί δεν πηγαίνουν στις Εκκλησίες.
Με το δίκιο τους διότι οι αρχιερείς και κατ’ επέκταση οι δούλοι των αρχιερέων τους έδιωξαν από τους ναούς του Θεού και τους επέβαλαν πράγματα βλάσφημα και ανήκουστα στην ιστορία. Ενάντια σε κάθε ομολογία πίστεως και σε κάθε αποδεδειγμένο επιστημονικό δεδομένο όπως αυτό πάντοτε γίνεται στην επιστήμη, η οποία ενεργείται με σκοπό να προαχθεί η αλήθεια, έστω στην μελέτη της κτίσεως, και όχι μία σκόπιμη παρουσίαση των πραγμάτων για να εξυπηρετηθούν τα πολιτικά συμφέροντα.
Γι’ αυτό και πολλοί επιστήμονες λέγανε φέρτε μας, ποιες μελέτες λένε αυτά που λέτε; Δεν είχαν να προσφέρουν τίποτα. Και άρχισαν να δημιουργούνε και δικά τους μάλιστα.
Σάμπως στον Χριστό δεν φέραν ψευδομάρτυρες;
Κι εγώ προσωπικά είμαι πολύ απογοητευμένος αλλά έχω καθαρή συνείδηση για την στάση που κρατήσαμε. Εμείς σαν Εκκλησία αγαπάμε όλους τους ανθρώπους. Ειδικά τους βαπτισμένους. Αλλά θέλουμε να γνωρίσουν την αλήθεια και να σωθούν. Το λέει και ο Χριστός. Δεν γίνεται να είναι κάποιος μες στην αμαρτία και να του λέμε, πας καλά προχώρα. Ποιός γονέας θα πει στο παιδί του, πας καλά θα πέσεις στον γκρεμό, προχώρα; Αυτά και για εμάς τους ιδίους, να έλθουμε σε μετάνοια, να πονέσουμε και να αγωνιστούμε.
Και κάτι τελευταίο. Πολύ συζητιέται ποια θα είναι η στάση μας απέναντι στους πολιτικούς που το υπερψήφισαν, γιατί πολλοί από αυτούς έχουνε ψηφοφόρους οι οποίοι εκκλησιάζονται τακτικά. Θυμάστε τί σας είπα όποτε υπήρχαν εκλογικές αναμετρήσεις. Χριστιανοί μου μην ψηφίσετε την αμαρτία. Είμαστε συνυπεύθυνοι σε μία δημοκρατία για τις αποφάσεις των κυβερνώντων, γιατί εμείς τους εκλέγουμε. Πολλοί γκρινιάξανε.
Δεν σας είπα ποιο κόμμα να ψηφίσετε. Σας είπα, εάν κάποιοι έκλεισαν τις Εκκλησίες· επέβαλαν τις βλάσφημες μάσκες μέσα στην Εκκλησία όπου δεν μεταδίδονται οι ασθένειες, και την απιστία και τον φόβο στον κόσμο· ταλαιπώρησαν τον λαό και βλασφήμησαν στα Θεία· βλαστήμησαν την Παναγία και κάλυψαν αυτούς που την βλαστημούσανε· έφεραν το σύμφωνο συμβιώσεως· έφεραν τις έμφυλες ταυτότητες· αμνήστευσαν την βλασφημία θείων ονομάτων και την εξύβριση νεκρών· επέβαλαν διήμερη Ανάσταση και πόσα άλλα· πρόδωσαν την Πατρίδα που είναι δεύτερη από την Πίστη αλλά πρόδωσαν την Πατρίδα. Αυτοί που έχουνε λίγη επαφή καταλαβαίνουνε ποιά κόμματα είναι αυτά.
Είπα στον λαό. Μην ψηφίσετε την αμαρτία και όσων έχουν στις προγραμματικές τους δηλώσεις την αμαρτία δεν μπορούμε να τον ψηφίσουμε. Δεν μπορεί να μας κηρύττει την κόλαση κι εμείς να ψηφίσουμε την κόλαση. Ο άνθρωπος αυτός που κυβερνάει δεκαπέντε φορές το είπε, έχω δεσμευτεί, έχω δεσμευτεί. Εν τάξει δικαίωμά σου να δεσμευτείς Ο λαός γιατί τον ψήφισε;
Και πανηγυρίζαν και οι αρχιερείς: Βγήκαν τα παιδιά μας. Εγώ έχω ακούσει αρχιερείς να λένε: μην γκρινιάζετε, παιδιά δικά μας είναι, εμείς τους βγάλαμε!!
Και επιβεβαιώνεται η προφητεία του Κυρίου, όφεις γεννήματα εχιδνών.
Δεν το είπε στους Φαρισαίους; Φίδια, λέει, που είστε γεννήματα από οχιές. Τα παιδιά της οχιάς τρώνε τη μάνα τους. Παιδιά σας δεν είναι; Τους χαϊδεύατε. Κάνατε τη μάνα τους. Τους δώσατε ψήφους. Τους βραβεύατε δημόσια. Τους αθωώνατε. Τους λύνατε τους δικαίους αφορισμούς. Ε λοιπόν τώρα θα σας φάνε. Και δεν το καταλάβατε όταν σας κλείσανε τις Εκκλησίες. Δεν το καταλάβατε ότι είναι αντίχριστοι. Τώρα θα το καταλάβετε.
Βέβαια εμείς ευχόμαστε να μετανοιώσουν. Αλλά όχι μόνο για αυτό, που είναι η υπερχείλιση του ποτηρίου η ομοφυλοφιλία, αλλά και για τις βλασφημίες έναντι του Αγίου Πνεύματος που διαπράξαν και διαπράττουν. Και για την μεγάλη αδιακρισία τους.
Ο Θεός να μας ελεήσει όλους. Εμείς προσευχόμαστε. Ένα τίποτα είμαστε. Προσευχόμαστε και κάνουμε τον αγώνα μας. Και όλοι μια μέρα από αυτήν την ζωή θα φύγουμε, και γυμνοί χωρίς αξιώματα θα παραστούμε στο κριτήριο του Θεού. Τί πάστα άνθρωπος ήσουνα; Τήρησες τις εντολές μου; Είχες αγάπη; Είχες αληθινή πίστη; Τί έκανες στη ζωή σου; Έζησες κατά τις δυνάμεις σου εν Χριστώ; Να είμαστε λοιπόν άγρυπνοι σε αυτά τα πράγματα. Τα λέω και για να έχω καθαρή συνείδηση. Δεν ξέρω τώρα τί στάση κρατάν δημόσια οι λοιποί τοπικοί πολιτικοί άρχοντες κα τί θα κρατήσει η Μητρόπολη εδώ, αλλά πρέπει και ο κάθε κληρικός να αναλάβει την ευθύνη του. Άνθρωπος που κηρύττει δημόσια την αμαρτία δεν είναι ευπρόσδεκτος στους Ναούς.
Σε ποιο Ναό παρέστη ποτέ διώκτης ειδωλολάτρης αυτοκράτωρ; Σε ποιο Ναό παρέστη ποτέ, τιμώμενος από Ορθοδόξους, που φέρουνε Ορθόδοξο φρόνημα, αιρετικός; Και η εισαγωγή των αιρετικών είναι και αυτή σημείο των καιρών μέσα στους Ναούς. Σε τιμητική θέση μάλιστα. Είναι η υπερχείλιση αυτό που ζούμε. Η υπερχείλιση των αμαρτιών μας και της αδιαφορίας μας για την σωτηρία μας.
Σάμπως δεν τα ‘πε και ο Άγιος Παΐσιος; Θα τρέχουν, λέει, οι άνθρωποι σε τραπέζια, για τίποτε άλλο δεν θα νοιάζονται. Έχουμε γίνει στομάχια. Και έλεγε ο Απόστολος Παύλος για μία περίπτωση τότε ανθρώπων που κήρυξε στην Κρήτη «Κρήτες αει ψεύσται, γαστέρες αργαί». Όλο ψέματα λένε και μόνο τι θα φάνε τους νοιάζει. Έτσι δεν περιγράφουμε και έναν πολιτικό σε δυο κουβέντες; Συνεχώς λένε ψέματα και κοιτάνε τί θα φάνε. Γίναμε όλοι μας πολιτικοί. Γίναμε αυτό που κατηγορούμε. Και το χειρότερο, κλέβουμε από τον εαυτόν μας τον χρόνο τον πολύτιμο για να αγωνιστούμε για την σωτηρία μας. Κλέβουμε την χαρά και την χάρη που θα μπορούσαμε να έχουμε αν ζούσαμε εν Χριστώ.
Είμαστε τελικά οι μεγαλύτεροι εχθροί του εαυτού μας εμείς οι ίδιοι. Και κατ’ επέκταση, επειδή δεν μετανοήσαμε, γίναμε και οι χειρότεροι άνθρωποι που θα μπορούσαν να έχουν, για να τους δώσουμε παράδειγμα, τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Γιατί τους δώσαμε την εντύπωση ότι είναι καλά μες στην αμαρτία. Καλύτερα θα ήτανε να είχανε έναν άνθρωπο που θα έλεγε ‘είμαστε αμαρτωλοί μακάρι να αλλάξουμε’, κι ας καθυστερήσουν την αλλαγή. Παρά το ότι ‘είμαστε καλά’… ‘πάνε όπως είσαι, πάνε όπως είσαι στον γκρεμό’.
Δεν τελειώνουνε αυτά, δεν τελειώνουνε. Εύχομαι ο Θεός να μας ελεήσει, να μας ενισχύσει και να μας χαρίσει μετάνοια και από εδώ και πέρα να βάλουμε μυαλό και να εκλέξουμε ανθρώπους, οι οποίοι θα τα διορθώσουν αυτά.
Η επανάσταση ξεκινάει στην καρδιά του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος επαναστατήσει εναντίον της αμαρτίας στον εαυτόν του, θα επαναστατήσει και η κοινωνία εναντίον της αμαρτίας, και θα επανέλθει εις την οδόν των αγίων και των ηρώων που τιμούμε και αναξίως φέρουμε την συγγένεια με αυτούς. Αμήν.
Απομαγνητοφώνηση ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ
https://aktines.blogspot.com/2024/03/blog-post_18.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου