(Ἕνα θαῦμα τῆς Θεοτόκου)

(Ένα θαύμα της Θεοτόκου)

Στα μέρη της Λομβαρδίας ζούσαν δύο πολύ πιστοί σύζυγοι που είχαν μεγάλη αφοσίωση στη Μητέρα του Θεού. Γι' αυτό, γεμάτοι θεϊκή λαχτάρα, ζωγράφισαν την εικόνα της σε έναν τοίχο του σπιτιού τους, ξοδεύοντας πολλά χρήματα για να την κάνουν όσο πιο όμορφη και μεγαλειώδη γίνεται.

Κάθε φορά που περνούσαν μπροστά από την εικόνα, προσκυνούσαν με σεβασμό και έλεγαν το αγγελικό άσμα: «Χαίρε Χάρη Μαρία...» Γι’ αυτή τους την καλή συνήθεια τους έστελνε η Μητέρα του Θεού όλα τα ουράνια. ευλογίες και επίγεια Η ζωή τους ήταν γεμάτη καλές πράξεις, ζώντας ειρηνικά με όλους. Για το λόγο αυτό ο κόσμος τα αποκαλούσε «ειρηνικά». Αυτοί οι ευλογημένοι χριστιανοί είχαν ένα τρίχρονο παιδί που βλέποντας τον πατέρα και τη μητέρα του να σταματούν κάθε φορά μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου και να προσκυνούν με ευλάβεια, άρχισε να κάνει το ίδιο.

Σιγά σιγά έμαθε και το αγγελικό τραγούδι, γιατί το άκουγε καθημερινά από τους γονείς του. Όμως το παιδί δεν προσευχόταν από ευσέβεια, αλλά από καλή συνήθεια, γιατί πίστευε ότι η Μητέρα του Θεού, όπως απεικονιζόταν καθισμένη στο θρόνο, ήταν η Κυρία του σπιτιού. Μια μέρα, ενώ έπαιζε με άλλα παιδιά στην όχθη του ποταμού, από το έργο του διαβόλου έπεσε στα βάθη του νερού. Τα παιδιά ενημέρωσαν τη μητέρα του παιδιού που μαζί με τους γείτονες έτρεξαν στο ποτάμι. Δύο άνδρες πήδηξαν στο νερό, αλλά παρά τις αμέτρητες προσπάθειές τους, δεν κατάφεραν να βρουν το παιδί. Τότε η μητέρα του παιδιού έτρεξε σαν τρελή κάτω από το ποτάμι ελπίζοντας να το βρει εκεί. Ξαφνικά βλέπει το παιδί στη μέση του ποταμού να κάθεται στο νερό σαν καρέκλα. Βλέποντάς τον, η μητέρα του φώναξε με ανείπωτη χαρά:

– Παιδί μου, τι κάνεις εκεί; Είσαι καλά ? - Καλά είμαι μάνα! Η Κυρία με κρατάει και γι' αυτό δεν φοβάμαι! Από τη χαρά η μητέρα του παιδιού δεν κατάλαβε για ποια Κυρία μιλούσε. Δύο άντρες κολύμπησαν μέχρι τη μέση του ποταμού και σήκωσαν το παιδί, το οποίο έδωσαν πίσω στη μητέρα του. Φτάνοντας στο σπίτι και ρωτώντας τον πώς γλίτωσε από τον πνιγμό, το παιδί απάντησε: - Όταν έπεσα στο νερό, η κυρία του σπιτιού μας (και το παιδί έδειξε το δάχτυλό της στην εικόνα της Θεοτόκου) με τράβηξε έξω από το νερό και με κράτησε μέχρι που ήρθαν οι γείτονες και με πήραν Τότε όλοι όσοι είχαν συγκεντρωθεί για να ακούσουν τι είπε το παιδί προσκύνησαν τη Μητέρα του Θεού και θαύμασαν την αγάπη της για τους ανθρώπους και το έλεός της.

Όλη τη νύχτα έψαλλαν τροπάρια και υμνητικά τραγούδια προς τιμήν της Μητέρας του Θεού. Φυσικά, το τραγούδι που αγαπήθηκε περισσότερο από όλους ήταν: «Μητέρα Θεού, Παναγία...»

Η πηγή «Patricul της Θεοτόκου»

.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/05/blog-post_144.html