Η σεπτή, θαυματουργός και εφέστιος Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου «Παναγία Ελεούσα» αποτελεί το ιερότατο σέμνωμα της Παλαιφάτου Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Κλειστών.
Λίγα λόγια για τη Μονή Κλειστών:
Ειναι ενα παλαιό μοναστήρι που βρίσκεται στις νοτιοδυτικές υπώρειες της Πάρνηθας, στην Αττική και σε υψόμετρο περίπου 600 μ., κοντά στο αρχαίο φρούριο της Φυλής ,περίπου 3 χλμ. από τη Χασιά και 20 χλμ. από την Αθήνα,.
Ονομάζεται Μονή Κλειστών διότι περικλείεται από βουνά. Το καθολικό είναι ναός βυζαντινός, σταυροειδής με τρούλο, δικίονος.
Η τοποθεσία που βρισκεται το μοναστηρι είναι επιβλητική. Oι κάθετες σχεδόν όχθες του φαραγγιού προξενούν δέος στον επισκέπτη και το αδιάκοπο βουητό του νερού στη βραχώδη και ανώμαλη κοίτη του τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες, ανάμικτο με το θρόϊσμα των φύλλων των δένδρων και τις ψαλμωδίες των καλογραιών, αγγίζουν τα μύχια της ψυχής σαν θεσπέσια συναυλία στο μεγάλο Δημιουργό.
Η πράγματι «Κλειστή» τοποθεσία του μοναστηριού περιβάλλεται, βόρεια από τα κάθετα βράχια του «Άρματος» ή Καλιακούδας, ανατολικά από τις κορυφές «Ταμίλθι» και «Αλογόπετρα» και δυτικά από την κορυφογραμμή «Θοδώρα» και «Καλλίνικο».
Κατά τη γερμανική κατοχή, η μονή προσέφερε πολλά στον αγώνα του έθνους κατά των κατακτητών.
Η άγραφη παράδοση αναφέρει ότι ένας ευσεβής χριστιανός, βλέποντας ένα παράδοξο φως, ανακάλυψε την ιερά Εικόνα της Παναγίας στον απέναντι της Ιεράς Μονής απότομο βράχο, μέσα σε ένα κοίλωμα.
Επειδή όμως η κατασκευή Ιερού Ναού, προκειμένου να διαφυλαχθεί η Ιερά Εικόνα, ήταν πολύ δύσκολη στον απότομο βράχο, διότι ούτε χώρος υπήρχε, αλλά και η ανάβαση εκεί ήταν πολύ δύσκολη καθώς και η μεταφορά των υλικών, δια τούτο αποφασίστηκε να κτιστεί σε ομαλότερο έδαφος, εκεί όπου βρίσκεται σήμερα.
Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, άρχισαν οι οικοδομικές εργασίες. Η είδηση περί της ευρέσεως της αγίας Εικόνος ξεσήκωσε όλους τους κατοίκους της περιοχής και ο καθένας προσέφερε ό,τι μπορούσε για να κτιστεί ο Ιερός Ναός, όπου και θα τοποθετείτο η πάνσεμνος Εικόνα Της.
Η θέληση, όμως, της Παναγίας φαίνεται ότι δεν ήταν σύμφωνη με την απόφαση αυτή, διότι ήθελε να κτιστεί ο Ιερός Ναός εκεί, στο βράχο εκείνο, που επί τόσα χρόνια έκρυβε την Εικόνα Της.
Δείγμα, δε, της θελήσεώς Της αυτής είναι το ακόλουθο γεγονός, το οποίο λίγο έλειψε να ματαιώσει τα σχέδια, από το φόβο που κατέλαβε τους εργάτες.
Κατά τα δύο πρωινά που πήγαν να εργαστούν, διεπίστωσαν ότι η Εικόνα της Παναγίας είχε ξαναγυρίσει στο αρχικό Της φυλακτήριο, κατά θαυμαστό τρόπο.
Προ του θαύματος τούτου ευρεθέντες οι κτίστες, σταμάτησαν την εργασία και μαζί με άλλους κατοίκους της περιοχής έκαναν ολονύκτια θερμή παράκληση προς την Κυρία Θεοτόκο να δεχτεί να ιδρυθεί ο οίκος Της στο ομαλότερο εκείνο σημείο, δια το παντελώς αδύνατο της μεταφοράς των υλικών στο χώρο που διαφυλασσόταν η άχραντη εικόνα Της.
Μετά ταύτα, η Παναγία μας άκουσε, ως φαίνεται, τις παρακλήσεις των ικετών Της και τότε η Εικόνα Της, καθώς και τα εργαλεία, δεν μετακινήθηκαν πλέον και έτσι συνεχίστηκε η αποπεράτωση του Ιερού Ναού ομαλά και γρήγορα, σαν κάποιο αόρατο χέρι να καθοδηγούσε το έργο. Ο χώρος γρήγορα έγινε πόλος έλξεως πολλών προσκυνητών που κατέφευγαν στην Ιερά Εικόνα εκζητώντας τη βοήθεια της Μητέρας των Χριστιανών. Ιδρύθηκαν ασκητήρια μοναχών που γρήγορα πήραν τη μορφή οργανωμένου μοναστηριού.
Η Ιερά Μονή τιμάται στην Κοίμηση της Θεοτόκου και εορτάζει μετά πάσης επισημότητας και λαμπρότητας την 15ην Αυγούστου, πανήγυρη κατά την οποία πλήθος προσκυνητών απ’όλα τα μέρη συναθροίζονται για να τιμήσουν την Παναγία των Κλειστών.
Θαυμαστός και αξιοπερίεργος είναι ο τρόπος που μεταφέρεται το ακοίμητο κανδήλι Της, από την Ιερά Μονή στο κοίλωμα της «Φανερωμένης» με την τροχαλία, σε απόσταση 200μ. περίπου, όπου και πολλά αφιερώματα υπάρχουν.
Τα στοιχεία που οδηγουν στις σκέψεις πως το μοναστηρι ιδρυθηκε την Βυζαντινη περιοδο ειναι μεταξύ άλλων και ένα μαρμάρινο Βυζαντινό ανάγλυφο που παριστάνει ένα ικέφαλο αετό, η χρονολογία 1204 που υπαρχει χαραγμένη στο νάρθηκα του καθολικού και τρεις κάρες Αγίων, που βρίσκονται και σήμερα στο μοναστηρι.
Το μοναστήρι καποτε έσφυζε από ζωή, κίνηση και δραστηριότητα. Είχε γιδοπρόβατα, άλογα, αγελάδες και καματερά, που έβοσκαν τα «κοπέλια » του μοναστηριού ενώ οι καλόγηροι κουμαντάριζαν τα μελίσσια.
Ειχε μεγάλη και κτηματική περιουσία απείραχτη όπως φαίνεται από τους Τούρκους. Τα καλλιεργούμενα χωράφια ξε-
περνούσαν τις 2.000 στρέμματα, απ’ αυτά τα μισά σχεδόν βρίσκονταν στον
κάμπο του Θριασίου γύρω από τα Καλύβια (Ασπρόπυργος σήμερα).
~~Η Λιτάνευσης Της Εικόνας Της Μονής Κλειστών
Κάθε χρόνο την επομένη του Ακάθιστου Ύμνου, πλήθος κόσμου από τα Άνω Λιόσια μεταβαίνει στη Μονή και λιτανεύει πεζή την Ιερή Εικόνα μέχρι τον ιερό ναό του Αγίου Κωνσταντίνου (περίπου 9,5 χλμ), οπού φιλοξενείται με τιμές και ιερές ακολουθίες μέχρι την Κυριακή, οπότε και πάλι με συνοδεία επιστρέφει στη Μονή για να την πάρει το επόμενο Σάββατο η Χασιά.
Η λιτάνευση της ιερής εικόνας της Παναγίας Ελεούσας από τη Μονή Κλειστών, είναι ένα θρησκευτικό γεγονός άρρηκτα συνδεδεμένο με τη λατρευτική ζωή του Δήμου και την πολιτιστική του κληρονομιά.
Μπορεί η απαρχή του εθίμου να χάνεται στο χρόνο (ίσως κάπου στα μέσα του 19ου αιώνα), το έθιμο όμως συνεχίζεται αδιαλείπτως με την ίδια θέρμη και την αθρόα συμμετοχή πιστών όλων των ηλικιών και κυρίως τη στήριξη της νεολαίας.
https://proskynitis.blogspot.com/2024/05/blog-post_38.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου