Κάλαμοι ὑπὸ ἀνέμων σαλευόμενοι

Κάλαμοι ὑπὸ ἀνέμων σαλευόμενοι

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ἐντυπωσιάζει ἀρνητικὰ ἡ «ποιμαντικὴ» τακτικὴ μερικῶν μητροπολιτῶν, μὲ τὴν ὁποία ἀντιμετωπίζουν τὶς ἀντιχριστιανικὲς ἐνέργειες τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας. Ἔχουμε τελευταῖα τὶς περιπτώσεις τῆς πανδημίας καὶ τὸ θλιβερὸ γάμο τῶν ὁμοφυλόφιλων.

Οἱ ἀντιδράσεις τους στὴν ἀρχὴ ἦταν «δυναμικὲς» κατὰ τῶν μέτρων τῆς πανδημίας, ποὺ ἀφοροῦσαν τοὺς ἱεροὺς ναοὺς καὶ τὴν «προστασία» τῶν ἐκκλησιαζομένων. Μετὰ ἀτόνησαν οἱ ἀντιδράσεις καὶ τελικὰ ἔγιναν ἀποδεκτά. Μερικοὶ μάλιστα ἀρχιερεῖς ἦταν ὑποστηρικτὲς τῶν μέτρων καὶ τιμωροῦσαν τοὺς ἱερεῖς ποὺ τὰ ἀρνοῦνταν.

Κάτι παρόμοιο συνέβη καὶ μὲ τὸν ἐπαίσχυντο γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων. Στὴν ἀρχὴ τὸν καταδίκαζαν καὶ ἀρνοῦνταν κάθε σκέψη γιὰ τὴν ψήφιση τοῦ σχετικοῦ νόμου. Εἶχαν θεολογικὰ ἐπιχειρήματα, ἐπέκριναν τοὺς πολιτικοὺς ποὺ τὸν ὑπερασπίζονταν καὶ τοὺς ἀπειλοῦσαν μὲ ἀφορισμοὺς καὶ διακοπή κάθε ἐπικοινωνίας μαζί τους. Μετὰ τὴν ψήφιση τοῦ νόμου, τὴν παρρησία τους τὴ διαδέχθηκε ἡ δειλία καὶ τελικὰ ἀποκαστάθηκαν οἱ σχέσεις μὲ τοὺς ἐνόχους καὶ ὅλα βαίνουν καλῶς καὶ θεαρέστως, κατὰ τὴν ἀντίληψή τους!

Οἱ συγκεκριμένοι αὐτοὶ μητροπολίτες μοιάζουν μέ δέντρα ποὺ ἔχουν πυκνὸ φύλλωμα, ἀλλὰ τοὺς λείπουν οἱ καρποί. Λάμπουν μὲ τὰ χρυσοποίκιλτα ἄμφια, χωρὶς νὰ ἐπηρεάζουν τοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι δὲν θέλουν ἠθοποιοὺς καὶ ὑποκριτές, ἀλλὰ σταθεροὺς καὶ ἄγρυπνους πνευματικοὺς ποιμένες, ποὺ θὰ προστατεύουν τὸ ποίμνιό τους, καταπολεμώντας τοὺς προβατόσχημους λύκους.

Αὐτὴ ἡ κακὴ ἀλλοίωση τοῦ ποιμαντικοῦ φρονήματος σκανδαλίζει τοὺς πιστούς τῆς Ἐκκλησίας καὶ χαροποιεῖ τοὺς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι ἀνησυχοῦσαν γιὰ τὸν ἀντίκτυπο ποὺ θὰ εἶχε στὸ λαό ὁ νόμος γιὰ τὸ γάμο τῶν ὁμοφυλόφιλων. Εἶναι ἀπαράδεκτο οἱ μητροπολίτες νὰ μεταβάλλουν συν­εχῶς τὰ φρονήματά τους, νὰ ἔχουν δουλικὴ συμπεριφορὰ στοὺς ἀνθρώπους ποὺ δὲν ἔχουν ἱερὸ καὶ ὅσιο, νὰ ἐπικοινωνοῦν μὲ ὁμοφυλόφιλους, ποὺ ἔχουν τὸ θράσος νὰ διαφημίζουν τὴν ἁμαρτία τους καὶ νὰ ἀποτελοῦν τὸ χείριστο παράδειγμα στὸ λαὸ καὶ εἰδικότερα στοὺς νέους. Καὶ ὄχι μόνο αὐτό. Ἐπισκέπτονται καὶ τοὺς ναοὺς στὶς μεγάλες ἑορτὲς τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἐκδηλώνουν τὴν ὑποκριτικὴ πίστη τους στὸ Θεὸ μὲ τὸ νὰ ἀνάβουν ἕνα κερὶ καὶ νὰ σταυροκοπιοῦνται ἀδεξίως μπροστὰ στὶς ἱερὲς εἰκόνες!

Τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἔχουν πολιτικὴ ἐξουσία ἢ ἐπιδιώκουν νὰ ἀποκτήσουν, οἱ κληρικοὶ γενικῶς δὲν πρέπει νὰ τοὺς ὑποδέχονται στὰ γραφεῖα τους, ἀλλὰ νὰ μένουν ἀδιάφοροι ἀπὸ τὴν παρουσία τους, γιὰ νὰ γίνεται γνωστὴ ἡ διαφωνία τους μὲ τὶς ἀντιχριστιανικὲς ἐνέργειες τῶν πολιτικῶν. Δὲν πρέπει οἱ μητροπολίτες, ἀλλὰ καὶ οἱ ἱερεῖς, νὰ εἶναι κάλαμοι ὑπὸ ἀνέμων (ἀθεΐας καὶ εἰδωλολατρίας) σαλευόμενοι. Ἱερὸ καθῆκον εἶναι νὰ ἀντιστέκονται, νὰ ἀντιδροῦν καὶ νὰ διαχωρίζουν τὴ θέση τους ἀπὸ ἐκείνους ποὺ περιφρονοῦν τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀλήθεια, μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχει πολλὰ προσωπεῖα καὶ ἄλλοτε νὰ ὑπερασπίζεται ἐντόνως τὴν πίστη καὶ ἄλλοτε νὰ γίνεται συγκαταβατικὸς καὶ νὰ καταλήγει στὸν συμβιβασμὸ μὲ τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο, «χάριν ὠφελείας»;

Καὶ μετὰ παραπονοῦνται οἱ συγκεκριμένοι μητροπολίτες, γιατί δὲν ἔχουν τὸν πιστὸ λαὸ δίπλα τους!

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος

https://aktines.blogspot.com/2024/06/blog-post_66.html