Σὰν μιὰ ὥρα

Ἡ ζωή παρέρχεται. Ἔχω 97 χρόνια καί πῶς πέρασαν οὔτε το κατάλαβα καθόλου. Σαν μιά ώρα. Ἔτσι καί ὅλα τά χρόνια περνοῦν.

Ἡ αἰώνιος ζωή είναι αἰώνιος. Ἐκεῖ οὔτε πόνος οὔτε ἀσθένεια οὔτε πειρασμός οὔτε θλίψις οὔτε νύχτα οὔτε χειμών οὔτε καῦσις ἡλίου, οὔτε κανένα κακόν. Ολα εἶναι χαροποιά, ὅλα οὐράνια, ὅλα αἰώνια.

Εὐτυχεῖς νομίζουν ὅλοι οἱ μάταιοι, οἱ ἀνόητοι ἄνθρωποι τούς μακράν τοῦ Θεοῦ ζῶντας, καί ὅτι τά πλούτη τους εἶναι εὐτυχία, καί δέν ἄκουσαν τόν Κύριον λέγοντα

«Οὐδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν, Θεῷ καί μαμωνα». Ἐσκοτίσθησαν. Πρῶτα να φροντίσωμε να θεραπευθῇ ἡ ψυχή μας, καί τίποτε νά μή μᾶς χωρίσῃ ἀπό τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ...

«Από τό βιβλίο «Ό Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος (Ο οὐρανοδρόμος ὁδοιπόρος, 1884-1980). Ένας σύγχρονος ὅσιος πατήρ τῆς Ορθοδόξου Χριστοῦ Εκκλησίας», Τόμος Α, 'Εκδόσεις «Ορθόδοξη Κυψέλη»

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/06/blog-post_868.html