Περί Πλάνης

❈ Ὁ Διάβολος ξεγελάει αὐτούς πού θέλουν νά ξεγελαστοῦν, τούς ὑπερήφανους δηλαδή καί ρίχνει στήν πλάνη αὐτούς πού εἶναι ἐγωιστές. Ἄν ὁ ἄνθρωπος εἶναι ταπεινός, δέν ξεγελιέται. Ὅλες οἱ πλάνες ξεκινᾶνε ἀπό τήν ὑπερηφάνεια. Δεῖτε καί στήν ζωή τῶν Ἁγίων, τῶν ἀσκητῶν κ.λπ. Πλανῶνται αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἔχουν μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό τους. Καί τούς φτιάχνει ὁ Διάβολος ἕνα σκηνικό, ὅτι τάχατες βλέπουν τόν Χριστό, βλέπουν τήν Παναγία, φωτίστηκαν κ.λπ. καί τούς πλανᾶ.

Λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅτι «ὁ διάβολος μετασχηματίζεται καί σέ ἄγγελο φωτός». Ἀλλά ἕνας πού εἶναι ταπεινός, τό καταλαβαίνει. Δέν πέφτει στήν παγίδα τοῦ Διαβόλου. Ποιός πλανᾶται; Αὐτός πού ἔχει τήν ἰδέα ὅτι ἀξίζει νά δεῖ ἄγγελο, νά δεῖ τόν Χριστό! Ἐνῶ ὁ ταπεινός θά πεῖ: «ἐγώ εἶναι δυνατόν νά βλέπω τόν Χριστό τώρα; Ἔχω τέτοια καθαρότητα; Δέν ἔχω». Ὁπότε ταπεινώνεται, κάνει τόν σταυρό του καί ἐξαφανίζεται τό δαιμονικό ὅραμα. Ἐνῶ ὁ ὑπερήφανος θά πεῖ:

«Ἔ, βέβαια, φυσικά… Σέ ποιόν θά πάει ὁ Χριστός; Σέ μένα θά ’ρθεῖ» καί πέφτει στήν παγίδα. ➤Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου