Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2024
Διάφορες πλάνες, Ἁγ. Παϊσίου-Πνευματικός ἀγώνας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Διάφορες πλάνες, Ἁγ. Παϊσίου-Πνευματικός ἀγώνας, 5-2-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ Κύριος ὡς ''σημεῖο ἀντιλεγόμενον'', Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ Κύριος ὡς ''σημεῖο ἀντιλεγόμενον'', Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Ἐορτοδρόμιο/Ἑρμηνεία στὸν κανόνα τῆς Ὑπαπαντῆς, 7-2-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἠταν ἕνα γεροντάκι ποὺ μόλις ἄκουγε τ’ ὄνομα τῆς Παναγίας ἔκλαιγε σὰν μικρὸ παιδί.
ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΘΩΝΙΤΙΣΣΑ
Ἦταν ἕνα γεροντάκι ποὺ μόλις ἄκουγε τ’ ὄνομα τῆς Παναγίας ἔκλαιγε σὰν μικρὸ παιδί. Ἦταν ἕνας Καυσοκαλυβίτης ποὺ ὅποτε γύριζε πλευρὸ τὴ νύχτα ἔψελνε τό «Ἀξιὸν ἐστι». Ἦταν ἕνας Γρηγοριάτης ἡγούμενος ποῦ ’χὲ «φάει» τὴν εἰκόνα Της ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ἀσπασμούς. Ἦταν ἕνας Νεοσκητιώτης ποὺ παρακαλοῦσε ὅποιον ἔβλεπε νὰ μιλήσει, νὰ γράψει, νὰ ἐκδώσει ὅ,τι ὑπῆρχε γιὰ τὴν Παναγία. Ἦταν ἕνας μακαρίτης Ἰβηρίτης ποὺ ἔπασχε ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὴν Πορταΐτισσα. Ἕνας Φιλοθεΐτης ἔλεγε: «Ἔχομεν βεβαίας τὰς ἐλπίδας εἰς τὴν Γλυκοφιλοῦσσαν» Παναγία· ἡ μάνα τῶν Ἁγιορειτῶν.
Ἡ Παναγία. Πάνω ἀπ’ ὅλες τὶς ἀγίες. Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων. Ἡ καλύτερη παραμυθία. Ἡ πιὸ σίγουρη πρέσβειρα τῶν πιστῶν. Ἡ πιὸ ταπεινή, ἡ πιὸ καλή, ἡ πιὸ σεμνή, ἡ πιὸ ὑπάκουη, ἡ πιὸ ὑπομονετική, ἡ σιωπηλή, ἡ γενναία, ἡ πρώτη, ἡ βασίλισσα, ἡ Κυρία, ἡ Ἔφορος, ἡ Οἰκονόμισσα, ἡ φωτοφόρος νεφέλη καὶ μανναδόχος στάμνα.
Χαρὰ νὰ τὴν ἀντικρύσεις. Εὐχαρίστηση νὰ τὴν ἐπικαλεῖσαι. Εὐλογία νὰ σ’ ἐπισκέπτεται. Ἐλπίδα βέβαιη νὰ τὴν παρακαλᾶς. Βοήθεια μεγάλη ἡ σκέπη της. Ποῦ νὰ βρεῖς τὰ ὡραῖα λόγια νὰ τὴν ἐγκωμιάσεις; Πόσο φτωχὴ εἶναι ἡ γλῶσσα γιὰ τὰ μεγάλα ὀνόματα; Πόσο ἔχει φθαρεῖ ἡ γλῶσσα ἀπὸ τὴν κατάχρηση. Ἔτσι σιωπᾶς καὶ τὰ λὲς ὅλα. Ὅπως σιωπηλὴ ἀκολουθοῦσε παντοῦ τὸν ἀγαπητὸ Υἱό Της. Μέχρι σταυροῦ.
Ἀθωνίτισσα Θεοτόκε, τὸ ἀκοίμητο κανδήλι, τὸ ἁγνὸ κερί, οἱ Χαιρετισμοί, ἡ Παράκληση, τὸ Θεοτοκάριο, τὰ Θεοτοκία δὲν σοῦ ἀρκοῦν. Μήτε γονυκλισίες καὶ τάματα καὶ προσφορὲς καὶ κομποσχοίνια. Τὴν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς ζητᾶς γιὰ νά ’λθεὶ ὁ Υἱὸς Σοῦ καὶ νὰ φέρει θεοτόκες καὶ θεοφόρες ὧρες ἁγίας θεοψίας καὶ φωτοχυσίας...
Οἱ ὅσιοι αὐτάδελφοι Δαβίδ, Συμεών καί Γεώργιος Μυτιλήνης
Οι όσιοι αυτάδελφοι Δαβίδ, Συμεών και Γεώργιος Μυτιλήνης
1 Φεβρουαρίου
Ο μεγαλύτερος μεταξύ των αδελφών αυτών, ο Δαβίδ, έγινε μοναχός σε ηλικία δεκαέξι ετών, μετά την φανέρωση σ’ αυτόν του αγίου Αντωνίου του Μεγάλου. Αποσύρθηκε στο όρος Ίδη της Τρωάδος, όπου ίδρυσε μονή περί το 762. Εκεί τον βρήκε η ευσεβής μητέρα του, μετά από μακρόχρονη αναζήτηση, και του έφερε τον μικρό του αδελφό, Συμεών, για να του διδάξει τα ιερά γράμματα και να τον αφιερώσει στον Θεό.
Ο Συμεών, μετά τον θάνατο του κατά σάρκα αδελφού και πνευματικού του πατέρα (784), επιδόθηκε στην μίμηση της πολιτείας του οσίου Συμεών του Στυλίτου [1η Σεπτ.]. Εγκαταστάθηκε σε έναν στύλο, φορτωμένος βαριές αλυσίδες, μένοντας συχνά δίχως τροφή επί μία ολόκληρη εβδομάδα. Φορούσε όλες τις εποχές έναν σάκκο από χοντρή αλογότριχα και για την επιβίωσή του εγκατέλειπε τον εαυτό του πλήρως στην θεία Πρόνοια. Και τον χειμώνα, ένας μεγάλος αετός ερχόταν να τον ζεστάνει κάτω από τις φτερούγες του.
Δελτίο τύπου 140 ὀρθοδόξων χριστιανικῶν σωματείων ἐνάντια στό νομοσχέδιο γιά τό «γάμο» τῶν ὁμοφυλοφίλων
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
140 ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ «ΓΑΜΟ» ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ
Τα κάτωθι 140 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία — μαζί με τα Παραρτήματά τους — απ’ όλη την Ελλάδα και το κίνημα υπέρ της παραδοσιακής ελληνορθόδοξης οικογένειας «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά», με αφορμή την επιστημονικά απαράδεκτη, αντεθνική και αντορθόδοξη απόφαση της Κυβέρνησης, να φέρει στη Βουλή Σχέδιο Νόμου, που προβλέπει τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων και το «δικαίωμά» τους στην τεκνοθεσία, δηλώνουν, εξαρχής, τη σταθερή τους αντίθεση και εκφράζουν έντονη αποδοκιμασία. Το Νομοσχέδιο, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιδίου του Πρωθυπουργού, προτείνεται, στα πλαίσια της ίσης αντιμετώπισης εκ μέρους της πολιτείας των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των παιδιών που ήδη έχουν αναλάβει, Νόμος, που, όμως, δεν επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ομοφυλόφιλη «σύζευξη», ακόμη και περιβεβλημένη με την κρατική νομιμότητα, ουδέποτε δύναται να εξισωθεί με την ετερόφυλη σχέση και να χαρακτηρισθεί ως «γάμος». Δεν υπάρχει η βιολογική συμπληρωματικότητα, που καθιστά τη σχέση γόνιμη και παρέχει την προοπτική της δημιουργίας Οικογένειας. Για την απόκτηση τέκνων, πάντοτε, θα χρησιμοποιούνται τρίτοι, που, όμως, δεν θα συμμετέχουν στην ανατροφή των παιδιών. Συνεπώς, η ομοφυλόφιλη «σύζευξη» θέτει εξ αρχής τα παιδιά στη μειονεκτική θέση της στέρησης των γονέων τους.
Στην ομοφυλόφιλη «σύζευξη», η απουσία του έτερου φύλου ισοδυναμεί με την απαξίωσή του, ως οντότητα. Σηματοδοτεί τον εξευτελισμό του προσώπου, με την αναγκαστική αγορά ή πώληση γενετικού του υλικού, για δημιουργία «ορφανών» απογόνων. Στις απαιτήσεις δε της ομοφυλόφιλης ανδρικής σύζευξης κορυφώνεται ο εξευτελισμός της γυναικείας οντότητας και της μητρότητας, με την «ενοικίαση» της γυναικείας μήτρας.
«Οἱ παγίδες τῆς φαντασίας στήν πνευματική ζωή» Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π. Σωφρονίου. 30ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Μιλᾶμε γιά τήν φαντασία, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἕνα σημαντικό κεφάλαιο γιά τήν πνευματική ζωή, σχολιάζοντας τό ἀντίστοιχο κεφάλαιο πού ἔχει γράψει ὁ π. Σωφρόνιος: «Τά εἴδη τῆς φανατασίας καί ὁ ἀγώνας ἐναντίον της»[1]. Γενικῶς ἰσχύει αὐτό πού μᾶς ἔχουν πεῖ οἱ Πατέρες, ὅτι ἡ φαντασία εἶναι τό ὄχημα τῶν δαιμόνων. Καί θά πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά σταυρώσει τήν φαντασία του, δηλαδή νά τήν ἀπενεργοποιήσει, γιατί εἶναι μία -μετά τήν πτώση- δύναμη τῆς ψυχῆς, μπῆκε στόν ἄνθρωπο, δόθηκε στόν ἄνθρωπο, ἀλλά δέν βοηθάει στήν προσευχή οὔτε στήν πνευματική ζωή, ἀντίθετα τήν ἐκμεταλλεύεται ὁ διάβολος καί μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά πλανηθεῖ.
Λέει ὁ π. Σωφρόνιος: «Ὁ ἡσυχαστής μοναχός, πού ἀγωνίζεται κατά τῆς φαντασίας, ἡ ὁποία διαστρεβλώνει τήν πνευματική ζωή, συναντιέται μέ ποικιλόμορφες ἐκδηλώσεις της. Αὐτές μποροῦν νά ταξινομηθοῦν μέ διάφορους τρόπους. Ὁ γέροντας», ὁ Ἅγιος Σιλουανός δηλαδή, «τίς συνόψιζε στίς τέσσερις μορφές πού ἐκθέσαμε παραπάνω, μορφές πού τοῦ ἔδιναν τή δυνατότητα νά ἐκφράσει τήν οὐσία τοῦ προβλήματος»[2]. Μιλήσαμε τήν προηγούμενη φορά καί τήν προ-προηγούμενη γιά τίς τέσσερις μορφές φαντασίας. Ἡ πρώτη μορφή εἶναι οἱ χονδρές φαντασίες, πού συνδέονται μέ τά σαρκικά πάθη. Τό πρῶτο εἶδος φαντασίας. Τό δεύτερο εἶδος φαντασίας εἶναι αὐτό πού λέμε ὀνειροπόληση ἤ ρεμβασμός. Τό τρίτο εἶδος φαντασίας εἶναι αὐτό πού λέγεται «δημιουργική φαντασία» καί χρησιμοποιεῖται ἀπό τούς ἐπιστήμονες γιά νά συλλάβουνε τήν λύση κάποιου τεχνικοῦ προβλήματος (παραδείγματος χάριν). Καί τό τέταρτο εἶδος φαντασίας εἶναι αὐτό πού ὀνομάζεται «θεολογική δημιουργία», τό ὁποῖο χρησιμοποιεῖται ἀπό κάποιους θεολόγους μέ σκοπό νά βροῦνε τόν Θεό. Ἀλλά δέν εἶναι αὐτός ὁ σωστός δρόμος. Καί τά τέσσερα εἴδη εἶναι ἀπορριπτέα, (τό εἴπαμε καί τίς προηγούμενες φορές), διότι καί τά τέσσερα ἐμποδίζουν τήν καθαρή προσευχή, ἡ ὁποία εἶναι ὁ τρόπος γιά νά δεῖ κανείς τόν Θεό, γιά νά βρεῖ τόν Θεό, γιά νά καθαριστεῖ ἡ καρδία καί νά γίνει πλέον ὁ ἄνθρωπος «νοῦς ὁρῶν τόν Θεόν».
«Ἡ πρώτη φαντασία», τό πρῶτο εἶδος φαντασίας, «ἀναφέρεται γενικά στόν ἀγώνα κατά τῶν παθῶν» καί πρέπει νά καταπολεμηθεῖ ὁπωσδήποτε. Εἶναι οἱ χονδρές φαντασίες, πού μᾶς φέρνουνε οἱ πονηροί δαίμονες ἤ τίς φτιάχνει καί ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος δυστυχῶς, πού συνδέονται μέ τά σαρκικά πάθη. «Τό δεύτερο εἶδος φαντασίας», πού εἴπαμε εἶναι ὁ ρεμβασμός, ἡ ὀνειροπόληση, πού ἀφήνει κανείς τήν φαντασία του νά ἐργάζεται ἔτσι, νά ρεμβάζει, «χαρακτηρίζει», αὐτό τό εἶδος φαντασίας, «ὅσους προσεύχονται μέ τόν πρῶτο τρόπο»[3]. Εἴχαμε μιλήσει γιά τούς τρεῖς τρόπους προσευχῆς, ὅπως τούς λέει ὁ Ἅγιος Σιλουανός. Ὁ πρῶτος τρόπος εἶναι αὐτός ὁ τρόπος ὁ ὁποῖος συνδέεται μέ τήν φαντασία. Ἐπειδή ὁ νοῦς εἶναι ἀδύναμος, ὁ ἄνθρωπος κάνει μιά προσευχή μέ φαντασίες. Φαντάζεται διάφορα, τόν Θεό κ.λ.π. ἤ καταστάσεις πού νομίζει ὅτι εἶναι πνευματικές, ἀλλά εἶναι φανταστικές. Τό δεύτερο εἶδος προσευχῆς εἶναι ἡ προσευχή ἡ ὁποία συνδέεται μέ τήν διάνοια, μέ τόν ἐγκέφαλο, μέ τήν σκέψη, μιά ἐγκεφαλική προσευχή, μιά λογική προσευχή, καί τό τρίτο εἶδος προσευχῆς, πού εἶναι καί τό ἀνώτερο καί τό καλύτερο καί τό σπουδαιότερο, εἶναι ἡ καρδιακή προσευχή, πού ὁ ἄνθρωπος προσεύχεται μέ τήν καρδιά χωρίς φαντασία καί ὄχι μέ τόν ἐγκέφαλο, μέ τήν διάνοια, ἀλλά καρδιακά. Τό πρῶτο εἶδος, λοιπόν, προσευχῆς, πού εἴπαμε εἶναι ἡ φαντασιώδης προσευχή, αὐτό τό εἶδος συνδέεται μέ τίς φαντασίες..
Ἐπιστολή 647 Καβαλιωτῶν στούς 4 βουλευτές γιά τό γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων
647 Καβαλιώτες έστειλαν με δικαστικό επιμελητή επιστολή στους 4 βουλευτές του Ν. Καβάλας για το γάμο των ομοφυλοφίλων. Ακολουθεί η επιστολή:
Προς τους Βουλευτές Νομού Καβάλας 1. Νικόλαο Παναγιωτόπουλο 2. Ιωάννη Πασχαλίδη 3. Μακάριο Λαζαρίδη 4. Αγγελική Δεληκάρη
Επιστολή Πολιτών Καβάλα 27-1-2024
Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές, Σε λίγες μέρες θα κληθείτε να ψηφίσετε ένα Νομοσχέδιο που θα δίνει τη δυνατότητα τέλεσης πολιτικού γάμου σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια, καθώς και τη δυνατότητα να υιοθετούν παιδιά.
Ως πολίτες της εκλογικής περιφέρειας του Νομού Καβάλας καλούμαστε να σας θυμίσουμε ότι σας αποστείλαμε, εκλέγοντάς σας, στη Βουλή των Ελλήνων, για να λύνετε τα προβλήματα της πατρίδας μας και όχι να δημιουργείτε άλλα μείζονος για μας σημασίας.
Η Καβάλα μας, όπως γνωρίζετε, είναι ιστορικά η πρώτη χριστιανική πόλη της Ευρώπης. Εδώ ήρθε ο Απόστολος των Εθνών, Παύλος, φέρνοντας το Φως του Χριστού. Εδώ βαπτίστηκε και η πρώτη χριστιανή στην Ευρώπη, η Αγία Λυδία η Φιλιππησία.
Αιώνες τώρα τόσο προ Χριστού όσο και μετά Χριστόν γνωρίζουμε ότι γάμος εστί ένωσις ανδρός και γυναικός και συγκλήρωσις του βίου παντός, θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία. Αγαπητοί, πιστεύουμε ότι είναι μία ευκαιρία να δείξετε το ανάστημά σας, προσωπικό και πολιτικό, σκεπτόμενοι τη μεγάλη ευθύνη που έχετε για τις αποφάσεις που θα πάρετε απέναντίμας, τους πολίτες του Νομού Καβάλας, την Πατρίδα και την Ορθόδοξη Εκκλησίας μας.
Ἡ μισὴ ἀλήθεια εἶναι ψέμα. Ἡ Ἐκκλησία ἀγαπᾶ ἐν ἀληθείᾳ. Ἡ Ἱεραρχία;
Γράφει ὁ πατήρ Παῦλος Καλλίκας
Μὲ τὴν φράση «...διότι ἡ Ἐκκλησία «ἀληθεύει ἐν ἀγάπῃ» (Ἐφ. δ΄, 15) καὶ «ἀγαπᾶ ἐν ἀληθεὶᾳ» (Β΄ Ἰω. α΄, 1)» ἡ Ἱεραρχία κατακλείει τὴν πρόσφατη Ἐγκύκλιό της. Στὸ Ἐγκύκλιο δὲ σημείωμά της, ἀναφέρει «... παρακαλοῦντες ὅπως ἀναγνωσθεῖ ἐπ΄ Ἐκκλησίαις τὴν προσεχή Κυριακή...».
Συχνά - πυκνὰ συναντοῦμε τὴν φράση, θὰ τὴν ἔχετε ἀκούσει, «ἡ μισὴ ἀλήθεια εἶναι ψέμα». Ἐπιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο στὴν περίπτωση αὐτῆς τῆς Ἐγκυκλίου; Ὑπάρχει καὶ ἄλλη μισὴ ἀλήθεια ποὺ δὲν ἀναφέρεται ρητῶς, οὔτε ἐξετάζεται στὴν Ἐγκύκλιο; Ἄρα, μιλᾶμε γιὰ ψέμα; Ἂς τὸ ἐξετάσουμε.
Θὰ δώσω ἕνα παράδειγμα γιὰ νὰ γίνω σαφής. Ὑπόθεση: Τὸ παιδί μου βρίσκεται μπροστὰ στὴν φωτιά. Ἂν τοῦ πῶ «Παιδί μου αὐτὸ εἶναι φωτιά», τοῦ ἔχω πεῖ τὴν ΜΙΣΗ ἀλήθεια. Ἂν τοῦ πῶ: «Παιδί μου αὐτὸ εἶναι φωτιά, θὰ καεῖς ἂν πᾶς πιὸ... κοντὰ ἢ ἂν θελήσεις νὰ τὴν ἀκουμπήσεις», τότε τοῦ εἶπα ΟΛΗ τὴν ἀλήθεια. Προλαμβάνω δηλαδὴ στὴν δεύτερη περίπτωση, ἀντὶ νὰ περιμένω νὰ θεραπεύσω τὸ ἔγκαυμα στὴν πρώτη περίπτωση, μὲ ἀμφίβολα μάλιστα ἀποτελέσματα.
Ἄρα ἡ ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ («αὐτὸ εἶναι φωτιὰ») εἶναι οὐσιαστικὰ ΨΕΜΑ, ἀφοῦ τελικὰ δὲν γνωρίζει τὸ παιδὶ τὸ κακὸ ποὺ πρόκειται νὰ πάθει ἂν τὴν πλησιάσει ἢ ἂν ἀκουμπήσει. Ὡς πατέρας τοῦ παιδιοῦ θὰ τοῦ ἔχω πεῖ ψέματα, ἀφοῦ τὸ παιδὶ θὰ μποροῦσε νὰ ὑποθέσει ὅτι ἡ φωτιὰ εἶναι κάτι ἀκίνδυνο σὰν νερὸ ἢ κάτι ἄλλο.
Ἂς δοῦμε τώρα τὴν Ἐγκύκλιο τῆς Ἱεραρχίας.
Ἡ ΜΙΣΗ ἀλήθεια τῆς Ἐγκυκλίου.
ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ - ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ
ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ
ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΚΗΤΙΚΩΝ
ΟΓΔΟΟΣ ΤΟΜΟΣ
- ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ -
ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ Α' - ΚΣΤ' - ΕΔΩ
-ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ -
ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ ΚΖ'-ΞΑ' - ΕΔΩ
-ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ-
ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ ΞΒ'-ΠΣΤ' - ΕΔΩ
https://wra9.blogspot.com/2023/01/blog-post_33.html
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΛΑΜΨΑΚΟΥ ΚΑΙ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΕΝ ΣΤΕΙΡΙΩ, 7-2-2024
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΛΑΜΨΑΚΟΥ ΚΑΙ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΕΝ ΣΤΕΙΡΙΩ, 7-2-2024
https://www.youtube.com/live/RrA6N6xKIzs?si=ZnTCak88NaSARYeO
7 Φεβρουαρίου. Παρθενίου ἐπισκόπου Λαμψάκου (δ΄ αἰ.), Λουκᾶ ὁσίου τοῦ ἐν Στειρίῳ Ἑλλάδος (†946). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ις´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. ς´ 2-10).
Γαλ. 6,2 ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.
Γαλ. 6,2 Ας υπομένετε με πραότητα ο ένας του άλλου τα ελαττώματα, τα οποία, καθό αλαττώματα, είναι φορτικά και ενοχλητικά και έτσι τηρήσατε πλήρως τον νόμον του Χριστού, που διδάσκει την αγάπην. (Ανθρωπος, που δεν δείχνει τέτοιαν υπομονήν, αλλ' οργίζεται και περιφρονεί τον παρασυρθέντα, δεν έχει την αγάπην του Χριστού).