Πέμπτη 4 Απριλίου 2024
72 Ψαλμός, στ.27, «Οἱ μακρύνοντες ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται», Τί εἶναι ἡ Ψυχή (Ἁγίου Παϊσίου)Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
72 Ψαλμός , στίχος 27, «Οἱ μακρύνοντες ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται»,Τί εἶναι ἡ Ψυχή (Ἁγίου Παϊσίου),
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης,
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 6-10-2017 (Κήρυγμα)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
72 Ψαλμός , στίχος 28, «Ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι»,Ἡ αἴσθηση τῆς Παρουσίας τοῦ Θεοῦ (Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
72 Ψαλμός , στίχος 28, «Ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι»,Ἡ αἴσθηση τῆς Παρουσίας τοῦ Θεοῦ (Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 7-10-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
Ὁ πλανεμένος ἔχει ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον; -ἡ πλάνη εἶναι ψευδὴς δόξα καὶ ἐκτροπὴ ἀπὸ τὴν ἀλήθεια , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ πλανεμένος ἔχει ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον; -ἡ πλάνη εἶναι ψευδὴς δόξα καὶ ἐκτροπὴ ἀπὸ τὴν ἀλήθεια ,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Οἱ δοκιμασίες-θλίψεις στή ζωή μας, Ἁγ. Παϊσίου-Οἰκογενειακή ζωή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Οἱ δοκιμασίες-θλίψεις στή ζωή μας, Ἁγ. Παϊσίου-Οἰκογενειακή ζωή, 3-4-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Πότε ἑορτάζουμε πραγματικά;
Πότε ἑορτάζουμε πραγματικά;
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
Νὰ ἕνα ὡραῖο ἐρώτημα, καλοί μου φίλοι. Καὶ μάλιστα τώρα τὸν Μάρτιο ποὺ ἔχει ὡς ἐπίκεντρο τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Παναγίας μας ἀλλὰ καὶ τὴν ἐθνική μας ἐπέτειο, ὅπως καὶ γιὰ τὶς ἑπόμενες ἑορτὲς μὲ ἀποκορύφωμα τὸ Πάσχα.
* * *
Εἶναι κακὸ νὰ ἑορτάζουμε; Θὰ πεῖτε. Ὄχι ἀσφαλῶς. Ἀντίθετα ἐπιβάλλεται νὰ ἑορτάζουμε καὶ μάλιστα ἀδιάκοπα. Ὅλες οἱ ἡμέρες τοῦ Θεοῦ εἶναι γιορτινές, ὅλες μποροῦν νὰ γίνουν γιὰ μᾶς χαρούμενες, εὐφρόσυνες, πανηγυρικές. Ὁ Θεὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ὅρισε τὶς ἑορτὲς στὴ ζωή μας (βλ. Σοφ. Σειρὰχ 33,8) Κι αὐτὸ γιὰ νὰ τῆς δίνουν νόημα καὶ περιεχόμενο, νὰ τὴν ὀμορφαίνουν, νὰ τὴν ἀνυψώνουν, νὰ τὴν ἁγιάζουν.
Ὅμως μπῆκε κι ἐδῶ ἡ ἁμαρτία καὶ δὲν μᾶς τὸ … ἐπιτρέπει! Αὐτὴ ἐπιδιώκει παντοιοτρόπως νὰ ἔχουμε στὸ περιθώριο τῆς ζωῆς μας τὶς ἑορτὲς τοῦ Θεοῦ, ἀκόμη καὶ νὰ μὴ τὶς ἑορτάζουμε καθόλου, κι ὅταν τὶς ἑορτάζουμε νὰ μὴ τὶς ἑορτάζουμε ὅπως πρέπει. Κι ὅλα αὐτὰ προκειμένου νὰ μὴ ὑψωνόμαστε διὰ τῶν ἑορτῶν, ἀλλὰ νὰ τελματωνόμαστε ὅσο γίνεται στὰ ὑλιστικὰ πράγματα, στὰ τιποτένια καὶ τὰ κοσμικά, δηλαδὴ σὲ ὅλα δηλαδὴ τὰ δικά της!
Κι ἔτσι τίθεται αὐτὸ τὸ ἐρώτημα. Πότε ἑορτάζουμε πραγματικά; Ἡ ἀπάντηση τὴν ὁποία θὰ μπορούσαμε νὰ δώσουμε εἶναι μονάχα τούτη: Ὅταν ἑορτάζουμε πνευματικά!
* * *
Ὑπόψη ὅτι αὐτὸς ποὺ ζεῖ πνευματικά, αὐτὸς ποὺ ζεῖ ἐνάρετα, αὐτὸς ποὺ ἔχει καθαρὴ τὴ συνείδησή του, ναὶ αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ἔχει ὁπωσδήποτε καθημερινὴ ἑορτή! Εἶναι κεφάτος, χαρούμενος, ἔχει ἀπέραντη εὐφροσύνη μέσα του, γι’ αὐτὸ καὶ πάντοτε πανηγυρίζει! Ὁ ἄλλος, δηλαδὴ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει σὲ ὅλα ἔνοχη τὴ συνείδησή του, ἔχει μέσα του μεγάλη θλίψη καὶ πένθος καὶ μὲ τὴν ἑορτὴ προσπαθεῖ νὰ νοιώσει κάτι. Κι αὐτὸ θὰ τὸ αἰσθανθεῖ μόνο ἂν κάνει κάτι πνευματικὸ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς.
Τὸ Λάβαρο τῆς Ἁγίας Λαύρας
Στα τέλη του 16ου αιώνα, η μονή της Αγίας Λαύρας άρχιζε να ακμάζει, χάρη στο Ηγουμενοσυμβούλιό της, που περιόδευε ανά την Μ. Ασία, Θράκη και Ρουμανία, όπου ανθούσε ο Ελληνισμός, με σκοπό την συλλογή δωρεών για την ενίσχυση της Μονής.
Πλούσιοι Σμυρνιοί προθυμοποιήθηκαν να προσφέρουν στη Μονή ένα σοβαρό χρηματικό ποσό, καθώς και άλλες δωρεές για τις ανάγκες της Μονής. Όταν τα κορίτσια της Σμύρνης έμαθαν τον σκοπό του ερχομού των καλογέρων, θέλησαν να προσφέρουν κι αυτά κάτι, καμωμένο με δικό τους κόπο αλλά και με αγάπη στη χάρη της Μητέρας του Χριστού. Χρυσοχέρες κεντήστρες κάνουν ένα αντάξιο χειροτέχνημα. Την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κεντημένο με τέχνη.
Ένα τάμα στην ομώνυμη εκκλησία της Αγίας Λαύρας.
Μια κοπέλα ειδική κεντήστρα, που την έλεγαν «Xρυσώ» ανέλαβε όλη την ευθύνη και άλλα οκτώ κορίτσια προσφέρθηκαν να την βοηθήσουν. Ένας αγιογράφος τους σχεδίασε επάνω σε ένα γερό μεταξένιο τετράγωνο ύφασμα, την πολύτιμη εικόνα και τότε άρχισε η αριστοτεχνική βελονιά.
25η Μαρτίου: Τό «Ἐλευθερία ἤ Θάνατος» μᾶς καταδιώκει ἀκόμα – Γιά μία Ἐπανάσταση στά ἐπίγεια καί μία Ἀνάσταση στά ἐπουράνια
25η Μαρτίου: Το «Ελευθερία ή Θάνατος» μας καταδιώκει ακόμα – Για μια Επανάσταση στα επίγεια και μια Ανάσταση στα επουράνια
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης μας καλεί να φυλάξουμε τα ιερά «κάστρα» - Κάθε σβέρκος που δεν προσκυνάει τη δουλεία, είναι και μία επανάσταση
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
«Η επανάσταση δεν έγινε το ’21 μονάχα. Κάθε ώρα και στιγμή από τότε που πήρε ο Αγαρηνός την Πόλη, με κάθε σφαγή και αρπαγή και ατιμία που σήκωνε ο σβέρκος του σκλάβου, για να προσκυνήσει και δεν προσκύναγε, γίνονταν μια επανάσταση. Κι όλες αυτές οι επαναστάσεις γνωστών και αγνώστων ηρώων της πίστης και της πατρίδος έτρεξαν σαν τα ρυάκια στο μεγάλο ράμμα και έτσι έγινε το ’21 που ήθελε ο Θεός και μας έκανε λεύτερους».
Αυτά τα σπουδαία λόγια έγραφε προς τους νέους ένα από τα λιοντάρια της Επανάστασης, ο τιμημένος Στρατηγός Μακρυγιάννης. Μικρές επαναστάσεις και αδούλωτα φρονήματα, έφεραν τη μεγάλη επανάσταση του ’21. Ηρωικά πνεύματα που ύφαιναν τον αργαλειό της λευτεριάς μέσα σε τέσσερεις αιώνες σκλαβιάς.
Και αν θέλουμε να επεκτείνουμε τη σοφία του Στρατηγού στο μέλλον, θα πρέπει να πούμε ότι αυτές οι μικρές επαναστάσεις συνεχίζονται και μετά το ’21. Δύο αιώνες μετά, ακόμα τις έχουμε ανάγκη. Γιατί ο αγώνας για τη λευτεριά είναι υπόθεση ανοιχτή ως τις μέρες μας.
Απ’ τον τουρκικό ζυγό μπορεί να απαλλαχθήκαμε, αλλά οι εξουσίες μας δεν ξέφυγαν ποτέ απ’ τα δεσμά του ραγιαδισμού. Μετά τον Καποδίστρια, το χάος. Έφυγε ο Τούρκος και άρχισαν να παρελαύνουν άλλοι τύραννοι με τη σειρά. Και να ασελγούν στην Ελλάδα κατ’ εξακολούθηση.
Τρία κεφάλαια γιὰ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς
Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς
Τρία κεφάλαια για την προσευχή και την καθαρότητα της καρδιάς
1. Επειδή το θείο είναι αυτοαγαθότητα, έλεος αληθινό και άβυσσος καλωσύνης, ή μάλλον που κι αυτή την άβυσσο περιλαμβάνει, γιατί είναι πάνω από κάθε όνομα που λέμε και κάθε τι που νοούμε, μόνο με την ένωση μαζί Του μπορεί κανείς να βρει έλεος. Ενώνεται δε κανείς μαζί Του με τη μετοχή, κατά το δυνατόν, των όμοιων αρετών και με την κοινωνία κατά την προσευχή προς το Θεό με τη δέηση και την ένωση. Η κοινωνία όμως δια μέσου των αρετών, λόγω ομοιότητας, κάνει κατάλληλο τον αγωνιστή να υποδέχεται το θείον, όχι όμως και να τον ενώνει μαζί Του.
Ενώ η δύναμη της προσευχής ιερουργεί και τελεσιουργεί την ανάταση και ένωση του ανθρώπου προς το Θεό, γιατί είναι σύνδεσμος των λογικών κτισμάτων με τον Κτίστη, όταν βέβαια η προσευχή, με τη φλογερή κατάνυξη, ξεπεράσει τα πάθη και τους λογισμούς. Γιατί είναι αδύνατο να ενωθεί ο Θεός με τον εμπαθή νου. ώστε, όσο ο νους είναι εμπαθής ενώ προσεύχεται, δεν έχει βρει το έλεος του Θεού. Όσο πάλι μπορεί να ξεπερνά τους λογισμούς, τόσο αποκτά και το πένθος. κι ανάλογα με το πένθος δέχεται και το έλεος της θείας παρηγοριάς. Κι αν μείνει σ’ αυτά για καιρό με ταπείνωση, τότε μεταποιεί ολοκληρωτικά και το παθητικό μέρος της ψυχής.
2. Όταν το ενιαίο του νου γίνει τρισσό, μένοντας ενιαίο, τότε ενώνεται με τη θεαρχική Τριαδική Μονάδα, αποκλείει κάθε είσοδο πλάνης και γίνεται ανώτερο από τη σάρκα, τον κόσμο και τον κοσμοκράτορα διάβολο. Και έτσι, ξεφεύγοντας ολοσχερώς τις αφορμές από αυτά, βρίσκεται μέσα στον εαυτό του και το Θεό και απολαμβάνει πλουσιοπάροχα την πνευματική αγαλλίαση που πηγάζει από μέσα του όσο βρίσκεται σ’ αυτή τη κατάσταση. Το ενιαίο του νου γίνεται τρισσό, μένοντας ενιαίο, με τη στροφή του νου στον εαυτό του και με την ανάβαση στο Θεό δια μέσου του εαυτού του.
Κυριακή Β Νηστειῶν. Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνᾶ
ΚΥΡΙΑΚΗ Β’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Ἡ δημιουργική καί σωστική πρόνοια τοῦ Θεοῦ· ἡ πρόοδος τῆς Ἀκτίστου Χάριτος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ πρός τόν κόσμο, φώτισε τίς καρδιές τῶν τεσσάρων πιστῶν ἀνθρώπων, ὥστε νά συλλάβουν καί νά ὁλοκληρώσουν τό σωτηριῶδες αὐτό σχέδιο βοηθείας, ὡς πρός τόν παράλυτο ἀδελφό τους.
Στήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, ἀναφέρεται ἀκριβῶς ἡ ἐπαινετή προσπάθεια τῶν τεσσάρων, ὥστε νά στεφθεῖ μέ ἐπιτυχία τό παράτολμο σχέδιό τους. Μέ τήν βοήθεια τῆς φρόνησης, σωφροσύνης, ἀνδρείας καί δικαιοσύνης, τῶν τεσσάρων αὐτῶν δυνάμεων τῆς ψυχῆς πέτυχαν ὥστε ὁ Παραλυτικός νά βρεθεῖ στά πόδια τοῦ Ἰησοῦ· βέβαια ἀφ’ ὅτου χάλασαν τήν στέγη. Δηλαδή, ἀπέρριψαν τίς σαχλές θεωρίες τῆς ψευδονύμου γνώσεως.
Οἱ Ἄγγελοι στόν οὐρανό, ἄρχισαν νά πανηγυρίζουν. «·Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Ἐν τούτοις σεβαστή γερόντισσα, στήν χαρά αὐτή τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, πού γίνεται ἐπί ἐνί ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι,(οἱ ἁμαρτίες εἶναι καί ἡ αἰτία τῆς σωματικῆς παραλύσεως) κάποιοι, φθονοῦντες τόν Ἰησοῦν, ἐξέλαβαν τή θεϊκή ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ, σάν βλασφημία. «τί οὗτος οὔτω λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μή εἷς, ὁ Θεός»;
Ἀλλά ταλαίπωροι Φαρισαῖοι, ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἔχει τήν ἐξουσίαν ἀφιέναι ἐπί τῆς γῆς ἁμαρτίας ὡς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ πού προσέλαβε τήν ἀνθρωπίνη Φύση, ἀτρέπτως καί ἀναλλιώτως καί ἔγινε ἄνθρωπος κατά τόν θεῖο Χρυσόστομο καί Μ. Βασίλειο(Θεία Λειτουργία). Ἔγινε αἰώνιος Ἀρχιερεύς ἡμῶν.
Ἐγκεφαλικὸ ὑπέστη ὁ Μητροπολίτης Τούλτσιν Ἰωνάθαν
«Πληροφορούμε ότι ο Μητροπολίτης Τούλτσιν και Μπράτσλαφ Ιωνάθαν νοσηλεύεται με εγκεφαλικό. Παρακαλούμε να αναπεμφθούν δεήσεις υπέρ της ταχείας αναρρώσεως του Σεβασμιωτάτου. Ο Μητροπολίτης Ιωνάθαν ελπίζουμε ότι σύντομα θα είναι σε θέση να συναντήσει τους πάντες ενισχυμένος πνευματικά και με τη δύναμη του Θεού», αναφέρει το ανακοινωθέν της Επαρχίας Τούλτσιν της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Να αναφερθεί ότι τον Αύγουστο του 2023 ο 75χρονος βαριά ασθενής ιεράρχης, ο οποίος είναι ευρέως γνωστός στον ορθόδοξο κόσμο ως συνθέτης εκκλησιαστικής μουσικής, καταδικάσθηκε από το Ουκρανικό δικαστήριο σε πενταετή φυλάκιση με κατάσχεση της περιουσίας για παράλογες κατηγορίες.
Επίσης, να σημειωθεί εκδικάζεται η έφεση ο Σεβασμιώτατος κ. Ιωνάθαν τελεί σε κατ’ οίκον περιορισμό.
***
Όπως μεταδόθηκε νωρίτερα, ο εισαγγελέας απαίτησε να καταδικασθεί ο Σεβασμιώτατος κ. Ιωνάθαν σε εξαετή κάθειρξη, μάλιστα όπως επεσήμαναν οι δικηγόροι, οι αποδείξεις για την υπόθεση πλαστογραφήθηκαν, ενώ οι νομικές και εμπράγματες αποδείξεις της αθωότητας του ιεράρχη, που προσκόμισε η υπεράσπιση, αγνοήθηκαν από την εισαγγελία.
Ο Μητροπολίτης Ιωάναθαν δεν αποδέχθηκε την ενοχή του.
«Πάντες γάρ αὐτῷ ζῶσιν»
Οἱ εἰκόνες στὴν ἐκκλησία καί στά σπίτια μᾶς εἶναι ἀπαραίτητες γιατί, ἐκτός ἀπό τούς ἄλλους λόγους, μᾶς ὑπενθυμίζουν πως οἱ ἅγιοι εἶναι ἀθάνατοι.
«Πάντες γὰρ αὐτῷ ζῶσιν» (Λουκ. κ' 38), ὅπως εἶπε ὁ Κύριος. Ζοῦν «ἐν Θεῷ», μᾶς ἀκοῦνε καί μᾶς βοηθοῦν.
~Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
(Η εν Χριστώ ζωή μου – Τόμος Γ΄ σελ. 101)
https://proskynitis.blogspot.com/2024/03/blog-post_300.html
4 Ἀπριλίου. Γεωργίου ὁσίου τοῦ ἐν Μαλαιῷ. Πλάτωνος τοῦ Στουδίτου καὶ Ζωσιμᾶ ὁσίων (ϛ΄ αἰ.), Θεωνᾶ Θεσσαλονίκης, Νικήτα ἱερομάρτυρος τοῦ νέου τοῦ ἐν Σέρραις (†1808). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΙΑ΄ 10-16, ΙΒ´ 1-2).
Ησ. 11,10 Καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἡ ῥίζα τοῦ Ἰεσσαὶ καὶ ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν, ἐπ᾿ αὐτῷ ἔθνη ἐλπιοῦσι, καὶ ἔσται ἡ ἀνάπαυσις αὐτοῦ τιμή.
Ησ. 11,10 Κατά την ημέραν εκείνην ο ευλογημένος αυτός απόγονος του Ιεσσαί, ο Μεσσίας, θα εμφανισθή ως άρχων των εθνών, θα είναι μέγας κατά την αρετήν και την δύναμιν, ώστε τα έθνη θα στηρίξουν εις αυτόν τας ελπίδας των. Ο θρόνος του και η διαμονή του θα είναι ένδοξος και τιμημένη.
Ησ. 11,11 καὶ ἔσται τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνη προσθήσει Κύριος τοῦ δεῖξαι τὴν χεῖρα αὐτοῦ τοῦ ζηλῶσαι τὸ καταλειφθὲν ὑπόλοιπον τοῦ λαοῦ, ὃ ἂν καταλειφθῇ ἀπὸ τῶν Ἀσσυρίων καὶ ἀπὸ Αἰγύπτου καὶ Βαβυλωνίας καὶ Αἰθιοπίας καὶ ἀπὸ Ἐλαμιτῶν καὶ ἀπὸ ἡλίου ἀνατολῶν καὶ ἐξ Ἀραβίας.
Ησ. 11,11 Κατά την ημέραν εκείνην ο Κυριος θα δείξη και θα άπλωση το χέρι του, δια να φανερώσ·η την αγάπην του εις όσους απέμειναν ως υπόλοιπον του ισραηλιτικού λαού· εις αυτούς, που απέμειναν εις την Ασσυρίαν, εις την Αίγυπτον, εις την Βαβυλώνα, εις την Αιθιοπίαν, εις την χώραν των Ελαμιτών, εις τας ανατολικός χώρας και εις την Αραβιαν.