Δευτέρα 20 Μαΐου 2024
Ἡ ἀγάπη στὸν πλησίον- Τὰ χαρακτηριστικά της, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικής-Λόγος ἀσκητικὸς (ἰε'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,
638. Ἡ ἀγάπη στὸν πλησίον- Τὰ χαρακτηριστικά της, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικής-Λόγος ἀσκητικὸς (ἰε'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 20-5-2024
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com,
Ἡ ἀγάπη στὸν Θεὸ καὶ τὰ ἀποτελέσματα της, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικής-Λόγος ἀσκητικὸς (ἰδ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
637. Ἡ ἀγάπη στὸν Θεὸ καὶ τὰ ἀποτελέσματα της, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικής-Λόγος ἀσκητικὸς (ἰδ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 19-5-2024
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Ἡ ἀνεξάντλητη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀγάπη μας πρός τόν Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα
Ἡ ἀνεξάντλητη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀγάπη μας πρός τόν Θεό, Ἀγ. Παϊσίου- Πάθη καί ἀρετές, Τρίτη 21-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
https://www.youtube.com/live/A1vegF12eR8?si=CxDG7JFEwN76NgOm
Μοναχός Μανασσῆς, ὁ διά Χριστόν σαλός
ΜΟΝΑΧΌΣ ΜΑΝΑΣΣΗΣ , Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΌΣ .
Γράφει ο π. Ιωάννης Πίτερης:
Ο π. Μανασσής δεν είναι η μοναδική περίπτωση σύγχρονου αγίου ασκητή στον τόπο μου (το Ρέθυμνο), ούτε ο μόνος ξεχωριστός πνευματικός άνθρωπος από την επαρχία Αμαρίου..
Ο μοναχός Μανασσης κατά κόσμο Μανώλης Σιγανός, γεννήθηκε το 1892 στο χωριό Λαμπιώτες Αμαρίου και ήταν το δεύτερο παιδί μιας ευγενέστατης και πολύκλαδης οικογένειας..
Ήταν επτά αδέλφια, τέσσερα κορίτσια και τρία αγόρια..
Ο πατέρας του, Γιώργος Σιγανός, ήταν δάσκαλος και η μητέρα του Φωτεινή γόνος της φημισμένης οικογένειας των Πατρικαλάκηδων από το Πετροχώρι της ίδιας επαρχίας..
Από τον πατέρα του διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα και στο Αμάρι τελείωσε το Ελληνικό Σχολείο.
Νέος μορφωμένος αυτής της εποχής, είχε όλα τα προσόντα να μπει στη ζωή και να ευδοκιμήσει, αλλά ο Θεός τον καλούσε στον βίο τον μοναχικό.Από παιδί εγκατέλειψε το σπίτι τους και ήλθε στου Κουδουμά,όπου εκάρη μοναχός, από έναν άγιο γέροντα, που ασκήτευε εκεί.
Μετά το θάνατο του γέροντα κατέφυγε στην μονή Βοσάκου και έμεινε κάμποσα χρόνια εκεί.
Έπειτα από τη διάλυση της μονής, αναχώρησε για το Άγιον Όρος, έζησε κοντά σε ευσεβείς ανθρώπους, εγνώρισε πολλούς αναχωρητές και έγινε μεγαλόσχημος.
Έμεινε περιπλανώμενος όπως ο άγιος Νικόδημος στο Άγιον Όρος και μυήθηκε και στα βαθύτερα σημεία της μοναχικής πολιτείας της μεγαλώνυμης ασκητικής ζωής.
Δεν ρίζωσε σε κανένα μοναστήρι, ούτε έμεινε μέχρι τέλους εκεί.
Το σχέδιο του Θεού ήταν άλλο, να τον στείλει στον κόσμο,όχι για να πάρει τίποτα από τον κόσμο […],αλλά να προσφέρει δείγματα και αγιάσματα της ακραιφνούς μοναχικής ζωής
της αδιάλειπτης προσευχής, της δύναμης εκείνης, που νικά τον κόσμο και αναγεννά τον άνθρωπο.
Στην όψη του φαινόταν η αποστολή του σαν μια μυστική φωνή, που σε έκανε να τον προσέχεις,να τον ατενίζεις στο πρόσωπο, να οικοδομείσαι από τη ζωή και την άσκησή του.
Τα ενδύματά του ήταν τριμμένα, λιγδιασμένα,, τα πόδια του ταλαιπωρημένα από την ορθοστασία, μα το πρόσωπό του ήταν ολόφωτο και καθαρό.
Και μοσχομύριζε εκείνος ο γέροντας, χωρίς να πλένεται και να καθαρίζεται.
Τα λεκιασμένα ενδύματά του μύριζαν σαν να ήταν αρωματισμένα με λουλούδια αμάραντα, άνθη του παραδείσου.
Του πατρός Μανασσή κανείς δεν έμαθε το μυστικό του,την δύναμη που έκρυβε μέσα του, ήταν ο ασημότερος των ανθρώπων που ζούσαν πάνω στη γη.
Κατοικία δεν έχει, ούτε πολυτελή ενδύματα, ούτε χρήματα. Ζούσε με το νεράκι του Θεού και λιγοστό ψωμί.
Οἱ ἅγιοι μάρτυρες Ἐπίκτητος ἱερέας καὶ Ἀστίων μοναχὸς(+8 Ἰουλίου)
Αυτοί οι δύο άγιοι μάρτυρες κατάγονταν από την Μικρά Ασία, πιθανώς από κάποια πόλη της Γαλατίας. Ο Επίκτητος γεννήθηκε από χριστιανούς γονείς και σπούδασε τα γράμματα από μικρός, επειδή είχε μεγάλο ζήλο για να γνωρίσει το Ιερό Ευαγγέλιο. Κατόπιν, επιθυμώντας να υπηρετήσει σ’ όλη του την ζωή τον Χριστό, εγκατέλειψε το σπίτι των γονέων του και έγινε πιθανώς μοναχός σ’ ένα από τα μοναστήρια της Γαλατίας.
Τὸ πατριαρχεῖο Κὼνστ/Πόλεως λόγῳ μασονίας εἶναι δεσμευμένο στὴν ἀμερικανικὴ πολιτικὴ τῆς νέας τάξεως.
Ομιλεί ο Μοναχός Σεραφείμ Ζήσης
…Όταν ο πατριάρχης Βαρθολομαίος διαβεβαιώνει ότι δεν θα γίνει ένωση των Εκκλησιών, παρά το 2054, συγνώμη αλλά ψεύδεται. Διότι έχουμε να κάνουμε στις περιπτώσεις αυτές με ανθρώπους κατά συρροήν ψεύστες.
Διότι το Φανάρι το 1986 διαβεβαίωνε, στον διάλογο με τους παλαιοκαθολικούς, ότι ανώτατος θεσμός στην Εκκλησία είναι η Οικουμενική Σύνοδος, και μετά από λίγα χρόνια υπό την επίδραση του Ζηζιούλα επειδή αυτό βολεύει τα γεωπολιτικά πράγματα της αμερικής και της νέας τάξεως πραγμάτων, διαβεβαιώνει ότι το ανώτερο πράγμα είναι ο μονάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Διαβεβαίωνε ο πατριάρχης Βαρθολομαίος το 1992 ότι η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως στηρίζει τον μοναδικό γνήσιο Επίσκοπο Ουκρανίας τον Ονούφριο, και καταδίκαζε τον Φιλάρετο και φυσικά και τον Επιφάνιο, και έρχεται μετά από είκοσι χρόνια εξαιτίας των γεωπολιτικών αναγκών των αμερικανών και τους έκανε «εκκλησία»!!
Συνεπώς αυτή η πρακτική να μας ξεγελούν και να ψεύδονται αυτοί οι κατά συρροήν ψεύστες και εδώ λειτουργεί: Μην ανησυχείτε, σε τριάντα χρόνια θα γίνει η ένωση. Και φανερώνει και το εξής: Αν υπάρχει πραγματική συμφωνία με τους παπικούς, γιατί να μην έχουμε κοινωνία; Αν είναι Ορθόδοξοι, και αν δεν μας χωρίζουν δογματικές διαφορές. Αν υπάρχει δογματική διαφορά, που δεν το παραδέχεστε, τότε δεν γίνεται να ενωθούμε ούτε το 4054.
Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων πρὸς Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας γιὰ χειροτονία γυναικὸς καὶ πολυγαμικὸ ἱερέα!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΤΙΝΟΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
ΕΦΗΣΥΧΆΖΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΊΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
ΕΝΟΡΙΑ ΠΡΟΔΡΌΜΟΥ ΧΩΡΑΣ 852 00 ΚΑΛΥΜΝΟΣ-GREECE
Προς
Την Α.Θ.Μ. Τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β‘
Εις Αλεξάνδρειαν. P.O.BOX 2006
Μακαριώτατε,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!
Σας γράφω με πολύ σεβασμό και την εν Χριστώ αδελφική αγάπη για θέματα που θίγουν το κύρος του Πατριαρχείου ημών, του οποίου η Χάρις του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος Σας κατέστησε ως Προκαθήμενο του Αποστολικού Θρόνου του Αγίου ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου.
Το πρώτο ζήτημα είναι που άπτεται την βασική εκκλησιαστική Παράδοση, δηλ. της χειροτονία της Διακόνισσας κ. Αγγελικής (Angelic Molen). Βέβαια, ο θεσμός των Διακονισσών, αναμφισβήτητα, υπήρχε στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού και αποκλειστικός ρόλος τους ήταν να βοηθήσουν τον Επίσκοπο ή τον Πρεσβύτερο κατά την βάπτιση ενηλίκων γυναικών και την κατήχηση νεανίδων. Αλλά, λόγω της επικράτησης του Νηπιοβαπτισμού, εξασθένισε και στο τέλος έπαυσε να υφίσταται. Τότε, συνεχίστηκε ως θεσμός των Κατηχητριών, που συνέβαλε ουσιαστικά στην Ιερά Κατήχηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Όμως, ουδέποτε στην εκκλησιαστική ιστορία επετράπη η συμμετοχή γυναικός στη θεία Λειτουργία και μάλιστα να μεταδίδει το Άχραντο Σώμα και Τίμιο Αίμα του Σωτήρος στους πιστούς, όπως φαίνεται στις δημοσιευθείσες φωτογραφίες στα ΜΜΕ!!! Την ευθύνη του σκανδαλισμού των πιστών φέρει ο Επίσκοπος που το επέτρεψε. Στην Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε δεν υπάρχει τόση μεγάλη προσέλευση των νεοφωτίστων, ώστε να απαιτεί την κατάσταση χειροτονίας Διακόνισσας. Εξ άλλου, όπως Υμείς ο ίδιος γνωρίζετε, και με όλο τον σεβασμό, ο Σεβασμιώτατος Αδελφός κ. Σεραφείμ, απουσιάζει τον περισσότερο καιρό από την έδρα του. Πού, λοιπόν η ανάγκη χειροτονίας Διακόνισσας;;;
Ὁ ἅγιος Νεομάρτυς π. Ἰωάννης της Σάντα Κρούζ
Ο Άγιος Νεομάρτυς π. Ιωάννης της Σάντα Κρουζ
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου
ΤΟ ΦΤΩΧΟΠΑΙΔΟ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ: Ο Άγιος Νεομάρτυρας πατήρ Ιωάννης της Σάντα Κρούζ γεννήθηκε το 1937 στο χωριό Αποίκια της Άνδρου και λεγόταν Καρασταμάτης. Η ατμόσφαιρα του χωριού ήταν ποτισμένη με τον Ορθόδοξο τρόπο ζωής, μιας που οι κάτοικοι του χωριού ήταν πιστοί κι ακολουθούσαν πάντα το πρόγραμμα της εκκλησίας. Αυτό επηρέαζε βαθύτατα τον νεαρό Ιωάννη που έβλεπε μέσα στην άδολη καρδιά του να ανάβει ο πόθος για τον Θεό. Σαν αγόρι που έζησε τα παιδικά του χρόνια στο νησί της Άνδρου, είδε πολλά θαύματα που ο Θεός έκανε στην καθημερινή ζωή των συγχωριανών του. Είδε την δύναμη της προσευχής και δυνάμωσε την πίστη του στον Θεό. Αν και δεν παρακολούθησε οποιοδήποτε θεολογικό σχολείο, ήθελε από μικρός να γίνει ιερέας. Σε ηλικία 20 ετών πήγε μετανάστης στην Αμερική όπου και δημιούργησε οικογένεια. Συγκεκριμένα, πέντε χρόνια αργότερα παντρεύτηκε μια Ελληνίδα της εκεί κοινότητας, την Αθανασία Ματσέλη. Έγινε σύντομα πατέρας δύο παιδιών, της Μαρίας και του Φωτίου.
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΟΣΥΝΗ: Οι πόλεις, όμως, στις Η.Π.Α ήταν σε πλήρη αντίθεση με αυτό που έζησε στο χωριό του τα παιδικά του χρόνια. Όλες αυτές οι αναμνήσεις δεν έφυγαν ποτέ από το μυαλό του στην νέα γη που έζησε. Με την υποστήριξη και την ενθάρρυνση του Ιερέα Γεωργίου Βογδάνου, ενός ιερέα που διείδε στο πρόσωπο του Ιωάννη ακεραιότητα και ζήλο ενός αληθινού ιερουργού χειροτονήθηκε διάκονος το 1971 με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου, ο οποίος τον υποστήριξε σε αυτήν του την προσπάθεια. Δεδομένου ότι και η αγάπη του για την εκκλησία και η αγάπη για το ποίμνιο ήταν τόσο προφανείς, μετά από μερικές εβδομάδες χειροτονήθηκε ιερέας από τον επίσκοπο Μελέτιο Χριστινόπολης του Σαν Φρανσίσκο. Εξυπηρέτησε αρχικά την ελληνική Ορθόδοξη κοινότητα στο Anchorage της Αλάσκα, στο έδαφος του Αγίου Γερμανού που ευλαβείτο πολύ. Αργότερα, τοποθετήθηκε στη κοινότητα του ST George του Βανκούβερ, στον Καναδά, και έπειτα σε άλλη κοινότητα, στο Αναχάιμ της Πενσυλβανία. Τελική του τοποθέτηση ήταν η περιοχή της Santa Cruz στην Καλιφόρνια, μια περιοχή που είχε ονομαστεί έτσι από τους Ισπανούς ιεραποστόλους [παπικούς μισσινάριους].
Στὴν ἐποχή μας πολλοὶ ἄνθρωποι ἔπαψαν νὰ προσεύχονται. +Νικολαος Σωτηροπουλος Ἱεροκήρυκας
Στην εποχή μας πολλοί άνθρωποι έπαψαν να προσεύχονται.
Σηκώνονται, πλένονται, ένα σταυρό δεν κάνουν.
Κάθονται στο τραπέζι ,τρώνε όλα τα αγαθά του Θεού ,σηκώνονται από το τραπέζι και ένα σταυρό δεν κανουν.
Τρώνε τα αγαθά του Θεού ,χωρίς έννοια Θεού.
Πέφτουν και κοιμούνται σαν τα ζώα ,ένα σταυρό δεν κάνουν.
Και αν κάνει κάποιος σταυρό ,τον ειρωνεύονται ,τον περιπαιζουν.
Αυτοί οι άνθρωποι ,δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι.
Οι φυσιολογικοί άνθρωποι ,αισθάνονται την ανάγκη της προσευχής και εμφυτος,στρέφονται προς τον Θεό και προσεύχονται.
Όσοι έπαυσαν να προσεύχονται ,έπαυσαν να είναι φυσιολογικοί άνθρωποι.
Κατάντησαν κτηνώδης υπάρξεις ,σατανικά όντα.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΛΥΔΙΑΣ ΦΙΛΙΠΠΙΣΙΑΣ, 20-5-2024
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΛΥΔΙΑΣ ΦΙΛΙΠΠΙΣΙΑΣ, 20-5-2024
https://www.youtube.com/live/ZwV8kdKGkRE?si=fzp6nAIfUQA6KL0l
Τὸ ὅτι ὅλη ἡ Ἀντίχριστη Μασονική κ Ἐωσφορική Λοάτκι παράσταση ἔγινε πατῶντας πάνω στὸν Σταυρὸ καθόλου τυχαία δὲν ἦταν..Ξέρουν πολὺ καλὰ τί κάνουν ἐνῷ οἱ ἄσχετοι χειροκροτουν ἀπὸ τοὺς καναπέδες
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/05/blog-post_332.html
20 Μαΐου. Θαλλελαίου μάρτυρος (†284). Λυδίας τῆς Φιλιππησίας (α΄ αἰ.)· Νικήτα, Ἰωάννου καὶ Ἰωσὴφ ὁσίων (ια΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας γ´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ς´ 8 - ζ´ 5, 47-60).
Πραξ. 6,8 Στέφανος δὲ πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ.
Πραξ. 6,8 Ο δε Στέφανος, γεμάτος πίστιν και δύναμιν Θεού, έκανε μεταξύ του λαού καταπληκτικά θαύματα και υπερφυσικά έργα, που μαρτυρούσαν την αλήθειαν της πίστεως.
Πραξ. 6,9 ἀνέστησαν δέ τινες τῶν ἐκ τῆς συναγωγῆς τῆς λεγομένης Λιβερτίνων καὶ Κυρηναίων καὶ Ἀλεξανδρέων καὶ τῶν ἀπὸ Κιλικίας καὶ Ἀσίας συζητοῦντες τῷ Στεφάνῳ,
Πραξ. 6,9 Μερικοί δε Εβραίοι από την συναγωγήν, που ελέγετο συναγωγή των Λιβερτίνων, των δούλων δηλαδή που είχαν απελευθερώσει οι Ρωμαίοι, και από την συναγωγήν των Κυρηναίων και Αλεξανδρέων καθώς και των Ιουδαίων της Κιλικίας και της Ασίας, εσηκώθηκαν με φανατισμόν και πείσμα και συζητούσαν με τον Στέφανον.