π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: «Σεβασμιώτατε Περιστερίου, ἀφῆστε τον Ἐσταυρωμένο στὴν θέση Του»

 

Ἐκπομπὴ μὲ τὸν ὁσιολογιώτατο Μοναχὸ Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, μὲ θέμα: «Σεβασμιώτατε Περιστερίου, ἀφῆστε τον Ἐσταυρωμένο στὴν θέση Του», Κυριακή 20 Ὀκτωβρίου 2024.
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2024/10/blog-post_33.html

Ἡ θεολογικὴ σκέψις τοῦ J. Moltmann

Ἡ θεολογικὴ σκέψις τοῦ J. Moltmann

Τοῦ κ. Εὐλαλίου Θωμαΐδη, Θεολόγου

Οἱ μεταπατερικοὶ θεολόγοι μετὰ τοὺς K. Barth καὶ K. Rahner, τόσο οἱ προτεστάντες (πχ. J. Moltmann) ὅσο καὶ οἱ ρωμαιοκαθολικοὶ (πχ. C. LaCugna [1]), ἐπιχειροῦν νὰ θεμελιώσουν τὴν ἑνότητα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ πάνω στὶς ἀμοιβαῖες διαπροσωπικὲς σχέσεις, τουτέστιν στὴν ἀγαπητικὴ ἀλληλοπεριχώρηση τῶν ὑποστάσεων ἢ προσώπων τῆς ἀκτίστου θεότητας, καὶ ὄχι πλέον στὸ δόγμα τῆς ὀντολογικῆς μοναρχίας τοῦ Πατρός, ἤτοι στὴν ἐκ τοῦ Πατρὸς αὐτοκοινοποίηση τῆς οὐσίας (θεολογικὴ καὶ οἰκονομικὴ κοινοποίηση) στὰ αἰτιατὰ πρόσωπα, δηλαδὴ σὲ αὐτὰ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγ. Πνεύματος.

Τόσο ὁ ὅρος τοῦ Barth «τρόπος τοῦ εἶναι τοῦ Θεοῦ» ὅσο καὶ ὁ ὅρος τοῦ Rahner «τριπλὸς τρόπος ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ», πρᾶγμα ποὺ προσπαθοῦν νὰ καταδείξουν τὶς διακρίσεις ἐντός τῆς θεότητας, εἶναι ὅροι οἱ ὁποῖοι μποροῦν νὰ ὁδηγήσουν στὴν ἐξάλειψη τῶν προσωπικῶν διαφορῶν (οἰκονομικὸς καὶ θεολογικὸς σαβελλιανισμός [2]) καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς προσπαθεῖ νὰ ἀποφύγει ὁ J. Moltmann.

Ἔχοντας ὑπόψιν μας τὰ ἀνωτέρω εἰσαγωγικὰ ἐκτεθέντα μποροῦμε κάλλιστα νὰ προχωρήσουμε στὴν πραγμάτευση ὁρισμένων θεμελιωδῶν θέσεων τῆς θεολογικῆς σκέψη τοῦ J. Moltmann, ἡ ὁποία ἔχει ἐπηρεάσει τὴν πλειονότητα τῶν σύγχρονων ὀρθόδοξων ἀκαδημαϊκῶν θεολόγων. Γιὰ τὸν M. ὁ κύριος ἐχθρός τοῦ χριστιανισμοῦ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸ μονταλισμό, ἤτοι ὁ σαβελλιανσιμὸς – τροπικὸς μοναρχιανισμός. Οἱ θεολόγοι πρὶν τὸ M. δὲ μπόρεσαν νὰ ἀντιληφθοῦν τὸ σχεσιακὸ χαρακτῆρα τοῦ προσώπου. Ἐν ὀλίγοις, τὸ «ἐγὼ» δὲ μπορεῖ νὰ ὑπάρχει ἄνευ τοῦ «ἐσύ», πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι δὲν ὑπάρχει προσωπικότητα ἄνευ σχέσεως ἢ ἀναφορᾶς, οὔτε ὅμως ἀναφορὰ ἄνευ προσωπικότητας. Ἡ προσωπικότητα καὶ ἡ σχέση μὲ τὸ κάθε ἄλλο (Θεός, κόσμος, ἄνθρωπος) εἶναι δύο ὄψεις τοῦ ἰδίου πράγματος, κατὰ τὸ M. πάντοτε [3].

Ἡ ἑνότητα τοῦ Θεοῦ δὲ βασίζεται στὴ μία οὐσία τῆς θεότητας, ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ κλασσικὲς θεολογικὲς παραδόσεις τῆς δυτικῆς καὶ τῆς ἀνατολικῆς χριστιανοσύνης, οὔτε σὲ μία ἀπόλυτη ὑποκειμενικότητα (ὅπως πρεσβεύει ὁ πατρομονισμὸς τοῦ Rahner), ἀλλὰ βασίζεται στὴν ἀμοιβαία – ἀγαπητικὴ σχέση τῶν τριαδικῶν προσώπων. Αὐτὴ ἡ ἀμοιβαία σχέση καλεῖται ἀλληλοενοίκηση [4], ἡ ὁποία ὑποτίθεται ὅτι ταυτίζεται μὲ τὴν πατερικὴ ἀλληλοπεριχώρηση τῶν ὑποστάσεων ἢ προσώπων.

Περί Σώματος – Σάρκας

❈ Ὁ ἄνθρωπος ἔχει δύο στοιχεῖα: ἔχει σῶμα, ἔχει καί ψυχή. Τό πνευματικό καί ἀνώτερο στοιχεῖο εἶναι ἡ ψυχή. Αὐτό τό στοιχεῖο θά ἔπρεπε νά κυβερνάει καί ὄχι τό σῶμα. Ὅταν λοιπόν ὁ ἄνθρωπος ἀντιστρέφει τά πράγματα, εἶναι σάν κάποιον, ἄς ποῦμε, πού ἔχει ἀντιστρέψει τόν ἀναβάτη καί τό ἄλογο. Τό σῶμα μποροῦμε νά τό παρομοιάσουμε μέ τό ἄλογο καί ἡ ψυχή, ὁ νοῦς, εἶναι ὁ ἀναβάτης.

Γιά τήν αποταγή 1- η έξοδος, Αββά Δωροθέου- Ασκητικά, Ι΄, 30-10-2024, Αρ...

Μητροπολίτης Μπίχατς Σέργιος: Ἐξ ὀνόματος τίνος μιλᾶ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος;

Το ζήτημα του εκκλησιαστικού ημερολογίου, άρα και της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα, είναι ένα πολύ σύνθετο ζήτημα και υπάρχει ένας πολύ μικρός αριθμός επαϊόντων που μπορεί να γράψει και να μιλήσει σε ικανοποιητικό βαθμό για αυτό το θέμα, το οποίο (γεω)πολιτικά παίζει επίκαιρο ρόλο στην εποχή μας.

Ωστόσο, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, εξ’ αιτίας της βιασύνης του οποίου οι σχέσεις μεταξύ των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών υπέστησαν σοβαρό κλονισμό, προσπαθεί τώρα, χωρίς την εξουσιοδότηση κανενός, να συμφωνήσει σε κοινή ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Προκύπτει ένα προφανές ερώτημα: Εξ ονόματος ποιών σκέφτεται, σχεδιάζει και συμφωνεί ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος; Εξ ονόματος του ιδίου ή του πατριαρχείου του οποίου ηγείται; Ή, Θεός φυλάξοι, αποτόλμησε να μιλήσει για λογαριασμό όλου του ορθόδοξου κόσμου;!

Αν είναι το δεύτερο, τότε πάλι χωρίς λόγο θα έχουμε ανώφελους διχασμούς, γεγονός που δεν συμβαίνει για πρώτη φορά με τον σημερινό επικεφαλής του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Διότι, για να συζητήσουμε οποιοδήποτε θέμα, με τους εκπροσώπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, χρειάζεται πρώτα να υπάρχει απόλυτη ενότητα εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και αυτό, όπως και πολλά άλλα ζητήματα, λείπει εδώ και πολύ καιρό. .

Οἱ σημερινοὶ ἐκφρασταί τοῦ «Οἰκουμενικοῦ» Θρόνου – Α΄ μέρος

Οἱ σημερινοὶ ἐκφρασταί τοῦ «Οἰκουμενικοῦ» Θρόνου – Α΄ μέρος

Γράφει ὁ κ. Λέων Μπράνγκ, θεολόγος

Α΄ Μέρος

Πρόσφατα, ὅπως ὅλοι μας ἀντιληφθήκαμε ἀπὸ τὴν ἔκταση ποὺ δόθηκε στὰ μέσα ἐνημέρωσης, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐπισκέφθηκε τὴν βόρεια Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ τὴν Ἀττική. Ἕνας ἀπὸ τοὺς σταθμούς του ἦταν τὸ Κιλκίς, ὅπου μεταξὺ ἄλλων μίλησε καὶ σὲ ἱερατικὴ σύναξη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Γεωργίου. Στὴν ὁμιλία του τόνισε ἀρχικὰ τὴν ἰδιαίτερη φροντίδα του γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Μίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ μιλάει μὲ μία φωνὴ καὶ νὰ δίδει μία κοινὴ μαρτυρία. Τὸ μέλημά του γιὰ τὴν ἑνότητα δικαιολόγησε μὲ τὴν ἰδιαίτερα κεντρικὴ σημασία τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως: τὸ χαρακτήρισε ὡς «σημεῖο ἀναφορᾶς», ὡς «κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας» καὶ «στοργικὴ Μητέρα Ἐκκλησία», στὴν ὁποία «ὅλοι προσβλέπουν» καὶ ἀπὸ τὴν ὁποία ἐκτὸς ἀπὸ τὰ παλαιὰ Πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς (Ἱεροσολύμων, Ἀλεξανδρείας καὶ Ἀντιοχείας) «ἐκπορεύονται ὅλες οἱ ἀναδεντράδες, ὅλα τὰ κλήματα», στὰ ὁποῖα παρεῖχε προοδευτικὰ τὴν αὐτοκεφαλία. Μάλιστα, τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, σύμφωνα μὲ τὸν Παναγιώτατο κ. Βαρθολομαῖο, «ἐκκένωσε ἑαυτόν, ἀπέκοψε ἀπὸ τὸ σῶμα του» αὐτὲς τὶς τοπικὲς Ἐκκλησίες. Ἔπειτα, στὸν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ὁμιλίας του, κυριάρχησε ἡ ἀγνωμοσύνη ποὺ ὁρισμένες ἀπὸ τὶς αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες ἐπέδειξαν, παρ’ ὅλη αὐτὴ τὴ θυσιαστικὴ διάθεση τοῦ Πατριαρχείου. «Ἐκκίνησαν τὴν πτέρναν κατὰ τοῦ εὐεργέτου», κυρίως δὲ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσσίας, ἡ ὁποία μάλιστα ἦταν ἡ πρώτη ποὺ ἀπήλαυσε τὴν αὐτοκεφαλία. Ἔδειξαν ἀγνωμοσύνη μὲ τὴν ἀπουσία τους ἀπὸ τὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης (2016), καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας μὲ μία κάποια ἀμφισβήτηση τοῦ πρωτείου τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἰδίως μὲ τὴν ἀκύρωση τῆς μνημόνευσης τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στὰ δίπτυχα, μετὰ τὴν ἐκ μέρους του ἔκδοση τοῦ Τόμου Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας κατὰ τὸ τέλος τοῦ 2018.

Δημόσια τοποθέτηση γιά τό Διαθρησκευτικό Συνέδριο Τρικάλων

Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου

Προηγουμένου Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου, Ἁγίων Μετεώρων

 

10 Ὀκτωβρίου 2024

Προσφάτως πληροφορηθήκαμε ὅτι ἡ Διεύθυνση Παιδείας Πολιτισμοῦ καί Ἀθλητισμοῦ τοῦ Δήμου Τρικκαίων διοργανώνει στίς ἀρχές Νοεμβρίου 2024 στά Τρίκαλα διαθρησκευτικό συνέδριο Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, Μουσουλμάνων καί Ἑβραίων. Μάλιστα δέ πρόκειται γιά τό πρῶτο μιᾶς σειρᾶς ἀναλόγων συνεδρίων πού ἕπονται.

Τό σχεδιαζόμενο συνέδριο δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ ἐφαρμογή στήν πράξη τῶν σχεδίων καί τῶν πρακτικῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς μέσῳ τοῦ διαθρησκειακοῦ συγκρητισμοῦ καί τῆς πανθρησκείας.

Δέν εἶναι, ἄλλωστε, τυχαῖο ὅτι στήν... διοργάνωση τοῦ συγκεκριμένου συνεδρίου πρωτοστατοῦν δύο Ὑπουργοί μέ πρωταγωνιστικό ρόλο στήν μετάλλαξη τῆς πατρίδος μας καί τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας. Ὁ πρῶτος κ. Κυριάκος Πιερακάκης, μέσῳ τῆς ἐξαρθρώσεως τῆς ἑλληνορθοδόξου παιδείας (Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος) συνεχίζοντας τό καταστρεπτικό καί διαλυτικό ἔργο τῆς προκατόχου του κ. Κεραμέως. Τό καταστροφικό αὐτό κυβερνητικό ἔργο στόν χῶρο τῆς παιδείας, μέσῳ τῆς ἀποχριστιανοποίησης καί ἀφελληνοποίησης, τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης ἀκόμη καί στά νήπια, τῆς ἐπιβολῆς τῆς ΛΟΑΤΚΙ ἀτζέντας στά σχολεῖα, καί τόσα ἄλλα, λειτουργεῖ ἀλλοτριωτικά γιά τά παιδιά μέ τραγική συνέπεια, μεταξύ ἄλλων, τήν πρωτοφανή καί τρομακτική αὔξηση τῆς παιδικῆς παραβατικότητας καί ἐγκληματικότητας!!!

Τὰ «ἱερὰ» σχέδια τοῦ Ἰσλὰμ διὰ παγκόσμιον κατάκτησιν

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ σχετικὴ μελέτη γιὰ τὴν ἰσλαμικὴ κατάκτηση τοῦ κόσμου: «Ἀπὸ τὴν ἵδρυσή του στὴν Ἀραβία τὸν ἕβδομο αἰῶνα, τὸ Ἰσλὰμ διαδόθηκε σὲ ὅλο τὸν κόσμο μὲ τὴ βοήθεια τοῦ σπαθιοῦ.

Σύμφωνα μὲ τὸν ἰσλαμικὸ νόμο, ὁλόκληρος ὁ κόσμος χωρίζεται στὸ “dar al-Islam” (ἔδαφος τῆς ὑποταγῆς στὸν Ἀλλὰχ – ἡ λέξη “Ἰσλάμ” εἶναι ἀραβικὴ καὶ σημαίνει “ὑποταγή”), τὸ ὁποῖο ὑποδηλώνει τὶς περιοχές, ὅπου ἐπικρατεῖ τὸ Ἰσλάμ, καὶ στὸ “dar al-harb” (ἔδαφος τοῦ πολέμου), τὸ ὁποῖο ἀναφέρεται σὲ μὴ μουσουλμανικὰ ἐδάφη, ποὺ δὲν ἔχουν ἀκόμη κατακτηθεῖ.

Περί Ὕπνου

❈ Ὁ πολύς ὕπνος, ξέρετε, εἶναι σάν τό πολύ φαγητό καί ὅπως ἀρρωσταίνεις ἀπό τό πολύ φαγητό, ἀρρωσταίνεις καί ἀπό τόν πολύ ὕπνο. Πρέπει νά βάλεις κάποια ὅρια. Νά βάλεις καί τό ξυπνητήρι σου, νά ξυπνήσεις τήν ὥρα πού πρέπει.

➤Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

(Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)

30 Ὀκτωβρίου. Ζηνοβίου καὶ Ζηνοβίας μαρτύρων (†285). Κλεόπα καὶ Ἀρτεμᾶ ἐκ τῶν 70 ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ιθ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Φιλιπ. α΄ 12-20).

Φιλιπ. 1,12         Γινώσκειν δὲ ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ᾿ ἐμὲ μᾶλλον εἰς προκοπὴν τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν,

Φιλιπ. 1,12                Θελω δε, αδελφοί μου, να γνωρίζετε, ότι τα κατ' εμέ (και αυτά τα πολλά και δυσάρεστα που μου συνέβησαν) εβοήθησαν μάλλον και συνετέλεσαν εις την επέκτασιν του Ευαγγελικού κηρύγματος,

Φιλιπ. 1,13         ὥστε τοὺς δεσμούς μου φανεροὺς ἐν Χριστῷ γενέσθαι ἐν ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσι,

Φιλιπ. 1,13                διότι η φυλακή και τα δεσμά, που υπομένω εξ αιτίας της πίστεώς μου προς τον Χριστόν, έγιναν γνωστά και φανερά εις όλην την φρουράν του Πραιτωρίου και στους άλλους κατοίκους της Ρωμης.