Σελίδες

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ ἄγχους (κατά τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Ἁγ. Πατέρες)

ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ 
πάντηση σέ μία ψυχή:
Μο ζητήσατε νά γράψω δύο σελίδες γιά τό γχος. Τί εναι καί πς ντιμετωπίζεται...
 Θά ταν ρκετό νά σς γράψω μόνο δύο σειρές, πού ρκον γιά χιλιάδες σελίδες:
«αυτούς καί λλήλους καί πσαν τήν ζωήν μν Χριστ τ Θε παραθώμεθα». Ατό πλ σημαίνει: «Τούς αυτούς μας καί τούς λλους καί λη μας τήν ζωή ς τά φήσουμε στόν Θεό».
ν τηρομε συνεχς ατήν τήν προτροπή ποτέ δέν θά κυριευθομε πό τήν δαιμονική πήρεια πού λέγεται γχος.
 Παρ’ λα ατά ς πομε λίγα κόμη πάνω στό θέμα μας:

Σύμφωνα μέ τήν ρθόδοξη Δογματική λα γίνονται ετε κατά εδοκία ετε κατά παραχώρηση το Θεο. ρα λα εναι γιά τό καλό μας, φο Θεός τίποτε δέν κάνει τό κακό.
ν ντιδρομε, γογγύζουμε, μεμψιμοιρομε, γχωνόμαστε, στενοχωριόμαστε μέ τά διάφορα γεγονότα, εναι σάν νά λέμε στόν Θεό: «Δέν μ’ γαπς, δέν τά κάνεις σωστά καί καλά τά πράγματα».
Οσιαστικά βλασφημομε μ’ ατή μας τήν στάση τόν Θεό καί δείχνουμε χαριστία. Στή ρίζα ατς τς συμπεριφορς πάρχει πιστία στήν Θεία Του Πρόνοια καί στήν Θεία Του Παναγαθότητα.
Κι μως:
  Παντοδύναμος καί Πανάγαθος Κύριος μς χει ποσχεθε τι θά μεριμνήσει γιά μς. Μς δίδαξε: «τι Ατ μέλλει περί μν» δηλαδή τι «Ατός χει τήν φροντίδα μας».
Ζητ μόνον νά Τόν μπιστευθομε καί νά Το ζητήσουμε τό λεος Του, διότι σέβεται τήν λευθερία μας καί τό «χι» μας. Εναι στοργικός Πατέρας Μας.  Μς επε τι λα σα χρειάζονται γιά τήν βιολογική μας ζωή θά μς προστεθον ρκε μες νά κάνουμε τά πνευματικά μας, νά ζητήσουμε τόν διο καί τό θέλημά Του.
Γνωρίζει τι εμαστε δύναμοι...Ατός λλωστε μς επε:
«Χωρίς μένα δέν μπορετε νά κάνετε τίποτε»(ωάν. 15, 5). Εμαστε δύναμοι σάν τά μωρά, λλά μπορομε, ν θέλουμε νά εμαστε στήν γκαλιά το πιό Στοργικο, το πιό γαθο, το πιό Σοφο καί το πιό Δυνατο Πατέρα.
-Τό μωρό στήν γκαλιά το Πατέρα του χει γχος;
-Ποτέ! Πόσο μλλον μες. Εμαστε τά γαπημένα παιδιά το Θεο καί φ’ σον τό θέλουμε μς χει στήν γκαλιά Του.
 να μόνο θά πρέπει νά μς πασχολε. Μήπως μς ξεγελάσει χθρός το Πατέρα Μας καί μς πείσει νά φύγουμε πό τήν θερμή ντιαγχωτική γκαλιά Του. Τότε πράγματι θά νιώσουμε πέραντα νασφαλες καί μόνοι...
Τότε θά μς «σφυρήξ» πονηρός: «Πάρε τή ζωή στά χέρια σου. χε ατοπεποίθηση...γωνίσου, δούλεψε γιά νά ζήσεις...». λλοίμονο ν τόν κούσουμε...
Τό ντίθετο πρέπει νά κάνουμε. Θά πρέπει νά γυρίσουμε πάλι πίσω στήν γκαλιά το Πατέρα Μας.
 Νά πς μς τό λέει Χρυσορρήμων: «Μ φροντίσεις μ γωνία για τ δικ σου θέματα, λλ φησε τα στό Θεό. Γιατί, ν φροντίσεις σύ, φροντίζεις σν νθρωπος· ν μως προνοήσει Θεός, προνοε σν Θεός. Μ φροντίσεις γι' ατά, διαφορώντας γιά τ σπουδαιότερα (γιά τά πνευματικά), γιατ Θες δέν θ δείξει μεγάλο νδιαφέρον γι' ατά (γιά τά βιωτικά). Γιά νά προνοε λοιπν σ μεγάλο βαθμ Θες γι' ατά, μπιστεύσου λα ατ στό Θεό. Γιατί, ν σ διος σχοληθες μ ατ φήνοντας τ πνευματικά, δέν θ δείξει μεγάλο νδιαφέρον γι' ατ Θεός. Λοιπόν, γιά νά πνε καλ τ θέματά σου κα νά παλλαγες π κάθε γωνιώδη φροντίδα, φρόντισε γιά τ πνευματικ κα περιφρόνησε τ βιοτικά· γιατ τσι κα τή γ θ πιτύχεις μαζ μ τν οραν κα τ μελλοντικ γαθ θ κερδίσης»[1]
Γιατί δέν κομε τήν φωνή το Κυρίου καί στοργικο Πατέρα Μας;
ς μελετήσουμε προσεκτικά τό πιό ντιαγχωτικό-γχολυτικό κείμενο λων τν αώνων.
μιλε Κύριος:
«Δι τοτο λγω μν, μ μεριμντε τ ψυχ μν τ φγητε κα τ πητε, μηδ τ σματι μν τ νδσησθε· οχ ψυχ πλεῖόν στι τς τροφς κα τ σμα το νδματος;( Ματθ. 6 ,25)
Δι τοτο κριβς κα σς λέγω, μ φροντίζετε μ στενοχωρίαν κα γωνίαν δι τν ζων σας, δηλαδ δι τό τί θ φάγετε κα τό τί θ πίετε, οτε κα δι τ σμα σας μ τ θ νδυθτε. Δεν ξίζει ζω περισσότερον π τν τροφν κα τ σμα π τ νδυμα; ( Θεός, πο σς δωσε τ πολυτιμότερον, δεν θ σς δώσ κα τ κατώτερον;)
μβλέψατε ες τ πετειν το ορανο, τι ο σπείρουσιν οδ θερίζουσιν οδ συνάγουσιν ες ποθήκας κα πατρ μν οράνιος τρέφει ατά· οχ μες μλλον διαφέρετε ατν; (Ματθ. 6 ,26)
Παρατηρστε τ πτην το ορανο κα δετε τι ατ οτε σπέρνουν οτε θερίζουν οτε συγκεντρώνουν τροφς ες ποθήκας. Κα μως Πατρ σας οράνιος τ τρέφει. Σες δέν χετε συγκρίτως μεγαλυτέραν ξίαν π ατά;
τς δ ξ μν μεριμνν δύναται προσθεναι π τν λικίαν ατο πχυν να; (Ματθ. 6,27)
Ποος δ π σς, σας πολλς κα μεγάλας φροντίδας κα ν καταβάλ, μπορε να προσθέση στο νάστημά του να πχυν;
κα περ νδύματός τι μεριμντε; καταμάθετε τ κρίνα το γρο πς αξάνει· ο κοπι οδ νήθει· (Ματθ. 6,28)  
Κα περ το νδύματος διατ φροντίζετε μ τόσην νησυχίαν κα γωνίαν; Παρατηρστε μ προσοχν τ νθη το γρο, πς φυτρώνουν καί πς αξάνουν. Οτε κοπιάζουν, οτε γνέθουν.
λέγω δ μν τι οδ Σολομν ν πάσ τ δόξ ατο περιεβάλετο ς ν τούτων. (Ματθ. 6,29)  
Κα μως σς λέγω τοτο, οτε κα ατς Σολομν μ λην του τν βασιλικν μεγαλοπρέπειαν κα δόξαν δέν φόρεσέ ποτέ να τόσον περίλαμπρον νδυμα σν ατό, μ τ ποον περιβάλλεται να π τ ταπειν ατ νθη.
Ε δ τν χόρτον το γρο, σήμερον ντα κα αριον ες κλίβανον βαλλόμενον, Θες οτως μφιέννυσιν, ο πολλ μλλον μς, λιγόπιστοι; (Ματθ. 6,30)  
Ἐὰν δ Θες νδύη μ τόσην λαμπρότητα τ χορτάρια το γρο, πο σήμερα πάρχουν κα αριον ίπτονται στόν φορνον, δεν θ νδύση πολ περισσότερον σς, λιγόπιστοι;
μ ον μεριμνήσητε λέγοντες, τ φάγωμεν τ πίωμεν τ περιβαλώμεθα; (Ματθ. 6,31)
Λοιπν μ κυριευθτέ ποτέ π τν νήσυχον μέριμναν κα μ λέγετε συνεχς, τ θ φάγωμεν τί θ πίωμεν τι θ νδυθμεν;
πάντα γρ τατα τ θνη πιζητε· οδε γρ πατρ μν οράνιος τι χρζετε τούτων πάντων. (Ματθ. 6,32)  
Διότι ο εδωλολάτραι (πού δεν γνωρίζουν τ αώνια γαθ κα τν στοργικν πρόνοιαν το Θεο), πιζητον ποκλεστικ κα μόνον ατ τ φθαρτ γαθά. Σες μως μν κυριεύεσθε π τέτοιες μέριμνες, διότι Πατρ σας οράνιος γνωρίζει τι χετε νάγκην π λα ατά, κα σν πανάγαθος, πο εναι, θ σς τ δώσ.
ζητετε δ πρτον τν βασιλείαν το Θεο κα τν δικαιοσύνην ατο, κα τατα πάντα προστεθήσεται μν. (Ματθ. 6,33)
Ζητετε δ κατ πρτον κα κύριον λόγον τν βασιλείαν το Θεο κα τν ρετήν πού θέλει π σς Θεός, κα λα ατ τ πίγεια γαθ θ σς δοθον μαζί μ τ νεκτίμητα γαθ τς βασιλείας τν ορανν.
Μ ον μεριμνήσητε ες τν αριον· γρ αριον μεριμνήσει τ αυτς· ρκετν τ μέρ κακία ατς. (Ματθ. 6,34)
Λοιπν μ καταληφθτε ποτέ π τν νήσυχον μέριμναν δι τάς νάγκας τς αριανς μέρας. Διότι αριον θ φροντίσ δι' σα θ χρειασθτε κατ' ατήν. Ες κάθε μέραν ρκον α δικα της σχολίαι κα τ δικ της βάσανα».                                                                                                                      
χουμε ἑπομένως τόν Κύριο πού μς νοιάζεται, μς γαπάει πειρα, μς φροντίζει στοργικά, μς γκαλιάζει πατρικά. χουμε Πατέρα Πανάγαθο καί Πάνσοφο καί Παντοδύναμο. Ατός μς ποσχέθηκε: «γώ θά σς τά τακτοποιήσω λα, λες τίς νάγκες σας, τίς πραγματικές. σες μόνο μία ννοια νά χετε: Νά ζηττε μένα, τήν Βασιλεία μου, τήν ρετή ,τό γαθόν πού εμαι γώ. Ατή εναι προδιαγραφή σας. τσι θά ζήσετε ες τόν αἰῶνα. γάπη πρός μένα εναι προδιαγραφή τς ληθινς καί τέλειας καί γεμάτης κάλλος ζως. Εναι κανή καί ναγκαία συνθήκη γιά νά ζήσετε πραγματικά».
ταν δέν μπιστευόμαστε τήν ὑπόστασή μας στόν αυτό μας, στόν λογισμό μας, στίς δυνάμεις μας, στήν ξυπνάδα μας, στήν νεργητικότητά μας κ.λ.π, λλά τά ναθέτουμε, τά παραθέτουμε λα στόν Χριστό, τότε τηρομε τήν λειτουργική προτροπή: «αυτούς καί λλήλους καί πσαν τήν ζωήν μν Χριστ τ Θε παραθώμεθα». Τότε ξεφεύγουμε πό τό γχος πού πνίγει λα τά θνη,  ὅλους τούς νθρώπους τούς δίχως Θεό καί πίστη σ’ Ατόν.
Τό γχος εναι πράγματι πιστία λιγοπιστία. μπιστευόμαστε τόν αυτό μας καί χι τόν Θεό. Πιστεύουμε μόνο θεωρητικά τι πάρχει Θεός, λλά δέν μπιστευόμαστε τά λόγια Του, δέν ἀκολουθοῦμε τίς συμβουλές του, δέν ἀναζητοῦμε τό θέλημά Του. Κύριος μς διαβεβαίωσε τι «Καί ο τρίχες σας εναι μετρημένες»...
Ποιός ραγε πό μς μέτρησε τίς τρίχες του;
Θεός τό χει κάνει...
Θέλει νά μς πε μ’ ατό τι καί γιά τά λαχιστότατα φροντίζει...Γι’ ατά πού μες περιφρονομε καί δέν καταδεχόμαστε νά σχοληθομε μαζί τους. ν λοιπόν μεριμν γιά τίς τρίχες μας καί γιά τά πουλάκια καί γιά τά κρίνα το γρο, δέν θά μεριμνήσει γιά τίς μεγάλες μας νάγκες τό φαγητό, τή στέγη, τήν διατήρησή μας στή ζωή;
Μέ μία προϋπόθεση: Νά ζητομε Ατόν τόν διο πού εναι Ζωή καί τήν Βασιλεία Του, δηλ. νά Τόν χουμε Κύριο στή ζωή μας, μέ τό νά τηρομε τίς ντολές Του· νά εναι Ατός Βασιλιάς μας. Τότε κενος χει δεσμευθε νά μς ξασφαλίσει λα τά βιωτικά ναγκαα γαθά.
λα ατά γιά νά πραγματοποιηθον προϋποθέτουν πό μέρους μας τήν Πίστη σ’ Ατόν. Τότε μέσ τῆς ζωντανῆς αὐτῆς πίστεως θά βρομε τήν δύναμη νά λευθερωθομε πό τά δεσμά τς κοσμικς λογικς, το παλαιο νθρώπου, το κόσμου καί το κοσμοκράτορα.
 ταν δέν σκεφτόμαστε μέ τήν νθρώπινη κοσμική λογική καί δέν ντιμετωπίζουμε μέ τίς φτωχές καί οσιαστικά νύπαρκτες νθρώπινες δυνάμεις τό κάθε μας πρόβλημα, λλά προσευχόμαστε, νοιγόμαστε γαπητικά στόν Θεό καί τηρομε τίς ντολές Του, τότε ξεφεύγουμε πό τήν γωνιώδη μέριμνα καί φροντίδα, πού πνίγει τήν ψυχή καί τήν κάνει νά νιώθει σφυξία (γχος) καί ἀνασφάλεια.
κόμη καί ταν δέν χουμε κάποιο συγκεκριμένο, μεσο καί πιεστικό πρόβλημα, πάλι δέν  πρέπει νά ξεχνομε τήν πρώτη ντολή τς ἀγάπης πρός τόν Θεό «ξ λης καρδίας καί διανοίας καί δυνάμεως καί ψυχς καί σχύος». Θά πρέπει σταθερά πάντα νά μμένουμε στήν προσευχή, στήν μπιστοσύνη στόν Κύριο, στό φημα λης μας τς ζως, το αυτο μας καί λων, σ’ Ατόν.
Χωρίς ατήν τήν μετρη μπιστοσύνη στόν Θεό, στήν Θεία Πρόνοια, στήν Θεία γάπη δέν μπορομε νά βρομε ερήνη καί νάπαυση στήν ψυχή μας.
  Κύριος μς προτρέπει:  « Δετε πρς μ πάντες ο κοπιντες κα πεφορτισμένοι, κγ ναπαύσω μς. (Ματθ. 11,28)
λτε κοντά μου λοι σοι μοχθτε κα κοπιάζετε κα εσθε φορτωμένοι π τ βάρος τν μαρτιν κα τν θλίψεων κα τν πλανν κα γ θ σς ναπαύσω κα θ σς ξεκουράσω.
ρατε τν ζυγόν μου φ  μς κα μάθετε π  μο, τι πρός εμι κα ταπεινς τ καρδί, κα ερήσετε νάπαυσιν τας ψυχας μν· (Ματθ. 11,29)  
Σηκώσατε πάνω σας τν ζυγν τς πακος σας ες μ κα μάθετε π μ τν διον τι εμαι προς κα ταπεινς κατ τν καρδίαν κα θ ερετε τότε νάπαυσιν κα ερήνην ες τάς ψυχς σας.
γρ ζυγός μου χρηστς κα τ φορτίον μου λαφρόν στιν. (Ματθ. 11,30)
Μ διστάσετε· διότι ζυγός μου εναι καλς κα χρήσιμος κα τ φορτίον τν ποχρεώσεων κα τν καθηκόντων, πο πιβάλλω γώ, εναι λαφρόν”. (γ τ πιβάλλω, λλ κα γ σς βοηθ νά τ σηκώσετε).
νθρωπος πού προσεύχεται καί ποτάσσεται γενικς στό Θεο θέλημα, μιμεται τόν ταπεινό Χριστό, ποος καί ς νθρωπος προσηύχετο διάλειπτα, κοινωνοσε συνεχς μέ τόν ν Ορανος Πατέρα Του καί πέτασσε πάντα τό νθρώπινο θέλημά Του στό Θεο, γιά νά μς δώσει τό ληθινό πρότυπο ζως.
ταν κανείς ποτάσσει τό θέλημά Του στό θέλημα το Θεο σέ λα, τότε λα το γίνονται πως τά θέλει· διότι λα τά δέχεται ς τό θέλημα το Θεο, φ’ σον συνεχς ατό ζητε μέ τήν διάλειπτη προσευχή, λέγοντας «Κύριε ησο Χριστέ λέησόν με» καί «Γενηθήτω τό θέλημά Σου».
Κύριος πίσης μς δίδαξε τήν παραβολή «τς χήρας καί το δικου κριτο» γιά νά μήν ποκάμνουμε στήν προσευχή, λλά ντίθετα νά προσευχόμαστε συνεχς γιά νά κπληρώνουμε τήν πρώτη ντολή, πού εναι πρός τόν Θεόν γάπη μέ λη μας τήν παρξη καί τή δύναμη.
  διάλειπτη προσευχή εναι νας πό τούς τρες δρόμους πού μς δηγον στήν ταπείνωση, ποία φέρνει τήν ληθινή νάπαυση στήν ψυχή μας καί ξοστρακίζει τό γχος. λλοι δύο δρόμοι πού δηγον στήν ταπείνωση εναι τό νά γαπήσουμε τόν σωματικό κόπο καί τό νά βάζουμε τόν αυτό μας κάτω πό λους).
νθρωπος πού προσεύχεται σωστά, «κρέμεται» κυριολεκτικά πό τόν Θεό. φήνει τελείως τό θέλημά του καί λέγει: «Κύριε σύ τακτοποίησέ τα λα. γώ τίποτα δέν μπορ νά τακτοποιήσω. ν εναι θέλημα Σου νά γίνουν τσι τά πράγματα ς γίνουν· ν δέν εναι θέλημά Σου ς μήν γίνουν. γώ θά εμαι τό διο χαρούμενος ν γίνουν πως τά σκέπτομαι καί ν δέν γίνουν, διότι θά ξέρω τι ατό εναι τό θέλημά Σου, τό γαθόν καί εάρεστον καί τέλειον».
Ατό δέν σημαίνει βέβαια τι δέν θά κάνουμε μες τίποτε. Θά κάνουμε, μετά πό προσευχή, ,τι νομίζουμε καλλίτερο καί σύμφωνο μέ τό θέλημά Του, λλά χωρίς γχος, γωνία καί στενοχώρια.
 Καί μήν ξεχνμε: ταν τελειώνουμε τή προσευχή μας καί τά ατήματά μας ς προσθέτουμε: «Κύριε ς γίνει τό θέλημά Σου γιά λα. σύ ξέρεις τί εναι τό καλλίτερο γιά μένα καί γιά τούς λλους καί γιά τήν ζωή λων μας».
Μία λλη πηγή γχους κτός πό τήν πιστία-λιγοπιστία στή Θεία Πρόνοια γάπη εναι φιλαργυρία καί φιλοδοξία μας.
σως σέ κάπως μικρότερο βαθμό πηγή γχους εναι καί φιληδονία μας.
Τά τρία ατά πάθη ταν καλλιεργονται γεμίζουν τόν νθρωπο μέ ποικίλες: α)μέριμνες, β)γωνίες το πς θά πλουτίσω πς θά γίνω ρεστός, γαπητός, ποδεκτός κ.λ.π., γ)φροντίδες το πς θά περάσω καλλίτερα κ.λ.π. 
ζωή γίνεται τότε πολύπλοκη καθώς πιστρατεύεται τεχνολογία γιά νά βοηθήσει στήν κπλήρωση τν πολλν ατν πιθυμιν. νθρωπος γίνεται δολος τν παθν καί ργάζεται σάν μηχανή γιά νά καλύψει τίς ψεύτικες «νάγκες» καί πιθυμίες του.
πλότης στή ζωή, καταπολέμηση τν τριν ρρωστων «φ» (φιλοδοξία, φιλαργυρία, φιληδονία) διά τς γκρατείας, τς λιγάρκειας, τς φάνειας, τς κενοδοξίας, τς κτημοσύνης-λιγοκτημοσύνης καί τς ν Χριστ ταπείνωσης-γάπης διώχνει τό γχος, πού τά πάθη ατά συσσωρεύουν.
λεγε μακαριστός Γέρων Παΐσιος: «πλοποιεστε τή ζωή σας γιά νά φύγει τό γχος»[2]. Τήν πλοποίηση κολουθε ξαγιασμός τς ζως, πότε καί ξαφανίζεται δαιμονική πήρεια πού λέγεται γχος.
«σο πομακρύνονται ο νθρωποι», λέγε πάλι π.Παΐσιος «πό τήν φυσική ζωή, τήν πλή, καί προχωρον στήν πολυτέλεια, τόσο αξάνει καί τό νθρώπινο γχος. Καί σο πομακρύνονται πό τόν Θεό, πόμενο εναι νά μή βρίσκουν πουθενά νάπαυση»[3]. πομένως πίστη-πλρες φημα στό Θεό καί πλότητα-ξαγιασμός τς ζως καί τς παρξής μας εναι τά καλλίτερα ντίδοτα στό γχος πού μς πειλε καθημερινά.  
Νομίζω τι συμπληρώθηκαν ο δύο σελίδες πού μο ζητήσατε...Μλλον τίς περβήκαμε· γιαυτό ζητ συγγνώμη...
ερομόναχος Σάββας γιορείτης
http://Hristospanagia3.blogspot.com
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τ ΘΕ ΔΟΞΑ!
Σημ.: ρμηνευτικ πόδοση τν γιογραφικν χωρίων νήκει στόν ωάννη Θ. Κολιτσάρα
κα χει ληφθε π τν στοσελίδα http://www.bibles.gr)


[1] [1] Ἅγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Εἰς Ματθ. , ὁμιλία ΞΗ', 5, ΕΠΕ 11, 674- MG 58, 648 «Μὴ τοίνυν φρόντισεις τῶν σῶν, ἀλλὰ ἄφες αὐτὰ τῷ Θεῷ. Ἂν γὰρ σὺ φροντίσῃς, ὡς ἄνθρωπος φροντίζεις· ἂν δὲ ὁ Θεὸς προνοήσει, ὡς Θεὸς προνοεῖ. Μὴ φροντίσῃς αὐτῶν ἀφεὶς τὰ μείζω, ἐπεὶ αὐτὸς οὐ σφοδρὰ αὐτῶν προνοήσει. Ἵν' οὖν σφοδρὰ αὐτῶν προνοῇ, Αὐτῷ μόνῳ πάντα ἐπίτρεψον. Ἂν γὰρ καὶ αὐτὸς αὐτὰ μεταχειρίσει, ἀφεὶς τὰ πνευματικά, οὐ πολλὴ αὐτῶν Αὐτὸς ποιήσεται πρόνοιαν. Ἵν' οὖν καὶ σοὶ ταῦτα εὖ διακέηται καὶ φροντίδος ἀπαλλαγῇς ἁπάσης, ἔχων τῶν πνευματικῶν, ὑπερόρα τῶν βιωτικῶν οὕτω γὰρ καὶ τὴν γῆν ἕξεις μετὰ τῶν οὐρανῶν καὶ τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ἐπιτεύξη».

[2] Γέροντος Παΐσιου του Αγιορείτου Λόγοι Α΄ – Δεύτερο Μέρος – Κεφάλαιο 3ον «Απλοποιήστε την ζωή σας, για να φύγη το άγχος» ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ, “ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ”, ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2001,
http://hristospanagia3.wordpress.com/2010/11/11/%C2%AB%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B6%CF%89%CE%AE-%CF%83%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CF%86%CF%8D%CE%B3%CE%B7-%CF%84%CE%BF/
[3] . π.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου