Σελίδες

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Νεοεποχίτικα βιβλία με χριστιανική Ορολογία

H νέα τάση προπαγανδίζεται στη χώρα μας και με τη μετάφραση διαφόρων βιβλίων των «ιεραποστόλων» της. Ενδεικτικό του κινδύνου διάβρωσης του ορθοδόξου φρονήματος είναι το γεγονός ότι τέτοια βιβλία μεταφράζονται ακόμη και από ορθοδόξους θεολόγους, εκδίδονται από ορθοδόξους εκδοτικούς Οίκους και κυκλοφορούν σε ορθόδοξα βιβλιοπωλεία, μεταξύ των ορθοδόξων Χριστιανών. Για παράδειγμα αναφέρουμε τα βιβλία του Norman Vincenτ Peale.
Για να γίνει ο κίνδυνος -αυτός σαφής, θα αναφερθούμε στο περιεχόμενο του βασικού έργου του Peale, όπως είναι γνωστό στο ελληνικό κοινό από τη μετάφραση του Π. Πάλλη (Ν.V.Peale, H δύναμη της Θετικής Σκέψεως). Ένας πρακτικός οδηγός για την υπερνίκηση των προβλημάτων της καθημερινής Ζωής, εκδ. Πουρνάρα, Θεσσαλονίκη 1984.

[…]O Peale χρησιμοποιεί χριστιανικούς όρους για να δηλώσει εξωχριστιανικές αντιλήψεις. Έτσι αντικαθιστά τον όρο «σκέψη» με τον όρο «πίστη». Εδώ πρόκειται για «πίστη στον εαυτό μας», όχι για πίστη στον Θεό. Ακόμα κι αν ο Peale μιλάει για «πίστη στον Θεό», αυτό αποτελεί μέσο για την ενίσχυση της πίστης στον εαυτό μας, για την προώθηση της «σκέψης» στο υποσυνείδητο, με σκοπό να κινητοποιήσει δυνάμεις μέσα στον άνθρωπο και όχι να προσελκύσει το έλεος και την αγάπη του Θεού.
«Το να μάθεις να πιστεύεις είναι πρωταρχικής σημασίας. Είναι ο βασικός παράγοντας της επιτυχίας σε κάθε επιχείρημα. Όταν περιμένεις το καλύτερο, ελευθερώνεις μια μαγνητική δύναμη μέσα στο νου σου, η οποία μέσω ενός νόμου της έλξεως, τείνει να σου φέρει το καλύτερο… Είναι καταπληκτικό το πώς μια παρατεταμένη αναμονή του καλύτερου θέτει σε κίνηση δυνάμεις πού προκαλούν την υλοποίηση του καλύτερου»(σ. 168).
«Ανάπτυξε μια υπερβολική πίστη στο Θεό κι αυτό θα σου δώσει μια ταπεινή κι όμως σωστά ρεαλιστική πίστη στον εαυτό σου» (σ. 20). Αναφερόμενο στο Φιλιπ. δ’ 13 («πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ») παρακινεί: «Χρησιμοποίησε εκείνο το χωρίο… και θ’ αναπτύξεις αυτό το είδος της ισχυρής πίστεως στο Θεό και στον εαυτό σου. Θα μάθεις να γνωρίζεις τον εαυτό σου, την ικανότητα σου, τη δύναμη πού έχεις να φέρνεις αποτελέσματα. Στο βαθμό πού η στάση σου θα μεταβάλλεται από αρνητική σε θετική, η σφραγίδα της υπεροχής θα έρχεται σε σένα. Τότε με βεβαιότητα μπορείς να λες στον εαυτό σου κάτω από οποιεσδήποτε και οσεσδήποτε κακές περιστάσεις και να το λες συνειδητά. Δεν πιστεύω στην ήττα» (σ. 177).
«H θρησκεία», λέγει ο Peale «ενεργεί δια μέσου των σκέψεών μας στην πραγματικότητα είναι σύστημα προσανατολισμού σκέψεων. Προσφέροντας στο νου διαθέσεις πίστεως, μπορείς να αυξήσεις τη δύναμη σου. Αυτό σε βοηθά να αποκτήσεις τεράστια ενεργητικότητα με το να σου υπενθυμίζει ότι έχεις πλούσια υποστήριξη και πηγές δυνάμεως» (σ. 58-59). Αναφερόμενος σε πρόσωπο «με σωστή θρησκευτικότητα» γράφει πώς «η θρησκεία του είναι ένας πρακτικός και χρήσιμος μηχανισμός πού προλαβαίνει τις διαρροές δυνάμεως» (σ. 61).
Στόχος τού ανθρώπου δεν πρέπει να είναι η διαπροσωπική σχέση με τον Θεό, αλλά η «συνεχής ροή δυνάμεως».  
Ο Peale γράφει: «Όταν βρισκόμαστε σε πνευματική επαφή με το Θεό μέσω της λειτουργίας της σκέψεως, η θεϊκή δύναμη διαπερνά την προσωπικότητά μας, αυτόματα ανανεώνοντας την αρχική δημιουργική πράξη. Όταν η επαφή με τη θεϊκή δύναμη διακόπτεται, ο άνθρωπος βαθμιαία αποδυναμώνεται… Έχει χάσει την επαφή με τη δύναμη πού διαρρέει το σύμπαν» (σ. 59).
O Peale λέγει πώς η ικανότητα να κατέχει κανείς και να χρησιμοποιεί την πίστη για τούς σκοπούς του είναι «δεξιότητες» πού πρέπει «να μελετηθούν και να εξασκηθούν για να τελειοποιηθούν» (σ. 21). Γι’ αυτό και ο ίδιος δίνει στη συνεχεία τούς τεχνικούς κανόνες του. Δεν παραλείπει μάλιστα να μιλάει και για «τεχνική της πίστεως» (σ. 223).
Οι τεχνικές του Peale δεν διαφέρουν από τις τεχνικές διαλογισμού των διαφόρων γκουρουϊστικών ομάδων, παρά μόνο στο ότι ο Peale χρησιμοποιεί χριστιανικούς όρους και αγιογραφικά εδάφια. Έτσι συστήνει:
«1. Κάθισε χαλαρωμένος σε μια καρέκλα. Άφησε εντελώς τον εαυτό σου στην καρέκλα. Αρχίζοντας από τα δάκτυλα των ποδιών σου και προχωρώντας μέχρι την κορυφή της κεφαλής σου, φαντάσου για κάθε μέρος του σώματος σου πώς χαλαρώνει. Επιβεβαίωσε τη χαλάρωση λέγοντας, «Τα δάκτυλα των ποδιών μου είναι χαλαρωμένα – τα δάκτυλα των χεριών μου – οι μύες του προσώπου μου».
2. Φαντάσου το μυαλό σου σαν μια επιφάνεια μιας λίμνης σε ώρα καταιγίδας να ανασκάπτεται από κύματα και να είναι σε ταραχή. Αλλά τώρα τα κύματα υποχωρούν, και η επιφάνεια της λίμνης είναι ήρεμη και ατάραχη.
3. Διέθεσε δύο ή τρία λεπτά και σκέψου τις πιο όμορφες και γαλήνιες σκηνές απ’ όσες έχεις ποτέ δει, όπως, για παράδειγμα, ένα βουνό την ώρα πού βασιλεύει ο ήλιος, ή μια βαθιά κοιλάδα γεμάτη με τη σιωπή της αυγής, ή ένα δάσος την ώρα του μεσημεριού, ή το Φως του φεγγαριού πάνω σε ρυτιδωμένα νερά. Με τη μνήμη σου ξανάζησε αυτές τις σκηνές.
4. Επανέλαβε αργά, ήρεμα, με απόδοση της μελωδίας τους, μια σειρά λέξεων πού εκφράζουν ηρεμία και ειρήνη, όπως, για παράδειγμα, α) ησυχία (πες την αργά και μ’ έναν ήρεμο τρόπο)
β) γαλήνη
γ) ηρεμία. Σκέψου άλλες τέτοιες λέξεις και επανέλαβέ τες.
5. Κάνε στο μυαλό σου έναν κατάλογο των περιπτώσεων στη ζωή σου πού συνειδητοποίησες την άγρυπνη φροντίδα του Θεού και ξαναθυμήσου πώς, όταν ήσουνα στενοχωρημένος και ανήσυχος, ο Θεός έφερε τα πράγματα ευνοϊκά και μερίμνησε για Σένα. (Ησ. 26,3). Επανέλαβέ τα αρκετές φορές την ημέρα, όποτε έχεις λίγο καιρό. Επανάλαβε τα δυνατά αν είναι δυνατό έτσι ώστε πριν απ’ το τέλος της ημέρας να το έχεις πει πολλές φορές. Φαντάσου αυτά τα λόγια σαν να είναι δραστήριες, ζωντανές ουσίες πού εισχωρούν μέσα στο νου σου, στέλνοντας σε κάθε περιοχή της σκέψεώς σου ένα θεραπευτικό βάλσαμο. Αυτό είναι το πιο γνωστό φάρμακο για την απομάκρυνση κάθε εντάσεως από το μυαλό σου» (σ. 143-144).
  Γίνεται φανερό πώς τα αγιογραφικά εδάφια και ο Θεός χρησιμοποιούνται εδώ σαν βοηθητικά μέσα στη δημιουργία νοητικής κατάστασης μέσα στον άνθρωπο, καλλιέργειας «θετικών σκέψεων», από τις οποίες αναμένεται το «θεραπευτικό βάλσαμο» και η λύση οποιονδήποτε προβλημάτων. Αρνητικές σκέψεις πρέπει να «ακυρώνονται» λέγει ο Peale χρησιμοποιώντας και εδώ χριστιανική ορολογία για να παρακινήσει σε αποκρυφιστικές τεχνικές…
Απόσπασμα από:
Η ΚΙΝΗΣΗ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΖΩΗ
π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
ΔΡ. ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ – ΔΡ. ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
http://www.egolpion.com/armonikh_zwh.el.aspx

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου