Σελίδες

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Ὁ ἀναστάς Κύριος, ἐλευθερωτής μας

Ο ΑΝΑΣΤΑΣ ΚΥΡΙΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ ΜΑΣ

Το ρχιμανδρίτου Γεωργίου, Καθηγουμένου
τς ν γί Ὄρει . Μονῆς τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου


«ΕΞΗΓΟΡΑΣΑΣ μς κ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ τιμίῳ σου αἵματι· τῷ Σταυρῷ προσηλωθείς καί τῇ λόγχῃ κεντηθείς, τήν θανασίαν πήγασας νθρώποις, Σωτήρ μν δόξα σοι» (Κάθισμα ΙΕ΄ ντιφώνου Μ. Παρασκευῆς).

«Χριστς μς ξηγρασεν κ τς κατρας το νμου γενμενος πρ μν κατρα» (Γαλ. γ΄ 13).

Νόμος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ταν δῶρο τοῦ Θεοῦ πρός τον λαό του. ουδαϊκός κόσμος μως τόν παρερμήνευσε, στε μένοντας μόνο στό γράμμα του νά αὐτοδικαιώνεται, πως φαίνεται καί στήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου. γινε λοιπόν Νόμος κατάρα, διότι ντί νά ποτελ μέσον κοινωνίας μέ τόν Θεό καί σωτηρίας τοῦ νθρώπου διά τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, τόν χρησιμοποίησε νθρωπος ς φορμή αὐτοσωτηρίας καί περηφάνου εἰδωλοποιήσεως τοῦ αυτο του καί ς κ τούτου Νόμος τόν χώριζε πό τόν Θεό.

Κύριος ησος Χριστός χι μόνον συνεπλήρωσε τόν Νόμο τς Παλαις Διαθήκης, λλά καί διώρθωσε τήν πεπλανημένη ρμηνεία του, ποία τόν εχε κάνει ντί ελογίας κατάρα.

ταν πόστολος Παλος λθε στήν θήνα, κέντρο τς νθρωπίνης σοφίας, βρκε «κατείδωλον οσαν τήν πόλιν» (Πράξ. ιζ΄ 16) καί καρδία του ταράχθη. πελευθερωμένος διος πό τήν κατάρα το Νόμου, εδε τήν εδωλολατρία ς να τρόπο ατοδικαιώσεως καί χωρισμο το νθρώπου πό τόν Θεό καί ρα ς μία λλη κατάρα.

Πρόσφατα σέ εραποστολικό περιοδικό δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες πό τήν Ταϊβάν, οἱ ποες δείχνουν πολλούς νθρώπους νά προσφέρουν στά εἴδωλα θυσίες. Οἱ ψεις τῶν εἰδώλων εἶναι ποτρόπαιες· καί μως πολλοί νθρωποι, καί μάλιστα νέοι, στην χώρα τοῦ ψηλο τεχνικοῦ πολιτισμοῦ προσφέρουν θυσία στα εἴδωλα. Τοὺς προσφέρουν τροφή, τά βγάζουν στούς δρόμους για περίπατο καί καῖνε χαρτονομίσματα μπροστά τους πέρ ναπαύσεως τῶν κεκοιμημένων.

Δύο χιλιάδες χρόνια μετά τήν διαπίστωσι τοῦ ποστόλου Παύλου τι ρχαία θήνα ταν «κατείδωλος», διαπιστώνουμε δυστυχῶς τι λατρεία τῶν εἰδώλων συνεχίζεται. Πίσω πό τά εἴδωλα κρύβονται τά πονηρά πνεύματα, πως λέγει Ψαλμωδός: «Πάντες οἱ θεοὶ τῶν θνν δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5). Στήν πατρίδα μας μάλιστα, κάποιοι πρώην χριστιανοί γίνονται εἰδωλολάτρες και προσπαθοῦν νά παναφέρουν στήν ζωή τῶν νθρώπων τό Δωδεκάθεο, νά κάνουν δηλαδή τούς νθρώπους νά πιστεύουν σέ “θεούς” πού εἶναι γεμάτοι πάθη, φόνους, νηθικότητες, μίση και λλες μαρτίες.

λλά καί ταν κόμη σύγχρονος νθρωπος δέν πιστεύῃ στα εἴδωλα διαφόρων “θεῶν”, πόκειται ποσυνείδητα σέ μία μορφή εἰδωλολατρίας, εἰδωλοποιώντας καί κατά κάποιον τρόπο λατρεύοντας ς θεούς τήν πιστήμη, τήν τέχνη, τήν τεχνολογία, την πολιτική, τόν κτιβισμό, τόν θλητισμό, τά σαρκικά πάθη, το χρῆμα καί πολλά λλα ποκατάστατα τοῦ ληθινο Θεοῦ. Προσπαθεῖ τσι χωρίς Χριστόν νθρωπος νά παρηγορηθῇ, νά ξωραΐσ τήν νέλπιδη πορεία του στήν παροῦσα ζωή, νά δώσῃ κάποιο νόημα στό παρξιακό του κενό.

ταν τά σκεφτόμαστε λα ατά, πού στό τέλος λόγ τς πολυτοποιήσεώς τους καί τς ποκοπς μας πό τόν ληθινό Θεό γίνονται νέα εδωλα, εγνωμονομε «τόν δι' μς καί διά τήν μετέραν σωτηρίαν» σαρκωθέντα, σταυρωθέντα καί ναστάντα Κύριον ησον Χριστόν, ποος μς λευθέρωσε πό κάθε μορφή εδωλολατρίας, δηλαδή πό κάθε κατάρα, καί μς χάρισε τήν ληθινή θεογνωσία.

Σταυρός το Χριστο συντρίβει λα τά εδωλα, μς ποκαλύπτει τόν γιο Τριαδικό Θεό ς τόν ληθινό Θεό τς γάπης καί μς λευθερώνει πό λες τίς μορφές τς εδωλομανίας με τό Τίμιο Αμα το π' ατ Σταυρωθέντος Κυρίου.

πόστολος Παλος θά γράψ πρός Γαλάτας «τ λευθερί ον, Χριστός μς λευθέρωσε, στήκετε, καί μή πάλιν ζυγ δουλείας νχεσθε» (Γαλ. ε΄ 1).

Χρειάζεται μως καί δικός μας γώνας γιά να ζοῦμε στήν λευθερία πού μᾶς χάρισε Χριστός. λευθερία αὐτή, λευθερία πό λες τις μορφές τῆς εἰδωλολατρίας, χαριτώνεται πό το Φῶς τῆς ναστάσεως, μέ τό ποο Κύριος, Νικητής τῆς μαρτίας, τοῦ θανάτου καί τοῦ διαβόλου, φωτίζει κάθε σκότος καί μᾶς παρηγορεῖ στόν γώνα τῆς ζωῆς μας.

Τά πρόσφατα γεγονότα μέ τόν καταστρεπτικό σεισμό τῆς απωνίας, τόν πόλεμο στήν Λιβύη και τήν οἰκονομική κρίσι στήν πατρίδα μας δείχνουν τι νθρωπος δέν μπορεῖ τελικά νά λπίζ στην τεχνολογία του, στήν πολιτική του στήν φίλαυτη ργάνωσι τῆς κοινωνίας του.

λα γύρω μας χάνονται. μως μποροῦμε να λπίζουμε, διότι πως γράφει μακαριστός π. Εὐσέβιος Βίττης, «ν λα χάθηκαν, δέ χάθηκε καί κενος πού εἶναι πιό πάνω π' λα καί πού εἶναι τελικά τό Πᾶν» (« φυγή», σελ. 160).

Σς εχόμεθα νά ορτάσετε τά για Πάθη και τό γιο Πάσχα μέ κατάνυξι, προσευχή καί μέ βαθεα ασθησι τς δωρες το Χριστο.

Χριστός νέστη! ληθς νέστη!

(Πηγή: «Ορθόδοξος Τύπος» 22/4/2011)
http://www.alopsis.gr/alopsis/Kapsanhs.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου