Σελίδες

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Γάμος καὶ οἰκογένεια.Πῶς θὰ γίνει κατορθωτὴ αὐτὴ ἡ ἑνότητα;β' μέρος

Δ. «Αὐξάνεσθε κα πληθύνεσθε»
τίμιος γάμος εναι βάση τς ρμονίας, τῆς ερήνης, τς κατ τ δυνατν ετυχίας λλ τ κυριότερο π’ λα εναι βάση τς δημιουργίας νθρώπων, τς πι ψηλς στος κόσμους μας ξίας, φ’ σον Κύριός μας ποκαλύπτει τι δν εναι ξιος λος κόσμος γι ναν νθρωπο. Τ ψηλότατο ατ ξίωμα ποὺ θεία παναγαθότητα παραχώρησε στος δύο συζύγους, ν γεννον νθρωπο, πο χει τ δυνατότητα ν ποκτήσει θεοαγχιστεία κα ν γίνει «κληρονόμος το Θεο Πατρς κα συγκληρονόμος το Υο ατο» δν μπορε ν περιγραφε. Τ μέγιστο ατ ξίωμα ποὺ παράγει ὄχι λιους στρα λιακ συστήματα, λλ τν «κατ’ εκόνα κα μοίωσιν» το Δημιουργο μορφή, τ παράγει σεμνότητα κα συμφωνία το γάμου κα γίνεται νθρωπος συνεργς τς ειζωείας χάρη στὸν Θεό.
Τὸ παραίτητο μέσο ατο τοῦ θριάμβου εναι γνήσια κα ληθιν γάπη τν συζύγων, κυρίως στς ντιξοότητες τς ζως, φ’ σον κα νύστακτός μας χθρς πολεμ. πειδ μως κεφαλ τς γυναίκας εναι νδρας, ατς πρέπει ν χει τ μέριμνα γι τν διάλειπτη γάπη ποία θ τος συνδέει. π. Παῦλος συμβουλεύει: «Τ γυναικ νρ τν φειλόμενην ενοιαν ποδιδότω· μοίως κα γυν τ νδρ» (Α’ Κορ. 7,3).
ρμηνεύοντας τ βαθύτητα ατο του μυστηρίου λέγει: « γυν το δίου σώματος οκ ξουσιάζει, λλ’ νήρ· μοίως δ κα νρ το δίου σώματος οὐκ ξουσιάζει, λλ’ γυν» (Α’ Κορ. 7,4). Κα προσθέτει τος λόγους τς οκονομίας γι ν μν εσχωρον λλείψεις περβολές. Λέγει λοιπν στος συζύγους: «Μ ποστερετε λλήλους, ε μ τί ν κ συμφώνου πρς καιρόν, να σχολάζητε τ νηστείᾳ καὶ τῇ προσευχῇ, κα πάλιν π τ ατ συνέρχησθε, να μ πειράζῃ μς σατανς» (Α’ Κορ. 7,5). Τ «κ συμφώνου» πο τονίζει Παλος χει βαθι σημασία, διότι τ «σύμφωνον» γενν τν ποψίαν τς σατανικς κακότητας, λλ λαμβάνεται π’ ψιν κα τ περιβάλλον, ποὺ πάντοτε γενν πειρασμούς.
Γιὰ τ σταθερότητα κα τ μονιμότητα το γάμου Παλος γράφει: «Παραγγέλλω οκ γ λλ’ Κύριος γυναίκα π νδρς μ χωρισθναι κα νδρα γυναίκα μ φιέναι» (Α’ Κορ. 7,10). λλο πευθυνόμενος στν νδρα λέγει: «δέδεσαι γυναικί; μὴ ζήτει λύσιν. Λέλυσαι π γυναικς μ ζήτει γυναίκα» (Α’ Κορ. 7, 27).


Ε. Ὁ νόμος τς πιρρος.
πάρχει κα λλος λόγος σοβαρότερος, πο πορρέει π τν μπρακτη συζυγικ γάπη κα νότητα, σύμφωνα μ τ νόμο τς πιρρος. ν ο πιστο σύζυγοιφαρμόζουν τ νόμο τς γάπης μεταξύ τους, τότε περφυσικ νέργεια τς γάπης, πο εναι θεία κα ζωοποιός, πιδρ ργανικ π τ σύλληψη, τν γκυμοσύνη κα τν τοκετ στ διάπλαση το κέραιου κα σωστο χαρακτήρα το παιδιο. τσι πρακτικ κα πραγματικὰ τ παιδ ποκτ χαρακτήρα κα προσωπικότητα πο περιεχε πρώτη «κατ’ εκόνα κα μοίωσιν» το Δημιουργο νθρώπινη πόσταση.
ν ο σύζυγοι μ προσοχ κα πίστη φαρμόζουν στ ζω τους τν ντολ τς θείας γάπης, ο καρπο εναι μφανες στν ρμονικὴ κα ερηνικ οκογενειακ ζω καθς κα στ χαρακτήρα τν παιδιν πο θ γεννηθον φο δ θ εναι μόνο γεννήματα κα προϊόντα τῆς σάρκας λλ κα το πνεύματος, φ’ σον «τ γεγεννημένον κ το πνεύματος πνεμα στιν» (‘ω. 3, 6).

συνεχίζεται...

πηγή: Γέροντος Ἰωσφ Βατοπαιδινο, «Συζητήσεις στν θωνα», Ψυχωφελ Βατοπαιδιν 13, σ. 141-164

 http://www.pemptousia.gr/2011/06/%CE%B3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου