Σελίδες

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 01-12-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. α΄ 3 - 10

α΄ 3 - 10

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιβ΄ 32 - 40

Ιβ΄ 32 - 40

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Καθηγητής Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης: Ὀφειλόμενη δεύτερη ἀπάντηση στόν π. Χρυσόστομο Τροχαλάκη σχετικά μέ τήν "κατά Θεόν Ὁμοιοπαθητική"


Ὀφειλόμενη δεύτερη ἀπάντηση στόν π. Χρυσόστομο Τροχαλάκη σχετικά μέ τήν "κατά Θεόν Ὁμοιοπαθητική"

Καθηγητής Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης Καθηγητής Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς, Ἰατρικῆς Σχολῆς ΑΠΘ

Ἡ δημόσια ἀντιπαράθεση μέ τόν π. Χρυσόστομο Τροχαλάκη (π. Χ.Τ. στό ἑξῆς) σχετικῶς μέ τό θέμα τῆς «Ὁμοιοπαθητικῆς» («Ὁπ.», στό ἑξῆς) εἶναι λίαν ἐπώδυνος δι’ ἐμέ καί λόγῳ τῆς μακρᾶς γνωριμίας πού ἔχομε, ἀλλά καί λόγω τῆς ἱερατικῆς ἰδιότητος τοῦ συνομιλητοῦ μου.
Ἐτέθη, ὅμως, θέμα ὑπακοῆς στήν ἐπιταγή τῆς συνειδήσεώς μου, ἡ ὁποία ἐν προκειμένω μέ πληροφοροῦσε ὅτι ὤφειλα νά καταθέσω τήν ἄποψή μου γιά τό θέμα τῆς «Ὁπ.», τό ὁποῖο ἔχει προκαλέσει σύγχυση σέ μέρος τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Σχετικῶς μέ τήν ἀπάντηση τοῦ π. Χ.Τ. στό ἡμέτερο ἄρθρο ἔχω νά παρατηρήσω καί σχολιάσω τά ἀκόλουθα:

Εὔοσμα ἄνθη ἀπό τόν Γέροντα Πορφύριο

Γιά τόν Παράδεισο στή γῆ πού εἶναι ὁ Χριστός
Ζωή χωρίς τό Χριστό εἶναι θάνατος, διακήρυσσε ὁ μακαριστός Γέροντας Πορφύριος.
Ὅποιος ζεῖ, ἔλεγε, μέ τό Χριστό ζεῖ μέσα στόν Παράδεισο. Ὁ Παράδεισος δέν βιοῦται μόνον μετά τόν θάνατον. Βιοῦται μέσα στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου. Ὅταν ἐκεῖ ὑπάρχει ὁ Χριστός, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀγαπᾶ Αὐτόν, τότε ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ἀκόμη κι’ ἄν ζεῖ στήν Ὁμόνοια, δέν βλέπει, δέν ἀκούει τίποτε, π.χ. αὐτοκίνητα, ἄλλους ἀνθρώπους κ.λ.π. Ἀντίθετα συνομιλεῖ καί συνδιάγει ἀκατάπαυστα μέ τόν ἀγαπημένο του Χριστό. Τότε ζεῖ ἀληθινά τήν ὄντως Ζωή πού εἶναι ὁ Χριστός. Ἀπό τόν ἄνθρωπο ἐξαρτᾶται ἄν θά ζεῖ τήν «ὄντως Ζωή» «ἐδῶ καί τώρα» ἤ ἄν θά προγεύεται τόν «ὄντως θάνατο», πού εἶναι ὁ χωρισμός ἀπό τό Χριστό, ἀπό τήν Θεία Χάρη, πρίν τόν βιολογικό θάνατο. Ὁ Γέροντας  διακήρυσσε (διότι τό ζοῦσε) ὅτι ἡ ἕνωση μέ τόν Χριστό καί μέ τό σῶμα Του τήν Ἐκκλησία εἶναι ὁ ἐπί γῆς Παράδεισος.


Για τούς Ἐπισκόπους

Επιστολή Μητροπολίτου Πειραιώς προς τον Πρωθυπουργό Αντώνιο Σαμαρά


᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 27ῃ Νοεμβρίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ἀπέστειλε πρός τόν Ἐξοχώτατο κ. Πρωθυπουργό Ἀντώνιον Σαμαρᾶν τήν κάτωθι ἐπιστολήν.
Ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
᾿Ακτὴ Θεμιστοκλέους 190
185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
Τηλ. 210 4514833
Fax.  210 4518476

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 30ῃ Νοεμβρίου 2012
Πρός Τόν
Ἐξοχώτατον Κύριον
Ἀντώνιον Σαμαρᾶν
Πρόεδρον τῆς Κυβερνήσεως
Μέγαρον Μαξίμου
ΑΘΗΝΑΙ

Ἐξοχώτατε κ. Πρόεδρε,
Ἐκ προσώπου τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς καί δή τοῦ εὐαγοῦς Κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ Αὐτῆς, ἐπιθυμῶμεν νά ἐκφράσωμεν Ὑμῖν τήν μεγίστην εὐαρέσκειαν πάντων ἡμῶν καί τάς πλέον ἐγκαρδίους εὐγνώμονας εὐχαριστίας διά τήν ὄντως πολυσήμαντον ἀναπτυξιακήν συμφωνίαν πού ἐπετεύχθη ὑπό τήν Ὑμετέραν πεπνυμένην Πρωθυπουργίαν μεταξύ τῆς ΤΡΕΝΟΣΕ, τῆς COSCO καί τῆς HEWLETT-PACKARD διά τῆς ὁποίας ἀναβαθμίζεται ὡς ἔδει πολυσημάντως ἡ ἡμετέρα πόλις, ὁ καί μοναδικός διά τήν Χώραν πρῶτος λιμήν ὡς κυρία πύλη εἰσόδου διά τήν κεντρικήν Εὐρώπην, τήν Μ. Ἀνατολήν, τήν Β. Ἀφρικήν, τάς Εὐρωπαϊκάς χώρας τῆς Μεσογείου καί τῆς πρ. ΕΣΣΔ.

Ἀποτροπή ψυχικῆς ἀπωλείας (συγκλονιστική ἀποκάλυψη π. Παϊσίου σέ πενθοῦντα)

Αυτό το γεγονός το αφηγήθηκε ένας συνταξιούχος πυροσβέστης Στερεοελλαδίτης, ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος. Το έζησε σε μια απ’ τις επισκέψεις του στον αείμνηστο Γέροντα Παϊσιο του Αγίου Όρους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί αναφέρεται στις περιπτώσεις εκείνες, που ο Πανάγαθος Θεός καλεί κοντά Του ανθρώπους που πρόκειται να καταστραφούν ψυχικά. Σαν παντογνώστης και προγνώστης , γνωρίζει το μέλλον, και, αν βλέπει ότι πρόκειται να φθαρούν απ’ την αμαρτία και να χάσουν την αιωνιότητα, απλώνει το χέρι Του και τους παίρνει. Αυτό συμβαίνει αρκετές φορές. Το βεβαιώνει κι η Αγία Γραφή. Δεν αφορά, βέβαια, όλες τις περιπτώσεις. «Τις έγνω νουν Κυρίου;». Η εμπιστοσύνη όμως στην αγάπη Του πρέπει να είναι δεδομένη σε κάθε περίπτωση. Είπε λοιπόν:

Μοναχός Δομέτιος ο κουφός († 1905) - Το Οσιακό τέλος του


Άγνωστες μορφές του Μοναχισμού
Μοναχός Δομέτιος ο κουφός
Μοναστήρι Νεάμτς († 1905)
Έτσι ήτο γνωστός στο μοναστήρι του αυτός ο μοναχός. Είναι αλήθεια ότι δεν άκουε, αλλά ζούσε μέσα στην καρδιά του την αγάπη και την χαρά του Χριστού. Είχε έλθει στο μοναστήρι από μικρός, από το 1850. Τότε δεν είχε καταστραφή η ακοή του.
Το μοναδικό του διακόνημα επί 60 περίπου χρόνια ήτο η φροντίδα του για τα ζώα της Μονής. Καθημερινά μετέφερε τα περισσεύματα των τροφών και τα έδινε στα ζώα του, τα οποία υπεραγαπούσε. Έλεγε αδιάκοπα την προσευχή με τελεία σιωπή και πνευματική ευφροσύνη. Στο κελλί του δεν είχε τίποτε άλλο παρά ένα ράσο, ένα Ωρολόγιο της Εκκλησίας, μία εικόνα της Θεοτόκου και το βιβλίο των Ψαλμών. Δεν είχε κρεβάτι, ούτε στρωσίδια, ούτε τραπέζι, ούτε σκαμνί, ούτε παξιμάδι, ούτε λουκέτο για την πόρτα.
Στα γεράματά του έχασε την ακοή του και οι πατέρες τον ωνόμαζαν «Δομέτιος ο κουφός». Είχε θαυμαστό τέλος. Ας ακούσωμε τον αείμνηστο ηγούμενο της Συχαστρίας π. Ιωαννίκιο Μορόι να μας διηγηθή κάτι σχετικά με το τέλος του, εφ’ όσον παλαιά αυτός ήτο αδελφός της μονής Νεάμτς:

Όψεις Αποκρυφισμού - Τα φυλακτά

ΟΨΕΙΣ  ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ

Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

(3ον)

Τα Φυλακτά
Τα φυλακτά είναι μια πανάρχαια πρακτική, που χρησιμοποιούνταν σε πλήθος παγανιστικών λατρειών και χώρων ως μέσα προστασίας, υποτιθέμενου ελέγχου των πνευμάτων ή και αυτών των φυσικών δυνάμεων. Στην αρχαία Αίγυπτο λ.χ. το πλέον διαδεδομένο φυλακτό ήταν το λεγόμενο «Μάτι του Ώρου», ενώ στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστά ως περιάμματα και περίαπτα.
Τα φυλακτά όμως σήμερα είναι παρόντα και στον αποκρυφιστικό χώρο και μάλιστα με πολλές μορφές. Διαφημίζονται, προβάλλονται και πωλούνται ως αντικείμενα που εμπεριέχουν μαγικές δυνάμεις, οι οποίες προφυλάσσουν, δήθεν, όποιον τα έχει, από αρρώστιες, βάσκανο μάτι, εμπόδια κάθε είδους, από μαγεία και κάθε μορφή κακοδαιμονίας.
Άλλοτε προωθούνται ως μέσα, τύχης, επιτυχίας, απόκτησης πλούτου, γονιμότητας, κ.ά. Το πρόβλημα μάλιστα γίνεται ακόμα πιο σύνθετο και μεγαλύτερο, όταν τέτοιου είδους πεποιθήσεις συνδυάζονται με προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες, που επίσης είναι παρούσες και βασανίζουν πλήθος ανθρώπων που τις πιστεύουν.
Στον ευρύτερο αποκρυφιστικό χώρο διαφημίζονται φυλακτά από διάφορα υλικά, σε πολλά και ποικίλα σχήματα, μεγέθη, χρώματα κ.λπ. Φοριούνται, συνήθως, στο λαιμό ή στο χέρι. Άλλοτε τοποθετούνται σε ευδιάκριτο σημείο στα σπίτια, σε δωμάτια, αλλά και σε επαγγελματικούς χώρους. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο το γεγονός, ότι αποκρυφιστικά σύμβολα, όπως ο λεγόμενος Αιγυπτιακός σταυρός (Ankh) να παρουσιάζεται ως εξαιρετικό φυλακτό-σύμβολο δύναμης και προστασίας.

Ζ) Ἀγῶνες καὶ ἀσκησις τοῦ Ὁσίου. Η) Συνάντησις τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Σιναΐτου μὲ τὸν Ὅσιον. Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Τά προηγούμενα:
Ζ) Ἀγῶνες καὶ ἀσκησις τοῦ Ὁσίου 
 Βίος καὶ Πολιτεία τοῦ Ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη 
 (Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἔκδοσις Ἱ. Καλύβης Ἁγ. Ἀκακίου, Καυσοκαλύβια, Ἅγιον Ὄρος, 2001)

Ἀλλὰ τίς δύναται νὰ παραστήσῃ καθὼς πρέπει, τὴν πεῖναν καὶ τὴν δίψαν ὁποῦ ὑπέμεινε, τὴν γυμνότητα, τὰ κρύα, τοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος καὶ τὰ καύματα τοῦ θέρους, χωρὶς σκέπην σπιτιοῦ, χωρὶς δεύτερον φόρεμα, ἀνυπόδητος, χωρὶς νὰ ἔχῃ ἀπό τινα καμμίαν ὑπόληψιν;
Μόνον ἀνίσως καὶ βιαζόμενος πολὺ ἀπὸ τὴν ἀνάγκην τῆς φύσεως, ἤθελεν ὑπάγῃ καμμίαν φορὰν εἰς κανέναν ἀδελφόν, διὰ νὰ παρηγορήσῃ ὀλίγον τὸ σῶμά του μὲ ψωμὶ καὶ ἅλας καὶ μὲ ὀλίγον κρασί, ἄν εὕρισκε.
Ἤθελεν δὲ εἰπεῖ τινάς, ὅτι δι᾿ αὐτὸν εἶπεν ὁ Χριστὸς ἐν Εὐαγγελίοις: ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν, οὐδὲ θερίζουσιν, οὐδὲ συνάγουσιν εἰς τὰς ἀποθήκας, καὶ ὁ Πατὴρ ἡμῶν ὁ Οὐρανιος τρέφει αὐτά.
 Διότι οὗτος ὁ Ἅγιος ἦταν ὡς πετεινὸν τοῦ οὐρανοῦ ἤ καλύτερα νὰ ειπῶ, ὡς ἄσαρκος ἐκατοικοῦσε εἰς ἐκείνην τὴν ἔρημον. Καὶ κατὰ ἀλήθειαν, οὗτος ὁ ἀείμνηστος Μάξιμος ἐσταύρωσε, κατὰ τὸν θεῖον Παῦλον: τὴν σάρκαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις.

Περί Θείας Χάρης_2o μέρος_Ἁγίου Σιλουανοῦ_mp3


Π. Σάββας 2012-08-04_Περί Θείας Χάρης_2o μέρος_Ἁγίου Σιλουανοῦ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-08-2012 (Συνάξη νέων).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Ένα μεγάλο θαύμα του Αγίου Ανδρέα πού συνέβη στην Καρπασία της Κύπρου (με φωτογραφικό υλικό)...

Ένα μεγάλο θαύμα του Αγίου Ανδρέα πού συνέβη στην ...:  Ένα μεγάλο θαύμα του Αγίου Ανδρέα πού συνέβη στην Καρπασία της Κύπρου ... : Ο Άγιος Ανδρέας σέ σύγχρονη αγιογράφηση πού όμως διατηρεί τήν α...