Σελίδες

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Φαγητό-ἄσκηση: «Νὰ εἶναι πιὸ ἁπλὰ τὰ φαγητά μας. Νὰ μὴν ἀσχολούμαστε τόσο πολὺ μ’ αὐτά» (Γέρων Πορφύριος)

«Παχεία γαστὴρ λεπτὸν οὐ τίκτει νόον»

Γέρων Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
 
Δέν γίνεστε γιοι κυνηγώντας τὸ κακό. στε τὸ κακό. Νὰ κοιτάζετε πρὸς τὸν Χριστὸ κι αὐτὸ θὰ σᾶς σώσει. κενο ποὺ κάνει γιο τὸν νθρωπο εἶναι γάπη, λατρεία πρὸς τὸν Χριστό, ποία δὲν μπορεῖ νὰ κφραστε, δὲν μπορεῖ, δὲν μπορεῖ... Καὶ προσπαθεῖ νθρωπος νὰ κάνει σκήσεις,ν κάνει τέτοια πράγματα καὶ νὰ καταπονεῖ τὸν αυτό του γιὰ τὴν γάπη τοῦ Θεοῦ.
 Κανες σκητς δὲν γιασε χωρὶς σκήσεις. Κανεὶς δὲν μπόρεσε ν’ νέλθει στὴν πνευματικότητα χωρὶς ν’ σκηθε. Πρέπει νὰ γίνονται σκήσεις. σκηση εἶναι οἱ μετάνοιες, οἱ γρυπνίες κ.λπ.,ἀλλὰ χι μὲ βία. λα νὰ γίνονται μὲ χαρά.
Δὲν εἶναι οἱ μετάνοιες ποὺ θὰ κάνουμε, δὲν εἶναι οἱ προσευχές, εἶναι τὸ δόσιμο, ρωτας γιὰ τὸν Χριστό, γιὰ τὰ πνευματικά. πάρχουν πολλοὶ ποὺ τὰ κάνουνε αὐτὰ χι γιὰ τὸν Θεὸ λλ γιὰ σκηση, γιὰ φέλεια σωματική. μως οἱ πνευματικοὶ νθρωποι τὸ κάνουνε γιὰ ψυχικὴ φέλεια, γιὰ τὸν Θεό. λλ καὶ τὸ σῶμα φελεται πολύ, δὲν ρρωσταίνει. Πολλὰ καλὰ ρχονται.

Μέσα στὴν σκηση, τὶς μετάνοιες, τὶς γρυπνίες καὶ τὶς λλες κακουχίες εἶναι καὶ νηστεία. «Παχεία γαστὴρ λεπτὸν οὐ τίκτει νόον». γ τὸ γνωρίζω αὐτὸ πτοὺς Πατέρες. λα τὰ πατερικὰ βιβλία μιλοῦν γιὰ τὴ νηστεία. Οἱ Πατέρες τονίζουν νὰ μὴν τρῶμε δυσκολοχώνευτα φαγητὰ λιπαρὰ καὶ παχιά, γιατὶ κάνουν κακὸ στὸ σῶμα λλ καὶ στὴν ψυχή. Λένε τι τὸ προβατάκι τρώει τὰ χορταράκια τῆς γῆς κι εἶναι τόσο συχο. Εἴδατε ποὺ λένε, «σὰν τὸ πρόβατο». ν σκύλος γάτα κι λαὐτὰ τὰ σαρκοφάγα εἶναι λα τους γρια ζῶα. Τὸ κρέας κάνει κακὸ στὸν νθρωπο. Κάνουν καλὸ τὰ χόρτα, τὰ φροῦτα κ.λπ. Γι’ αὐτὸ οἱ Πατέρες μιλοῦν γιὰ νηστεία καὶ κατακρίνουν τὴν πολυφαγία καὶ τὴν δον ποὺ αἰσθάνεται κανεὶς μὲ τὰ φαγητὰ τὰ πλούσια. Ν εἶναι πιὸ πλ τὰ φαγητά μας. Νὰ μὴν σχολούμαστε τόσο πολὺ μ’ αὐτά. (Σημ. ΑΛΛΗΣ ΟΨΕΩΣ: «Πόσο μάλλον να παρακολουθούμε και τηλεοπτικές εκπομπές γι’ αυτά».)

Δν εἶναι τὸ φαγητό, δὲν εἶναι οἱ καλὲς συνθῆκες διαβίωσης, ποὺ ξασφαλίζουν τὴν καλὴ γεία. Εἶναι γία ζωή, ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Ξέρω γιὰ σκητς ποὺ νηστεύανε πολὺ καὶ δὲν εἴχανε καμιὰ ρρώστια. Δὲν κινδυνεύει νὰ πάθει κανεὶς τίποτε πτὴ νηστεία. Κανεὶς δὲν χει ρρωστήσει πτὴ νηστεία. Πιὸ πολὺ ρρωσταίνουν κενοι ποὺ τρῶνε κρέατα κι αὐγὰ καὶ γάλατα, παρὰ κενοι ποὺ εἶναι λιτοδίαιτοι. Εἶναι παρατηρημένο αὐτό. Νὰ τὸ πάρουμε καὶ π τὴν ατρικ πιστήμη΄ τώρα τὸ συνιστᾶ αὐτὸ τὸ πράγμα. Οἱ νηστευτὲς νηστεύουν καὶ δὲν παθαίνουν τίποτε΄ χι πλς δὲν παθαίνουν, λλ θεραπεύονται π ρρώστιες.

Γι νὰ τὰ κάνετε μως αὐτά, πρέπει νὰ χετε πίστη. λλις σᾶς πιάνει λιγούρα. νηστεία εἶναι καὶ ζήτημα πίστεως. ταν χετε τὸν ρωτα στὸ θεῖον, μπορεῖτε νὰ νηστεύετε μὲ εὐχαρίστηση κι λα εἶναι εὔκολα΄ λλις σᾶς φαίνονται λα βουνό. ποιοι δωσαν τὴν καρδιά τους στὸν Χριστὸ καὶ μὲ θερμὴ γάπη λεγαν τὴν εὐχὴ, κυριάρχησαν καὶ νίκησαν τὴ λαιμαργία καὶ τὴν λλειψη γκράτειας.

πάρχουν σήμερα πολλοὶ νθρωποι, ποὺ δὲν μποροῦσαν νὰ νηστέψουν μιὰ μέρα καὶ τώρα ζον μὲ χορτοφαγία, χι γιὰ λόγους θρησκευτικούς, πλς γιατὶ πίστεψαν τι αὐτὸ θὰ κάνει καλὸ στὴν γεία τους. λλ πρέπει νὰ τὸ πιστέψεις, τι δὲν πρόκειται νὰ πάθεις τίποτε, ποὺ δὲν τρώεις κρέας. ταν νθρωπος βέβαια εἶναι σθενής, δὲν εἶναι μαρτία νὰ φάει πρὸς στήριξιν τοῦ ργανισμο καὶ φαγητὰ μὴ νηστήσιμα.

Τ λάτι χρειάζεται στὸν ργανισμ τοῦ νθρώπου. πάρχει μιὰ φήμη τι τὸ λάτι κάνει κακό. Δὲν εἶναι σωστὸ αὐτό. Εἶναι στοιχεῖο ποὺ χρειάζεται. Καὶ εἶναι ρισμένοι μάλιστα ποὺ τὸ χουν πολὺ νάγκη.

γ τί νειρα χω! Γιὰ τὸ γιον ρος δηλαδή. Παρήγγειλα σιτάρι, γιὰ ν’ λέθουμε, νὰ φτιάχνουμε ψωμὶ σταρίσιο. Καὶ σκέφτομαι νὰ πάρουμε διάφορα σπρια καὶ νὰ τ’ λέθουμε καὶ νὰ τ’ νακατώνουμε, σιτάρι μὲ ρύζι, σόγια, σογιάλευρο μὲ φακὲς κ.λπ. Κι πειτα χουμε καὶ τὰ κολοκύθια καὶ τὶς ντομάτες καὶ τὶς πατάτες κι λα τ’ λλα χορταρικά. Καὶ μὲ τὸν πατέρα σύχιο εἴχαμε να νειρο. Μι φορὰ λέγαμε νὰ πᾶμε νὰ γίνουμε ρημίτες κάπου καὶ νὰ σπείρουμε σιτάρι καὶ νὰ τὸ μουσκεύουμε καὶ νὰ τὸ τρῶμε. Μήπως Μέγας Βασίλειος κε, στὴν ρημο, τσι δὲν κανε;
λλ τώρα μς μᾶς κακοφαίνεται.


(π τὸ βιβλίο «Βίος καὶ Λόγοι», κδ. ερς Μόνης Χρυσοπηγῆς, Χανιὰ 2003.)
Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. «Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς», Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου