Σελίδες

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Ἡ Κατάθεση τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Θεοτόκου, Ἱερόθεος Βλάχος (Μητροπολίτης Ναυπάκτου)

 
Σήμερα κκλησία μας, γαπητοί δελφοί, τελε τήν νάμνηση τς καταθέσεως τς τιμίας σθτος τς περαγίας μν Θεοτόκου καί ειπαρθένου Μαρίας στίς Βλαχέρνες. Πρόκειται γιά μία ορτή νός γεγονότος πού ναφέρεται στήν Παναγία μας καί φορ να νδυμά της πού εναι τό «πανωφόριόν» της.
 Σύμφωνα μέ τόν Συναξαριστή τς μέρας, δύο Πατρίκιοι, Γάλβιος καί Κάνδιδος, πί τς ποχς το Βασιλέως Λέοντος το Μεγάλου, στήν πορεία τους πρός τά εροσόλυμα γιά νά προσκυνήσουν τούς γίους Τόπους, ταν φθασαν στήν Γαλατία, βρκαν μία εσεβεστάτη βραία, πού εχε μέσα στήν οκία της τήν γία σθήτα, τό πανωφόριον τς Παναγίας. γυναίκα ατή προσευχόταν μέρα καί νύκτα μιμούμενη τήν προφήτιδα ννα πού βρισκόταν στόν Ναό καί ξιώθηκε νά δ τόν Χριστό, ταν Τόν πγε κε Παναγία τεσσαράκοντα μερν.

 Ο δύο Πατρίκιοι, μετά πό να τέχνασμα, κατόρθωσαν νά λάβουν τόν πολύτιμον ατό θησαυρό καί νά τόν φέρουν στήν Κωνσταντινούπολη, τόν τοποθέτησαν στό κτμα τους, πού νομαζόταν Βλαχέρναι, καί κε κτισαν Ναό τν ποστόλων Πέτρου καί Μάρκου. ργότερα Βασιλεύς Λέων Μέγας, ταν πληροφορήθηκε ατό τό γεγονός, κτισε Ναό τς Κυρίας Θεοτόκου, στόν ποο τοποθέτησε τήν θήκη που ταν ποθησαυρισμένη τιμία σθήτα, τήν ποία προσκυνοσαν ο Χριστιανοί καί βλεπαν διάφορα θαύματα. ερός μνογράφος νομάζει τήν γίαν σθήτα «εράν περιβολήν, φυλακτήριον συλον (τς Κωνσταντινουπόλεως), δρον τίμιον, ναφαίρετον πλοτον αμάτων, ποταμόν πεπληρωμένον τν χαρισμάτων το πνεύματος».

Μέ τήν εκαιρία το γεγονότος τς καταθέσεως τς τιμίας σθτος τς Παναγίας, κκλησία μας πενθυμίζει τό μεγάλο πρόσωπο τς Παναγίας, πού γινε χαρά τς οκουμένης, γιατί ταν κενο τό πρόσωπο διά το ποίου εσλθε στόν κόσμο Χριστός πού λευθέρωσε τό νθρώπινο γένος πό τήν μαρτία, τόν διάβολο καί τόν θάνατο. λα τά τροπάρια τς κκλησίας, ξεκινώντας πό τήν τιμία σθήτα, μνον τό πρόσωπο τς Παναγίας.

Τό πολυτίκιο τς ορτς ναφέρεται στήν Παναγία καί μεταξύ τν λλων γράφει: «πί σο γάρ καί φύσις καινοτομεται καί χρόνος», δηλαδή στήν Παναγία γίνεται κανούργια καί φύση καί χρόνος. Ατό σημαίνει τι φύση καί χρόνος, πού πολλές φορές βασανίζουν τόν νθρωπο, ποκτον λλο νόημα, περβαίνονται ν Χάριτι Θεο. Στήν Παναγία, μέ τό γιο Πνεμα, διατηρήθηκε παρθενία της, γινε μητέρα χωρίς νά χάση τήν παρθενία της, καί παραμένει ζωντανή στούς αώνας, φο κατά τήν παράδοση καί ατό τό σμα της μετέστη πρός τόν ορανό.

λλά στήν σημερινή ορτή βλέπουμε τι Χάρη το Θεο πού γίασε τό σμα τς Παναγίας πέρασε καί στά ροχα πού φοροσε. Πράγματι, κατά τήν ρθόδοξη διδασκαλία, θεία Χάρη διά τς ψυχς διαπορθμεύεται στό σμα καί πό κε προχέεται καί στά ροχα καί γενικά στήν λογη φύση. Μέ ατόν τόν τρόπο δέν εμαστε εδωλολάτρες καί κτισματολάτρες, λλά τιμομε τήν λη πού χει τήν γιοποιό νέργεια το Θεο. τσι ο πιστοί, κατά τόν ερόν μνογράφο, κατασπάζονται μέ πίστη τήν γία σθήτα τς Παναγίας καί λαμβάνουν τήν Χάρη το Θεο πού νοικε σέ ατήν.

Μέ τήν εκαιρία τς σημερινς ορτς θά πρέπη νά προσευχηθομε νά μς βάλη Παναγία μας κάτω πό τήν γία της σθήτα, τό γιασμένο πανωφόριό της, καί νά μς προστατεύη πό κάθε κακό.

           (Πηγή: parembasis.gr)

http://www.alopsis.gr/alopsis/Esthita.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου