Σελίδες

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Ἡ ἀποφυγή τεκνογονίας καί τά διαζύγια..Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ἀποφυγή τεκνογονίας καί τά διαζύγια.

Σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Πορφύριο Καυσοκαλυβίτη ἡ ἀποφυγή τεκνογονίας εἶναι ἡ κυριότερη αἰτία διαζυγίου.
«Ἡ βασικότερη αἰτία πού χωρίζουν (τά ἀνδρόγυνα)», δίδασκε, «εἶναι πού παίρνουν προφυλάξεις γιά νά μήν κάνουν παιδιά. Αὐτό εἶναι πολύ κακό καί τσακίζονται τά νεῦρα τῶν γυναικῶν»[23]. Σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη θεώρηση ἡ νόμιμη ἡδονή στόν Γάμο δέν αὐτονομεῖται, ἀλλά συνδέεται πάντα μέ τήν παιδοποιΐα.  Γι’αὐτό καί εἶναι ἐπιβεβλημένη ἡ ἐγκράτεια μέσα στόν Γάμο ὅταν δέν ὑπάρχει πρόθεση γιά τεκνοποιΐα ἤ ὅταν εἶναι ἡμέρα ἤ περίοδος νηστείας. Ἐπίσης μετά ἀπό συμφωνία ἀμφοτέρων καί εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ ἀσκεῖται ἐγκράτεια γιά πνευματικούς λόγους πέραν τῶν ἡμερῶν καί περιόδων πού καθορίζει ἡ Ἐκκλησία.
Ὁ ἰδανικός καί σύμφωνος μέ τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας στόχος, πρός τόν ὁποῖο ὀφείλουν νά κατευθύνονται οἱ πιστοί καθώς καί τά ἀνδρόγυνα, εἶναι ἡ ὑπερνίκηση τοῦ σαρκικοῦ φρονήματος. Ὅπως ἀπό τούς ἀγάμους (σ' αὐτούς περιλαμβάνονται καί οἱ μνηστευμένοι) ἀπαιτεῖται ἡ καθολική ἁγνότητα, ἔτσι καί ἀπό τούς ἐγγάμους ἀπαιτεῖται ὁ ἀπόλυτος σεβασμός τῆς συνδέσεως τῶν σαρκικῶν σχέσεων μέ τήν τεκνογονία[24]. Γι' αὐτό καί πολλοί Χριστιανοί σύζυγοι, μετά τήν ἀπόκτηση μερικῶν παιδιῶν, ζοῦν σάν ἀδέλφια, ἐντείνοντας τήν πνευματική τους ζωή καί ὑπερνικώντας τό σαρκικό φρόνημα. Αὐτό κατανοεῖται, ὅταν ληφθεῖ ὑπόψη ὅτι καί ἡ νόμιμη στόν γάμο ἡδονή δέν παύει νά ἀποτελεῖ σαρκικό στοιχεῖο[25].
 
Συνεχίζεται... 
 
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 
 
[23] Λαμπρόπουλου Παρασκευᾶ, Ὅσα ἔζησα κοντά στόν Ἅγιο Πορφύριο, Ἐκδ. Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι 2015, σελ. 74. Σχόλιο δικό μας: Ποῦ εἶναι οἱ Μεταπατερικοί, «μοντέρνοι » θεολόγοι» ἤ καί «Πνευματικοί» καί οἱ ὑποστηρικτές τῆς ἀποφυγῆς τεκνογονίας ὅπως τό Περιοδικό «Σύναξις»;
[24] Ἁγ. Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ: «Κακία ἐστίν ἡ ἐσφαλμένη κρίσις τῶν νοημάτων, ᾗ ἐπακολουθεῖ ἡ παράχρησις τῶν πραγμάτων. Οἷον ὡς ἐπί τῆς γυναικός, ἡ ὀρθή κρίσις τῆς συνουσίας ὁ σκοπός ἐστι τῆς παιδοποιίας. Ὁ οὖν εἰς τήν ἠδονήν ἀποβλεψάμενος ἐσφάλη περί τήν κρίσιν, τό μή καλόν ὡς καλόν ἡγησάμενος. Ὁ γοῦν τοιοῦτος παραχρῆται γυναικί συνουσιαζόμενος».
Δηλαδή: «Κακία εἶναι ἡ ἐσφαλμένη κρίση τῶν νοημάτων, ἡ ὁποία ἔχει σάν ἐπακόλουθο τήν κακή χρησιμοποίηση τῶν πραγμάτων. Ὅπως, γιά παράδειγμα, στήν περίπτωση τῆς σχέσεως μέ γυναίκα, ἡ ὀρθή κρίση τῆς συζυγικῆς σχέσεως εἶναι ὁ σκοπός τῆς ἀποκτήσεως παιδιῶν. Ἐκεῖνος πού ἀπέβλεψε στήν ἡδονή, ἔσφαλε στήν κρίση του, διότι θεώρησε σάν καλό ἐκεῖνο πού δέν εἶναι καλό. Ὁ ἄνθρωπος λοιπόν μέ κρίση παρόμοια, ἐρχόμενος σέ σωματική σχέση μέ τήν γυναίκα του, κάνει κακή χρησιμοποίηση τοῦ πράγματος». Κεφάλαια περί ἀγάπης Ἑκατοντάδα Β΄,17,PG90,989ΑΒ.
[25] Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ὑπέρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων Λόγος 1ος,1, παρ.22, ἔκδ. Π. Χρήστου, Γρηγορίου Παλαμᾶ Συγγράμματα, τόμ. 2, σ. 112: «Ὡς γάρ ἡ ἐπί παιδοποιΐᾳ κατά τούς νομίμους τῶν γάμων ἡδονή θεῖον Θεοῦ δῶρον, ἥκιστ' ἄν κληθείῃ, σαρκικόν γάρ καί φύσεως, ἀλλ' οὐ χάριτος δῶρον, καίτοι τήν φύσιν ὁ Θεός ἐποίησεν·...».
Δηλαδή: «Ὅπως, δηλαδή, ἐλάχιστα θά μποροῦσε νά ὀνομαστεῖ δῶρο Θεοῦ ἡ κατά τούς νομίμους γάμους ἡδονή πρός παιδοποιία, διότι εἶναι σαρκικό καί φυσικό δῶρο, ὄχι δέ ἐκ χάριτος, μολονότι ὁ Θεός ἔπλασε τήν φύση·...»
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου