Σελίδες

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 06-02-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Πέτρου Β΄ κεφ. α΄ 20 - 21 & β΄ 1 - 9

α΄ 20 - 21 & β΄ 1 - 9



Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιγ΄ 9 - 13

Ιγ΄ 9 - 13



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. 8ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Τό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. 8ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-07-2013
(Σύναξη καλοκαριοῦ, γυναικῶν)

http://www.hristospanagia.gr/

Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καί οἱ φοβίες τῶν ἀνθρώπων (Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς ΙΖ’ Ἐπιστολῶν)

(Β΄ Κορ. στ,16 – ζ,1)
Ἀδελφοί, ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. 
Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.
Ερμηνεία
Οι διάφορες φοβίες των ανθρώπων αποτελούν ένα σημαντικό ψυχικό νόσημα της εποχής μας. Πάρα πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν στους ιερείς με την παράκληση να τους διαβάσουν μια ευχή για τον φόβο. Δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους σε κανέναν. Με τον παραμικρό κρότο τρομάζουν. Ασθενούν από ελαφρές αρρώστιες και φαντάζονται πως έχουν προσβληθεί από τις πιο θανατηφόρες ασθένειες.

Ἡ γνωριμία τῆς Γερόντισσας Μακρίνας μέ τήν Ἁγία Σοφία, τήν ἀσκήτρια τῆς Κλεισούρας

Η γερόντισσα κατά τούς χρόνους της διαποιμάνσεως της Μονής, ακολουθώντας την παράδοση των Αγίων Πατέρων οι όποιοι, όπως διασώζεται στις διηγήσεις τών Γεροντικών, «παρέβαλλον άλλήλοις» 
προς πνευματική οικοδομή, επισκεπτόταν μέ πολύ ζήλο ψυχής σύγχρονες όσιες μορφές της μοναχικής πολιτείας που διακρίνονταν τόσο γιά την θεόπνευστη διδασκαλία τους, όσο καί γιά την αγιότητα τους.
 Μετά το 1967 μέ μοναχές της ή Γερόντισσα επισκέφτηκε την Ιερά Μονή της Παναγίας, στήν περιοχή Κλεισούρα της Καστοριάς, γιά να λάβη την ευχή καί την ευλογία της Όσιας ασκήτριας Γερόντισσας Σοφίας Χοτοκουρίδου (1883-1974), την όποια προσφάτως ή Ορθόδοξη Εκκλησία μέ πατριαρχική συνοδική πράξι κατέγραψε καί συναρίθμησε στο 'Αγιολόγιό της ορίζοντας ή μνήμη της να τιμάται την 6η μηνός Μαΐου. Ή άγια Γερόντισσα Σοφία, ζώσα σε διαρκή επικοινωνία μέ την Παναγία, έπεδίδετο σε υπεράνθρωπη άσκηση, προσποιείτο την διά Χριστόν σαλή καί συμβούλευε όλους όσους την επισκέπτονταν καί ιδιαιτέρως τούς νέους ανθρώπους να προσέχουν τό θέμα της αγνότητας. Γιά όλη αυτήν την εν σκληραγωγία καί ασκήσει ζωή της τό Παράκλητο Άγιο Πνεύμα της δώρισε τά χαρίσματα της διοράσεως, της προοράσεως καί της θαυματουργίας.

Θέλω νά κοινωνήσω στήν Τῆνο (Ἕνα συγκλονιστικό θαῦμα τῆς Παναγίας μας)

Σέ κάποια φτωχογειτονιά τοῦ Πειραιᾶ ζοῦσε ἕνα τυφλό παιδάκι, ὁ Νίκος. Ἡ μητέρα του ἦταν καλή, εὐσεβής, ἐνάρετη. Ταχτικά πήγαινε στήν ἐκκλησία καί παρακαλοῦσε τόν Χριστό νά χαρίση φῶς στό παιδί της.
Ὁ πατέρας ἦταν ἀδιάφορος στά θρησκευτικά ζητήματα. Πολλές φορές κορόϊδευε τή γυναῖκα του γιά τή θρησκευτικότητά της. Οὔτε στήν ἐκκλησία πήγαινε, οὔτε σταυρό ἔκανε. Ἡ μάννα ἔτρεξε σ’ ὅλους τούς ὀφθαλμίατρους, γιά νά ἐξετάσουν τοῦ παιδιοῦ της τά μάτια.
Ὅλοι τήν ἀπέλπισαν. Δέν ὑπῆρχε θεραπεία μέ τίποτε, Ἀφοῦ ἔκλεισαν οἱ πόρτες τῆς γῆς, ἡ μάννα χτύπησε τοῦ οὐρανοῦ τίς θύρες.
Ἀποφάσισε νά πάει τό παιδί της στήν Τῆνο.
– Γιῶργο, σκέφτηκα νά πάω στήν Τῆνο.
– Τζάμπα θά χαλάσης τά λεφτά σου. Δέν γίνεται τίποτα. Πάρ’ το απόφασι. Ὁ Νίκος θά μείνη τυφλός.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Ἀπαντητική Ἐπιστολή στόν Θεσσαλονίκης

Αποτέλεσμα εικόνας για Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Πρωτοπρεσβύτερος
Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς
Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ. 18ο χλμ. Θεσσαλονίκης-Περαίας
570 19 Ν. Ἐπιβάται
ΤΗΛ.: 23920.24865 FAX: 23920.27402
 
Ἐν Θεσσαλονίκῃ τῇ 1ῃ Φεβρουαρίου 2017
 
Παναγιώτατον
Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης
κ. Ἄνθιμον
Ἐνταῦθα
Παναγιώτατε,
Μὲ λύπη καὶ ἔκπληξη ἔλαβα τὴν ἀπὸ 10-12-2016 «νουθετήρια», ἐπιτιμητικὴ καὶ «πατρική» ἐπιστολή σας, μὲ τὴν ὁποία ἐκτιμᾶτε κατ᾽ ἀρχὴν ὅτι μὲ ἀναφορές μου ἐσχάτως στὸ διαδίκτυο καὶ ὁμιλίες μου στὴν αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου προκαλῶ «πνευματικὴν σύγχυσιν καὶ διάστασιν τῶν συνειδήσεων τῶν πιστῶν τοῦ πληρώματος» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Μοῦ ὑπενθυμίζετε κατόπιν τὴν ἀπόλυσή μου, ὡς κληρικοῦ, ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ τὴν μετὰ ταῦτα συμπερίληψή μου ἀπὸ σᾶς στὸν ἱερὸ κλῆρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ὡς ἀμίσθου κληρικοῦ ἀπὸ τὸ ἔτος 2008 καὶ ὅτι ἐπίσης μοῦ παραχωρήσατε προσωρινὰ τὸ θυσιαστήριο τοῦ Ἱεροῦ μετοχικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου «διὰ νὰ τελῶ τὴν Θείαν Λειτουργίαν καὶ νὰ ὁμιλῶ πρὸς τὸ ἐκκλησίασμα διὰ τὴν πνευματικὴν οἰκοδομὴν αὐτοῦ καὶ πρὸς σωτηρίαν ψυχῶν».
Ἐφιστᾶτε ἐν τέλει «πατρικῶς» τὴν προσοχήν μου, ὅπως, τοῦ λοιποῦ, σεβόμενος τήν κανονικότητα καὶ τὴν ἁγιότητα τῆς κατ᾽ Ἀνατολὰς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὴν νομιμότητα τῆς τοπικῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, «παύσω νὰ προβαίνω εἰς σκανδαλισμὸν τῶν συνειδήσεων τῶν πιστῶν καὶ εἰς πρόκλησιν διὰ τὴν δημιουργίαν "ἀποτειχίσεων", "σχισμάτων" καί "ἀνταρσιῶν", δεδομένου ὅτι τὸ τοιοῦτον τυγχάνει ἀντικανονικὸν καὶ ἐκκλησιολογικῶς ἀπαράδεκτον».
Αὐτὲς οἱ ἐκτιμήσεις καὶ οἱ κατηγορίες σας εἶναι παντελῶς ἀναληθεῖς, θεολογικὰ δὲ καὶ ἐκκλησιολογικὰ ἀβασάνιστες καὶ ἀθεμελίωτες γιὰ πολλοὺς λόγους, ἡ παρουσίαση τῶν ὁποίων θὰ ἐπεξέτεινε πολὺ τὰ ὅρια μιᾶς ἐπιστολιμαίας ἀπαντήσεως. Συνοπτικῶς ὅμως, γιὰ νὰ μάθετε καὶ τὴν ἄλλη πλευρά, σᾶς ἀναφέρω τὰ ἀκολουθοῦντα:

Ὁμιλία Αὐγουστίνου Καντιώτη γιά τρεῖς Ἱεράρχες

ΟΤΑΝ  ΟΙ  ΠΙΣΤΟΙ  ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟ
ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΕΒΓΑΖΑΝ  ΤΑ  ΡΑΣΑ
ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ  ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
 
(Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμιλία «ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΑΙ»
τοῦ ἀειμνήστου μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτη)
Ἀλλὰ ἀδελφοί μου, ἐδῶ εἰς τὴν ζωὴν τοῦ ἁγίου Γρηγορίου (τοῦ Θεολόγου) νὰ προσέξετε, διότι παρεμβάλλεται ἕνα ἐπεισόδιον τὸ ὁποῖον εἶναι ἄξιον ἰδιαιτέρας προσοχῆς. Δυστυχῶς δὲν τὸ εἶχα προσέξει ἐνωρίτερον. Ἐὰν τὸ ἐπρόσεχα ἐνωρίτερον, ἄλλην τροπὴν θὰ ἔδινα εἰς τὸν ἀγῶνα. Διότι δυστυχῶς, ὑπάρχουν οἱ ψευτο-εὐλαβεῖς, ὑπάρχουν οἱ ψευτο-χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι λέγουν:«θὰ κολαστεῖς ἅμα φωνάξεις ἐναντίον τῶν παπάδων καὶ δεσποτάδων, θὰ πᾶς στὴν κόλαση». Ἐὰν τὸ ἤξερα τὸ ἐπεισόδιον αὐτὸ θὰ ἔδιδα ἄλλον σύνθημα, ἡρωϊκότερον ἀπὸ τὰ συνθήματα ποὺ ἐδώσαμεν. Ποιό, γιὰ ἀκούσατε.
Στὴν ἐποχὴ ποὺ εὑρίσκετο μέσα εἰς τὴν Κων/πολιν ὁ Γρηγόριος Ναζιανζηνός, εὑρίσκετο ἕνα κάθαρμα (ἔτσι τὸ ὀνομάζει κι ὁ ἴδιος), κάθαρμα, κυνικὸν κάθαρμα. Φιλόσοφος ὁ ὁποῖος ἤθελε νὰ μιμηθεῖ τὸν Διογένη τὸν φιλόσοφον, ἀλλ’ ἀπεῖχε πολὺ τοῦ Διογένους τοῦ φιλοσόφου. Ὀνομάζετο Μάξιμος. Καὶ ὁ Μάξιμος αὐτός, περιβαλλόμενος ἀπὸ κόλακας καὶ διεφθαρμένους καὶ γυναίκας ἀκόμη, καλὰ καὶ σώνει ἤθελε νὰ γίνει Ἐπίσκοπος Κων/πόλεως. Τί ἔκανε λοιπόν;

Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι εἰς τόν 20ον Αἰῶνα (Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου)



ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ 20ον ΑΙΩΝΑ
Άρθρον του Αγιορείτου Μοναχού
ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ
Συνήθως, όταν πρόκειται να ομιλήσωμεν διά τους Αγίους της Εκκλησίας, συμβαίνει να μεταφερώμεθα εις την εποχήν των. Και, παρασυρόμενοι από το κλίμα του παρελθόντος, να νομίζωμεν, ότι ανήκουν μόνον εις τον αιώνα των.
Παρ’ ότι και τώρα τους τιμώμεν, έχομεν την εντύπωσιν, ότι ο βίος των, τα έργα των, η διδαχή των, ισχύουν μόνον διά την εποχήν των.

Εν τούτοις, οι άγιοι «εις τον αιώνα ζώσι». Διότι η ζωή των και η διδαχή των περιέχει την αιωνίαν αλήθειαν του Θεού. Και ως τοιαύτη παραμένει άφθαρτος από τον χρόνον και τας μεταβολάς του κόσμου.
Αυτό έχει εφαρμογήν εις την πληρότητά του διά τους «Τρεις Ιεράρχας». Ό,τι τους έκαμε μεγάλους εις την εποχήν των, το ίδιον τους καθιστά μεγάλους ύστερα από δέκα πέντε αιώνας και μέχρι συντελείας του κόσμου. Καμμία εγκοσμία μεταλλαγή, δεν ημπορεί να ανατρέψη την θέσιν που κατέχουν οι «Τρεις Ιεράρχαι» εν τη Εκκλησία…

Ὁ ὅσιος Ἰάκωβος ὁ ἀσκητής

iakwvosask

Ο Όσιος πατήρ ημών Ιάκωβος ο Ασκητής, εν ειρήνη τελειούται, εις την 28ην Ιανουαρίου
(Ο βίος του Οσίου Ιακώβου του ασκητού, σύμφωνα με το μικρό και το μέγα συναξαριστή, μεταφρασμένος στη νεοελληνική)
Επιμέλεια: Ηλιάδης Χριστόδουλος
Ο Όσιος αυτός αφήνοντας όλα τα εγκόσμια, πήγε να κατοικήσει σε μια σπηλιά δίπλα σε μια κωμόπολη, την Πορφυριώνη και έμεινε εκεί για δεκαπέντε χρόνια. Τόσο πολύ πρόκοψε στην αρετή και στην άσκηση, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει θαύματα. Έβγαζε δαιμόνια, γιάτρευε ασθένειες και ανίατα πάθη, αλλά έκανε και άλλα διάφορα παρόμοια θαύματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, έγινε γνωστός και περιβόητος στη γύρω περιοχή και πολλοί πήγαιναν στο κελί του για να ωφεληθούν. Δεν πήγαιναν μόνο ευσεβείς, αλλά και δυσεβείς Σαμαρείτες, τους οποίους νουθετούσε με τις Θείες γραφές και τους επέστρεφε προς την ευσέβεια.
Ο φθονερός διάβολος όμως, βλέποντας τη μεγάλη ωφέλεια που δεχόταν ο λαός απ’ τον Όσιο, τον μίσησε και προσπάθησε να τον καταδιώξει. Χρησιμοποίησε λοιπόν για όργανό του έναν Σαμαρείτη και μπήκε μέσα του. Αυτός μάζεψε όλους τους συγγενείς και τους φίλους του, με τους οποίους άρχισε ν’ αναζητεί τρόπους, ώστε να καταφέρει να διώξει τον Όσιο απ’ το κελί του.

5 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Ἀγάθης Μάρτυρος, Θεοδοσίου Ἀντιοχείας, Πολυεύκτου Πατριάρχου, Σάββα ἐκ Σικελίας, Θεοδοσίου Ρωσίας, Ἀντωνίου Ἀθηναίου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῶν ἀπολωλότων, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου Σικελιωτίσσης, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου Ἐλεούσης Ρωσίας.

Ἡ Ἁγία Ἀγάθη ἡ Μάρτυς (Ἑορτὴ Ἀγάθη)


Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀγάθη καταγόταν ἀπὸ τὴν Κατάνη τῆς Σικελίας. Τὸ λατινικὸ Μαρτύριον, ποὺ εἶναι ἀρχαιότερο, ὅπως καὶ τὸ Ἐγκώμιον, ποὺ συνέταξε ὁ Πατριάρχης Μεθόδιος, δὲν ἀναφέρουν τὴν ἰδιαίτερη πατρίδα της. Ἀντίθετα ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Μεταφραστὴς σημειώνει ὅτι τόπος καταγωγῆς τῆς Ἁγίας ἦταν τὸ Παλέρμο.
Τὴν πληροφορία αὐτὴ υἱοθέτησαν ἀβασάνιστα καὶ οἱ ὑπόλοιποι Συναξαριστές, ἐπώνυμοι καὶ ἀνώνυμοι. Τὴν καταγωγὴ τῆς Ἁγίας Ἀγάθης ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Κατάνης ἐνισχύει καὶ ὁ Ἅγιος Πέτρος, Ἐπίσκοπος Ἄργους, στὸ Ἐγκώμιον ποὺ ἔγραψε γιὰ τὸν σικελικῆς καταγωγῆς, ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Κατάνης, Ἐπίσκοπο Μεθώνης Ἀθανάσιο. Ὁ Ἅγιος Πέτρος ἀναφέρει μάλιστα ὅτι στὴν πόλη αὐτὴ ἡ Ἁγία γεννήθηκε, ἀνατράφηκε καὶ μαρτύρησε.
Ἡ Ἁγία Ἀγάθη προερχόταν ἀπὸ εὐγενικὴ καὶ εὔπορη οἰκογένεια. Οἱ γονεῖς της ἦταν εἰδωλολάτρες καὶ πρέπει νὰ τοὺς ἔχασε σὲ μικρὴ ἡλικία. Ὅμως ἡ Ἁγία ἀπὸ παιδὶ ἔβαλε στὴν καρδιά της τὸν Χριστὸ καὶ ἀφιερώθηκε στὴν Ἐκκλησία.
Ἡ Ἁγία Ἀγάθη μαρτύρησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.).
Τὸ μαρτύριο τῆς Ἁγίας ἄρχισε ὅταν ὁμολόγησε τὴν πίστη της στὸν Χριστό. Πρῶτα ἀσκήθηκε σὲ αὐτὴν ἕνας ψυχικὸς βιασμός, ποὺ εἶχε διάρκεια τριάντα ἡμέρες, χωρὶς ὅμως νὰ τὴν κάμψει.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 05-02-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. γ΄ 10 - 15

γ΄ 10 - 15



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιη΄ 10 - 14

Ιη΄ 10 - 14



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.