Σελίδες

Σάββατο 19 Μαΐου 2018

Περί Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου Α΄, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου Α΄, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 8-5-2018, (κήρυγμα στήν ἀγρυπνία), ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Ἰω. ιζ, 1-13),ἑρμηνεία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ (Ιω. ιζ΄,1-13)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [Μέρος Πρώτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.ιζ΄,1-5]

(Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία Π΄ του αγίου που εμπεριέχεται στο Υπόμνημά του στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο )

«Τατα λάλησεν ησος, κα πρε τος φθαλμος ατο ες τν ορανν κα επε· πάτερ, λήλυθεν ρα· δόξασόν σου τν υόν, να κα υός σου δοξάσ σε(:Αυτά είπε ο Ιησούς προς τους μαθητές Του και έπειτα σήκωσε τα μάτια Του στον ουρανό και είπε: «Πατέρα έφθασε η ώρα, την οποία η αγαθότητα και η σοφία Σου όρισε. Δόξασε και ως άνθρωπο τον Υιό Σου, ο οποίος βαδίζει προς τη θυσία, για να σε δοξάσει και ο Υιός Σου με τα αναρίθμητα πλήθη των ανθρώπων, τα οποία δια της λυτρωτικής Του θυσίας θα πιστέψουν σε Εσένα και θα σωθούν.)[[ερμην. απόδοση Ιω. Κολιτσάρα]]»[Ιω.17,1]
«ς δ᾿ ν ποιήσ κα διδάξῃ(:Εκείνος που θα αγωνισθεί να τηρήσει όλες τις εντολές και να διδάξει την τήρησή τους στους ανθρώπους)», λέγει ο Κύριος, «οτος μέγας κληθήσεται ν τ βασιλεί τν ορανν(:αυτός θα ανακηρυχθεί μέγας στη βασιλεία των ουρανών)»[Ματθ.5,17]. Και πολύ ορθά· διότι το να εκφράζει κανείς φιλόσοφες σκέψεις με τα λόγια είναι εύκολο, ενώ το να παρουσιάζει με έργα αυτά που λέγει, είναι γνώρισμα ανθρώπου γενναίου και μεγάλου.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός, όταν ομιλεί περί ανεξικακίας, φέρει ως πρότυπο ενώπιον όλων τον εαυτό Του, προτρέποντας τους ακροατές, να λαμβάνουν από Αυτόν παράδειγμα. Για τον λόγο αυτό και μετά τη συμβουλή αυτή καταφεύγει σε προσευχή, διδάσκοντάς μας κατά τις δοκιμασίες αφού τα αφήσουμε όλα κατά μέρος, να καταφεύγουμε στον Θεό. Διότι αφού είπε: «ν τ κόσμ θλψιν ξετε(:στον κόσμο αυτό θα έχετε θλίψη και αναστάτωσε τις ψυχές τους με την ανησυχία, πάλι δια της προσευχής αναπτερώνει το φρόνημά τους· διότι μέχρι τότε έστρεφαν την προσοχή τους οι Μαθητές προς Αυτόν, σαν να ήταν ένας άνθρωπος.

ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ: Ἀπό πού ν΄ἀρχίζουμε τήν ἄσκηση

ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ

Οι αρχάριοι έχουν ανάγκη από υπομονή και επιμονή, γιατί η αρετή στην αρχή φαίνεται δύσκολη, ύστερα όμως αποδεικνύεται εύκολη.

Του αββά Ισαάκ

Μακάριοι είναι εκείνοι πού ζώστηκαν την υπομονή και την ελπίδα και ρίχθηκαν στη θάλασσα των θλίψεων για την αγάπη του Θεού με απλότητα, χωρίς να το πολυεξετάσουν, χωρίς να δειλιάσουν από το σάλο και τα κύματα, που σηκώνονται μπροστά τους, και χωρίς να λιποψυχήσουν από τη θαλασσοταραχή. Αυτοί βρίσκουν γρήγορα σωτηρία στο λιμάνι της βασιλείας και αναπαύονται στα σκηνώματα εκείνων πού κοπίασαν με καλό τρόπο και αγάλλονται μέσα στην ευφροσύνη – γέννημα της ελπίδας τους.
Όσοι τρέχουν με ελπίδα στον ανώμαλο και δύσκολο δρόμο (της σωτηρίας), δεν γυρίζουν πίσω ούτε χρονοτριβούν για να εξετάσουν την αιτία της δυσκολίας. Όταν πια περάσουν το δρόμο και φτάσουν καλά στο τέρμα, τότε μόνο σκέφτονται τις δυσκολίες και τις ανωμαλίες του δρόμου και ευχαριστούν το Θεό, πού τους γλύτωσε από τόσα και μεγάλα κακά, χωρίς και οι ίδιοι να γνωρίζουν το πώς.
Αντίθετα, από αυτούς που κάνουν πολλές σκέψεις και θέλουν τόσο πολύ να πιστεύουν πώς είναι σοφοί και παραδίνονται στις περιπλανήσεις των λογισμών τους και προπαρασκευάζονται με τη δειλία και θέλουν να προβλέψουν τις αιτίες πού ίσως θα τους προξενήσουν βλάβη, οι περισσότεροι (λέω απ΄αυτούς) βρίσκονται να κάθονται πάντα στην εξώπορτα των σπιτιών τους.

«Ἁγία μου Ἀνάληψη...»-Διηγήσεις τοῦ Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου περί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου


  • Θυμάμαι, ήταν ένα γεροντάκι στην Μονή Εσφιγμένου τόσο απλό που και την Ανάληψη την νόμιζε για Αγία. Έκανε κομποσχοίνι και έλεγε: «Αγία του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών»! Κάποτε ένας αδελφός στο Γηροκομείο ήταν άρρωστος και δεν είχε τι να του δώση να φάη. Μια και δυό κατεβαίνει τις σκάλες, ανοίγει το παράθυρο που έβλεπε προς την θάλασσα, απλώνει τα χέρια στην θάλασσα και λέει: «Αγία μου Ανάληψη, δώσ’ μου ένα ψαράκι για τον αδελφό». Και αμέσως – ω του θαύματος! – ένα τόσο μεγάλο ψάρι ξεπηδάει από την θάλασσα μέσα στα χέρια του. Οι άλλοι που τον είδαν, έμειναν έκπληκτοι. Εκείνος τους κοιτούσε και χαμογελούσε, σαν να τους έλεγε: «Τι παράξενο βλέπετε;» Εμείς έχουμε γνώσεις, ξέρουμε πότε γιορτάζει ο ένας ο ʼγιος, πως μαρτύρησε ο άλλος, πότε έγινε η Ανάληψη και πού έγινε και πώς έγινε και όμως ούτε ένα τόσο δα ψαράκι δεν μπορούμε να έχουμε! Αυτά είναι τα παράξενα της πνευματικής ζωής, τα οποία η λογική όσων διανοουμένων έχουν μέσα τους τον εαυτό τους και όχι τον Θεό δεν τα συλλαμβάνει, γιατί έχουν την στείρα κοσμική γνώση με την κοσμική πνευματική αρρώστια και λείπει το Αγιο Πνεύμα.

Σάββατο 19 Μαΐου τιμᾶται ἡ Μνήμη καί τοῦ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΣ ΣΑΝΤΑ ΚΡΟΥΖ (Βίος & Ἱερά Ἀκολουθία Του)

                          Νέου Κόσμου τό φέγγος καί τῆς Ἄνδρου τό βλάστημα, 

                                 Ἱερομαρτύρων τήν δόξαν, Ἰωάννην τιμήσωμεν. 

                                        Σφαγείς γάρ τῷ Ναῷ ὑπέρ Χριστοῦ, 

                                          ἀρτίως καταυγάζει Σάντα Κρούζ, 

                             καί συνάγει ὀρθοδόξους, ἁπανταχόθεν ἀνακράζοντας: 

                                                  Δόξα τῷ σέ δοξάσαντι Χριστῷ, 

                                                       δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, 

                                                  δόξα τῷ σέ προστάτην θαυμαστόν, 

                                                                τοῖς ἔθνεσι δείξαντι.

  Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ  
ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ SANTA CRUZ  ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
1. Ένας νέος μάρτυρας.

Ο πατήρ Ιωάννης Καρασταμάτης γεννήθηκε το 1937 στο ελληνικό χωριό Αποίκια στο νησί της Άνδρου.
Η ατμόσφαιρα του χωριού ήταν ποτισμένη με τον ορθόδοξος τρόπος ζωής.
Οι κάτοικοι του χωριού ήταν πιστοί κι ακολουθούσαν πάντα το πρόγραμμα της εκκλησίας.
Αυτό επηρέαζε βαθύτατα τον νεαρό Ιωάννη που έβλεπε μέσα στην άδολη καρδιά του να ανάβει ο πόθος για τον Θεό.
Σαν αγόρι που έζησε τα παιδικά , του χρόνια στο νησί της Άνδρου είδε πολλά θαύματα που ο Θεός έκανε στην καθημερινή ζωή των χωρικών .
Είδε την δύναμη της προσευχής και δυνάμωσε την πίστη του στον θεό.
Αν και δεν παρακολούθησε οποιοδήποτε θεολογικό σχολείο, θέλησε να βάλει την πίστη του σε εφαρμογή και να γίνει ιερέας.
Το 1957, στη ηλικία είκοσι, χρονών ο Ιωάννης πηγαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πέντε χρόνια αργότερα παντρεύεται μια ελληνίδα γυναίκα, την Αθανασία Ματσέλη.
Έγινε σύντομα ο πατέρας δύο παιδιών, της Μαρία και του Φωτίου.
Οι πόλεις στις Η.Π.Α ήταν σε πλήρη αντίθεση με αυτό που έζησε στο χωριό του τα παιδικά του χρόνια.
Όλες αυτές οι αναμνήσεις δεν τον άφησαν ποτέ στην νέα γη που έζησε. 

Κυριακή τῶν Ἁγίων 318 Πατέρων (Ἅγιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος)

  Κατήχηση ΙΕ’

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΟΓΜΑΤΙΣΑΝ ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΡΘΟ ΒΙΟ

Αδελφοί και Πατέρες,
Σήμερα είναι μια εορτή μεταξύ δύο φωτεινών και σωτηρίων εορτών (της Αναλήψεως και της Πεντηκοστής). Σήμερα, μεταξύ δύο μεγάλων μέχρι τον ουρανό πανηγύρεων παρουσιάζονται οι πολύφωτοι αστέρες. Σήμερα, μεταξύ των δύο αρμάτων που έχουν δρόμο τον ουρανό, εμφανίζονται τριακόσιοι δεκαοκτώ αρματηλάτες, όχι βέβαια για να διευθύνουν την ορμή αυτών των δύο κατευθυνομένων αρμάτων, αλλά για να διευθύνουν αυτούς που απιστούνγια Εκείνους που έχουν ανεβεί επάνω στα άρματα, και να τους οδηγήσουν στην πίστη, για το ότι το μεν ένα άρμα ανέβασε από τη γη προς τις ουράνιες αψίδες και τους κόλπους του Πατέρα από τη γη τον σαρκοφόρο Θεό Λόγο, το δε άλλο άρμα, ότι τον «άλλο Παράκλητο» (Ιω. ιδ’ 16) (το Άγιο Πνεύμα), αντί για τον Χριστό που αναλήφθηκε, Τον κατέβασε από τον ουρανό «σαν άνεμος που φυσούσε δυνατά» (Πράξ. β’ 3), για να εκπληρωθεί ο λόγος του Χριστού που έλεγε ότι «σας συμφέρει να φύγω εγώ. Γιατί, αν εγώ δεν φύγω, δεν θα έλθει σ’ έσας ο Παράκλητος, ενώ αν πάω εκεί θα Τον στείλω σ’ εσάς. Και όταν έλθει Εκείνος, θα ελέγξει τους ανθρώπους για την αμαρτία, για τη δικαιοσύνη και για την κρίση» (Ιω. ιε’ 7-8).
Αυτά, λοιπόν, που συνέβησαν με την απόφαση του Πατέρα, δηλαδή ο μεν Χριστός που ανέβηκε με απερίγραπτο τρόπο με τη σάρκα Του επάνω σε άρμα νέφους, το δε Πνεύμα που κατέβηκε με ακατάληπτο τρόπο με ήχο «σαν άνεμος που φυσούσε δυνατά» (Πράξ. β’ 2) και μοίρασε πύρινες γλώσσες στους μυημένους της Χάριτος, αυτά έπρεπε να ερμηνευθούν για να έχει ορθή πίστη «κάθε άνθρωπος που έρχεται στον κόσμο» (Ιωάν, α’ 9). Όμως αυτό το καλό το φθόνησε ο σατανάς και το σκότισε πολύ και έσπειρε ζιζάνια ποικίλων αιρέσεωνκαι συνέλαβε έτσι πάρα πολλούς και αντί «όλοι να γίνουν και να είναι και να λέγονται Χριστιανοί», αποφάσισαν να είναι και να λέγονται αιρετικοί, δηλαδή Αρειανοί και Νεστοριανοί, Μακεδονιανοί και Ιακωβίτες και αυτοί κι εκείνοι, των οποίων τα δυσώδη ονόματα και μιαρά δόγματα δεν είναι αυτής της στιγμής να τα λέμε και να τα γράφουμε. Γιατί τότε υπήρχε μεταξύ των πιστών και των απίστων πολύς καπνός, διαμάχη και έριδα και σκάνδαλα. Γι’ αυτό και μεταξύ της Αναλήψεως του Χριστού και της καθόδου του Παρακλήτου συγκεντρώθηκαν, κινούμενοι από τον Θεό και με διαταγή του βασιλιά, στη μητρόπολη της Νίκαιας, οι ένδοξοι αυτοί Πατέρες, σαν φωτεινοί αστέρες και δραστήριοι γεωργοί και ενάρετοι κυβερνήτες και καλοί ποιμένες, και μείωσαν βέβαια αυτοί οι αστέρες το σκοτάδι της ασεβείας, αλλά ξερίζωσαν και ως γεωργοί τα αγκάθια της βλασφημίας και αντιμετώπισαν ως κυβερνήτες τα κύματα των αιρέσεων και έβγαλαν έξω ως ποιμένες και αφόρισαν και έδιωξαν μακριά από τα πρόβατα τους λύκους και δικαίως, ρίχνοντάς τα κάτω, καταπάτησαν τα φλύαρα δόγματά τους. Δεν επέτρεψαν να λέγονται ο Υιός και το Πνεύμα κτίσματα, όπως όρισαν εκείνοι με το κακό τους φρόνημα, αλλά καλά και άγια, με το Σύμβολο της Πίστεως, με δυνατή φωνή και ομόφωνα κήρυξαν τον Υιό και το Πνεύμα κτίστη και συντηρητή του κόσμου και ομοούσιο με τον Πατέρα. Και εμείς έτσι πιστέψαμε και πιστεύουμε, σύμφωνα με τη θεόπνευστη παράδοσή τους. Και είναι βέβαια η πίστη μας καλή και ορθή και άμεμπτη και εκτός από αυτήν δεν υπάρχει άλλη. Η ορθή πίστη όμως χρειάζεται και έργα άξια της πίστεως, ώστε όπως ακριβώς δυο εκλεκτά βόδια που τα έχει ζέψει ο Θεός, τα έργα να συμφωνήσουν με την πίστη, κι από αυτά να γίνεται ζωηφόρα η καλλιέργεια. Όταν όμως δεν έχουμε ορθή πίστη και είναι ρυπαρός ο βίος μας, τότε μοιάζουμε με κάποιον πολύ άφρονα άνθρωπο που έζεψε χοίρο με βόδι και προσπαθεί να σπείρει και να καλλιεργήσει και να τραφεί απ’ αυτά και να ζήσει και να γλιτώσει από τον θάνατο. Αυτόν, οι άνθρωποι που φοβούνται τον Θεό και ζουν στη γη, και οι Άγγελοι, βλέποντάς τον θα γελάσουν και θα πουν: «Ελάτε να δείτε έναν άνθρωπο που είναι εκτός εαυτού και παράφρονας, πώς έζεψε στο βόδι, χοίρο και νομίζει ότι θα σπείρει και θα καλλιεργήσει μ’ αυτά και θα ζήσει». Και εάν του πουν: «Τι κοπιάζεις άδικα, άνθρωπε; Δεν καταλαβαίνεις τι κατηγορία και γέλιο προξενείς για τον εαυτό σου; Πρέπει να ξέρεις ότι δεν συμφωνεί το βόδι να καλλιεργεί με τον χοίρο. Διότι μόνο του βοδιού έργο είναι το να σέρνει το άροτρο και να ανοίγει αυλάκι και να γίνεται η σπορά και η καλλιέργεια, του δε χοίρου τέχνη είναι το να σκάβει με τη μύτη του και να κυλιέται στον βόρβορο και όταν έλθει ο καιρός, να σφάζεται με μαχαίρι». Και εκείνος, αντί να δεχτεί τα όσα του είπαν και να ξεχωρίσει το ζευγάρι, μάλλον κοροϊδεύοντας και όλος ευχαρίστηση, λέει: «Ναι, ναι, εσείς δεν γνωρίζετε τι ηδονή και ευχαρίστηση μου δίνει αυτό το ζευγάρι». Έτσι, λοιπόν, παρομοιάζονται αυτοί που στην ορθή πίστη έζεψαν τον ρυπαρό βίο του χοίρου και υποδουλώθηκαν στην αμαρτία. Ευχαρίστηση και ηδονή λογαριάζουν την αμαρτία, η οποία προξενεί πικρή κόλαση, και όσους τους συμβουλεύουν να μετανοήσουν, πολλές φορές και τους εχθρεύονται ή από πώρωση κοροϊδεύουν τα λόγια τους και τους περιπαίζουν, ή και δεν προσέχουν καθόλου στη δύναμη των λεγομένων.
Όμως, λέει ο Θεός με το στόμα του Ησαΐα πως «παχύνθηκε η καρδιά αυτού του λαού και με τα αυτιά τους άκουσαν βαριά και έκλεισαν τα μάτια τους, για να μη δουν με τα μάτια τους και ακούσουν με τα αυτιά τους και τα εννοήσουν με την καρδιά τους και μετανοήσουν και τους θεραπεύσω», αλλά θέλουν, λέει, να παραμείνουν έτσι στην αμαρτία μέχρι που «να ερημωθούν οι πόλεις γιατί δεν θα έχουν κατοίκους και η γη θα εγκαταλειφθεί έρημη» (Ησ. στ’ 10-11). Αυτό ακριβώς βλέπουμε ότι έπαθε και το νησί μας αυτό, η Κύπρος, και πολλά σπίτια και όλες σχεδόν οι κωμοπόλεις έμειναν έρημες από ανθρώπους και ακατοίκητες. Υπάρχουν, λέει, «σπίτια μεγάλα και ωραία, και δεν θα υπάρξουν κάτοικοι γι’ αυτά, και όποιος σπέρνει έξι αρτάβες θα λάβει ως απόδοση το μισό απ’ αυτές, τρία μέτρα» (Ησ. ε’ 9-10). Και αυτό για πολλά χρόνια εμείς το πάθαμε, όμως ούτε έτσι αναγνωρίσαμε τι καρποφόρησαν τα χέρια μας, ούτε κατανοήσαμε μέσα στην καρδιά μας από πού άραγε και με ποιο τρόπο μας συνέβη αυτή η κάκωση, ούτε ακούσαμε Αυτόν που μας καλούσε και έλεγε «επιστρέψτε προς Εμένα και θα στραφώ προς εσάς» (Ησ. με’ 22, Ζαχ. α’ 3, Μαλ γ’ 7), αλλά ο καθένας έταξε στον εαυτό του ως νόμο δικό του το δικό του θέλημα και αμαρτάνει όπως θέλει, και δεν φέρνει στη μνήμη του ούτε τον θάνατο, ούτε τον Θεό, ούτε την κρίση.
Και αυτά τα γράφουμε όχι λέγοντάς τα τυχαία, αλλά από καρδιά γεμάτη θλίψη, που επιθυμεί τη σωτηριώδη επιστροφή του καθενός και τη μετάνοια, για να μη λυπείται, αλλά μάλλον να ευφραίνεται ο Θεός για τα έργα μας και να μας αναδείξει με τη χάρη Του μετόχους της αιώνιας ευφροσύνης και βασιλείας Του, γιατί σ’ Αυτόν αρμόζει κάθε δοξολογία, τιμή και προσκύνηση, στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα συνεχώς, τώρα και πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες.

(Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου, Συγγράμματα, τόμος Β’, εκδ. Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Νεοφύτου, Πάφος 1998, σσ. 269-272)

(Απόσπασμα από το βιβλίο “Από την Ανάσταση του Χριστού στην Πεντηκοστή”, Μετάφραση: Γεώργιος Β. Μαυρομάτης, Εκδόσεις “Αρμός”)
 http://alopsis.gr/%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CF%89%CE%BD-318-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BD%CE%B5%CF%8C%CF%86/

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 16-5-2018 ἕως 18-5-2018

 
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί Χριστός Ἀνέστη!
Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμο ἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .




Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 16-5-2018 ἕως 18-5-2018


Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2018 (1693)

Ἅγιος Σεραφείμ Σομπόλιεφ: «Μή προσαρμόσετε τήν Πίστη στή ζωή σας, ἀλλά τή ζωή σας στήν Πίστη»

  Κρατήστε σταθερά την αγία και ορθόδοξη Πίστη μας, τόσο τους Κανόνες της, όσο και τα Δόγματα της. Μη προσαρμόσετε την Πίστη στη ζωή σας, αλλά τη ζωή σας στην Πίστη.
Από την αληθινή ορθόδοξη Πίστη, αντλήστε όλη την ευτυχία σας. Τότε θα είστε πραγματικά τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ο Κύριος θα σας πλημμυρίσει με το απερίγραπτο έλεός Του.

Κάποιος μπορεί να πει: "Γιατί πρέπει να διατηρήσουμε την πίστη στον Χριστό και να αγωνιζόμαστε για την απόκτηση και άλλων χριστιανικών αρετών; Δεν αρκεί μόνο η αγάπη για να ανταμειφτούμε με την αιώνια σωτηρία;". Τέτοιες ερωτήσεις προκύπτουν μόνο από εκείνους που δεν έχουν ιδέα του για το τι είναι χριστιανική πνευματική ζωή.

Κάποιος ἀρρώστησε μὲ καρκίνο καὶ ἐπεσκέφθη τό Ἅγιον Ὄρος διὰ χάριν προσκυνήματος.

 Κάποιος αρρώστησε μὲ καρκίνο καὶ ἐπεσκέφθη το Άγιον Όρος διὰ χάριν προσκυνήματος.

Οἱ Πατέρες του είπαν ότι θὰ προσευχηθουν διὰ νὰ γίνῃ καλά.
Εκεινος ἀπήντησε:

Τί ἔνδοξος νικητής! Πόσο σκληρό καί παγκάκιστο ἐχθρό κατάβαλε!

Αποτέλεσμα εικόνας για Ð’Ð¾Ñ ÐºÑ€ÐµÑ ÐµÐ½Ð¸Ðµ Ð˜Ð¸Ñ ÑƒÑ Ð° Ð¥Ñ€Ð¸Ñ Ñ‚Ð°

 Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

  Μοῦ ἀρέσει νά κοιτῶ τήν εἰκόνα τοῦ ἀναστάντα Χριστοῦ μέ τά σύμβολα τῆς νίκης κατά τοῦ θανάτου καί ἐκείνου πού ἔχει τή δύναμη τοῦ θανάτου. 
«Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; ποῦ σου, ἅδη, τό νῖκος;» (Α Κορ. ιε΄ 55). 
Τί ἔνδοξος νικητής! Πόσο σκληρό καί παγκάκιστο ἐχθρό κατάβαλε! Ἕναν ἐχθρό πού καυχόταν γιά τίς νίκες του χιλιάδες χρόνια. 

Ηχητικό Αγιολόγιο 19 Μαΐου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 19 Μαΐου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

19 Μαΐου Συναξαριστής. Πατρικίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αυτῷ μαρτύρων Ἀκακίου, Μενάνδρου καὶ Πολυαίνου, Πούδη Μάρτυρος, Πουδενδιάνδης Μάρτυρος, Καλοκερίου καὶ Παρθενίου Μαρτύρων, Φιλοτέρου Μάρτυρος, Ἀκολούθου Μάρτυρος, Κυριακῆς Μάρτυρος καὶ τῶν σὺν αὐτῇ, Θεοτίμης Μάρτυρος, Κυριακῆς Μάρτυρος, Ἀνακομιδή ἁγίων λειψάνων τῶν Ἁγίων Ἰουλίου Πρεσβυτέρου καὶ Ἰουλιανοῦ Διακόνου, Κυρίλλου Ἐπισκόπου, Ἀδούλφου, Δουστάνου Ἀρχιεπισκόπου, τῶν Ἁγίων Ὁσιομαρτύρων Βαρνάβα, Γενναδίου, Γερασίμου, Γερμανοῦ, Θεογνώστου, Θεοκτίστου, Ἱερεμίου, Ἰωάννου, Ἰωσήφ, Κόνωνος, Κυρίλλου, Μαξίμου καὶ Μάρκου, Δημητρίου πρίγκιπα, τῶν Ὁσίων Σιναϊτῶν Ρωμύλου, Ρωμανοῦ, Νέστορος, Σισώη, Γρηγορίου, Νικοδήμου καὶ Κυρίλλου, Κορνηλίου Ὁσίου, Ἰγνατίου Ὁσίου, Κορνηλίου Θαυματουργοῦ, Σεργίου Ὁσίου, τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων ἐν Σλομπόντσκαγια, Ὀνουφρίου Ἱερομάρτυρα, Νίνας Ἰσαποστόλου.

Ὁ Ἃγιος Πατρίκιος ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Ἀκάκιος, Μένανδρος καὶ Πολύαινος οἱ Μάρτυρες

Εἶναι ἂγνωστος ὁ τόπος καταγωγῆς καὶ ὁ χρόνος τοῦ μαρτυρίου τους. Ἀπὸ αὐτούς ὁ Ἃγιος Πατρίκιος, λόγῳ τῆς βαθιᾶς θεολογικῆς μορφώσεώς του, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἒνθερμου ζήλου του πρὸς τὴ Χριστιανικὴ πίστη, ἀναδείχθηκε Ἐπίσκοπος Προύσσης, ὃπου βοηθούμενος ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους Ἀκάκιο, Μένανδρο και Πολύαινο, ἐκύρηττε το Εὐαγγέλιο και ἀγωνίσθηκε γιά τήν ἐπιστροφή ἀπό τήν πλάνη τῶν εἰδώλων πολλῶν ἀνθρώπων.
Αὐτό ὃμως ἐξόργισε τούς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων, οἱ ὁποῖοι τον κατήγγειλαν στον ἂρχοντα Ἰουλιανό τον Ὑπατικό, και αὐτός μέ τή σειρά του διέταξε τή σύλληψή τους. Ὁ ἂρχοντας προσπάθησε ἀνεπιτυχῶς μέ φιλοσοφικές συζητήσεις νά πείσει τον Πατρίκιο και τούς ἂλλους Ἁγίους ὃτι ὁ Χριστός δέν εἶναι Θεός.
Ὁ Ἃγιος δεν δείλιασε και μέ τήν ρητορική του δεινότητα, την ἂριστη θεολογική του κατάρτιση καὶ τήν πλούσια ἁγιολογική του ἐπιχειρηματολογία ἐνέτρεψε ὃλα τά σαθρά ἐπιχειρήματα τοῦ Ἰουλιανοῦ, ὁ ὁποῖος, βλέποντας τήν ἰδεολογική του συντριβή, τούς καταδίκασε σε θάνατο καὶ διέταξε τὸν ἀποκεφαλισμό τους. Ἒτσι οἱ Ἃγιοι ἒλαβαν τὸ στέφανο τοῦ μαρτυρίου καὶ εἰσῆλθαν στὴ χαρά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

19 Μαΐου. Πατρικίου ἱερομάρτυρος ἐπισκόπου Προύσης καί τῶν σύν αὐτῷ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Σαβ. ς΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κ΄ 7 - 12).
Πραξ. 20,7         Ἐν δὲ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων συνηγμένων τῶν μαθητῶν κλάσαι ἄρτον, ὁ Παῦλος διελέγετο αὐτοῖς, μέλλων ἐξιέναι τῇ ἐπαύριον, παρέτεινέ τε τὸν λόγον μέχρι μεσονυκτίου.
Πραξ. 20,7               Κατά δε την πρώτην ημέραν της εβδομάδος, δηλαδή την Κυριακήν, όταν οι μαθηταί είχαν συγκεντρωθή, δια να κόψουν και κοινωνήσουν τον άρτον της θείας Ευχαριστίας, ο Παύλος ωμιλούσε και συνωμιλούσε προς αυτούς, επειδή την επομένη έμελλε ν' αναχωρήση. Παρέτεινε δε την διδασκαλίαν μέχρι του μεσονυκτίου.