Σελίδες

Κυριακή 25 Αυγούστου 2019

17. Ζήλεια καί φθόνος, 13-8-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

17. Ζήλεια καί φθόνος, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώφ- Πνευματικό ἀλφάβητο, 13-8-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Καλή Σκύδρας, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Κυριακή Ι Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ σεληνιαζόμενου νέου. Μέρος Δεύτερο


 ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ(: Ματθ.17, 14-23)

 Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ

[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ. 17,21-23]

 «Τοτο δ τ γένος οκ κπορεύεται ε μ ν προσευχ κα νηστεί(:αυτό όμως το είδος των δαιμόνων δεν βγαίνει από τον άνθρωπο που έχει καταληφθεί από αυτό, παρά μόνο με προσευχή που συνοδεύεται και με νηστεία, ώστε η προσευχή να γίνεται με διάνοια όσο δυνατόν ελαφρότερη και περισσότερο προσηλωμένη στον Θεό)»[Ματθ.17,21].
    Με τα λόγια αυτά ο Κύριος εννοούσε όχι μόνο τους δαίμονες που κατέχουν τους σεληνιαζομένους, αλλά όλο το γένος των δαιμόνων. Βλέπεις πως τώρα με τα λόγια Του αυτά τους προετοιμάζει για να ακούσουν τα σχετικά με τη νηστεία; Μη μου αναφέρεις βέβαια τις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που ορισμένοι εξέβαλαν δαιμόνια και χωρίς νηστεία. Εάν όμως θελήσει κάποιος να το προβάλει αυτό και για εκείνους που επιτιμούν ένα και ενδεχομένως και δύο, αλλά όμως είναι αδύνατον, κάποιος που πάσχει και κάνει τρυφηλή ζωή, να απαλλαγεί κάποτε από αυτήν τη μανία· διότι αυτός που υποφέρει από αυτήν την ασθένεια, αυτός κατεξοχήν έχει ανάγκη από αυτό το πράγμα. «Αλλά όμως», θα πει κάποιος, «εάν έχουμε πίστη, τι χρειάζεται η νηστεία;». Χρειάζεται επειδή και η νηστεία μαζί με την πίστη προσφέρει πολύ μεγάλη δύναμη. Καθόσον προσφέρει πολλή ευσέβεια στον άνθρωπο και τον μεταβάλλει από άνθρωπο σε άγγελο και τον κάνει να αγωνίζεται εναντίον των ασωμάτων δυνάμεων. Αυτό όμως δεν μπορεί να το κάνει μόνη της, αλλά χρειάζεται και προσευχή και μάλιστα η προσευχή κατέχει την πρώτη θέση.
    Πρόσεχε λοιπόν πόσα είναι τα αγαθά που προέρχονται από αυτές τις δύο αρετές· διότι αυτός που προσεύχεται και νηστεύει όπως πρέπει, δεν χρειάζεται πολλά πράγματα, και αυτός που δεν χρειάζεται πολλά πράγματα, δεν θα ήταν δυνατόν να γίνει φιλοχρήματος και αυτός που δεν είναι φιλοχρήματος, είναι περισσότερο πρόθυμος για ελεημοσύνη. Αυτός που νηστεύει είναι απαλλαγμένος από βάρη, έχει πτερά και προσεύχεται με καθαρή καρδιά, σβήνει τις πονηρές επιθυμίες και εξευμενίζει τον Θεό και ταπεινώνει την υπερηφανευόμενη ψυχή του.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 22-8-2019 ἕως 24-8-2019.

 

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί 
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Θεοτόκου νά εὐλογεῖ τή ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.

Λαμβάνετε ατό τό μήνυμα ς νημέρωση πό τό στολόγιο 
http://hristospanagia3.blogspot.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 22-8-2019 ἕως 24-8-2019

1) Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr


Κάποιος μεγαλόσχημος μοναχός τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πέταξε τό ράσο καί πῆγε στόν κόσμο, γιά νά ζήσει τή ζωή του.


Κάποιος μεγαλόσχημος μοναχός του Αγίου Όρους, πέταξε το ράσο και πήγε στον κόσμο, για να ζήσει τη ζωή του.
Έζησε άσωτα με πολλές σαρκικές αμαρτίες και τελικά παντρεύτηκε. Απέκτησε 2 αγόρια και κάποια μέρα πήγε με την οικογένειά του για μπάνια στη θάλασσα.Στην παραλία, καθώς ήταν ξαπλωμένος κάτω από την ομπρέλα, το μικρό του αγόρι του λέει:
– Μπαμπά, τι είναι αυτός ο σταυρός στο στήθος σου; Και τα κόκκινα γράμματα πάνω σε αυτόν, τι λένε;
Ο πατέρας συγκλονίστηκε από την αποκάλυψη του γιου του. Ζήτησε να επιστρέψουν στο σπίτι τους και εκεί κλειδώθηκε στο δωμάτιο του και όλο το βράδυ έκλαιγε.

Την άλλη μέρα εξομολογήθηκε και του είπε ο πνευματικός:

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Θεραπεία κωφάλαλης Τουρκάλας

 Στό χω­ριό Αὔ­ρα Κα­λαμ­πά­κας κα­τά τά χρό­νια τῆς Τουρ­κο­κρα­τί­ας ἦ­ταν ἐ­φη­μέ­ριος ὁ π. Πα­να­γι­ώ­της Πα­ρα­σκευ­ᾶς. Ἐ­λά­χι­στα γνω­ρί­ζου­με γι᾿ αὐ­τόν τόν σε­βα­στό Λευ­ΐ­τη. Ὁ ἴ­διος ση­μει­ώ­νει κά­που ὅ­τι χει­ρο­το­νή­θη­κε δι­ά­κο­νος στό χω­ριό Δι­ά­λυ­ση καί ἱ­ε­ρέ­ας στό Κα­στρά­κι. Ὕ­στε­ρα ἐ­φη­μέ­ρευ­ε στό χω­ριό Αὔ­ρα κα­τά τά ἔ­τη 1861–1886. Ἀ­πό ἐ­νω­ρίς ἐ­κοι­μή­θη ἡ πρε­σβυ­τέ­ρα του μα­ζί μέ τό νε­ο­γέν­νη­το βρέ­φος. Ἔ­τσι στό ἑ­ξῆς ζοῦ­σε σάν κα­λό­γη­ρος.
Στά ἱ­ε­ρα­τι­κά του κα­θή­κοντα ἦ­ταν πο­λύ συ­νε­πής. Τά ἐ­κτε­λοῦ­σε μέ πολ­λή προ­σο­χή καί εὐ­λά­βεια. Ἡ πα­ρά­δο­ση τοῦ χω­ριοῦ δι­έ­σω­σε δυ­ό με­γά­λα ἔρ­γα τοῦ π. Πα­να­γι­ώ­του. Τό πρῶ­το εἶ­ναι ἡ ἁ­γι­ο­γρά­φη­ση τοῦ μο­να­στη­ρια­κοῦ να­οῦ τοῦ ἁ­γί­ου Νι­κο­λά­ου, πού ἔ­γι­νε τό ἔ­τος 1869 «διά συν­δρο­μῆς καί δα­πά­νης» του, ὅ­πως μαρ­τυ­ρεῖ ἡ ἐ­πι­γρα­φή.
Ἐ­κεῖ­νο ὅ­μως πού φα­νε­ρώ­νει τήν ἁ­γι­ό­τη­τα τοῦ π. Πα­να­γι­ώ­του εἶ­ναι τό θαῦ­μα τῆς θε­ρα­πεί­ας τῆς κό­ρης τοῦ Τουρ­καλ­βα­νοῦ Ντα­ϊ­λιάν–Ἀγᾶ, τοῦ τε­λευ­ταί­ου Ἀ­γᾶ τοῦ χω­ριοῦ, πού ἦ­ταν ἄ­λα­λη καί κω­φή.

Ἡ Θεία Κοινωνία σέ εἰδικές περιπτώσεις


Για την Ï€Ï Î¿ÏƒÎµÏ…Ï‡Î® Ï€Ï Î¹Î½ την Θεία Κοινωνία

Η Θεία Κοινωνία σε ειδικές περιπτώσεις
Του π. Γεωργίου Χριστοδούλου
Η Θεία Κοινωνία δεν συμβολίζει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, αλλά είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Ο χριστιανός που πιστεύει ότι είναι απλά κάτι συμβολικό είναι λογικό να αμφισβητεί την ωφέλειά της και να αντιμετωπίζει την όλη διαδικασία με προχειρότητα και επιπολαιότητα.
Επειδή λοιπόν είναι ο ίδιος ο Χριστός ο οποίος θυσιάστηκε για μας και μεταδίδεται εκείνη τη στιγμή στους ανθρώπους, εκείνος που Τον κρατά στο χέρι του οφείλει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός.
Σύμφωνα με τον 58ο κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, ο μόνος αρμόδιος για τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας είναι ο χειροτονημένος άνθρωπος σε κάποιον από τους τρεις βαθμούς της Ιερωσύνης (Διακόνου, Πρεσβυτέρου, Επισκόπου).

Ο Ιερέας φέρει τεράστια ευθύνη για το ποιον θα κοινωνήσει, διότι είναι υπόλογος στον Θεό για την κάθε ψυχή που ποιμαίνει. Ο Ιερός Χρυσόστομος τονίζει ότι η Ιερωσύνη είναι διακονία, η οποία εδόθη από τον Θεό στους ιερείς ως «Θείον χάρισμα» και γι᾿ αυτό είναι η σπουδαιότερη και τιμιότερη από όλες τις άλλες επίγειες εξουσίες, διότι είναι πνευματική. Συνέπεια, η μεγάλη ευθύνη και οι τεράστιες υποχρεώσεις των Iερέων ενώπιον του Θεού και των ψυχών τις οποίες τους εμπιστεύθηκε επί της γης. Οι υποχρεώσεις τους αυτές είναι ανυπολογίστου αξίας, εφ᾿ όσον αυτοί γίνονται πατέρες των πιστών, προσφέρουν τη συγχώρεση των αμαρτιών, αγωνίζονται για την αναγέννηση και σωτηρία των ψυχών, προσεύχονται για όλη την οικουμένη και προσεγγίζουν τον Θεό.
Ο Ιερέας, κρατώντας με δέος το Άγιο Ποτήριο που περιέχει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού την ώρα της Θείας Μεταλήψεως, έχει πάντοτε τον φόβο μην πέσει και πατηθεί έστω και μια σταγόνα Αίματος. Το μάκτρο (κόκκινο πανί που τοποθετεί ο πιστός κάτω από το στόμα) χρησιμεύει για τον σκοπό αυτόν. Αν τυχόν πέσει, ο Ιερέας είναι υποχρεωμένος επιτόπου να διασφαλίσει ότι δεν θα μείνει ίχνος της Θείας Κοινωνίας στο έδαφος ή αλλού.
Εκτός από τους ανθρώπους που έρχονται να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων με σχετική ευκολία, έχουμε και κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις που αξίζει να δώσουμε αρκετή προσοχή.
Οι περιπτώσεις αυτές είναι:
1) Μαζικές προσελεύσεις Σχολικών μονάδων ή συλλόγων στον Ιερό Ναό
2) Παιδικές κατασκηνώσεις

Κυριακή Ι Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ σεληνιαζόμενου νέου. Μέρος Πρῶτο.


ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ(: Ματθ.17, 14-23)

 Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ. 17,14-20]

   «Κα λθόντων ατν πρς τν χλον προσλθεν ατ νθρωπος γονυπετν ατν κα λέγων· Κύριε, λέησόν μου τν υόν, τι σεληνιάζεται κα κακς πάσχει· πολλάκις γρ πίπτει ες τ πρ κα πολλάκις ες τ δωρ. κα προσήνεγκα ατν τος μαθητας σου, κα οκ δυνήθησαν ατν θεραπεσαι(:και όταν κατέβηκαν από το όρος της Μεταμορφώσεως και ήλθαν προς το πλήθος, πλησίασε Αυτόν ένας άνθρωπος, που γονάτισε εμπρός Του και είπε: Κύριε, σπλαχνίσου το παιδί μου, διότι σεληνιάζεται, ταλαιπωρείται και υποφέρει άσχημα, αλλά και κινδυνεύει τον έσχατο κίνδυνο· διότι πολλές φορές πέφτει στη φωτιά και πολλές φορές στο νερό, και κινδυνεύει έτσι να καεί ή να πνιγεί. Και έφερα αυτόν προς τους μαθητές Σου με την παράκληση να τον θεραπεύσουν και αυτοί δεν μπόρεσαν να του χαρίσουν την θεραπεία”)»[Ματθ.17,14-16].
    Αυτόν τον άνθρωπο η Γραφή μάς τον παρουσιάζει πάρα πολύ ασθενή ως προς την πίστη· και τούτο είναι φανερό από πολλά σημεία, και από αυτό το οποίο είπε ο Χριστός: «ε δύνασαι πιστεσαι, πάντα δυνατ τ πιστεύοντι (:εάν εσύ μπορείς να πιστέψεις, θα γίνει ό,τι καλό επιθυμείς, επειδή σε εκείνον που πιστεύει όλα είναι δυνατά)»[Μάρκ.9,23] και από αυτό το οποίο είπε ο πατέρας αυτός που προσήλθε στον Κύριο: «βοήθει μου τ πιστί (:“Πιστεύω, Κύριε, ότι έχεις τη δύναμη να με βοηθήσεις. Βοήθησέ με να απαλλαγώ απ’ την ολιγοπιστία μου και αναπλήρωσε εσύ την έλλειψη της πίστεώς μου”)»[Μάρκ.9,24]· και από το να διατάξει ο Χριστός τον δαίμονα να μην εισέλθει πλέον σε αυτόν· και από το να πει πάλι ο άνθρωπος στον Χριστό: «ε τι δύνασαι(:εάν μπορείς να κάνεις κάτι)»[Μάρκ.9,22].
     «Και γιατί κατηγορεί τους μαθητές», θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς, «εάν η απιστία η δική του υπήρξε η αιτία του να μην εξέλθει ο δαίμονας από το παιδί του;». Για να δείξει ότι είναι δυνατόν σε αυτούς, εάν έχουν πίστη, να θεραπεύσουν πολλές φορές τους ασθενείς, ακόμη και αν αυτοί που επιζητούσαν τη θεραπεία για τους δικούς τους δεν είχαν οι ίδιοι την απαραίτητη πίστη· διότι όπως ακριβώς αρκούσε πολλές φορές η πίστη αυτού που προσέρχονταν στο να λάβει βοήθεια και από μικρότερο ως προς το αξίωμα ακόμη, έτσι πολλές φορές υπήρξε αρκετή η δύναμη και η πίστη αυτών που διενεργούσαν τις θαυματουργικές θεραπείες, στο να θαυματουργήσουν και χωρίς να πιστεύουν οι προσευχόμενοι.

Ὅλα ἔξω ἀπό τον Χριστό εἶναι μία κουταμάρα.

Icoane pictate în Atelierul „Sfântul Apostol și Evanghelist Luca” al Mănăstirii Sfinţii Trei Ierarhi | Mănăstirea Sfinţii Trei Ierarhi

Είναι δύσκολο να ζεί κανείς στη σημερινή Ανθρωπότητα. 

Πολλά χρόνια προσεύχομαι για όλο τον κόσμο και την ειρήνη του και όμως ειρήνη δεν υπάρχει. Και όταν κανείς ομιλήσει για την ειρήνη, θεωρείται κομμουνιστής. 

Ἡ Ἑνωμένη Εὐρώπη δέν πιστεύει οὔτε σέ Πατρίδες, οὔτε σέ σημαῖες, οὔτε σέ Χριστό, οὔτε σέ Αἰώνια Ζωή





«Η Ενωμένη Ευρώπη δεν πιστεύει ούτε σε Πατρίδες, ούτε σε σημαίες, ούτε σε Χριστό, ούτε σε Αιώνια Ζωή. Μόνο στο χρήμα πιστεύει και έχει γεμίσει κατάθλιψη»

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

https://proskynitis.blogspot.com/2019/08/blog-post_80.html

25 Αὐγούστου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τίτου ἀποστόλου, ἐπισκόπου Γορτύνης Κρήτης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Κυρ. ι΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. δ΄ 9 - 16).
Α Κορ. 4,9          δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις.
Α Κορ. 4,9                Αλλ' ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν.