Σελίδες

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2020

Περί των διαφόρων ειδών Μαγείας, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης


Περί των διαφόρων ειδών Μαγείας, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 2013

Εὔκολα παρασυρόμαστε στό κακό, Ἀρχιμ. Σάββα


Εὔκολα παρασυρόμαστε στό κακό, ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ- Ἁγ. Παϊσίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 15-7-2020
https://www.youtube.com/watch?v=MF-Ymo2a9es

Ἡ ὠφέλεια τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Ε΄,Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου.


Ἡ ὠφέλεια τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Ε΄,Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, 15-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου.

Ἡ ωφέλεια τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Δ΄, Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου


Ἡ ωφέλεια τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Δ΄, Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, 14-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Δ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἑρμηνεία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στήν ἀποστολική περικοπή. Μέρος Δεύτερο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ 

από την «Προς Τίτον» επιστολή του αποστόλου Παύλου, κεφ.3, εδάφια 8-15 

[Μέρος δεύτερο: Ο Ιερός Χρυσόστομος για την αρετή της ελεημοσύνης και την υπομονή που πρέπει ο Χριστιανός να επιδεικνύει στις θλίψεις] 

Παρόλο που η παρθενία, η νηστεία και το να κοιμάται κανείς στο χώμα απαιτούν πιο δύσκολο κόπο από αυτή, όμως τίποτε δεν είναι τόσο ισχυρό και δυνατό στο να σβήνει τη φωτιά των αμαρτημάτων μας, όσο η ελεημοσύνη. Αυτή είναι ανώτερη από όλα, στήνει τους εραστές της κοντά στον ίδιο τον βασιλιά. Και πολύ σωστά· γιατί η παρθενία, η νηστεία και το να κοιμάται κανείς στο χώμα σταματάει μόνο γύρω από αυτόν που την ασκεί και δεν έσωσε κανέναν άλλο· η ελεημοσύνη όμως απλώνεται σε όλους και αγκαλιάζει τα μέλη του Χριστού. Άλλωστε τα κατορθώματα εκείνα που απλώνονται σε πολλούς είναι πολύ μεγαλύτερα απ’ αυτά που σταματούν γύρω από έναν. 

Η ελεημοσύνη είναι η μητέρα της αγάπης, της αγάπης που χαρακτηρίζει τον Χριστιανισμό, που είναι μεγαλύτερη από όλα τα θαύματα, με την οποία φαίνονται οι μαθητές του Χριστού. Αυτή είναι φάρμακο για τα δικά μας αμαρτήματα, σαπούνι για την ακαθαρσία της ψυχής μας, σκάλα στηριγμένη στον ουρανό· αυτή συνδέει το σώμα του Χριστού. Θέλετε να μάθετε πόσο μεγάλο αγαθό είναι αυτή; Στην εποχή των αποστόλων όλοι πουλούσαν τα υπάρχοντά τους και έφερναν σε αυτούς τα χρήματα, τα οποία και μοιράζονταν ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός. «Διεδίδετο δὲ ἑκάστῳ καθότι ἄν τις χρείαν εἶχεν(:τα χρήματα αυτά διαμοιράζονταν στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες που είχε)»[Πράξ.4,35], λέγει. Πες μου λοιπόν, και χωρίς να αναφέρω τα μελλοντικά (ας μην κάνουμε λόγο τώρα για τη βασιλεία των ουρανών, αλλά ας δούμε μόνο στο παρόν) ποιοι κερδίζουν, όσοι παίρνουν ή όσοι δίνουν; Γιατί αυτοί που έπαιρναν παραπονούνταν και διαπληκτίζονταν μεταξύ τους, ενώ αυτοί που έδιναν είχαν μία ψυχή. 

Λέγει ο Λουκάς : «Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά(:συγχρόνως όμως και το πλήθος εκείνων που είχαν πιστέψει στο Ευαγγέλιο είχαν αρμονική και αδιάσπαστη ομοφροσύνη, μια ψυχή και μια καρδιά ˙ διότι τόσο οι καρδιές τους όσο και ολόκληρη η πνευματική τους ύπαρξη ήταν ενωμένα.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 1-7-2020 ἕως 3-7-2020.


Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.

Λαμβάνετε ατό τό μήνυμα ς νημέρωση πό τό στολόγιο 
http://hristospanagia3.blogspot.gr, την ἱστοσελίδα https://www.hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 1-7-2020 ἕως 3-7-2020.

1) Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: 
http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2020 (2792)

Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η αδιάκοπη ανάδειξη αγίων στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας είναι το μόνιμο θαύμα στην Εκκλησία μας. Κάποιος μεγάλος ασκητής είχε πει πως όταν σταματήσουν να αναδεικνύονται άγιοι θα έρθει και το τέλος του κόσμου. Ο 20ος αιώνας ανάδειξε μια πλειάδα νεοφανών αγίων. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

Γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου του 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας και ονομάζονταν Αρσένιος Εζνεπίδης. Οι γονείς του Πρόδρομος και Ευλαμπία ήταν ευσεβείς άνθρωποι και είχαν άλλα οκτώ παιδιά. Το όνομά του το πήρε από τον επίσης νεοφανή άγιο, Αρσένιο τον Καππαδόκη, ο οποίος του έδωσε το όνομά του για να τον αφήσει ως καλόγερο στο πόδι του, όπως είπε. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1924 έφυγε με την οικογένειά του στην Ελλάδα, ως πρόσφυγες. Βγήκαν στον Πειραιά και από εκεί πήγαν στην Κέρκυρα, όπου έμειναν στο κάστρο. Μετά ενάμισι χρόνο έφυγαν για την Ηγουμενίτσα και από εκεί στην Κόνιτσα, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Εκεί τελείωσε ο Αρσένιος το δημοτικό σχολείο και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Από παιδί τον ενθουσίαζε η μοναχική ζωή και συζητούσε με τους γονείς του το όνειρό του να γίνει μοναχός. Εν τω μεταξύ εργαζόταν σε ξυλουργείο και έμαθε την τέχνη του ξυλουργού. Ειδικεύτηκε στην κατασκευή φέρετρων.
Το 1945 υπηρέτησε στο στρατό ως ασυρματιστής. Είχε την ατυχία να ζήσει και να πολεμήσει στον αδελφοκτόνο εμφύλιο (1945-1949). Συχνά έπαιρνε τη θέση οικογενειαρχών στρατιωτών πολεμώντας στην πρώτη γραμμή, προτιμώντας να βλαφτεί ο ίδιος παρά εκείνοι που είχαν υποχρεώσεις. Απολύθηκε το 1949 και αποφάσισε να πάει στο Άγιον Όρος για να πραγματοποιήσει την νεανική του επιθυμία να γίνει μοναχός. Όμως αναγκάστηκε να γυρίσει στην Κόνιτσα, για να αποκαταστήσει τις αδελφές του. Το 1950 γύρισε ξανά στο Άγιο Όρος και εγκαταστάθηκε στη Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος και κατόπιν στη Μονή Εσφιγμένου, όπου έλαβε την «ρασοευχή», παίρνοντας το πρώτο όνομα Αβέρκιος. Έμεινε στη Μονή τέσσερα χρόνια και επέδειξε θαυμαστό ζήλο, υπακοή, ταπεινοφροσύνη και εργατικότητα. Μελετούσε συγγράμματα Πατέρων, και κύρια του Αββά Ισαάκ του Σύρου.

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Ὁ ἅγιος Προκόπιος τόν πῆρε στό ἄλογό του

ΕΝΟΤΗΤΑ Β’ – ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο Ἀντώ­νης Κο­σκι­νᾶς ἀ­πό τό χω­ριό Κου­ρα­μά­δες Κερ­κύ­ρας ἦταν παι­δί ὅ­ταν οἱ γο­νεῖς του τόν ἔ­στει­λαν σέ και­ρό χει­μῶ­νος στό χω­ριό Βα­ρυ­πο­τά­δες, ὅ­που ὑ­πῆρ­χε μύ­λος, γι­ά νά ἀ­λέ­ση ἕ­να σακ­κού­λι κα­λαμ­πό­κι. Ἦ­ταν ἀρ­κε­τά με­γά­λη ἡ ἀ­πό­στα­ση γι­ά τήν ἡ­λι­κί­α του. Πῆ­γε πε­ζός ἀλ­λά κα­θυ­στέ­ρη­σε πο­λύ για­τί ἔ­δι­νε τήν σει­ρά του στούς ἄλ­λους. Ἔ­μει­νε τε­λευ­ταῖ­ος καί τόν πῆ­ρε ἡ νύ­χτα.
Ἡ μη­τέ­ρα του ἀ­νη­σύ­χη­σε γι­ά τό παι­δί της καί παίρ­νοντας ἕ­να φα­νά­ρι πῆ­γε νά τό ἀ­να­ζη­τή­ση. Φο­βό­ταν μή­πως περ­νώντας μί­α ρε­μα­τιά μέ δέν­δρα τοῦ ἐ­πι­τε­θοῦν τά τσα­κά­λια, τά ὁ­ποῖ­α κρύ­βο­νταν ἐ­κεῖ καί τή νύ­χτα ἐ­πε­τί­θε­ντο στούς πε­ρα­στι­κούς.
Ὅ­ταν ἔ­φθα­σε στό ὕ­ψω­μα φώ­να­ξε μέ ὅ­λη της τήν δύ­να­μη: «Ἀντώ­νη­η­η…». Ἄ­κου­σε τήν φω­νή τοῦ παι­διοῦ της ἀ­πό τό ἀ­πέ­ναντι ὕ­ψω­μα νά ἀ­πο­κρί­νε­ται: «Ἐ­δῶ εἶ­μαι…». Ἡ μη­τέ­ρα του θο­ρυ­βή­θη­κε για­τί τό παι­δί της θά ἔμ­παι­νε στό ἐ­πι­κίν­δυ­νο ρέμα καί ποιός θά τό βο­η­θοῦ­σε μέ­σα στό σκο­τά­δι;
Ξαφ­νι­κά βλέ­πει ἔκ­πλη­κτη τόν Ἀντώ­νη κοντά της.
–Παι­δί μου, ἐ­σύ ἐ­δῶ; Πῶς ἀ­ρέ­βα­ρες (ἔ­φθα­σες) δε­λέγ­κου (στήν στιγ­μή) μέ τήν ἀ­πο­λο­ή σου;
–Μάν­να μου, δέν ἦρ­θα μο­να­χός μου. Μ᾽ ἀ­νέ­βα­σε ἕ­νας κα­βαλ­λά­ρης π᾽ ἄ­στρα­φτε τ᾽ ἄ­λο­γό του για­τί μέ λυ­πή­θη­κε ὁ­πό­κλαι­γα, καί μ᾽ ἔ­φε­ρε.
–Καί ἀ­πό ποῦ­θε ἦ­ταν ὁ κα­βαλ­λά­ρης καί πῶς δέν ἄ­κου­σα τά πέ­τα­λα τ᾽ ἀ­λό­γου του;
–Μοὖ­πε ὅ­τι εἶ­ναι ἀ­πό τσού Ψω­ρα­ρούς καί τό­νε λέ­νε Προ­κό­πη, μά τό ἄ­λο­γό του δέν ἐ­πα­τοῦ­σε τή γῆς για­τί ἐ­πέ­του­νε.

Μητροπολίτης Κερκύρας: Mε τὴν παγκοσμιοποίηση θὰ δεσπόζει ἡ πανθρησκεία ἡ ὁποία θὰ στηρίζεται σὲ ἕναν παγκόσμιο ἄρχοντα καὶ θὰ ἐπιβάλλει ἕναν κόσμο βίας καὶ ἀνελευθερίας. Γι' αὐτὸ χρειάζεται ἀντίσταση!

Στοὺς Παξοὺς μετέβη καὶ λειτούργησε τὸ πρωὶ τῆς Δευτέρας 29 Ἰουνίου 2020 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξῶν καὶ Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν ἁγίων ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, καθὼς καὶ τοῦ ἀποστόλου Γαΐου, ὁ ὁποῖος κήρυξε τὸν χριστιανισμὸ στοὺς Παξοὺς Ὁ ἅγιος Γάϊος ἦταν μαθητὴς τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Η θεία λειτουργία τελέστηκε στὸν ἱστορικὸ ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, στὸν περίβολο τοῦ ὁποίου κατὰ παράδοση βρισκόταν ὁ τάφος τοῦ ἁγίου Γαΐου.
Ὁ κ. Νεκτάριος, ἀπευθυνόμενος στοὺς πιστοὺς τόνισε ὅτι...οἱ ἀπόστολοι μᾶς παιδαγώγησαν εἰς Χριστόν. Οἱ ἀπόστολοι ἦταν οἱ φορεῖς τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ χαρακτῆρας τους μεταμορφώθηκε, διότι πίστεψαν στὸν Χριστό.
Ὁ Χριστὸς ἦταν πάντοτε γιὰ τὸν κόσμο σημεῖον ἀντιλεγόμενον. Οἱ ἀπόστολοι, ἀκολουθῶντας Τον, ἦρθαν σὲ ρήξη μὲ τὸν κόσμο, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζονταν ἀπὸ τὴν απανθρωπιά, ἀπὸ τὴν υπερεκτίμηση τοῦ χρήματος καὶ τῆς ἐξουσίας, ἀπὸ τὴν ἀπουσία τοῦ σεβασμοῦ στὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο.

«Ἱνατι περίλυπος εἶ, ἡ ψυχή μου, καί ἱνατί συνταράσσεις με; ἔλπισον ἐπί τόν Θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ· σωτήριον τοῦ προσώπου μου καί ὁ Θεός μου»




ΚΕΙΜΕΝΟ

«Ἱνατι περίλυπος εἶ, ἡ ψυχή μου, καί ἱνατί συνταράσσεις με; ἔλπισον ἐπί τόν Θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ· σωτήριον τοῦ προσώπου μου καί ὁ Θεός μου»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

«Διατί εἶσαι περίλυπος, ὦ ψυχή μου;Καί διατί μέ τούς στεναγμούς σου μέ συνταράσεις; Ἔλπισον εἰς τόν Θεόν, διότι ἀσφαλῶς θά ἔλθῃ ἡμέρα, κατά τήν ὁποίαν θά τόν δοξολογήσω εὐγνωμόνως· Αὐτόν ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ σωτηρία τῆς προσωπικότητός μου καί ὁ μόνος Θεός πού λατρεύω καί προσκυνῶ»( Ἀπό τήν «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕΤΑ ΣΥΝΤΟΜΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙασ», τόμος 10ος, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)

ΣΧΟΛΙΟ

«Ἡ ψυχή τοῦ θείου ψαλμωδοῦ εἶναι περίλυπος. Θλίψεις καί δοκιμασίαι ἡ μιά κατόπιν τῆς ἄλλης τόν ἔχουν διαποτίσει μέ πικρίαν πολλήν. Οἱ ἐχθροί του, ἄνθρωποι τοῦ μίσους καί τῆς κακίας, τόν επιβουλεύονται. Πολλοί καί ἀπό τούς φίλους του τόν ἔχουν ἐγκαταλείψει. Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θά ἠμποροῦσαν νά τόν βοηθήσουν δέν φαίνονται πουθενά. Ἐκπατρισμένος, μακράν ἀπό τήν οἰκογενειακήν θαλπωρήν, μακράν ἀπό τά ἱερά σκηνώματα τοῦ Θεοῦ, εἰς τα ὁποῖα μεταβαίνων θά ἠμποροῦσε νά ἀφήση τήν καρδίαν του νά ἐκχυθῆ εἰς δέησιν θερμήν, εἶναι ἠναγκασμένος νά καταπίνη τά δάκρυά του καί νά ἀκούη μόνος του τούς στεναγμούς του. Τά σχέδιά του ἐναυάγησαν. Τά ὡραῖα ὄνειρά του διά τό μέλλον διελύθησαν. Οἱ πόθοι του παραμένουν ἀνεκπλήρωτοι. Τό μέλλον τό προβλέπει ζοφερόν. Τά προβλήματα πού τόν ἀπασχολοῦν τοῦ παρίστανται ὡς ἄλυτα. Τά ἐμπόδια πού συναντᾶ εἰς τήν πορείαν του τά θεωρεῖ ἀνυπέρβλητα: Πόνος καί λύπη, ἀπελπισία καί ὀδύνη καί ἀπογοήτευσις βαθεῖα κυριαρχοῦν εἰς τό ἐσωτερικόν του. Συναισθήηματα καταθλιπτικά θολώνουν τήν σκέψιν του. Ὁ οὐρανός τοῦ φαίνεται κατασκότεινος. Ὁ ὁρίζων τῆς ψυχῆς του ἔχει στενέψει ὑπερβολικά. Ἔχει φθάσει εἰς τό ἀπροχώρητον. Τί θά γίνη λοιπόν;…
Ἀλλ’ ἐνῶ ἡ ψυχή του κλυδωνίζεται εἰς τό θυελλῶδες πέλαγος τῶν κακῶν, πραγματικῶν καί φανταστικῶν, αἴφνης ἀκτίς φωτός διαλύει τό σκότος καί ἐμπνέει τό ἀνακουφιστικόν συναίσθημα τῆς ἐλπίδος. Ὦ, διατί ἐλησμόνησε τόν Θεόν;

Ὁ ἅγιος Πατήρ ἡμῶν Ἰωάννης Καλαΐδης - Χειρόγραφη ἱερατική διαδρομή.



Αγαπητοί φίλοι σας παρουσιάζουμε την χειρόγραφη ιερατική διαδρομή του μακαριστού αγίου Πατρός Ιωάννη Καλαΐδη! 
Αρχίζει με την γέννησή του το 1925 και συνεχίζει με την χειροτονία του ως διακόνου και ιερέως το 1970. 
Κατόπιν αναφέρεται στις τοποθετήσεις του στα χωριά του Σιδηροχωρίου, των κάτω Ποροΐων, Ποροΐων και Λειβαδιάς του νομού Σερρών.
Η τελευταία του μετάθεση είναι στο Νεοχώρι το 1986, όπου ζει άλλα 23 αγιασμένα χρόνια και ο Θεός τον φανερώνει στους ανθρώπους!

Ἡ φιληδονία καί ἡ φιλοσαρκία ψυχραίνει καί ἐξαφανίζει τήν ἀγάπη στό Θεό

''Τις παρά φύσιν παρεκτροπές των Σοδομιτών και Γομορριτών ο Θεός τις τιμώρησε με ένα «παρά φύσιν» τρόπο. Με βροχή δηλαδή όχι από νερό, αλλά από φωτιά και θειάφι! Η φιληδονία και η φιλοσαρκία ψυχραίνει και εξαφανίζει την αγάπη στο Θεό. Παλαιότερα οι άνθρωποι αισθάνονταν ντροπή όταν έπεφταν σε σαρκικά αμαρτήματα.

Ὁλλανδία: Τέλος ἡ ἀναγραφή τοῦ φύλου ἀπό τίς ταυτότητες.

Ολλανδία: Τέλος η αναγραφή του φύλου από τις ταυτότητες. Στην αρχή έβγαλαν το θρήσκευμα, μετά την ιθαγένεια, τώρα το φύλο. Στο τέλος θα βγάλουν και το ονοματεπώνυμο και θα μας χτυπήσουν ένα αριθμό στο κούτελο, να τελειώνουμε!!

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/07/blog-post_94.html

15 Ἰουλίου. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κηρύκου καί Ἰουλίττης τῆς μητρός αὐτοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ μάρτυρος. Ἰουλίου 15 (Α΄ Κορ. ιγ΄ 11 - ιδ΄ 5).
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙΓ´ 11 - 13
11 ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. 12 βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. 13 νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙΔ´ 1 - 5
1 Διώκετε τὴν ἀγάπην· ζηλοῦτε δὲ τὰ πνευματικά, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε. 2 ὁ γὰρ λαλῶν γλώσσῃ οὐκ ἀνθρώποις λαλεῖ, ἀλλὰ τῷ Θεῷ· οὐδεὶς γὰρ ἀκούει, πνεύματι δὲ λαλεῖ μυστήρια· 3 ὁ δὲ προφητεύων ἀνθρώποις λαλεῖ οἰκοδομὴν καὶ παράκλησιν καὶ παραμυθίαν. 4 ὁ λαλῶν γλώσσῃ ἑαυτὸν οἰκοδομεῖ, ὁ δὲ προφητεύων ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ. 5 θέλω δὲ πάντας ὑμᾶς λαλεῖν γλώσσαις, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε· μείζων γὰρ ὁ προφητεύων ἢ ὁ λαλῶν γλώσσαις, ἐκτὸς εἰ μὴ διερμηνεύῃ, ἵνα ἡ ἐκκλησία οἰκοδομὴν λάβῃ.