'Ἀπό τή στιγμή πού μπεῖ ἡ ἁμαρτία στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ψυχή του σκληρύνεται καί ὁ ἄνθρωπος γίνεται σκληρός.

Όσο φέρνουμε στο νου μας, το τι κακό μας έκαναν, τι λόγο μας είπαν, πόσο μας αδίκησαν και πως μας συμπεριφέρθηκαν, τόσο απομακρύνουμε τον Θεό από τον εαυτόν μας.

Όταν όμως διώχνουμε από το νου μας αυτές τις σκέψεις, τότε διώχνουμς τους Διαβόλους από κοντά μας.

Από τη στιγμή που μπει η αμαρτία στη ζωή του ανθρώπου, η ψυχή του σκληρύνεται και ο άνθρωπος γίνεται σκληρός.

Είμαστε υποχρεωμένοι να διαφωτίσουμε διακριτικά, με αγάπη και με προσευχή πρώτα την άγνοια και την πλάνη του άλλου.

Όταν ο άνθρωπος είναι εγωιστής, θα τον ρίξει ο Σατανάς κατεξοχήν στην σαρκική αμαρτία.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που παραδέχονται τον Χριστό, αλλά μένουν μακριά Του, γιατί θέλουν να απολαύσουν τη ζωή. Έχουν τη γνώμη ότι απολαμβάνουν.....

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ