Μπαίνοντας στὴν ἄκτιστη Ἐκκλησία, ἐρχόμαστε στὸν Χριστό, μπαίνομε στὸ ἄκτιστον.

Ἐν τούτοις ἐμεῖς, κάνοντας κακὴ χρήση τῆς ἐλευθερίας μας, ἐχάσαμε τὸ ἀρχέγονον κάλλος, τὴν ἀρχέγονη δικαιοσύνη καὶ ἀποκοπήκαμε ἀπ’ τὴν Ἐκκλησία. Ἔξω ἀπ’ τὴν Ἐκκλησία, μακριὰ ἀπ’ τὴν Ἁγία Τριάδα, ἐχάσαμε τὸν Παράδεισο, τὸ πᾶν. Ἔξω, ὅμως, ἀπ’ τὴν Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχει σωτηρία, δὲν ὑπάρχει ζωή. Γι’ αὐτὸ ἡ σπλαχνικὴ καρδιὰ τοῦ Θεού-Πατέρα μας δὲν μᾶς ἄφησε ἔξω ἀπ’ τὴν ἀγάπη Του. Ἄνοιξε γιὰ μᾶς πάλι τὶς πύλες τοῦ Παραδείσου, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων καὶ ἐφανερώθη ἐν σαρκί. Με τὴ θεία σάρκωση τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ φανερώθηκε πάλι στοὺς ἀνθρώπους τὸ προαιώνιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Θεὸς ἐν τὴ ἀπείρω ἀγάπη Του μᾶς ἕνωσε πάλι μὲ τὴν Ἐκκλησία Του στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Μπαίνοντας στὴν ἄκτιστη Ἐκκλησία, ἐρχόμαστε στὸν Χριστό, μπαίνομε στὸ ἄκτιστον.

Ὅσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης