Ἡ λύπη εἶναι ἑνωμένη μὲ τὴ μνησικακία.

Η λύπη είναι ενωμένη με τη μνησικακία.

Όταν ο νους βλέπει με λύπη το πρόσωπο του αδελφού στον καθρέφτη της μνήμης, είναι φανερό ότι έχει μνησικακία εναντίον του.

Οι δρόμοι των μνησικάκων οδηγούν στον πνευματικό θάνατο (Παροιμ. 12, 28), γιατί κάθε μνησίκακος είναι παραβάτης του Νόμου (Παροιμ. 21, 24).

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής

https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_20.html