Ποίημα τῆς Ἁγίας Γερόντισσας Γαλακτίας τῆς Κρήτης γιὰ τὸν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ

Ὦ Μιχαὴλ Ἀρχάγγελε δοξάζω τὸ ὄνομά σου, τιμῶ δὲ καὶ τὴν χάρη σου καὶ τὸ ἀξίωμά σου.

Ἐσὺ ποὺ εἶσαι φωτεινό τοῦ οὐρανοῦ ἀστέρι, ὅπου βαστᾶς τὴν ζυγαριὰ καὶ τὸ σπαθὶ στὸ χέρι.

Ἐσὺ ποὺ εἶσαι ἀπ᾿ τὸν Θεὸ ἔτσι προορισμένος, καὶ τῶν ἀνθρώπων τὶς ψυχὲς παίρνεις ἀπεσταλμένος, μὴ μᾶς ἀφήσεις ἄγρια νὰ δοῦμε τὴν μορφή σου, χαρούμενη καὶ ἤρεμη να 'ναι ἡ ἐπίσκεψή σου.

Βοήθα Ἀρχιστράτηγε κι ἐμεῖς νὰ λυτρωθοῦμε, τὸν δρόμο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πιστὰ ν' ἀκολουθοῦμε.

Γιατὶ ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ φῶς ἀγάπη καὶ γαλήνη, καὶ στοὺς πιστούς Του ὀπαδοὺς σκορπᾶ ζωή κι εἰρήνη!

Ναὶ Ἀρχιστράτηγε Μιχαὴλ δέξου τὴν δέησή μου καὶ στὸν Θεὸ μεσίτευσε διὰ τὴν λύτρωσή μου.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/11/blog-post_8.html