ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ (Ἀναφορὰ στὰ διαβόητα «κονκορδάτα» μὲ τὸ φασιστικὸ ἰταλικὸ κράτος καὶ τὸ Γ΄ Ράϊχ)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 29η Οκτωβρίου 2024

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ

(Αναφορά στα διαβόητα «κονκορδάτα» με το φασιστικό ιταλικό κράτος και το Γ΄ Ράιχ)

Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι για το Έθνος μας ένας πολύ σημαντικός ιστορικός σταθμός, διότι με τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση των αγωνιστών στα παγωμένα και χιονισμένα βουνά της Πίνδου και της Βορείου Ηπείρου μας, γράφηκαν για μια ακόμα φορά επικές σελίδες δόξας. Οι ελευθερόφρονες Έλληνες απέδειξαν για μια ακόμα φορά στην μακραίωνη εθνική μας πορεία, ότι η ελευθερία είναι θεόσδοτη στον άνθρωπο και οφείλει αυτός να την υπερασπίζεται, όταν αυτή απειλείται, με όποιο κόστος.

Αυτές τις ημέρες θα εορτάσουμε την Εθνική μας Επέτειο και θα αναπολήσουμε τα ηρωικά κατορθώματα των προγόνων μας, προβάλλοντάς τα στους νέους μας, ως ύψιστη παιδαγωγία για την υπεράσπιση της Πατρίδος μας από σύγχρονους βαρβάρους γείτονές μας, οι οποίοι εποφθαλμιούν την ακεραιότητά της και την ελευθερία μας. Ταυτόχρονα φέρνουμε στη μνήμη μας (πρέπει να φέρνουμε) τα φοβερά γεγονότα της εποχής εκείνης, όταν οι νεοβάρβαροι απόγονοι των βαρβάρων Φράγκων και Τευτόνων, σημερινών ευρωπαίων, ξύπνησε μέσα τους ο βαρβαρισμός του διαβόητου Καρλομάγνου (768-814), για παγκόσμια κυριαρχία. Συνασπίστηκαν, ο ιταλικός φασισμός και τον γερμανικό ναζισμό, στον φοβερό «Άξονα» και σε συστοιχία με τον ιαπωνικό μιλιταρισμό, εξαπέλυσαν γενικό αιματοκύλισμα της ανθρωπότητας, με τελικό στόχο της ολοκληρωτική της κατάληψη.

Δεν θέλουμε να διδάξουμε ιστορία στην παρούσα ανακοίνωσή μας, για την δραματική εκείνη περίοδο, η οποία είναι εν πολλοίς γνωστή, αλλά να κάνουμε γνωστές κάποιες σημαντικές πτυχές της, οι οποίες, είτε είναι άγνωστες στους πολλούς, είτε αποκρύπτονται σκοπίμως, διότι θίγουν σύγχρονα κατεστημένα, τα οποία, όχι μόνον δεν κάνουν αυτοκριτική για τον σκοτεινό τους ρόλο τότε, αλλά, το αντίθετο ζητούν να «δρέψουν δάφνες», για την δήθεν αντίστασή τους στα τραγικά γεγονότα του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.

Ένα από αυτά τα καταστημένα, ίσως το κύριο, που διαδραμάτισε πολύ σκοτεινό ρόλο στην δράση των ολετήρων της Ευρώπης, είναι και το Βατικανό. Με το αναγκαστικό άνοιγμα των αρχείων του πριν από δύο χρόνια, τα όσα «αθώα» διασώθηκαν και δόθηκαν στη δημοσιότητα, μπορούν να καταδείξουν το έρεβος του σκοτεινού Βατικανού, αν όχι την ενεργή σύνταξή του με τις δυνάμεις του «Άξονα», τουλάχιστον την περίεργη και ένοχη αφωνία και απραξία του.

Πριν προχωρήσουμε, να πληροφορήσουμε τους αγαπητούς αναγνώστες μας, πως το Γραφείο μας είχε συντάξει και δημοσιοποιήσει σχετική ανακοίνωση, με τίτλο: «Η στάση του Βατικανού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» (18-10-2021), όπου σε αυτή αναφερθήκαμε λεπτομερώς για την ενδοτικότητα και εν πολλοίς συνεργασία του Βατικανού με τον φασισμό και τον ναζισμό. Και τούτο αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το Βατικανό βλέποντας την άνοδο των φασιστικών, ναζιστικών και απολυταρχικών καθεστώτων στην Ευρώπη, πίστεψε στο «όραμα» των τότε παγκοσμιοποιητών και έσπευσε να επωφεληθεί. Είναι άλλωστε γνωστό πως ο Παπισμός, αποτελεί την ιστορική συνέχεια και επιβίωση (ως τα σήμερα) του βάρβαρου φεουδαρχικού φραγκισμού, για την κατάληψη της ανθρωπότητας, «ντυμένη θεολογικά», με το παπικό «δόγμα», ότι ο «Πάπας», είναι ο «αντιπρόσωπος του Χριστού στη γη» (vicarious Christi) και ενσαρκώνει και διαχειρίζεται, σύμφωνα με την «περί περιβολής εξουσία», όλες τις εξουσίες του κόσμου. Εφόσον, «η γη ανήκει στο Χριστό», άρα «ανήκει και στον αντιπρόσωπό του», την οποία δεν σταμάτησε να διεκδικεί εδώ και χίλια χρόνια (κρατική οντότητα διάσταση του Βατικανού, σταυροφορίες, θρησκευτικοί πόλεμοι, αποικιοκρατία, γενοκτονίες, διπλωματία, κλπ)!

Με βάση αυτή την δαιμονικής εμπνεύσεως παπική δοξασία, το σκοτεινό και αεί διεφθαρμένο Βατικανό, θεώρησε μια αναπάντεχη ευκαιρία να υλοποιήσει τις καταχθόνιες βλέψεις τους για παγκόσμια κυριαρχία, τουλάχιστον για παγκόσμια πνευματική εξουσία.

Στην παρούσα ανακοίνωσή μας θα προσθέσουμε και άλλες πτυχές αυτής της συνεργασίας με τις δυνάμεις του κακού και της καταστροφής.

Να αρχίσουμε κατ’ αρχήν με το γνωστό γεγονός, ότι ο προηγούμενος «Πάπας» Βενέδικτος 16ος υπήρξε, ως έφηβος, επίλεκτο στέλεχος της ναζιστικής νεολαίας. «Γιος ενός αστυνομικού, ο Βενέδικτος γεννήθηκε στο χωριό Marktl της Βαυαρίας, στη Γερμανία, στις 16 Απριλίου 1927. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επιστρατεύτηκε από τον γερμανικό στρατό. Λέγεται ότι το 1943, σε ηλικία 16 ετών, “υποχρεώθηκε” από τους Ναζί να υπηρετήσει με τους υπόλοιπους συμμαθητές του στα αντιαεροπορικά πυροβόλα για την υπεράσπιση ενός εργοστασίου της BMW, έξω από το Μόναχο• έκανε την βασική εκπαίδευση και στάλθηκε στην Ουγγαρία, από όπου το 1944 λιποτάκτησε. Κρατήθηκε ως αιχμάλωτος των συμμαχικών δυνάμεων για σύντομο χρονικό διάστημα το 1945. Οι φωτογραφίες του νεαρού Γιόζεφ Άλοϊς Ράτσινγκερ με τη στολή της ναζιστικής νεολαίας στοίχειωσαν τα πρώτα χρόνια της παπικής του εξουσίας. Αν και ο Βενέδικτος αγκαλιάστηκε από τους Εβραίους - αποκάλεσε το Ολοκαύτωμα “σκοτεινή εποχή” στη ζωή του - το ναζιστικό παρελθόν του συνέχισε να τον στοιχειώνει»[1]. Μάταια προσπαθούσε ο «μακαρίτης» να δικαιολογήσει το παρελθόν του στην εγκληματική ναζιστική νεολαία, προβάλλοντάς την ως «αναγκαστική». Αν ήταν όντως αναγκαστική γιατί δικάστηκε και φυλακίστηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις; Και το σπουδαιότερο: το Βατικανό πως εξέλεξε «Πάπα» έναν πρώην ναζί;

Εκείνο όμως που δεν μπορεί να δικαιολογήσει το «Κράτος του Θεού» είναι οι διαβόητες δύο συμφωνίες του Βατικανού με το φασιστικό κράτος και το 3ο Ράιχ. Είναι γνωστό πως ο φασισμός και ο ναζισμός άρχισε να εμφανίζεται και να πλανάται ως φρικτό φάντασμα πάνω από την Ευρώπη μετά το τέλος του Α΄ παγκοσμίου πολέμου και ο κάθε εχέφρων και πολιτισμένος άνθρωπος μπορούσε να διαπιστώσει ότι αυτές οι ιδεολογίες θα είχαν ολέθρια αποτελέσματα για την ανθρωπότητα, όπως και είχαν, κάτι που δεν «μπόρεσαν να διαπιστώσουν» οι έμπειροι και παμπόνηροι διπλωμάτες του Βατικανού. Αντίθετα τις είδαν ως μοναδική ευκαιρία για να υλοποιήσουν τα καταχθόνια παπικά σχέδια.

Η πρώτη συμμαχία Παπισμού και Φασισμού είναι το διαβόητο «κονκορδάτο» μεταξύ Βατικανού και του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι, με τη Συνθήκη του Λατερανού, η οποία έδωσε στο Βατικανό την δυνατότητα να αποκτήσει κρατική οντότητα στις 11 Φεβρουαρίου του 1929. Πρόκειται για ένα κρατίδιο μικρό μεν σε έκταση, (περίπου μισό τετραγωνικό χιλιόμετρο μέσα στο κέντρο της Ρώμης), αλλά με μεγάλη πολιτική και οικονομική δύναμη και επιρροή. Το πιο λογικό θα ήταν, αν δεν είχε «εγκάρδια» συνεργασία με το ιταλικό φασιστικό κράτος, να κατάγγειλε, μετά την κατάρρευσή του αυτή την συμφωνία! Όμως δεν το έκανε! Σε αυτό το «κονκορδάτο», το οποίο φέρει την υπογραφή του φασίστα Μουσολίνι, οφείλει και στηρίζει την κρατική του υπόσταση το σημερινό Βατικανό! Ο ομότιμος Καθηγητής και πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου, κ. Κώστας Ζώρας, αποφάνθηκε: «Ο φασισμός συνεργάστηκε άριστα με την Εκκλησία και το Βατικανό, παρά τις επιμέρους “αντιπαλότητες” στους χώρους των οργανώσεων της νεολαίας ή των οργανώσεων ελεύθερου χρόνου ή της θρησκευτικής εκπαίδευσης. Ο φιλοφασιστικών αντιλήψεων Πάπας Πίος ΙΑ΄ αρνήθηκε μέχρι το τέλος της ζωής του να κοινοποιήσει εγκύκλιο καταδίκης της ναζιστικής φυλετικής επιβολής, τρομοκρατίας και εξόντωσης (φυλετικοί νόμοι Νυρεμβέργης, στρατόπεδα συγκέντρωσης κ.λπ.)»[2].

Και όχι μόνον αυτό, αλλά έρχονται και άλλα τεκμήρια τα οποία αποδεικνύουν την πλήρη αποδοχή του φασισμού και των πρωτεργατών του από το Βατικανό. Ο διάσημος συγγραφέας Avro Manhattan στο πολύκροτο και αποκαλυπτικό βιβλίο του: «Το Βατικανό και ο 20ος αιώνας» (εκδ. Παπακώστα, 1954), παραθέτει μια πλειάδα «ύμνων» του Βατικανού προς τους φασίστες Ιταλούς: Τόνισε ιδιαίτερα: «Ντοκουμέντα ιστορικά πού παρατίθενται και σε άλλες στήλες τεκμηριώνουν πλήρως την ιστορική αλήθεια της συμπορεύσεως του Βατικανού με το Φασισμό και Ναζισμό. Τα παρατιθέμενα κατωτέρω αυθεντικά κείμενα όμως, αφήνουν τον αναγνώστη κυριολεκτικά άναυδο. […] Είναι δυνατόν να δίνονται όρκοι πίστεως από τους παπικούς καρδιναλίους στον Μουσολίνι; Όχι απλή συμπόρευση και στήριξη των φασιστικών καθεστώτων από το Βατικανό, αλλά και ουσιαστικότατη βοήθεια τους προσεφέρθη προκειμένου να αρπάξουν την εξουσία. Το Βατικανό απέσυρε την υποστήριξη του από τα “καθολικά” κόμματα που το ίδιο είχε ιδρύσει και την προσέφερε στα φασιστικά, με αποτέλεσμα την επίτευξη του στόχου τους, την άνοδο στην εξουσία»[3]. Και προσθέτει: «Στις 31 Οκτωβρίου 1926 ο καρδινάλιος Merry del val διακήρυξε επίσημα: “Απευθύνω τις ευχαριστίες μου σ’ αυτόν, που κρατεί σταθερά στα χέρια του τα ηνία της ιταλικής κυβέρνησης και που με σταθερή καρδιά επιθυμούσε και επιθυμεί ο λαός να θρησκεύεται και να σέβεται και να τιμά τη θρησκεία. Προστατευόμενος φανερά από το Θεό έστρεψε με σοφία προς τον καλό δρόμο την ιστορία του Έθνους και ενίσχυσε την προς αυτό εκτίμηση του κόσμου”, (Α. Μ. 138). Ο Πάπας δήλωσε στις 20 Δεκεμβρίου 1926 προς όλο τον κόσμο: “Ο Μουσολίνι είναι απεσταλμένος της Θείας Πρόνοιας”» (Α. Μ. σελ.139). Στην ίδια Εγκύκλιο ο “Πάπας” ευχαριστούσε το φασιστικό καθεστώς για όλα όσα έδωσε στην “Καθολική Εκκλησία”: “Θα είμαστε πάντοτε ευγνώμονες όταν θυμόμαστε, τι έγινε στην Ιταλία προς όφελος της Εκκλησίας, ακόμα και αν τα οφέλη που άντλησε από αυτό το κόμμα και το φασιστικό καθεστώς δεν είναι μικρότερα, αλλά ίσως μεγαλύτερα”» (Α. Μ. σελ.143)»[4]! Αυτός ήταν ο «αντι-φασισμός» του Βατικανού!

Αλλά δεν έμεινε μόνο στις φιλοφασιστικές «συμπάθειες» και συμφωνίες και συνεργασίες, αλλά στράφηκε και στον ναζισμό, ο οποίος «σάρωνε» την Ευρώπη. Μετά το θάνατο του «αντιναζιστή» «Πάπα» Πίου ΙΑ΄ (αρχές 1939), ανέβηκε στον παπικό θρόνο ο Πίος ΙΒ΄, μια σκοτεινή και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ο οποίος έσπευσε να συνάψει ένα ακόμη «κονκορδάτο» με τον ναζισμό. Μεσολαβητής ένας σκοτεινός άνθρωπος, ο πρίγκιπας Φίλιπ φον Χέσεν (Φίλιππος της Έσης), γαμπρός του βασιλιά της Ιταλίας Βιτόριο Εμανουέλε Γ΄[5] . Πρόκειται για την λεγόμενη «Συμφωνία του Θεού με τον Διάβολο», καθότι ο Χίτλερ εξασφαλίζοντας, δι’ αυτής, την «σιωπή» του Βατικανού, προχώρησε στις εγκληματικές του παράνοιες και κύρια την εξολόθρευση των Εβραίων της Ευρώπης, των μειονοτήτων και αναπήρων.

Ο «Πάπας» δήλωσε στον ναζιστή διαμεσολαβητή τα εξής απίστευτα, τα οποία αποδεικνύουν την συνταύτιση παπισμού - ναζισμού: «“Είμαι βέβαιος ότι αν αποκατασταθεί η ειρήνη μεταξύ Εκκλησίας και κράτους, όλοι θα είναι ευχαριστημένοι. Ο γερμανικός λαός είναι ενωμένος και η αγάπη του για την Πατρίδα δεδομένη. Μόλις έχουμε ειρήνη, οι Καθολικοί θα είναι πιστοί στο κράτος, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον”, είπε! Και διευκρίνισε με νόημα στον φον Χέσε: “Κοιτάξτε την Ιταλία. Και εδώ υπάρχει μια αυταρχική κυβέρνηση. Και όμως η Εκκλησία μπορεί να φροντίσει για τη θρησκευτική εκπαίδευση των νέων… Κανείς εδώ δεν είναι αντιγερμανός. Αγαπάμε τη Γερμανία. Είμαστε ευχαριστημένοι που η Γερμανία είναι μεγάλη και ισχυρή”»[6]! Όλα «μέλι γάλα» για τον «αντιπρόσωπο του Θεού στη γη»!

Όμως υπάρχει και μια άλλη σκοτεινή πλευρά αυτού του κατάπτυστου «κονκορδάτου» Βατικανού – Γ΄ Ράιχ. Συνήφθη για την συγκάλυψη χρόνιων σεξουαλικών εγκλημάτων Γερμανών φραγκοπαπάδων, των οποίων τα στοιχεία βρίσκονταν στα χέρια των ναζί! «Στη συνέχεια, ο φον Χέσεν ανέφερε αυτό που ήταν ένα άλλο κομβικό σημείο στις σχέσεις του Βατικανού με το Ράιχ, τις διαβόητες δίκες “ηθικής” των γερμανών ιερέων: Εκατοντάδες είχαν κατηγορηθεί για σεξουαλικά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένης της κακοποίησης παιδιών. […] Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της πρώτης συνάντησης, ο φον Χέσεν τόνισε επανειλημμένως το μυστικό χαρακτήρα της συνάντησης: “Κανείς δεν ξέρει ότι κάνουμε αυτή τη συζήτηση”, τον διαβεβαίωσε ο Πάπας. “Ακόμη και οι πιο στενοί μου συνεργάτες δεν το γνωρίζουν”. Μετά τη συνάντηση, ο φον Χέσεν ταξίδεψε στο Βερολίνο για μεταφέρει στον Χίτλερ τι είχε πει ο Πάπας. Ο Χίτλερ έδειξε ικανοποιημένος και ευχαρίστησε με επιστολή τον Πάπα. Και όλα άλλαξαν μονομιάς στις σχέσεις εκκλησίας και Ναζί! Για παράδειγμα, ο γερμανικός Τύπος πήρε διαταγή να τερματίσει τις επιθέσεις του κατά της Καθολικής Θρησκείας και των καθολικών ιερέων στη Γερμανία και, αντίθετα, να γράφει επαίνους γι’ αυτούς»[7]! Τι σημαίνει αυτό; Ότι το σκοτεινό Βατικανό «πούλησε» τον αγώνα της ελεύθερης ανθρωπότητας, κατά του «Άξονα», για να καλύψει τα εγκλήματα των εγκληματιών παιδόφιλων φραγκοπαπάδων του! Κι ακόμα, το Γ΄ Ράιχ εξασφάλισε μια σημαντική αναγνώριση. «Το Βατικανό (που διαθέτει υπόσταση κυρίαρχου κράτους) ήταν από τα πρώτα κράτη που αναγνώρισαν τη νομιμότητα της κυβέρνησης του Χίτλερ»[8].

Υπάρχει ακόμα μια σκοτεινή παράμετρος, η οποία αποδεικνύει ξεκάθαρα τον φιλοφασιστικό και φιλοναζιστικό ρόλο του Βατικανού. Μετά την νίκη των συμμάχων κατά του «Άξονα» το Βατικανό διέσωζε και διευκόλυνε την διαφυγή χιλιάδων εγκληματιών πολέμου στην «καθολική» Λατινική Αμερική! Έγκυρο δημοσίευμα αποκάλυψε πως, «Χιλιάδες γερμανοί ναζί διέφυγαν μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στη Λατινική Αμερική με τη βοήθεια του Βατικανού. Ούτε τρία χρόνια δεν είχαν περάσει από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου όταν ο Φρανς Στανγκλ, διοικητής των στρατοπέδων εξόντωσης Σόριμπορ και Τρεμλίνκα, υπεύθυνος για το θάνατο σχεδόν 1 εκατομ. Εβραίων, κατάφερε να αποδράσει από κρατητήριο στο Λιντς της Αυστρίας και να περάσει με τα πόδια τα σύνορα με την Ιταλία. Στη Ρώμη τον περίμενε ο αυστριακός επίσκοπος Αλόις Χουντάλ, ο οποίος τον προμήθευσε με ταξιδιωτικά έγγραφα. Μέσω Δαμασκού ο άνθρωπος, ο οποίος λέγεται ότι τελειοποίησε τη βιομηχανική εξόντωση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, έφθανε στη Βραζιλία, όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια στο εργοστάσιο της Volkswagen στο Σάο Πάολο. Παρόμοια πορεία προς την Λατινική Αμερική ακολούθησαν χιλιάδες άλλοι γερμανοί ναζί. Πάντα με τη βοήθεια της καθολικής εκκλησίας. Ο γερμανός καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ιένας Ντάνιελ Σταλ εκτιμά ότι η διαφυγή των ναζί δεν γινόταν βάσει οργανωμένου και δομημένου συστήματος, αλλά ξεκίνησε ως χαλαρή συνεργασία διαφόρων θεσμών. “Το πρώτο βήμα ήταν η διαφυγή στην Ιταλία. Στη συνέχεια μόλις διασφαλιζόταν η πολυπόθητη επιστολή της καθολικής εκκλησίας η έκδοση διαβατηρίου από τον Ερυθρό Σταυρό ήταν απλά ζήτημα χρόνου”, λέει ο γερμανός ιστορικός. Στους γνωστότερους γερμανούς ναζί που έφθασαν στην Λατινική Αμερική με την βοήθεια του Βατικανού περιλαμβάνονται ο “αρχιτέκτονας του Ολοκαυτώματος” Άντολφ Άιχμαν, ο “γιατρός του Άουσβιτς” Γιόσεφ Μένγκελε και ο “χασάπης της Λυών” Κλάους Μπάρμπι»[9]! Εμείς να προσθέσουμε και την προστασία, απόκρυψη και διαφυγή των φοβερών εγκληματιών, των Κροατών παπικών ουνιτών Ουστάσι, κατά των 880.000 Ορθοδόξων Σέρβων, με επικεφαλής τον σφαγέα Άντε Πάβελιτς, τους οποίους έκρυψε στα άδυτα του Βατικανού και κατόπιν, αφού τους έντυσε μοναχούς, τους έστειλε ως «ιεραποστόλους» στην Αργεντινή[10]! Άσυλο επίσης προσέφερε και στον ηθικό αυτουργό της γενοκτονίας των Σέρβων, διαβόητο «αρχιεπίσκοπο» Ζάγκρεμπ Α. Στέπινατς (1938-1960), τον οποίο, με απίστευτες ραδιουργίες «αθώωσε». Αυτός «Καταδικάσθηκε το 1946 ως συνεργάτης των Γερμανών και των φασιστών Κροατών Ουστάσι σε φυλάκιση 16 χρόνων, αλλά έμεινε στις φυλακές μόνο για πέντε χρόνια. Μετά από πιέσεις του Βατικανού αποφυλακίστηκε, ενώ από το 1951 μέχρι το 1960, που πέθανε, ήταν υπό αστυνομική επιτήρηση»[11] και πριν λίγα χρόνια το Βατικανό τον «αγιοποίησε»[12]! Ιδού τι είχε δηλώσει ο «άγιος» αυτός για την Ορθοδοξία, στις 28 Μαρτίου 1941: «Συνολικά οι Κροάτες και οι Σέρβοι είναι από δύο κόσμους, τον βόρειο πόλο και τον νότιο πόλο, ποτέ δεν θα μπορέσουν να συναντηθούν παρά μόνο με ένα θαύμα του Θεού. Το σχίσμα (μεταξύ της Καθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας) είναι το μεγαλύτερο ανάθεμα στην Ευρώπη, σχεδόν μεγαλύτερο από τον Προτεσταντισμό. Εδώ δεν υπάρχει ηθική, ούτε αρχή, ούτε αλήθεια, ούτε δικαιοσύνη, ούτε τιμιότητα»[13]!!!

Δεν έχουμε δυστυχώς τα περιθώρια να επεκταθούμε και σε άλλες πτυχές του ολέθριου ρόλου της «καθολικής εκκλησίας» στην άνοδο και την εγκληματική δράση του φασισμού και του ναζισμού κατά την ταραγμένη περίοδο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Περιοριζόμαστε σε αυτά και είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να αποδείξουμε στους αγαπητούς μας αναγνώστες την βεβαιότητα ότι ο Παπισμός όχι μόνον δεν είναι και δεν μπορεί να είναι η Αγία και ακηλίδωτη Εκκλησία του Χριστού, «μή ἔχουσαν σπίλον ἢ ρυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων», η οποία θα παραμένει αιωνίως «ἁγία καὶ ἄμωμος» (Εφ.5,27). Το εγκληματικό παρελθόν του Παπισμού, αφότου αποκόπηκε από τον αδιαίρετο κορμό της Εκκλησίας, τον ορίζει (και δεν χρειάζεται να τον ορίσουμε εμείς) ως έναν κοσμικό, απάνθρωπο, σκοτεινό πολιτικοκοινωνικό οργανισμό, μια αδιάκοπη συνέχεια, όπως προαναφέραμε, του βαρβαρικού φεουδαρχικού φραγκισμού.

Και το χειρότερο: η ιστορική του πορεία, τα φρικαλέα εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας, η απίστευτη ηθική του κατάπτωση και τα πρωτοφανή σκάνδαλά του, τον καθιστούν ως τον πλέον διαπρύσιο συκοφάντη του Χριστιανισμού! Με το να ορίζει εαυτόν ως τον «γνήσιο και μοναδικό φορέα της χριστιανικής πίστεως», προβάλλει στον κόσμο έναν διαφορετικό «χριστιανισμό», αποκρουστικό και μισητό στην ανθρωπότητα! Ο αιρετικός και εγκληματικός Παπισμός υπάρχει για να συκοφαντείται η Αγία Εκκλησία του Χριστού, να παρουσιάζεται ως συμμορία κακοποιών! Να υβρίζεται ο αληθινός Τριαδικός Θεός, ταυτιζόμενος με τον αιμοδιψή και ανελέητο παπικό «θεό» των δυναστών, των δυνατών και εγκληματιών, αποτρέποντας εκατομμύρια σύγχρονων σκεπτόμενων ανθρώπων να ενταχτούν στην Εκκλησία, οδηγώντας τους στον αγνωστικισμό και στην αθεΐα!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών

[1]https://www.ethnos.gr/history/article/240621/papasbenediktosmelosthsnazistikhsneolaiasgiatistobatikanotonapokaloysantorotbailertoytheoyparaiththhkelogoskandalonotheosnatonsygxoresei

[2] https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/215666_o-fasismos

[3] http://www.freevolition.gr/van_fam.htm

[4] Αυτόθι

[5]https://www.ethnos.gr/history/article/210669/symfoniatoytheoymetondiaboloposhkatholikhekklhsiamiloysemystikametonxitlerkaigiatiopapassiophsemexriteloysgiatoolokaytoma

[6] Όπου ανωτέρω

[7] Όπου ανωτέρω

[8] πρωτοσέλιδο μονόστηλο ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ( 21/2/1946)

[9] https://www.tanea.gr/2020/03/02/people/o-rolos-tou-vatikanou-sti-diafygi-ton-nazi/

[10] Αρχ. Χ. Βασιλοπούλου, Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα, Αθήναι 1995, σελ. 236

[11] https://greekcivilwar.wordpress.com/2017/02/20/gcw-950/

[12] https://gr.pravoslavie.ru/134382.html και https://www.kathimerini.gr/world/870571/enas-agios-vazei-fotia-stis-scheseis-kroatias-servias/

[13] Stanojević, Branimir. Alojzije Stepinac, zločinac ili svetac: dokumenti o izdaji i zločinu, Nova knjiga, 1986, p. 51

https://aktines.blogspot.com/2024/10/blog-post_918.html