Δέν ἀφηνόμαστε στήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ...

Πῆγε ὁ π. Παῦλος στό νοσοκομεῖο καί μοίραζε φυλλάδια καί φωνάζει κάποιος:

- Δέν θέλω τίποτα πάτερ.. πῆρε τό μωρό μου ὁ Θεός!.. Ποῦ εἶναι ὁ Θεός;

Ὅλα αὐτά δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά οἱ συνέπειες - τά ἀποτελέσματα τῆς ἀπιστίας μας. Ἕνας ἄνθρωπος πού πιστεύει, ποτέ δέν θά τό πεῖ αὐτό. Ὁ ἄνθρωπος ὁ πιστός θά πεῖ: «δόξα τῷ Θεῷ!».

Τοῦ Θεοῦ ἦταν τό μωρό, τό πῆρε στήν ἀγκαλιά Του. Τό ἔσωσε. Εἶναι κακό δηλαδή πού τό μωρό πῆγε στόν οὐρανό; Δέν χαίρεσαι; Ἄν αὐτό τό μωρό ζοῦσε καί γινόταν ἕνας ἐγκληματίας, ἕνας ναρκομανής, ἕνας πού θά σέ ἔδερνε ἀπ΄ τό πρωί μέχρι τό βράδυ γιά νά τοῦ δώσεις πέντε δεκάρες γιά νά πάρει τή δόση του, θά ἦταν καλύτερα;

Βλέπετε πόσο ἄμυαλοι εἴμαστε; Δέν ἀφηνόμαστε στήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί μετά γκρινιάζουμε, γογγύζουμε..

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 11 – 11 – 2018)