Τί δῶρα νά πᾶμε στόν Χριστό; Τί δῶρα μποροῦμε νά Τοῦ πᾶμε; Ἔχετε σκεφτεῖ;

❈ Σήμερα βλέπετε οἱ ἄνθρωποι γιορτάζουν Χριστούγεννα καί δέν λένε λέξη γιά τόν Χριστό, γιατί ὁ νοῦς τους εἶναι μόνο «τί θά φᾶμε, τί θά πιοῦμε, ποῦ θά χορέψουμε, πῶς θά πάρουμε δῶρα…». Ἀλλά τά δῶρα, ποιός θά πρέπει νά τά πάρει κανονικά; Τό ἔχετε σκεφτεῖ αὐτό; Ποιός γιορτάζει; Ἐμεῖς γιορτάζουμε, γιά νά πάρουμε δῶρο;

- Ἐγώ!

- Ποιός;... Ἐσύ γιορτάζεις; Μήπως κάνεις κανένα λάθος;... Ὁ Χριστός γιορτάζει τά Χριστούγεννα.

- Ἐμένα μέ λένε Χρῆστο, θά πεῖ κάποιος.

- Ἐσένα σέ λένε Χρῆστο, ἀλλά Ἐκεῖνος πού γιορτάζει τήν γιορτή τῶν Χριστουγέννων ποιός εἶναι; Ὁ Χριστός ἔχει γενέθλια, ἔτσι δέν εἶναι; Αὐτό δέν γιορτάζουμε τά Χριστούγεννα; Ὁπότε πρέπει νά πᾶμε στόν Χριστό δῶρα.

Τί δῶρα νά πᾶμε στόν Χριστό; Τί δῶρα μποροῦμε νά Τοῦ πᾶμε; Ἔχετε σκεφτεῖ;

Ὁ Χριστός μᾶς δίνει τά πάντα… καί τόν ἀέρα καί τό νερό… καί πάνω ἀπό ὅλα μᾶς δίνει τόν ἑαυτό Του, μᾶς δίνει τήν Θεία Κοινωνία, μᾶς δίνει τή Χάρη Του, μᾶς δίνει τόν Παράδεισο.

Ἐμεῖς δέν πρέπει νά Τοῦ κάνουμε ἕνα δῶρο νά Τόν εὐχαριστήσουμε; Τί δῶρο πρέπει νά Τοῦ κάνουμε τοῦ Χριστοῦ μας τά Χριστούγεννα; Τί μποροῦμε νά Τοῦ κάνουμε πού νά Τοῦ ἀρέσει;

Θά σᾶς πῶ μία ἱστορία μέ τόν Ἅγιο Ἱερώνυμο. Ὁ Ἅγιος σκέφτηκε νά πάει νά προσευχηθεῖ τήν παραμονή τῶν Χριστουγέννων στήν Βηθλεέμ.

- Γιατί, λέει, νά, ἐκεῖ γεννήθηκε ὁ Χριστός, τί καλύτερο νά πάω καί ἐγώ ἐκεῖ νά προσευχηθῶ;

Πῆγε λοιπόν ἐκεῖ καί ἄρχισε νά λέει μία προσευχή. Ἔλεγε

- Χριστέ μου, Ἐσύ πού μοῦ ’δωσες ὅλα αὐτά τά καλά, ἀπόψε πού εἶναι τά γενέθλιά Σου θέλω νά Σοῦ κάνω ἕνα δῶρο. Τί θά Σοῦ ἄρεσε νά Σοῦ κάνω; Ξέρεις ὅτι ἐγώ ἤμουνα πολύ μορφωμένος καί πλούσιος, ἀλλά ὅλα τά ἀπαρνήθηκα γιά χάρη Σου. Καί τά πλούτη μου τά μοίρασα στούς φτωχούς, ὅπως μᾶς ἔχεις διδάξει, καί τή μόρφωσή μου τήν ἔδωσα σέ Σένα... (Ἔγραφε μόνο θεολογικά ἔργα, ἔκανε μεταφράσεις... ἔδωσε ὅλα του τά χαρίσματα στόν Χριστό). Ὑπάρχει κάτι ἄλλο πού μπορῶ νά Σοῦ δώσω; Ὅλα στά ἔχω δώσει.. δέν ἔκανα οἰκογένεια, ἀφιέρωσα τή ζωή μου σέ Σένα καί ἔγινα μοναχός... Μπορῶ νά Σοῦ δώσω κάτι ἄλλο;

Ἔτσι λοιπόν ἔλεγε, προσευχόταν, παρακαλοῦσε καί τί ἔγινε μετά; Ἄκουσε μιά φωνή τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ, πού τοῦ εἶπε:

- Ναί, μπορεῖς κάτι νά μοῦ δώσεις!

- Χριστέ μου, τί μπορῶ νά σοῦ δώσω; Δέν στά ἔχω δώσει ὅλα;

- Θέλω νά μοῦ δώσεις… τίς ἁμαρτίες σου! Νά μοῦ δώσεις τίς ἁμαρτίες σου γιά νά τίς συγχωρέσω.

Βλέπετε, ὁ Χριστός μας πόσο ταπεινός εἶναι; Μᾶς ζητάει τίς ἁμαρτίες μας, γιά νά τίς συγχωρέσει, γιά νά εἴμαστε καθαροί, ὁπότε μετά καί τόν ἑαυτόν μας πού θά δώσουμε στόν Χριστό νά εἶναι καθαρός. Δέν μποροῦμε νά δώσουμε κάτι βρώμικο στόν Χριστό!

Ἔτσι καί ἐμεῖς τώρα πού εἶναι Χριστούγεννα, θά κάνουμε μιά προσπάθεια νά δώσουμε τίς ἁμαρτίες μας στόν Χριστό μέ τήν ἐξομολόγηση. Ὁ Χριστός δέν θέλει μόνο νά ἐξομολογούμαστε, θέλει καί νά μετανοοῦμε, δηλαδή νά διορθωνόμαστε.

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 12 – 2016)