Ἂν μ' ἀφήση ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, θὰ κάνω τὰ χειρότερα ἔγκλήματά, γιατί ἔχουμε ὅλα τὰ σπέρματα στὴν ψυχή μας, καὶ τὰ καλὰ καὶ τὰ κακά.

Τί είσαι συ; ρωτούσα τον εαυτό μου!

Τίποτα, ούτε ένα σκουλήκι δέν είσαι . Όταν ή Χάρις έρθη στον άνθρωπον, τόν κάνει Θεό, όταν όμως φύγει από τον άνθρωπο, τότε είναι έτοιμος για κάθε αίρεση, γιά κάθε πλάνη , γιά κάθε παρεκτροπή, ακόμα και για την κόλαση. Όλα βέβαια στηρίζονται στη Χάρη του Θεού. Αλλά έχει και η Χάρις την απαίτησή της, για να έρθη να κατοικήση στον άνθρωπον. Ζητά την προαίρεσή του, τη θέλησή του και τον αγώνα του. Μαζί με τη Χάρη ο άνθρωπος γίνεται Άγγελος. Χωρίς τη Χάρη παρεκτρέπεται και γίνεται δαίμονας.

Πολλές φορές ώμολογούσε:

Αν μ' αφήση η Χάρις του Θεού, θα κάνω τα χειρότερα έγκλήματα, γιατί έχουμε όλα τα σπέρματα στην ψυχή μας, και τα καλά και τα κακά.

Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/12/blog-post_39.html