Ἄ, αὐτός, Γέροντα, εἶναι πολύ καλός μοναχός!

❈ Κάποτε οἱ ἀδελφοί ἐπαίνεσαν ἕναν μοναχό στόν Ἀββᾶς Ἀντώνιο. Εἶπαν στόν Γέροντα Ἀντώνιο.

- Ἄ, αὐτός, Γέροντα, εἶναι πολύ καλός μοναχός!

Ὅταν λοιπόν ἦλθε πρός αὐτόν τον μοναχό ὁ Ἀντώνιος δοκίμασε νά δεῖ ἄν ἀνέχεται ἀτιμωτική προσβολή. Τοῦ ἔκανε ἕνα τέστ ὁ Ἅγιος αὐτοῦ πού οἱ ἄλλοι τόν ἐπαινοῦσαν πολύ.

- Γιά νά δοῦμε... εἶπε:

Καί ὅταν κατάλαβε ὅτι δέν ἀνέχεται προσβολή, τοῦ εἶπε:

- Μοιάζεις μέ χωριό, πού εἶναι στολισμένο ἀπό ἐμπρός, ἐνῶ ἀπό πίσω λεηλατεῖται ἀπό τούς ληστές (Δαίμονες). Εἶσαι ἕνα ὄμορφο χωριό, ἔχει ὡραία εἴσοδο, στολισμένη καί ἀπό πίσω εἶναι οἱ ληστές καί τό καταστρέφουν. Ἔτσι εἶσαι καί ἐσύ.

Ἕνας ἄνθρωπος δηλαδή, πού δέν ἀνέχεται τήν ἀδικία, τήν προσβολή, ἐνῶ φαίνεται ὅτι εἶναι καλός, δέν εἶναι καλός, ληστεύεται ἀπό τόν Πονηρό.

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 30 – 11 – 2018)