Αὐτὸ εἶναι ἡ προσευχή: νὰ μὴν φεύγει ὁ νοῦς σου ἀπ’ τὸν Χριστό.

❈ Ἂν ἔχεις στὸν νοῦ σου νὰ κάνεις τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ κάθε στιγμή, θὰ ἔχεις προσευχή. Κοιτάξτε, προσευχὴ δὲν εἶναι κάποιες λέξεις. Μπορεῖ νὰ λὲς λέξεις καὶ νὰ μὴν προσέχεις τὶς λέξεις. Ὅποτε, πάλι δὲν κάνεις προσευχή. Κάνεις κάτι μηχανικά. Ἀλλά, ὅταν ἔχεις στὸν νοῦ σου νὰ κάνεις τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τότε λές…

- Ποιὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; Τί λέει ἡ πρώτη ἐντολή;

- «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης της ψυχῆς σου, ἐξ ὅλης της καρδίας σου, ἐξ ὅλης της διανοίας σου, ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου». Νάτο!

- Τί θὰ πεῖ «ἐξ ὅλης της διανοίας σου»;

- Νὰ Τὸν σκέφτεσαι συνέχεια. Ε, αὐτὸ εἶναι ἡ προσευχή: νὰ σκέφτεσαι συνέχεια τὸν Χριστό.

Εἶχα μία ψυχὴ ποὺ ἐξομολογιόταν σὲ μένα. Μοῦ λέει: «Πάτερ, ἐγὼ δὲν ἔλεγα τίποτα. Εἶχα τὸν νοῦ μου στὸν Χριστό».

- Τί ἔκανες δηλαδή; (τὸν ρωτάω).

- Τίποτα», μοῦ λέει, «ἁπλῶς εἶχα τὸν νοῦ μου στὸν Χριστό. Φοβερὰ κουραστικό, πάτερ, ὅμως…πολύ κοπιαστικό. Ναί, κουράστηκα πάρα πολύ…

Ἀλλὰ εἶχε ἐμπειρίες μετά, θεώσεις!

Νά, αὐτὴ εἶναι προσευχή: νὰ μὴν φεύγει ὁ νοῦς σου ἀπ’ τὸν Χριστό.

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

(Ὁμιλία 25 – 5 – 2008)