Περί Τιμωρίας

❈ Ὁ Θεός «ὅν ἀγαπᾷ» τί λέει; «Παιδεύει», παιδαγωγεῖ καί «μαστιγοῖ πάντα υἱόν ὅν παραδέχεται» (Ἑβρ. 12,6). Καί κάθε παιδί Του πού τό παραδέχεται ὡς γνήσιο παιδί Του, τό μαστιγώνει, τό παιδαγωγεῖ.

Μερικοί λένε, δέν τιμωρεῖ ὁ Θεός. Τιμωρεῖ ὁ Θεός! Μέ αὐτή τήν ἔννοια τιμωρεῖ, ὄχι βασανίζει, γιά νά βασανίσει, ἀλλά γιά νά παιδαγωγήσει, γιά νά διορθώσει.

Ὁ πατέρας - μέ συγχωρεῖτε - δέν τιμωρεῖ τό παιδί του; Δηλαδή εἶναι κακός ὁ πατέρας πού τραβάει τό αὐτί τοῦ παιδιοῦ του, ὅταν τό παιδί πάει νά γκρεμιστεῖ, πάει νά πάρει ναρκωτικά, πάει νά πέσει στόν θάνατο τόν ψυχικό καί τόν σωματικό πολλές φορές; Ἴσα - ἴσα λέμε, ὅτι εἶναι πολύ καλός πατέρας, γιατί νοιάζεται γιά τό παιδί του.

Ποιός δέν τραβάει τό αὐτί τοῦ παιδιοῦ του; Ὁ ἀδιάφορος. Αὐτός πού εἶναι ἀνάξιος νά λέγεται πατέρας.

Ἐπειδή λοιπόν ὁ Θεός εἶναι πατέρας καί μᾶς ἀγαπάει, θά ποῦμε ὅτι δέν μᾶς τιμωρεῖ; Μᾶς τιμωρεῖ, γιατί βλέπει ὅτι ἔχουμε πάρει πολύ κακό δρόμο…

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 8 – 8 – 2018)