Περί «Δοῦλος Χριστοῦ»

❈ - Μέ ποιά ἔννοια γίνεσαι δοῦλος Χριστοῦ;

- Μέ τήν ἔννοια ὅτι ἐσύ πλέον δέν ἔχεις θέλημα. Αὐτό δέ σημαίνει ὅτι τό νεκρώνεις, ὅτι κάνεις μιά λοβοτομή στήν ψυχή σου καί εἶσαι ἀνάπηρος. Σημαίνει, ὅτι τό θέλημά σου, τό δίνεις ἑκούσια στό θέλημα τοῦ Χριστοῦ. Ἀκολουθεῖς τόν Χριστό, πού εἶπε στή Γεθσημανή «οὐχ ὡς ἐγώ θέλω ἀλλ' ὡς σύ» (Ματθ. 26,39). Αὐτό δέν σοῦ στερεῖ τίποτα. Ἀντιθέτως σε βγάζει στήν ἀληθινή ἐλευθερία, στήν ἀπόλυτη ἐλευθερία τοῦ Χριστοῦ. Γιατί ὁ μόνος ἀληθινά ἐλεύθερος εἶναι ὁ Θεός.

Ὅταν λοιπόν κάνεις αὐτό πού εἶπε ὁ Χριστός «μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν» (Ἰωάν. 15,4) καί μπεῖς μέσα στόν Χριστό μέ τήν ὑπακοή, τότε ἀνοίγεις τήν ἀληθινή ἐλευθερία καί ἐλευθερώνεσαι ἀπ’ ὅλες τίς ἐξαρτήσεις τοῦ Διαβόλου. Μ’ αὐτήν τήν ἔννοια λέμε ὅτι εἴμαστε δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ. \

Ἴερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 5 – 4 – 2008)