Αὐτή εἶναι ἡ σχιζοφρένεια, ἡ πνευματική σχιζοφρένεια...

Ἔ, δέν γίνεται νά περπατᾶς σέ δύο βάρκες μέ τό ἕνα πόδι στή μία καί τό ἄλλο στήν ἄλλη. Ποῦ θά πᾶς; Θά σκιστεῖς στή μέση. Αὐτή εἶναι ἡ σχιζοφρένεια, ἡ πνευματική σχιζοφρένεια. Καί δυστυχῶς πολλοί, καί «Χριστιανοί», προσπαθοῦν νά ζήσουν ἔτσι (καί μέ τόν Χριστό καί μέ τόν κόσμο) καί βασανίζονται, ταλαιπωροῦνται καί στό τέλος διαλύονται καί διαλύονται καί τά παιδιά τους, γιατί τούς διδάσκουν μιά τέτοια ὑποκριτική ἡμι-ζωή. Δέν εἶναι ζωή αὐτό.

Εἶναι μισή ζωή, λίγο Χριστός λίγο κόσμος. Τίποτα δηλαδή. Κόσμος. Ἡ χλιαρότητα, γιά τήν ὁποία μίλησε ὁ Χριστός καί εἶπε «τούς χλιαρούς θά τούς κάνω ἐμετό» (Ἀποκ. 3,16).

Ὁ Θεός νά μᾶς φυλάει ἀπό αὐτά.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 12 – 2017)