Κράτος καὶ Σύνταγμα στὰ δίχτυα τῆς «Τέχνης»

Η κατανόηση των νόμων στην αποκαθήλωση των βέβηλων έργων της Εθνικής Πινακοθήκης και ανάλογων περιπτώσεων από τη ματιά μιας Ορθόδοξης Ελληνίδας.

Αφιερωμένο σε όσους πονάνε για την Ελλάδα…

Γράφει η Αντωνία Σφακιανάκη, Πληροφορικός

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΜΕΡΟΣ Α’

1. Σημαντικές επισημάνσεις

2. Εισαγωγή

3. Το Περιστατικό του «βανδαλισμού»

4. Λογοκρισία και μη τήρηση των νόμων από το Κράτος

5. Αόρατος ο αντιρατσιστικός νόμος 4285/2014

6. Προσωπική εκτίμηση του περιστατικού στο πλαίσιο του αντιρατσιστικού νόμου

ΜΕΡΟΣ Β’

7. Το ξήλωμα του γλυπτού “Phylax” στο Π. Φάληρο

8. Η ροζ ελληνική σημαία

9. Βράβευση παραμορφωμένης ελληνικής σημαίας

10. Συνέπειες της μη τήρησης του Συντάγματος και των νόμων

11. Ασέβεια στο θεμέλιο λίθο του Συντάγματος

12. Ορθή ερμηνεία του Συντάγματος και των νόμων

13. Ο Χριστός η μόνη ελπίδα για το μέλλον

Α’ ΜΕΡΟΣ

1. Σημαντικές επισημάνσεις:

Με το παρόν κείμενο:

i) Επιχειρείται ανάμεσα στα άλλα και μια προσπάθεια ερμηνείας του αντιρατσιστικού νόμου από την οπτική ενός πολίτη αυτής της χώρας που αγωνιά να μπει μία τροχοπέδη στην επιλεκτική λογοκρισία εις βάρος του ελληνικού έθνους και της ορθόδοξης πίστης ενώ ενδεχομένως να αποτελέσει τροφή για αξιοποίησή του, στο περιστατικό της απομάκρυνσης των ανίερων εικόνων στην Εθνική Πινακοθήκη αλλά και παραπλήσιων ανθελληνικών και αντιχριστιανικών περιστατικών των τελευταίων ετών.

ii) Επιχειρείται να μπει ένα μικρό λιθαράκι σε μια προσπάθεια μείωσης του μεγάλου πνευματικού ελλείματος που μαστίζει τη χώρα μας και αφορά στο έλλειμα σεβασμού του Κράτους προς το Σύνταγμα και τους νόμους[1], που είναι υποχρέωση όλων μας. Διότι σύμφωνα με τον Βασίλειο Ευτ. Νικόπουλο, Πρόεδρου του Αρείου Πάγου, ε.τ. Δ.Ν. «…η υποχρέωση για προστασία του Συντάγματος δεν είναι νομική, παρ’ όλο που την επιβάλλει το Σύνταγμα, αλλά ηθική, νοούμενη μόνο ως ηθικό καθήκον, το οποίο όμως […] παρ’ όλο που δεν είναι εξαναγκαστικό εντούτοις είναι περισσότερο αποτελεσματικό ως ηθική δύναμη εκπλήρωσης χρέους, την οποία δύσκολα μπορεί κάποιος να παραβεί!».[2]

2. Εισαγωγή

Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι ζούμε σε μία σύγχρονη Βαβέλ, σε έναν ανάποδο κόσμο που δεν έχουν απομείνει παρά λιγοστά κομμάτια του παζλ κενά, προκειμένου να μην χαρακτηριστεί ολοκληρωτικά Αντίχριστος. Η Αλήθεια (Τριαδικός Θεός) πολεμάται ως το πιο φρικτό και βδελυρό ψέμα και το Ψέμα (διάβολος) εξυμνείται ως η υπέρτατη και αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Οι ίδιες οι λέξεις, οι έννοιες έχουν αναποδογυρίσει, έχουν χάσει το αληθινό και κυριολεκτικό τους νόημα, καθώς η γλώσσα μας υφίσταται διαχρονική κακοποίηση συμπαρασύροντας στον πνευματικό ευνουχισμό της ταυτότητας, της φυσιογνωμίας και της ιδιαιτερότητας του ελληνικού λαού.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το άδικο μεταφράζεται ως δίκαιο, το λάθος ως σωστό, το άνομο ως νόμιμο, τι κι αν υπάρχουν το Σύνταγμα και οι νόμοι που κατοχυρώνουν δικαιώματα, ατομικές ελευθερίες, όταν τα πάντα ερμηνεύονται υποκειμενικά και κατά το δοκούν ή ακριβέστερα με γνώμονα τον εκμαυλισμό του έθνους, της πατρίδας, τον εξευτελισμό της ορθόδοξης πίστης. Αλλά και ό,τι καλό και αγαθό έχει αναδείξει ο ελληνορθόδοξος πολιτισμός μέσα από τη μακραίωνη, πολύπαθη αλλά ένδοξη ιστορία του λοιδορείται ή διαστρεβλώνεται. Και όλα αυτά γιατί; Διότι στόχος ένας και μοναδικός: o αποχριστιανισμός, ήτοι ο εκμηδενισμός και ο αφανισμός, του Έλληνα.

3. Το Περιστατικό του «βανδαλισμού»

Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά το περιστατικό που συνέβη στην Εθνική Πινακοθήκη (εφεξής Ε.Π.), όπως τόσα άλλα παρόμοια, όπου βουλευτής δεν βανδάλισε, σύμφωνα με το ετυμολογικό λεξικό, δηλαδή δεν ρήμαξε, ούτε κατέστρεψε έργα τέχνης, αλλά ξεκρέμασε απηυδισμένος και πέταξε στο πάτωμα όχι πίνακες αλλά βλάσφημα «εικονίσματα», όπως ο ίδιος ο δημιουργός τα ονοματίζει, που αποτυπώνουν με βέβηλο, χυδαίο και υβριστικό τρόπο τα ιερά πρόσωπα του Χριστού, της Παναγίας και Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Όμως οι υπεύθυνοι που επέλεξαν τα συγκεκριμένα έργα, ήταν εκείνοι που οδήγησαν σε πράξεις βίας κατά του ορθόδοξου ελληνικού λαού που προσδιορίζεται με βάση τη θρησκεία του και προκάλεσαν το συμβάν, που με τόσο μένος καταδικάστηκε από την πλειονότητα των ΜΜΕ. Δεν σεβάστηκαν την θρησκεία, την πίστη του, που προστατεύεται πρωτίστως από το συστηματικά παραθεωρημένο[3] προοίμιο του Συντάγματος, τις διατάξεις του Συντάγματος και τους νόμους του κράτους, όπως προστατεύεται και κάθε άλλο αναγνωρισμένο θρήσκευμα.

Δεν στεκόμαστε λοιπόν στην πράξη του Βουλευτή που ήταν αποτέλεσμα δικαιολογημένης αγανάκτησης απέναντι στο προκλητικά αποτρόπαιο θέαμα που αντίκρυσε. Ο καθένας με ελάχιστη γνώση, ευαισθησία ή καλαισθησία και όχι πίστη θα αντιδρούσε, εφόσον δεν τηρούνται οι νόμοι. Διότι ο πόλεμος που εξαπολύθηκε από τα ΜΜΕ για το αν ενήργησε ορθά ή όχι ο βουλευτής, εστιάζουν στο δέντρο και όχι στο δάσος, καλλιεργώντας την έχθρα και τη διχόνοια στο λαό. Ό,τι έγινε ήταν αποτέλεσμα της αποσύνθεσης των θεσμών. Για το λόγο αυτό στεκόμαστε στην γενεσιουργό αιτία της πράξης που αγνοείται σκανδαλωδώς.

Δηλαδή:

α) Για ποιο λόγο επετράπη από την ελληνική πολιτεία, η έκθεση τέτοιων ρατσιστικών έργων που προκαλούν, υποκινούν τις διακρίσεις, το μίσος, τη βία κατά του ορθόδοξου ελληνικού λαού συμπεριλαμβανομένου του κλήρου.

β) Για ποιο λόγο δεν κινήθηκε ποινικά καμία δικαστική αρχή κατά των υπαιτίων για την κατάφορη παραβίαση του Συντάγματος και του αντιρατσιστικού νόμου ώστε να μην υπάρχει έρεισμα να συμβεί το περιστατικό.

4. Λογοκρισία και μη τήρηση των νόμων από το Κράτος

Η απάντηση είναι απλή και δόθηκε ήδη και στον πρόλογο. Διότι σκοπός όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν διαχρονικά από τη δολοφονία του Καποδίστρια, δια της αλάνθαστης μεθόδου ολίγον κατ’ ολίγον, είναι η προώθηση και η επιβολή με κάθε τρόπο, μέσο ή ενέργεια μιας αντισυνταγματικής, αντεθνικής, αντιχριστιανικής και εν γένει ανορθόδοξης πολιτικής[4].

Αυτό ακριβώς τεκμηριώνει η προσχηματική απάντηση του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού διαμέσου της Υπουργού Λίνας Μενδώνη σε ερώτηση[5] του βουλευτή Νίκου Παπαδόπουλου για απόσυρση έργων από την Ε.Π. που προσβάλουν την Ορθόδοξη πίστη, σύμφωνα με την οποία: «Το Υπουργείο Πολιτισμού, δρώντας πάντοτε με γνώμονα την προστασία της εν γένει πολιτιστικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς της χώρας, ουδέποτε προβαίνει σε ενέργειες λογοκρισίας.»[6] Άρα το Υπουργείο Πολιτισμού:

ι) δέχεται ότι τα εν λόγω έργα εντάσσονται στην προστασία της εν γένει πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας.

ιι) θεωρεί ότι τα έργα ταυτίζονται με τον θεσμικό ρόλο της Ε.Π. που έχει «…σκοπό την αισθητική καλλιέργεια του κοινού, την δια βίου εκπαίδευση μέσα από την τέχνη και την ψυχαγωγία που αυτή προσφέρει, αλλά και την αυτογνωσία των Ελλήνων με τη βοήθεια της ιστορίας της τέχνης, η οποία εκφράζει σε συμβολικό επίπεδο τον εθνικό βίο».[7]

Για τους παραπάνω λόγους, το Υπουργείο Πολιτισμού δηλώνει ότι ουδέποτε προβαίνει σε ενέργειες λογοκρισίας, πλην όμως οι λόγοι τους οποίους επικαλείται δεν υφίστανται. Διότι η πολιτιστική κληρονομιά ενός έθνους, που εμπεριέχει την καλλιτεχνική, είναι το κληροδότημα από φυσικά αντικείμενα και από άυλα χαρακτηριστικά μιας ομάδας ή κοινωνίας, τα οποία μας έχουν κληροδοτηθεί από τους προγόνους μας και διατηρούνται στο παρόν ενώ παράλληλα παραχωρούνται στο μέλλον για να επωφεληθούν οι επόμενες γενιές.[8] Αλλιώς δεν θα μιλούσαμε για κληρονομιά. Αποτελούν τα βέβηλα έργα που επιλέχθηκαν στην έκθεση, μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς;[9] Δεν θα αναφερθούμε στον θεσμικό ρόλο της Ε.Π. για την αισθητική καλλιέργεια, την ψυχαγωγία, στην αυτογνωσία ή τη δια βίου εκπαίδευση που προσφέρουν τα επίμαχα έργα στον Έλληνα πολίτη και τις παιδικές ψυχές που επισκέπτονται το χώρο της Ε.Π..

Επιπλέον το Υπουργείο δεν είπε την αλήθεια ότι ουδέποτε προβαίνει σε ενέργειες λογοκρισίας όταν γνώμονα έχει την προστασία της εν γένει πολιτιστικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς της χώρας. Το 2022 η ίδια υπουργός κοινοποίησε μέσω Facebook[10], απόφαση που καταδικάστηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης τότε και έκανε το γύρο του κόσμου, δίνοντας «οδηγίες να ανασταλεί οποιαδήποτε υλοποίηση, συνεργασία, προγραμματισμός ή συζήτηση εκδηλώσεων με ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς».[11] Με την απόφαση αυτή ματαιώθηκε «Η Λίμνη των Κύκνων», στο πλαίσιο του κύκλου The Bolshoi Ballet Live from Moscow, στις 6/3/22, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών αλλά και οποιαδήποτε άλλη συνεργασία με πολιτιστικούς ρωσικούς οργανισμούς.[12] Αν η κίνηση αυτή δεν αποτελούσε απροκάλυπτη λογοκρισία στην ελευθερία της τέχνης και μάλιστα μιας τέχνης που μόνο ανυψώνει τον άνθρωπο και ενώνει λαούς, τότε τι ήταν; Προφανώς επρόκειτο για μια παράλογη και κάθε άλλο παρά διπλωματική ενέργεια που ενοχοποιεί[13] τον πολιτισμό τα μάτια της κοινωνίας. Εδώ ακριβώς ταιριάζουν γάντι οι εκφράσεις, «ο Μεσαίωνας επικράτησε…», «Τελικά… επικράτησε ο σκοταδισμός»[14],[15],[16] και όχι στην περίπτωση της απομάκρυνσης των ανίερων έργων στην Ε.Π..

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι έργα υψηλής ποιότητας ρωσικής τέχνης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της εθνικής πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι γνωστή η έκθεση στο μουσείο Μπενάκη το 2018 με θέμα: “Θρησκευτική Τέχνη από τη Ρωσία στην Ελλάδα”. Αυτή περιλάμβανε πολυάριθμες ρωσικές εικόνες καθώς και τα ποικίλα λειτουργικά σκεύη, άμφια, βιβλία και αντικείμενα ιδιωτικής ευλάβειας που φυλάσσονται σε μονές, ναούς και μουσεία στην Ελλάδα τα οποία συνιστούν σημαντικά τεκμήρια τόσο για την ιστορία της θρησκευτικής τέχνης της Πρώιμης Νεότερης εποχής όσο και για την εξέλιξη των πολιτιστικών επαφών και των πολιτικών σχέσεων της Ρωσίας με τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, από τα μέσα του 16ου έως τις αρχές του 20ού αιώνα δημιουργώντας ένα νέο εθνο-θρησκευτικό και πολιτισμικό πλαίσιο.[17] Έπρεπε μήπως να ματαιωθούν οι ενέργειες ή να απεμπολήσουμε τα έργα αυτά με ανάλογο σκεπτικό;

Αν πραγματικά λειτουργούσε ο θεσμός του υπουργείου πολιτισμού, η αρμόδια υπουργός θα είχε δώσει διαταγή να απομακρυνθούν τα βλάσφημα εκθέματα ή στην καλύτερη περίπτωση θα είχε προαναγγείλει ένορκη διοικητική εξέταση, ζητώντας να ελεγχθεί πειθαρχικά η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης. Όμως το Σύνταγμα και οι νόμοι αγνοούνται και οι θεσμοί υπολειτουργούν μέσα σε ένα ευρύτερο πνεύμα εθνομηδενισμού (η άρνηση της ιστορικής συνέχειας του έθνους) που επιχειρείται από το 1974.[18] Το ίδιο επισημαίνει και στο βιβλίο “Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή αντιΣυνταγματικοί παραΛογισμοί” ο Βασίλειος Ευτ, Νικόπουλος, Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ε.τ. Δ.Ν.,: «Καμία άλλη Πολιτεία στον κόσμο δεν αντιστρατεύεται τόσο πολύ το Σύνταγμά της όσο η Ελληνική! Πουθενά αλλού η επιστήμη του Συνταγματικού Δικαίου […] δεν υπεραμύνεται της αντισυνταγματικής απροκάλυπτης συμπεριφοράς των διαφόρων κρατικών οργάνων! Ποτέ άλλοτε και πουθενά αλλού δεν ακούστηκε από πανεπιστημιακές έδρες, ούτε υποστηρίχθηκε σε συγγράμματα Συνταγματικού Δικαίου ότι το Σύνταγμα περιέχει και πολλούς άσχετους, άχρηστους ή επικίνδυνους ακόμη ορισμούς στο κείμενό του, όπως συμβαίνει συχνά να υποστηρίζεται επ’ εσχάτων στην Ελλάδα, ειδικώς για το προοίμιο, από μια μερίδα ειδικών. Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια η ασέβεια όλων και προπαντός του Κράτους προς το Σύνταγμα έλαβε τρομακτικές διαστάσεις. Κατά την τριετία[19] αυτή η αντισυνταγματική πορεία του Κράτους έφτασε πλέον στο απροχώρητο, χωρίς καμία δύναμη να μπορεί να την αναχαιτίσει. Αιτία υπήρξε η πλήρης κατά την τριετία αυτή κηδεμονία της Χώρας μας από τους δανειστές μας, οι οποίοι προκειμένου να εξασφαλίσουν την προς αυτούς ομαλή αποπληρωμή του χρέους της Ελλάδας, αξιώνουν την λήψη νομοθετικών μέτρων, τα οποία στο σύνολό τους είναι σχεδόν όλα αντισυνταγματικά. Έτσι μέσα σε τρία[20] χρόνια κατορθώσαμε να δημιουργήσομε ένα τεράστιο συνταγματικό πρόβλημα στη Χώρα μας, το οποίο φθάνει δυστυχώς τα όρια της πλήρους αποδόμησης του Συντάγματος, το οποίο η ασύδοτη κρατική ασέβεια έχει σχεδόν περιθωριοποιήσει ως κάτι περιττό και άχρηστο».[21]

5. Αόρατος ο αντιρατσιστικός νόμος 4285/2014

Άλλο σημαντικό θέμα είναι η τεράστια απουσία της εισαγγελικής αρχής για την ποινική δίωξη όσον ευθύνονται για την έκθεση των βίαιων έργων κατά του ορθοδόξου ελληνικού λαού επί τη βάση του Συντάγματος αλλά και του αντιρατσιτικού νόμου. Ο τελευταίος υποτίθεται θα δημιουργούσε «ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο για την καταπολέμηση των εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας, καθώς και των εγκλημάτων που τελούνται με κίνητρα του είδους αυτού, […] εισάγοντας νομικά μέσα προστασίας και προβλέποντας αναλογικές και αποτελεσματικές κυρώσεις».[22] Ήδη η Εστία Πατερικών Μελετών έχει στείλει ανοιχτή επιστολή στην Υπουργό Πολιτισμού επισημαίνοντας ότι: «…ἔχει ὑποβάλει μήνυση γιὰ παράβαση τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νόμου κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ «καλλιτέχνη» καὶ ζητάει ἀπὸ ἐσᾶς ἔστω καὶ τὴν ὕστατη στιγμὴ νὰ ἀρθεῖτε στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων καὶ νὰ πράξετε ὅ,τι θὰ πράττατε ἂν στὴν ἔκθεση ἐξετίθεντο σατυρικὰ σκίτσα τοῦ Μωάμεθ, τῶν Ἑβραίων ἢ τῶν ΛΟΑΤΚΙ, προστατεύοντας ὡς ὀφείλετε ἐκ τῆς θέσεώς σας, τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα τῶν Ἑλλήνων, τοὺς ὁποίους ὁρκιστήκατε νὰ ὑπηρετεῖτε…».[23] Γιατί λοιπόν δεν εφαρμόζεται το παρακάτω άρθρο 1 του νόμου που περιγράφει τη δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους που προσδιορίζεται με βάση τη χριστιανική θρησκεία; Διότι η δικαιοσύνη καθώς είναι εναγκαλισμένη[24] με την εκτελεστική εξουσία εφαρμόζει τους νόμους εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού, όπως π.χ. ο αντιρατσιστικός νόμος που εφαρμόζεται για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, και όχι για τα υποσύνολά τους την ελληνοφοβία ή τη χριστιανοφοβία.

«Άρθρο 1

1. Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 – 20.000) ευρώ.

6. Προσωπική εκτίμηση του περιστατικού στο πλαίσιο του αντιρατσιστικού νόμου

Παραλείποντας ό,τι δεν σχετίζεται με το περιστατικό, το εδάφιο 1 του νόμου διαμορφώνεται ως εξής:

1. Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη θρησκεία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, ή ενέχει απειλή για τη ζωή, ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 – 20.000) ευρώ.

Με βάση το παραπάνω κάνουμε τις ακόλουθες ερωτήσεις δίνοντας απαντήσεις αναφορικά με το γεγονός:

Ερώτηση: Ποιος προτρέπει (προκαλεί, υποκινεί, διεγείρει) σε πράξεις (ενέργειες) που μπορούν να προκαλέσουν βία (μίσος ή διακρίσεις) κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων όταν το καλλιτεχνικό έργο βεβηλώνει ένα ιερό σύμβολο με τρόπο που καλλιεργεί την ανάπτυξη εχθρότητας απέναντι του προσώπου ή της ομάδας αυτής;

Απάντηση: Ασφαλώς εκείνοι που επέτρεψαν την έκθεση των συγκεκριμένων έργων.

Ερώτηση: Έγινε με πρόθεση η υποκίνηση σε πράξεις που μπορούν να προκαλέσουν βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση τη θρησκεία τους;

Απάντηση: Προφανώς και μάλιστα απροκάλυπτα. Για παράδειγμα ένα έργο είχε τον τίτλο: «Εικόνισμα η Παναγία με τον Χριστό αγκαλιά (άτιτλο)». Σε άλλο έργο, ο Άγιος Γεώργιος παρουσιάζεται ως «O Χασάπης της Λεωφόρου«. Πως λοιπόν δεν υπήρχε πρόθεση ή δεν αναγνωρίζουν οι υπεύθυνοι πρόθεση όταν τα έργα ονομάζονται ως «Εικόνισμα 1ο», «Εικόνισμα 16ο», «Εικόνισμα 17ο»[25] και όχι ως «έργα» ή «πίνακες» και ο Άγιος Γεώργιος ως «Χασάπης της Λεωφόρου» υποκινώντας σαφέστατα σε βίαιες ενέργειες; Και ας διατείνεται ο δημιουργός τους ότι: «Τα έργα μου δεν αποτελούν λατρευτικές εικόνες, αλλά είναι έργα τέχνης, εικαστικά έργα» και «…κυρίως δεν έχουν σκοπό να προσβάλουν» ή «Δεν κάνω κάτι για να προκαλέσω, αλλά για να εκφράσω τον ίδιο μου τον εαυτό»,[26] ή «Τα έργα μου είναι σκοτεινά αλλά δεν τα έχω δει ως προκλητικά».[27] Τα ομολογουμένως σκοτεινά έργα ο ίδιος μπορεί να μην τα διαισθάνεται ως προκλητικά όμως έκανε ότι μπορεί για να προκαλέσει και το κατάφερε. Δηλαδή τι παραπάνω θα έπρεπε να κάνει για να προσβάλλει ή να προκαλέσει κατά τον ίδιο; Μήπως το γεγονός όπως αναφέρει: «Ούτε τα έβαλα σε κάποια εκκλησία…»; Αν είναι δυνατόν να έχουν το θράσος οι ιθύνοντες ή ο ίδιος ο δημιουργός να πιστεύουν ότι αυτό μόνο θα αποτελούσε πρόκληση. Αυτό θα ήταν αδιανόητο. Διότι όταν πρόκειται για σύγκρουση με την ελευθερία της τέχνης, τα κριτήρια στάθμισης του νόμιμου συμφέροντος έκφρασης της καλλιτεχνικής δημιουργίας θα πρέπει να αναφέρονται ανάμεσα στα άλλα (κριτήρια) στην ένταση της προσβολής και στη δυνατότητα στάθμισης του νόμιμου συμφέροντος πρόσβασης του κοινού στην καλλιτεχνική δημιουργία με την προστασία του θρησκευτικού συναισθήματος των θιγόμενων προσώπων.[28] Και μόνο η ένταση της προσβολής των συγκεκριμένων έργων, υπερέβη κάθε όριο, εφόσον αποτελούν απροκάλυπτη ιεροσυλία κατά ιερών προσώπων της χριστιανικής πίστης, πρωτίστως του Χριστού και της Παναγίας.

Ας μη λησμονούμε και τη δύναμη της εικόνας που αποτυπώνεται στην αγαπημένη φράση πολιτικών και δημοσιογράφων «Μια εικόνα, χίλιες λέξεις», για να δηλώσει την υπεροχή της εικόνας στην απεικόνιση σύνθετων εννοιών ή συναισθημάτων σε σχέση με την λεκτική περιγραφή.

Ερώτηση: Έγινε δημόσια η υποκίνηση σε πράξεις που μπορούν να προκαλέσουν βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση τη θρησκεία τους;

Απάντηση: Προφανώς, αφού η έκθεση έγινε στην Ε.Π. που είναι δημόσιο ίδρυμα και λειτουργεί με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Ούτε αποτελεί επιχείρημα το ότι «Αφού δεν μου αρέσουν τα έργα δεν πηγαίνω…» ή η δήλωση του δημιουργού «…ούτε υποχρέωσα κάποιον να έρθει να τα δει».[29] Υπάρχει κάποια ειδοποίηση που να προϊδεάζει τον πολίτη για το τι πρόκειται να συναντήσει; Από όσα γράφτηκαν ή ακούστηκαν στα ΜΜΕ δεν προκύπτει κάτι τέτοιο, οπότε ο επισκέπτης εκτίθεται, κατά κάποιον τρόπο υποχρεωτικά, στην καθύβριση και γελοιοποίηση της θρησκευτικής του ταυτότητας.

Επιπλέον σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης 1691/2022 του Αρείου Πάγου, που αφορούσε σε πράξη δημόσιας υποκίνησης βίας και μίσους που προσδιοριζόταν με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό, «οι πράξεις και οι ενέργειες, στις οποίες προτρέπει το υποκείμενο του εγκλήματος, πρέπει να είναι ικανές και πρόσφορες να προκαλέσουν «διακρίσεις, μίσος ή βία», χωρίς να απαιτείται και να προκληθούν. Το αποτέλεσμα της πρόσφορης πρόκλησης «διακρίσεων, μίσους ή βίας» πρέπει να έχει ως μοναδική αιτία και λόγο και να συνδέσει αποκλειστικά με τα ως άνω πρόσωπα που διαχειρίζονται από τη σεξουαλική τους προτίμηση…».[30]

Αναλογικά λοιπόν και κατά τη γνώμη μας, οι πράξεις και οι ενέργειες, στις οποίες προέτρεψαν τα υποκείμενα του εγκλήματος (δηλ. όλων εκείνων που επέλεξαν την έκθεση στο κοινό των βέβηλων έργων), ήταν ικανές και πρόσφορες να προκαλέσουν «διακρίσεις, μίσος ή βία», χωρίς να απαιτείται και να προκληθούν και πράγματι δεν προκλήθηκαν (αφού οι περιπτώσεις αυτές εξετάζονται από τα εδάφια 2 και 3 του Άρθρου 1). Επιπλέον το αποτέλεσμα της πρόσφορης πρόκλησης «διακρίσεων, μίσους ή βίας» πράγματι είχε ως μοναδική αιτία και λόγο και συνδεόταν αποκλειστικά με το πρόσωπο του βουλευτή ή την ομάδα προσώπων που αφορά στον ορθόδοξο ελληνικό λαό και την ομάδα των κληρικών των οποίων διακωμωδούταν η θρησκευτική τους πίστη στο μέγιστο της εντάσεως που μπορεί να υπάρξει. Το ότι η υποκίνηση σε βία, (διάκριση ή μίσος) δεν ασκήθηκε από τα υποκείμενα (του εγκλήματος) άμεσα αλλά υποκινήθηκε έμμεσα στο/α θιγόμενο/α πρόσωπο/α, μεταφράζεται με την συνακόλουθη πράξη του βουλευτή αλλά και με όλες τις προηγούμενες νόμιμες ενέργειες στις οποίες εκείνος προέβη πριν το συμβάν, αλλά και των πολιτών που διαμαρτυρήθηκαν πλην όμως αγνοήθηκαν.

Μάλιστα το όλο γεγονός, που υποκινήθηκε συνειδητά από τους υπεύθυνους που επέλεξαν και ενέκριναν εκθέματα με ξεκάθαρα ρατσιστικά χαρακτηριστικά κατά της συγκεκριμένης θρησκευτικής ομάδας, της χριστιανικής, εκ του αποτελέσματος, έγινε κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη. Διότι με την αρωγή των ΜΜΕ φάνηκε να δημιουργείται αντιδικία ανάμεσα στους πολίτες όχι στο αν τα εκθέματα προσβάλουν τη θρησκευτική πίστη ή αν έπρεπε να υπάρχουν σε δημόσιο χώρο (εκεί η πλειονότητα του κόσμου συμφωνούσε)[31],[32],[33] αλλά στον τρόπο αποκαθήλωσής τους. Παρά ταύτα όμως οι πρωταίτιοι του περιστατικού έριξαν εκ νέου λάδι στη φωτιά στο πεδίο της έκθεσης σε κίνδυνο της δημόσιας τάξης, όταν παρά τις εύλογες αντιδράσεις της Εκκλησίας και της πλειονότητας του κόσμου που ήταν αντίθετοι στα εν λόγω δαιμονικά έργα προέβησαν στο εξής παράλογο, αντισυνταγματικό, και αντεθνικό βήμα. Αντί να τα αποσύρουν, ως όφειλαν, βάση του θεσμικού τους ρόλου, προχώρησαν σε εκπόνηση ειδικής μελέτης ασφαλείας, με την προοπτική να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις της ασφαλούς επανέκθεσης των βδελυρών έργων.[34] Μήπως τελικά οδηγούν τον ελληνικό λαό σε πόλωση με άγνωστες συνέπειες; Ποιος την υποκινεί και για ποιους λόγους;

Ερώτηση: Αν στη θέα των εκθεμάτων ο επισκέπτης του οποίου θίγεται βάναυσα η πίστη του λιποθυμούσε, αυτό θα αποτελούσε απειλή για τη ζωή του ή τη σωματική του ακεραιότητα σύμφωνα με το εδάφιο 1 του νόμου;

Απάντηση: Νόμος 4285/2014, Άρθρο 1, εδάφιο 1Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 – 20.000) ευρώ.

Ερώτηση: Αν στη θέα των εκθεμάτων ο επισκέπτης του οποίου θίγεται βάναυσα η πίστη του πάθαινε ανακοπή τότε αυτό θα αποτελούσε έγκλημα κατά της ζωής του σύμφωνα με το εδάφιο 3 του νόμου;

Απάντηση: Νόμος 4285/2014, Άρθρο 1, εδάφιο 3Αν η πρόκληση, προτροπή, διέγερση ή υποκίνηση των προηγούμενων παραγράφων είχε ως αποτέλεσμα την τέλεση εγκλήματος, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή δεκαπέντε έως τριάντα χιλιάδων (15.000-30.000) ευρώ.

Ερώτηση: Εφόσον τα υποκείμενα που διέγειραν και συνεχίζουν ακάθεκτα να υποκινούν με τις αποφάσεις τους (παραγνωρίζοντας τον νόμο), σε βία, δημόσια και με πρόθεση, είναι δημόσιοι λειτουργοί, δεν πρέπει να τιμωρηθούν βάση του εδαφίου 5 του νόμου;

Απάντηση: Νόμος 4285/2014, Άρθρο 1, εδάφιο 5

5. Αν η πράξη των προηγουμένων παραγράφων τελέστηκε από δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο, κατά την άσκηση των ανατεθειμένων σε αυτόν καθηκόντων, επιβάλλεται: α) στις περιπτώσεις των παραγράφων 1 και 2, φυλάκιση έξι (6) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων έως είκοσι πέντε χιλιάδων (10.000-25.000) ευρώ και β) στην περίπτωση της παραγράφου 3, φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή είκοσι πέντε χιλιάδων έως πενήντα χιλιάδων (25.000 – 50.000) ευρώ».[35]

Β’ ΜΕΡΟΣ

Ανάλογα περιστατικά με αυτό της Πινακοθήκης, επίσης μπορεί να παραβιάζουν τον αντιρατσιστικό ή και άλλους νόμους, αλλά το κράτος κωφεύει. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος συνεργεί στη μη εφαρμογή του νόμου, άρα και στην εξάπλωση τέτοιου είδους περιστατικών. Όπως φάνηκε, εκείνο συντελεί με πρόθεση και δημόσια, σε πράξεις που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά του ελληνικού λαού, που προσδιορίζονται με βάση τη θρησκεία, ή την εθνική καταγωγή του κατά τρόπο που να εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, σπέρνοντας τη διχόνοια στους πολίτες, ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να τις έχει αποφύγει. Τέτοια παραδείγματα είναι και τα παρακάτω:

7. Το ξήλωμα του γλυπτού “Phylax” στο Π. Φάληρο

Το Δεκέμβριο του 2017 παραδόθηκε και εγκαταστάθηκε με μελέτη της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Παλαιού Φαλήρου το γλυπτό PHYLAX, έργο του γλύπτη Κωστή Γεωργίου, που αναπαριστά και συμβολίζει το Φύλακα – Άγγελο της πόλης. Το γλυπτό τοποθετήθηκε μεταξύ των εκκλησιών Αγίας Σκέπης και Αγίου Γεωργίου, επί της παλαιάς λεωφόρου Ποσειδώνος.[36]

Όπως ήταν αναμενόμενο ο πορφυρός άγγελος, που υπό μια σημειολογική έννοια, κρατά «πτερωτός» τα κλειδιά της πόλης, επιτηρώντας καθιστός, αλλά από ψηλά, όσους εισέρχονταν σε αυτήν από την παλιά λεωφόρο Ποσειδώνος, είχε προκαλέσει εντονότατες αντιδράσεις στην τοπική -και όχι μόνο- κοινωνία, μερίδα της οποίας τον αντιμετώπιζε ως πρόκληση γιατί πρόσβαλλε τα χριστιανικά ήθη, καθώς τον ταύτιζαν με αποκρυφιστικές μορφές ή ακόμη και με τον σατανισμό.[37]

Πράγματι το συγκεκριμένο άγαλμα στην αντιαιρετική Ημερίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς 26/4/2018 με θέμα: «Νεοπαγανισμός- Νεοσατανισμός: Δύο ακραίες μορφές του αποκρυφισμού της “Νέας Εποχής”», συνδέθηκε με την ανάπτυξη του φαινομένου του νεοσατανικού φαινομένου στην Ελλάδα. Μάλιστα ειπώθηκε χαρακτηριστικά: «Το στήσιμο αγαλμάτων σε διάφορα σημεία της χώρας μας, τα οποία υποκρύπτουν αποκρυφιστικές φιγούρες, δεν είναι άσχετο με την ανάπτυξη του νεοσατανιστικού φαινομένου και στη χώρα μας (βλ. Μεταξουργείο, Π. Φάληρο)».[38]

Λίγες μέρες μετά, το έργο αποκαθηλώθηκε από ομάδα κουκουλοφόρων. Τα ίδια είχαν ειπωθεί και τότε περί βανδαλισμού του έργου, ελευθερίας της τέχνης και έλλειψη εικαστικής παιδείας.[39]

Αλήθεια, δεν γνώριζε ο τότε Δήμαρχος του Π. Φαλήρου ότι θα προκαλούσε το θρησκευτικό μένος των πιστών; Δεν γνώριζε ότι ο αποκρυφισμός και ο νεοσατανισμός, που παρέπεμπε το εωσφορικό κόκκινο άγαλμα, συνδέεται με αποτρόπαια εγκλήματα, που έχουν σημειωθεί κατά καιρούς, όπως εκείνο των σατανιστών της Παλλήνης του 1993, της Γλυφάδας του Πάσχα 2016 και της Κεφαλονιάς την Πρωτοχρονιά του 2018;[40] Είναι γνωστή η συνάφεια του νεοσατανισμού ως ακραία μορφή του αποκρυφισμού, γέννημα θρέμμα της Θεοσοφίας που προωθήθηκε από τη Θεοσοφική Σχολή της αποκρυφίστριας Έλενας Μπλαβάτσκυ και τους διαδόχους της που επαγγέλλονται, εκτός των άλλων, την εγκαθίδρυση μιας «Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας».[41] Με βάση την Ορθόδοξη πίστη όλες οι παραπάνω τάσεις αποτελούν αντιχριστιανικές θεωρίες.[42] Ο Αρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος στο βιβλίο του: “H Εβραιομασωνία ξεσκεπάζεται” γράφει για τη Θεοσοφία τα εξής χαρακτηριστικά: «Το ορθότερον θα ήταν να λεγότανε “σατανοσοφία” και σατανοσοφισταί. Διότι ασχολούνται με “τα βαθέα του Σατανά”, όπως λέγει η Αγία Γραφή, δηλ. με τον αποκρυφισμόν… Χρησιμοποιούν αυτόν τον τίτλον οι θεοσοφισταί, δια να παραπλανούν τους αγνοούντας και να νομίζουν ότι έχουν σχέση με τον Θεόν. Αλλά κάθε άλλο.» Αλλού λέει: «…η Μασωνία διαιρείται στη Φραμασωνία (Ελευθεροτεκτονισμόν) και την Μαύρην Μασωνίαν. Οι Μαύροι Μασώνοι (με τη σειρά τους) διαιρούνται εις Θεοσοφιστάς και Ροδοσταύριους. Επομένως όταν λέγωμεν Θεοσοφίαν, πρόκειται περί της χειρότερης μορφής της κατάμαυρης Μασωνίας».[43]

Αντιστοίχως μήπως τα βέβηλα και βλάσφημα έργα στην Ε.Π. δεν είναι σατανικά ή δεν έχουν θεοσοφικές καταβολές και προεκτάσεις; Επίσης ανησυχητικό είναι ότι προβάλλεται και προωθείται ύπουλα μέσω της Ε.Π. η δαιμονική πνευματικότητα της θεοσοφίας και του αποκρυφισμού. Όπως έγινε τον Ιανουάριου του 2023 με το Δημόσιο Πρόγραμμα περιοδικών εκθέσεων και με τη διεξαγωγή ανοιχτής για το κοινό επιστημονικής συνάντησης με θέμα: «Η επίδραση του Θεοσοφισμού στις εικαστικές τέχνες», που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της αναδρομικής έκθεσης: «Κωνσταντίνος Παρθένης. Η Ιδανική Ελλάδα της Ζωγραφικής του».[44]

Αναρωτιέται κανείς ποιος είναι τελικά ο ρόλος της Ε.Π.. Η προώθηση της θεοσοφίας, του αποκρυφισμού και της ακραίας του έκφανσης εκείνης του νεοσατανισμού; Μήπως η καραμέλα «Η τέχνη δεν έχει όρια» και η επιλεκτική ευαισθησία στα έργα που αποφασίζει να προβάλλει το υπουργείο Πολιτισμού και η Ε.Π. έχουν αυτόν ακριβώς το σκοπό; Μήπως η τέχνη λογοκρίνεται, εργαλειοποιείται για να γίνει η κερκόπορτα του νεοσατανισμού;

8. Η ροζ ελληνική σημαία

Άλλο ένα απαράδεκτο συμβάν, αυτή τη φορά με την προσβολή της Ελληνικής σημαίας, του εθνικού μας συμβόλου, συνέβη το Δεκέμβριο του 2023, όταν στα πλαίσια έκθεσης στο Ελληνικό προξενείο στη Νέα Υόρκη, παρουσιάστηκε ως έργο τέχνης η ελληνική σημαία σε ροζ χρώμα. Η σημαία ήταν έργο της εικαστικού Τζόρτζια Λάλε, που πραγματευόταν το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας και των εγκλημάτων με θύματα γυναίκες.

Το θέμα είχε ανακινήσει τότε ο επικεφαλής του κόμματος «Νίκη», ο οποίος κατά την ομιλία του στην Βουλή ανέφερε τα αυτονόητα: «Είναι δυνατόν να παρουσιάζεται η σημαία μας με ροζ χρώμα, να διακωμωδείται το εθνικό μας σύμβολο; Η σημαία αλλάζει χρώμα, μόνον όταν βαφτεί κόκκινη από το αίμα των αγώνων του λαού μας».[45]

Η σημαία αποσύρθηκε από την έκθεση -με εντολή του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη- μετά από ακροδεξιές αντιδράσεις εντός και εκτός Κοινοβουλίου.[46]

Παρά τις έντονες αντιδράσεις και την απόσυρση της παραποιημένης σημαίας από το προξενείο, το φαινόμενο ξεδιάντροπα επαναλήφθηκε λίγους μήνες μετά στο Δημαρχείο της Αθήνας. Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, το Δημαρχείο φωτίστηκε με την εικόνα της ροζ ελληνικής σημαίας.[47]

Αλλά η αποκορύφωση του γεγονότος με την εμπέδωση πλέον της παραποιημένης ελληνικής σημαίας ως μόνιμο αξεσουάρ του Δημαρχείου συνέβη πριν λίγες εβδομάδες στις 12/04/2025. Στην ανάρτησή του ο δήμαρχος Αθηναίων αναφέρει: «Ευχαριστώ την Georgia Lale. Η «ροζ σημαία» από σήμερα θα βρίσκεται στο δημαρχείο της Αθήνας. Για να μας θυμίζει ότι ο αγώνας ενάντια στην έμφυλη βία είναι υπόθεση όλων μας».[48]

Δεν γνωρίζουν άραγε το ελληνικό προξενείο και ο δήμαρχος Αθηναίων ότι με τις ενέργειές τους παραβιάζουν το Άρθρο 191Α του Ποινικού Κώδικα (Νόμος 4619/2019) – Προσβολή συμβόλων ή τόπων ιδιαίτερης εθνικής ή θρησκευτικής σημασίας σύμφωνα με το οποίο: «1. Όποιος δημόσια αφαιρεί, καταστρέφει, παραμορφώνει ή ρυπαίνει την επίσημη σημαία του κράτους ή έμβλημα της κυριαρχίας του ή ηχητικά παρεμποδίζει τη δημόσια ανάκρουση του εθνικού ύμνου, και έτσι εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.»;[49] και ενδεχομένως και τον αντιρατσιστικό νόμο;

9. Βράβευση παραμορφωμένης ελληνικής σημαίας

Παρόμοιο γεγονός με το παραπάνω, που αφορούσε πάλι την παραποίηση της ελληνικής σημαίας συντελέστηκε στις 21 Νοεμβρίου του 2023 αλλά και το 2022. Μόνο που αυτή τη φορά η παραποιημένη σημαία από μέταλλο του γλύπτη Νίκου Φλώρου, όχι μόνο δεν αποσύρθηκε αλλά βραβεύτηκε κιόλας, από τον Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο.[50],[51] Άραγε όλοι εκείνοι που φωτογραφίζονταν, αγνοούσαν την ύπαρξη του Άρθρο 191Α του Ποινικού Κώδικα του Νόμου 4619/2019;

Αξιοπερίεργο είναι δε και το γεγονός, ότι έργα του ίδιου γλύπτη όπως γλυπτά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας και της Μόσχως Τζαβέλα, όταν ο καλλιτέχνης προθυμοποιήθηκε να τα προσφέρει δωρεάν στην Εθνική Πινακοθήκη, εισέπραξε την άρνηση της διευθύντριας Συραγώς Τσιάρα.[52] Το ίδιο έγινε και με το γλυπτό της Μαρίας Κάλλας τυλιγμένη με την ελληνική σημαία. Όταν ο καλλιτέχνης ζήτησε να γίνουν τα αποκαλυπτήριά του στην Ελλάδα, έγινε αποδέκτης ποικίλων αρνητικών απαντήσεων. Όπως ο ίδιος αποκάλυψε στην εκπομπή «Καλύτερα αργά», του ζήτησαν να αποσύρει την ελληνική σημαία από το γλυπτό για λόγους εθνικιστικούς. Είπε χαρακτηριστικά: «… άνθρωποι που είναι σε πολύ καίριες θέσεις…, μου ζήτησαν το εξής: “Νίκο, σβήσε την ελληνική σημαία από πάνω της. Στην Ελλάδα μου το είπαν αυτό”».[53]

Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ; Γιατί έργο ίδιου καλλιτέχνη με την ελληνική σημαία βραβεύεται και μάλιστα με τιμητική πλακέτα από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ παρουσία της προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού, ενώ άλλο με το ίδιο θέμα αντιμετωπίζεται ως εθνικιστικό και δεν υπάρχει χώρος ούτε για την Ε.Π.; Η απάντηση είναι οφθαλμοφανής. Το έργο από μέταλλο του γλύπτη Νίκου Φλώρου βραβεύτηκε γιατί έρχεται σε σύγκρουση με το Άρθρο 191Α του Ποινικού Κώδικα που αφορά στην προσβολή της ελληνικής σημαίας κατά το οποίο, όποιος δημόσια παραμορφώνει ή ρυπαίνει την επίσημη σημαία του κράτους ή έμβλημα της κυριαρχίας του τιμωρείται. Άρα ουσιαστικά βραβεύτηκε και τιμήθηκε (εμμέσως) η προσβολή στην ελληνική σημαία βάση του νόμου. Κατά τη γνώμη μας, το γεγονός μιας τέτοιας βράβευσης από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που υπερέβη τα εσκαμμένα, διότι ήταν εσκεμμένη, ήταν άλλη μία ανθελληνική ενέργεια. Δεν είναι δυνατόν να γίνονται τέτοιου είδους πειραματισμοί με τα εθνικά μας σύμβολα, διότι άλλο η τέχνη που προάγει τον πολιτισμό και άλλο η τέχνη που χρησιμοποιείται ως ύπουλο εργαλείο αφελληνισμού, παρακάμπτοντας προκλητικά το Σύνταγμα και τους νόμους. Η Ελληνική σημαία δεν είναι ένα απλό πανί, αλλά ένα ιερό πανί, ένα εθνικό σύμβολο. Συμβολίζει το Ελληνικό έθνος με τις θυσίες και τους αγώνες του για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία. Είναι αυτή η ίδια η Ελλάδα με τα παιδιά της, την ιστορία της και τα χριστιανικά ιδανικά της. Έτσι εξηγείται και η αρνητική αντιμετώπιση των υπόλοιπων έργων του καλλιτέχνη από την πολιτεία και την Ε.Π. που βροντοφωνάζει με κάθε της ενέργεια το ελληνοφοβικό, και χριστιανοφοβικό της παραλήρημα.

Παρατηρώντας κανείς όλα τα παραπάνω περιστατικά, αβίαστα διαπιστώνει, ότι εφόσον το κράτος επιτρέπει συστηματικά, ενώ θα μπορούσε να αποφύγει, την τέλεση πράξεων που προσκρούουν κατά τη γνώμη μας στον αντιρατσιστικό νόμο 4285/2014, Άρθρο 1, των παραγράφων 1 και 2, αυτόματα καθρεπτίζεται ως η οργάνωση ή ένωση προσώπων που εμπίπτει στην παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου. Δηλαδή:

4. Όποιος συγκροτεί ή συμμετέχει σε οργάνωση ή ένωση προσώπων οποιασδήποτε μορφής που επιδιώκει συστηματικά την τέλεση των πράξεων των παραγράφων 1 και 2, τιμωρείται με τις ποινές της παραγράφου 1, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη.[54]

10. Συνέπειες της μη τήρησης του Συντάγματος και των νόμων

Όταν λοιπόν το ίδιο το κράτος, εξαιτίας της ελληνορθοδοξοφοβίας του, προτρέπει δημόσια και με πρόθεση σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά του ελληνικού λαού, που προσδιορίζονται με βάση τη θρησκεία του, ή την εθνική του καταγωγή, όταν το ίδιο το κράτος όχι μόνο δεν σέβεται ή προστατεύει τα ιερά και όσιά του αλλά είναι το ίδιο που τα νοθεύει, τα εξευτελίζει, τα βεβηλώνει, πως είναι δυνατόν να μην πολλαπλασιάζονται ανάλογα περιστατικά χειρότερης έντασης από διάφορες ομάδες κατά της της επικρατούσας ορθόδοξης θρησκείας;

Απογοητευτικά, πλην όμως αναμενόμενα με όσα ειπώθηκαν παραπάνω, είναι και τα πάσης φύσεως περιστατικά όπως βανδαλισμοί, διαρρήξεις, κλοπές, ληστείες, ιεροσυλίες, νεκροσυλίες, συλήσεις τάφων, εμπρησμοί και λοιπές βεβηλώσεις που σημειώθηκαν σε ορθόδοξους χώρους λατρείας σύμφωνα με την έκθεση του Υπουργείου Παιδείας για το 2023: «Περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας στην Ελλάδα». Συνολικά, για το έτος 2023 καταγράφηκαν 608 περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας, από τα οποία τα 591 δηλαδή το 97,20% επί του συνόλου αφορούσαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία.[55]

Διαβάζοντας κανείς τις παραπάνω γραμμές φαίνεται ότι το Κράτος, το Σύνταγμα και οι νόμοι έχουν εγκλωβιστεί στα δίχτυα της «Τέχνης». Οι νόμοι ερμηνεύονται με τους ιδιορρύθμους όρους της Τέχνης και όχι η Τέχνη με την σαφήνεια, ακρίβεια και το γράμμα των νόμων. Άλλη μια αντιστροφή της πραγματικότητας που επιβεβαιώνεται από την τελευταία ανακοίνωση της Ε.Π., όταν αμετανόητη εξετάζει την επανέκθεση των αποτρόπαιων έργων: «Η Εθνική Πινακοθήκη, στο πλαίσιο του θεσμικού της ρόλου και της αποστολής της, παραμένει απαρέγκλιτα αφοσιωμένη στο άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει ανεπιφύλακτα την ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης, στο άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και την πάγια Νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καθώς και τη Νομολογία των Δικαστηρίων της χώρας. Τα έργα τέχνης, που δέχτηκαν την επίθεση, υποβάλλονται στις απαραίτητες ενέργειες και στις διαδικασίες συντήρησης και αποκατάστασής τους, όπου παρουσιάζονται οι εκτεταμένες φθορές. Παράλληλα, εξετάζονται με τη συμβολή ειδικών, οι όροι και οι προϋποθέσεις της ασφαλούς επανέκθεσής τους».[56]

Αναγνωρίζει δηλαδή την επίθεση στα έργα, αλλά όχι την επίθεση των έργων στην αξία του προσώπου. Αναγνωρίζει την αποκατάσταση των έργων, αλλά όχι την αποκατάσταση του εξευτελισμού της πίστης ενός ολόκληρου λαού. Μήπως το Άρθρο 16 του Συντάγματος στο οποίο ορίζεται η ελευθερία της τέχνης και το επικαλούνται οι περισσότεροι ως δικαιολογία για την επιστροφή των έργων, υπερέχει έναντι άλλων όπως το Άρθρο 2 παρ.1 «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας»;[57] Ερωτούμε ευλόγως! Τα ανίερα αυτά έργα σέβονται και προστατεύουν την αξία του ανθρώπου και δη του Έλληνα χριστιανού πολίτη; Είναι εμφανές ότι αναγνωρίζεται ανεπιφύλακτα όχι η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης όπως αναληθώς σημειώνεται στην ανακοίνωση, αλλά η ελευθεριότητα και η ασυδοσία της.

11. Ασέβεια στο θεμέλιο λίθο του Συντάγματος

Μία άλλη όμως, ακόμα πιο αποτρόπαια ενέργεια της Ε.Π. ήρθε στο φως της δημοσιότητας στις 12/03/2025. Πρόκειται για ένα εξόχως μιαρό, βλάσφημο και δαιμονικό σε όλη του την ένταση “εικαστικό” βίντεο, το οποίο έδειχνε ζευγάρι σε πορνογραφικές περιπτύξεις, να συνοδεύεται ηχητικά από την ανάγνωση του «Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε», την προσευχή της Εκκλησίας μας προς το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα.[58] Το συγκεκριμένο δεν συνιστά μόνο σαφέστατη και απροκάλυπτη διέγερση σε πράξη βίας, διάκρισης ή μίσους εις βάρους της θρησκευτικής πίστης του ελληνικού έθνους από την πλευρά του κράτους, αλλά κατάφορη προσβολή ολόκληρου του Συντάγματος, εφόσον θίγεται βάναυσα το προοίμιό του δηλαδή ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο στηρίζεται και κτίζεται όλο το συνταγματικό οικοδόμημα.[59]

Διότι η ελευθερία εν τέλει οριοθετείται με σαφήνεια από το ίδιο το Σύνταγμα. Συνεπώς και η τέχνη οφείλει να σέβεται τον χριστιανικό και ορθόδοξο χαρακτήρα του Συντάγματος καθώς αυτός προσδιορίζεται πρωτίστως και διαμέσου του προοιμίου του, που αποτελεί την θεμελιώδη αρχή στην οποία αυτό είναι ψηφισμένο, δηλαδή: «εις το όνομα της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος». Ως προς την καταλυτική σημασία του προοιμίου διατυπώνει ο Βασίλειος Νικόπουλος τα εξής: «Συνήθως οι διατυπούμενες στο προοίμιο αρχές απηχούν κυρίως την εθνική ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου λαού, ο οποίος οργανώνεται με το συγκεκριμένο σύνταγμα σε ξεχωριστή κρατική οντότητα. Προβάλλονται με άλλα λόγια με την προοιμιακή συνταγματική αρχή τα ιδιαίτερα εθνικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου Κράτους, τα οποία με τον τρόπο αυτόν διαιωνίζονται και προστατεύονται. Στην Ελλάδα ήδη από την εποχή της εθνικής μας επαναστάσεως του 1821, […] τα τρία πρωτόλεια συνταγματικά κείμενα της Επιδαύρου, του Άστρους και της Τροιζήνος προέτασσαν ως προοίμιον το “Όνομα της Αγίας, και Αδιαιρέτου Τριάδος”. Τούτο υπήρξε απόρροια της βαθιά ριζωμένης στην ψυχή των εξεγερθέντων Ελλήνων θρησκευτικής πίστης στην Ορθοδοξία. Καθώς η μεγάλη εκείνη εθνική μας επανάσταση εκδηλώθηκε στο όνομα της ορθόδοξης πίστης του Λαού μας και της ελευθερίας της Πατρίδας: (“για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδας την ελευθερία”), κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η πολιτειακή δια του Συντάγματος οργάνωση του νεοπαγούς Ελληνικού Κράτους επιχειρήθηκε, “εις το όνομα της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος”, του αληθινού Θεού δηλαδή, για την προς τον οποίον πίστη του εξεγέρθη ο Λαός κατά των Τούρκων κατακτητών.»[60]

Μάλιστα ως Έλληνες πολίτες έχουμε την υποχρέωση να γνωρίζουμε τη σημασία και τη σπουδαιότητα της συνταγματικής ισχύος του προοιμίου του Συντάγματος, μία υποχρέωση που είναι χρέος της Πολιτείας να διδάσκει στους πολίτες της. Το σχολείο είναι εκείνο που οφείλει μέσα στα πλαίσια της συνταγματικής του αποστολής, εκτός των άλλων, να φροντίζει για «…την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες» και δεν είναι δυνατόν μέσα από αυτό τον υψηλό σκοπό της παιδείας να παραλείπονται οι στοιχειώδης γνώσεις του Συντάγματος.[61] Αναφορικά με αυτό γράφει σχετικά ο Βασίλειος Νικόπουλος: «Κι όμως όλοι οι Έλληνες έχουν την υποχρέωση να γνωρίζουν το προοίμιο του Συντάγματος, σε ποιας δηλαδή υπερκείμενης αρχής και αξίας το όνομα είναι ψηφισμένο το Σύνταγμά τους. Αυτή η υποχρέωση δεν είναι μόνο ηθική ή ακόμα και εθνική, θα έλεγε κανείς, αλλά και νομική αφού απορρέει εμμέσως πλην σαφώς από το ίδιο το Σύνταγμα. […] Οι Έλληνες οφείλουν να γνωρίζουν το προοίμιο του Συντάγματός τους πρωτίστως διότι μέσα από αυτή τη γνώση θα γνωρίσουν τις συνταγματικές τους καταβολές! […] Δεν είναι λογικό να μιλάμε όλοι σε αυτή τη Χώρα για δημοκρατία και ελευθερία και να μη γνωρίζουμε τις βασικές διατάξεις του Συντάγματος, και κυρίως το προοίμιό του, που κατοχυρώνουν τις υπέρτατες αυτές αξίες της ζωής».[62]

Για να προλάβουμε δε και όσους αβίαστα, αστόχαστα και ελαφρά τη καρδία μιλάνε τα τελευταία χρόνια για αναθεώρηση του προοιμίου (που επιπλέον έχει και αυξημένη τυπική ισχύ απέναντι στους κοινούς νόμους[63]), τούτο, κατά τον Νικόπουλο θεωρείται αδιανόητο. Εφόσον αυτό θα σήμαινε την αναθεώρηση ολόκληρου του Συντάγματος, “συλλήβδην”.[64] «Διότι αν επιτραπεί η αναθεώρηση του προοιμίου, της θεμελιώδους δηλαδή αρχής στο όνομα της οποίας ψηφίστηκε το Σύνταγμα, τότε τι μένει πλέον από το “ούτω εις το όνομα αυτής ψηφισθέν Σύνταγμα”; Και για να αποκαλυφθεί πλήρως η… ερμηνευτική υποκρισία των τα αντίθετα υποστηριζόντων ερωτώμεν: Αν αντί του θρησκευτικού προοιμίου το Σύνταγμα είχε οποιοδήποτε άλλο προοίμιο π.χ. “είς το όνομα της Δημοκρατίας”, θα τολμούσε κανείς να διανοηθεί την αναθεώρησή του; Όχι ασφαλώς, και τότε όλοι θα επικαλούνταν τον θεμελιώδη χαρακτήρα του προοιμίου και με βάση αυτόν θα απέκρουαν κάθε περί αναθεωρήσεως αυτού…βλάσφημη σκέψη!»[65]

12. Ορθή ερμηνεία του Συντάγματος και των νόμων

Ως αναφορά λοιπόν την ανωτέρω ανακοίνωση της Ε.Π. για την επανατοποθέτηση των βέβηλων έργων, ότι «στο πλαίσιο του θεσμικού της ρόλου και της αποστολής της, παραμένει απαρέγκλιτα αφοσιωμένη στο άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει ανεπιφύλακτα την ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης…» μπορούμε να απαντήσουμε με την εξής αναφορά του Βασιλείου Νικόπουλου: «Από τη στιγμή κατά την οποία το Σύνταγμα είναι ψηφισμένο στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος κάθε αναγωγή του στο Ιερόν Ευαγγέλιον δεν συνιστά ερμηνευτικό ολίσθημα, αλλά αντιθέτως αποτελεί συνεπή εφαρμογή των αρχών της ιστορικής κυρίως, αλλά και της τελεολογικής ερμηνείας, οι οποίες ασφαλώς εφαρμόζονται και στον χώρο του Συνταγματικού Δικαίου».[66]

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι τα όρια, οι κόκκινες γραμμές υπάρχουν και ορίζονται με σαφήνεια από το Σύνταγμα το οποίο όμως δεν πρέπει να ερμηνεύεται κατά το δοκούν, για να εξυπηρετούνται άνομα συμφέροντα, καθώς σύμφωνα με τον Βασίλειο Νικόπουλο: «Το Συνταγματικό Δίκαιο…είναι ο μόνος ίσως χώρος του Δικαίου στον οποίο πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να αποφεύγονται οι θεωρητικές αναλύσεις και κατασκευές. Εδώ η νομική επιστήμη οφείλει να είναι σε όλα της ξεκάθαρα χωρίς ερμηνευτικές δολιχοδρομίες και επιστημονικούς επαμφοτερισμούς. Ο χώρος στον οποίο κινείται το Σύνταγμα έχει να κάνει με την Πολιτεία και τον Λαό και δεν επιτρέπονται σ’ αυτόν επιστημονικά παιχνίδια και επικίνδυνοι ακροβατισμοί!».[67] Σε άλλο σημείο επισημαίνει τα εξής: «..το Σύνταγμα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο “θεμελιώδης νόμος” του Κράτους»!…με την έννοια ότι πρωτίστως και ειδικώς αναφέρεται αποκλειστικώς στο Κράτος. Με το Σύνταγμα υποστασιάζεται το Κράτος, παίρνει πολιτειακή σάρκα και οστά, οργανώνεται δηλαδή πολιτειακά. Γι’ αυτό υποστηρίζουμε ότι το Σύνταγμα είναι το πολιτειακό ευαγγέλιο! Μόνο με τον υπερβατικό αυτό όρο μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως τον υπερέχοντα χαρακτήρα του Συντάγματος, που είναι ο βασικός πυρήνας της εννοίας του, αλλά και να αξιολογήσουμε την σπουδαιότητά του. Διότι καθώς το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι ιερό και απαραβίαστο, έτσι και το Σύνταγμα του Κράτους πρέπει να είναι απαραβίαστο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το Σύνταγμα έχει θεϊκή προέλευση, ούτε βεβαίως ότι είναι θεόπνευστο, όπως αντιθέτως συμβαίνει με το Ευαγγέλιο. Σημαίνει μόνο ότι το Σύνταγμα έχει για το Κράτος την ίδια ισχύ που έχει το Ευαγγέλιο για τον κόσμο ολόκληρο, ότι πρέπει να απολαμβάνει τον ίδιο σεβασμό με το Ευαγγέλιο και τέλος ότι οφείλουμε οι πάντες αδιακρίτως να υποτασσόμεθα σ’ αυτό, όπως οι χριστιανοί στο Ευαγγέλιο!».[68]

Σε λίγες ημέρες και μία ημέρα μετά την επανατοποθέτηση των ιερόσυλων έργων στην Ε.Π., στις 6 Μαϊου 2025, στο Αμφιθέατρο «Ίδρυμα Ωνάση» του Ιδρύματος θα πραγματοποιηθεί ημερίδα με θέμα: «Η ελευθερία της τέχνης: Δεδομένα και προκλήσεις», η οποία διοργανώνεται στον απόηχο των πρόσφατων γεγονότων που σχετίζονται με την έκθεση «Η σαγήνη του αλλόκοτου», τα οποία προκάλεσαν έντονες δημόσιες αντιπαραθέσεις με σκοπό να συμβάλλουν στην καλλιέργεια ενός ήπιου και επιστημονικά τεκμηριωμένου διαλόγου. Ωστόσο η αναφορά της εφημερίδας «ΕΣΤΙΑ» (2/05/25) για την επιστημονική αυτή συνάντηση σημειώνεται ως: «H επιλεκτική συμπεριληπτική διάθεση που εκφράζεται στην μεγάλη αντεπίθεση έναντι του κοινού και δημόσιου αισθήματος».[69] Με τη σειρά μας εκφράζουμε την ευχή οι σκέψεις, οι προβληματισμοί και οι διαπιστώσεις που διατυπώθηκαν στο παρόν κείμενο να αποτελέσουν τροφή για μια εποικοδομητική συζήτηση προς την σωστή κατεύθυνση οδηγώντας σε αποφάσεις που θα σέβονται το Σύνταγμα, το Κράτος και τους Πολίτες του.

13. Ο Χριστός η μόνη ελπίδα για το μέλλον

Συνεπώς το Κράτος πρωτίστως οφείλει να εφαρμόζει το Σύνταγμα και τους νόμους, όχι όμως εις βάρος του ελληνικού λαού, αλλά με γνώμονα τον σεβασμό στην ιδιοσυγκρασία, τη φυσιογνωμία και την ταυτότητά του. Διότι μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα σβήσει η ελπίδα να υπάρχει το ίδιο και οι πολίτες του, αλλά να συνεχίσει την πορεία του στο μέλλον.

Από την άλλη πλευρά ως Έλληνες πολίτες αυτής της χώρας έχουμε ευθύνη απέναντι στην ιστορία, στους προγόνους μας, αλλά πρωτίστως στα παιδιά μας να συμβάλλουμε προς την σωστή κατεύθυνση, εφόσον το κράτος αντιστρατεύεται. Στη ρευστή συγκυρία με τον ιδιότυπο πόλεμο που μαίνεται σε όλα τα πεδία της κοινωνίας, αλλά και με τις εστίες πόλεμου στην ευρύτερη περιοχή μας, που ψαλιδίζουν ολοένα και περισσότερο τόσο την πνευματική όσο και τη φυσική μας υπόσταση, καλεί τον καθένα μας να πει το «Στῶμεν καλῶς» και ταπεινά να ζητήσει συγχώρεση από τον Ουράνιο Πατέρα «ερχόμενος εις εαυτόν». Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να το επιζητούμε οι ίδιοι, που σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε τα σφάλματα, τα λάθη, και τις αδυναμίες μας και να επιθυμούμε να διορθωθούμε. Αυτό συνεπάγεται μια αδιάκοπη πάλη με τον εαυτό μας, αλλά αγωνιζόμενοι μέσα στη Χάρη του Αγ. Πνεύματος, έχουμε την βεβαιότητα ότι στο τέλος θα ελεηθούμε να γευτούμε τους γλυκείς καρπούς της εσωτερικής μας ελευθερίας.

Έχουμε χρέος να εμβαθύνουμε στην πίστη μας, οι περισσότεροι να την μάθουμε από την αρχή, όχι τυπικά, επιδερμικά όπως μας επέβαλαν να το κάνουμε για να την αποστρεφόμαστε, αλλά να επιμείνουμε, να εντρυφήσουμε στα γλαφυρά άρρητα νοήματά της και τότε θα αντιληφθούμε τον πολύτιμο θησαυρό που κρυβόταν στο σεντούκι της λησμοσύνης μας, εξαιτίας της άγνοιας, της ραθυμίας και της πώρωσής μας.

Η εσωτερική ελευθερία αποτελεί τη βάση για να ξεκινήσει και κάθε αγώνας για εξωτερική (κοινωνική – εθνική) ελευθερία. Ο Χριστός ελευθερώνει εσωτερικά (τον κάθε άνθρωπο) για να ανακαινίσει τον κόσμο χωρίς διακηρύξεις και ψηφίσματα. Για το λόγο αυτό αποτυγχάνουν ή απογοητεύουν τα διάφορα κοινωνικοπολιτικά συστήματα, διότι στοχεύουν μόνο στην εξωτερική ελευθερία αγνοώντας την εσωτερική που είναι η βάση για όλες τις άλλες. Το τραγικό είναι ότι ο αμετανόητος άνθρωπος αντιλαμβάνεται τη δουλεία (στα πάθη του) ως ελευθερία, και περιμένει καρπούς ελευθερίας από την κατάσταση της δουλείας[70]. Αυτή ακριβώς την κατάσταση αμετανοησίας (δουλείας) βιώνει ολόκληρος ο κόσμος, που αποτυπώνεται ανάγλυφα στην εσκεμμένη κακοδιαχείριση των παντός είδους κρίσεων εις βάρος των λαών.

Πράγματι χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται, όχι όμως με την έννοια του ιερού αγαθού και δικαιώματος της ελευθερίας, αλλά της ελευθεριότητας και της ασυδοσίας. Αλλά χωρίς Χριστό μόνο η αταξία και το χάος ευδοκιμεί, καθώς Εκείνος είναι μόνο που γνωρίζει τα όρια της φύσης μας. Χριστός Ανέστη!

[1] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος Πρόερδος Αρείου Πάγου ε.τ. Δ.Ν., Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή αντιΣυνταγματικοί παραΛογισμοί, Εκδόσεις Αρμός, 2013, σελ.30-31

[2] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., σελ. 360

[3] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος Πρόερδος Αρείου Πάγου ε.τ. Δ.Ν., Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή αντιΣυνταγματικοί παραΛογισμοί, Εκδόσεις Αρμός, 2013, σελ.66

[4] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή αντιΣυνταγματικοί παραΛογισμοί Η αλήθεια για τη σημερινή αντισυνταγματική κατάσταση της Ελλάδας

[5] https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c0d5184d-7550-4265-8e0b-078e1bc7375a/12828071.pdf

[6] https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/67715b2c-ec81-4f0c-ad6a-476a34d732bd/12854434.pdf

[7] https://www.nationalgallery.gr/parousiasi/

[8]https://helleniculturaldiplomacy.com/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%AC-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%B8%CF%8C%CE%BD-%CF%80%CE%B1/

[9] https://www.kodiko.gr/nomologia/download_fek?f=fek/2002/a/fek_a_153_2002.pdf&t=3bb1eb7cb8692b8bd76bd3250104103e

[10] https://www.oneman.gr/life/itan-axreiasto-to-rosiko-empargko-apo-tin-lina-mendoni/

[11] https://www.efsyn.gr/tehnes/art-nea/334253_kata-tis-eisbolis-yper-tis-tehnis

[12] https://thepressproject.gr/kyroseis-mendoni-se-rosia-akyronei-ti-limni-ton-kyknon-tou-tsaikofski/

[13] https://katanixi.gr/not-politiki-orthotita-i-faidrotita-i-akyrosi-tis-parastasis-i-limni-ton-kyknon/

[14] https://www.athensmagazine.gr/article/news/ellada/o-mesaionas-epikratise-pos-i-pinakothiki-apofasise-na-apomakrinei-ta-erga-pou-vandalise-o-nikos-papadopoulos/?amp

[15] https://www.iefimerida.gr/ellada/arhaiologoi-gia-pinakothiki-mas-gyrna-se-epohes-mesaiona

[16]https://www.newsbreak.gr/politismos/303567/skotadismos-i-mendoni-chtypa-tin-techni-akyrose-tin-emvlimatiki-parastasi-i-limni-ton-kyknon/

[17]https://www.archaiologia.gr/blog/2017/12/12/%CE%B8%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB/

[18] Μαριανός Δ. Καράσης, Ομότιμος καθηγητής Νομικής Α.Π.Θ.- Αντεπιστ. μέλους Ακαδημίας Αθηνών προλογίζοντας το βιβλίο του Βασιλείου Ευτ. Νικόπουλου Πρόεδρου Αρείου Πάγου ε.τ. Δ.Ν., Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή αντιΣυνταγματικοί παραΛογισμοί, Εκδόσεις Αρμός, 2013, σελ.17

[19] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., Αναφέρεται στην περίοδο εισόδου της Ελλάδας στα μνημόνια από το 2010 και μετά. σελ. 256-257

[20] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., Αναφέρεται στην περίοδο εισόδου της Ελλάδας στα μνημόνια από το 2010 και μετά. σελ. 256-257

[21] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος Πρόερδος Αρείου Πάγου ε.τ. Δ.Ν., Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή αντιΣυνταγματικοί παραΛογισμοί, Εκδόσεις Αρμός, 2013, σελ. 256-257

[22]https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi=89978449&url=https://www.mfa.gr/images/docs/pagkosmia_zitimata/antiratsistikosnomos.doc&ved=2ahUKEwjv2ZeZ9_iMAxWSRPEDHYcyEOcQFnoECB0QAQ&usg=AOvVaw3P1TqEfhXROoeMp6G8XJpY

[23]https://www.orthros.eu/%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1/%CE%B5%E1%BC%B0%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/1790-vlafeikon25.html

[24] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., σελ. 218-221

[25] https://www.dnews.gr/eidhseis/entertainment/516323/ethniki-pinakothiki-enorxistromeni-epithesi-kai-psemata-kataggellei-i-syrago-tsiara-minysi-ston-voulefti-tis-nikis

[26] https://www.documentonews.gr/article/o-xristoforos-katsadiotis-sto-documento-ntrapika-gia-tin-elleipsi-paideias/

[27] https://www.msn.com/el-gr/news/other/t%CE%B1-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B1-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CE%AD%CF%87%CF%89-%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%86%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD-%CF%89%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC/ar-AA1AGa7G?apiversion=v2&noservercache=1&domshim=1&renderwebcomponents=1&wcseo=1&batchservertelemetry=1&noservertelemetry=1

[28] https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2864520#fields

[29] https://www.documentonews.gr/article/o-xristoforos-katsadiotis-sto-documento-ntrapika-gia-tin-elleipsi-paideias/

[30]https://www.areiospagos.gr/nomologia/apofaseis_DISPLAY.asp?cd=SC03OQR0LGKX0S41KO0XJ4U1OMS8DW&apof=1691_2022&info=%D0%CF%C9%CD%C9%CA%C5%D3%20-%20%20%D3%D4

[31] https://papadopoulosnikos.gr/2025/03/22/3128/ 4 γνωστά κανάλια στο YouTube δημιούργησαν αντίστοιχες δημοσκοπήσεις, ζητώντας από τους συνδρομητές τους να αξιολογήσουν την πράξη μου στην Εθνική Πινακοθήκη

[32] https://www.youtube.com/watch?v=Fp8aZqjK6jA Ξέσπασμα Αρναούτογλου για την Εθνική Πινακοθήκη που δέχθηκε τις βλασφημίες αλλά όχι την Μαρία Κάλλας

[33] https://www.youtube.com/watch?v=jEc1LcwBF34&t=8s Γρηγόρης Αρναούτογλου: «Πήρατε και κατακρεουργήσατε ό,τι πιστεύω αλλά κατά τα άλλα είναι τέχνη»

[34] https://www.news247.gr/politismos/texnes/ethniki-pinakothiki-sovares-katangelies-gia-apeiles-episkevazontai-kai-girizoun-ta-vlasfima-erga/

[35] https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/11677/nomos-3028-2002

[36] https://www.vimaonline.gr/20/article/30728/to-glupto-tou-kosti-georgiou-phylax-egatastathike-sto-palaio-faliro-

[37] https://www.mononews.gr/politics/katakrimnistike-o-ekptotos-angelos-sto-paleo-faliro-logo-ton-thiellodon-anemon

[38]https://imp.gr/%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CF%83%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%B4%CF%85%CE%BF-%CE%B1%CE%BA/

[39] https://www.iefimerida.gr/news/413777/ti-apegine-o-kokkinos-aggelos-agalma-poy-prokalese-salo-sto-p-faliro-poy-tha

[40]https://imp.gr/%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CF%83%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%B4%CF%85%CE%BF-%CE%B1%CE%BA/

[41] https://imp.gr/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B5%CF%83/

[42] https://imp.gr/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B5%CF%83/

[43] Αρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος, Η Εβραιομασωνία ξεσκεπάζεται, Εκδόσεις Ορθόδοξος Τύπος, Αθήνα, 1975, Σελ. 205-206

[44] https://pyrranews.gr/i-epidrasi-tou-theosofismou-stis-eikastikes-technes-ethniki-pinakothiki-mouseio-alexandrou-soutsou/

[45] https://www.naftemporiki.gr/politics/1551617/nea-yorki-ypostoli-tis-symvolikis-roz-ellinikis-simaias-apo-to-proxeneio/

[46] https://www.efsyn.gr/gallery/425309_dimarheio-athinon-sta-hromata-tis-logokrimenis-roz-simaias-eikones#goog_rewarded

[47] https://www.naftemporiki.gr/society/1610809/dimarcheio-athinas-ntythike-sta-chromata-tis-roz-ellinikis-simaias-tis-georgias-lale/

[48] https://www.rosa.gr/politiki/ch-doukas-i-roz-simaia-apo-simera-tha-vrisketai-sto-dimarcheio-tis-athinas/

[49] https://www.lawspot.gr/nomikes-plirofories/nomothesia/n-4619-2019/arthro-191a-poinikos-kodikas-nomos-4619-2019-prosvoli

[50] https://www.documentonews.gr/article/epilektiki-eyaisthisia-mitsotaki-otan-kamarone-mprosta-se-parapoiimeni-simaia-apo-metallo-photos/

[51] https://www.protothema.gr/greece/article/1310319/timitiki-plaketa-ston-glupti-niko-floro-gia-tin-prosfora-tou-sto-geetha-me-to-ergo-elliniki-simaia/

[52] https://www.sportime.gr/bloggers/eleftherios-andronis/ethniki-pinakothiki-den-enekrinan-kallitechni-me-glipta-iroon-tou-1821-enekrinan-pornovinteo-pou-vlasfimite-to-agio-pnevma/

[53] https://www.youtube.com/watch?v=XcBxjRbOU8M Ο Nίκος Φλώρος στο καλύτερα αργά, στο 21:37 λεπτό

[54] https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/11677/nomos-3028-2002

[55] https://www.minedu.gov.gr/publications/docs2023/%CE%88%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7_2023.pdf

[56] https://www.nationalgallery.gr/anakoinwseis/anakoinosi-93/

[57] https://www.hellenicparliament.gr/vouli-ton-ellinon/to-politevma/syntagma/article-2/

[58] https://www.sportime.gr/bloggers/eleftherios-andronis/ethniki-pinakothiki-den-enekrinan-kallitechni-me-glipta-iroon-tou-1821-enekrinan-pornovinteo-pou-vlasfimite-to-agio-pnevma/

[59] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος Πρόερδος Αρείου Πάγου ε.τ. Δ.Ν., Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή αντιΣυνταγματικοί παραΛογισμοί, Εκδόσεις Αρμός, 2013, σελ.73

[60] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., σελ. 64

[61] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., σελ. 72

[62] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., σελ. 71-72

[63] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., σελ. 81-82

[64] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., σελ. 84

[65] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., σελ. 84

[66] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος ό.π., σελ. 39

[67] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος, ό.π., σελ. 35

[68] Βασίλειος Ευτ. Νικόπουλος, ό.π., σελ. 36

[69] Εφημερίδα Εστία, «Το αλλόκοτο στην» Εθνική Πινακοθήκη συνεχίζεται! 02/05/2025, σελ.7

[70] Πρωτοπρ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, Χριστός, το Φως και η Ελπίδα του κόσμου, Αποστολική Διακονία, 2001. σελ. 15

https://tasthyras.wordpress.com/2025/05/04/κράτος-και-σύνταγμα-στα-δίχτυα-της-τέ/#more-114983