Περί Ἐγωισμοῦ

❈ Ὅσο ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἐγωιστής, δηλαδή ὅσο κλείνεται στόν ἑαυτόν του, τόσο παθαίνει ψυχολογικά, τόσο παθαίνει κατάθλιψη! Ὁ ἄλλος, νέο παιδί ἔχει κατάθλιψη καί παίρνει χάπια...

Ἀπό ποῦ πηγάζουν ὅλα αὐτά νομίζετε; Ἀπό τόν ἐγωισμό, ἀπό τόν πολύ μεγάλο ἐγωισμό. Τό λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι τό λένε. Γιατί ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι φτιαγμένος νά λειτουργεῖ ἔτσι, νά κλείνεται στό ἐγώ του. Εἶναι φτιαγμένος νά ἀγαπάει καί νά ἀγαπάει ἀνιδιοτελῶς, δηλαδή χωρίς νά ζητάει ἀνταπόδοση.

Ὁ ἐγωιστής ὄχι μόνο δέν ἀγαπάει κανέναν, ἀλλά ἀπαιτεῖ ἀπό τόν ἄλλον νά τόν ἀγαπάει. Καί γκρινιάζει συνέχεια καί λέει «δέν μ’ ἀγαπάει κανένας, εἶμαι μόνος μου» καί ὅλο μυξοκλαίει. Τελείως ἀρρωστημένη κατάσταση.

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου