Δέν μετανοοῦμε, γιατί δέν θέλουμε νά μετανοήσουμε...

❈ Μία Ρωσίδα κομμουνίστρια πού ἦταν ἄθεη, ἔφυγε ἀμετανόητη. Ἔβριζε τούς παπᾶδες ὅτι «εἶναι χαραμοφάηδες.... τσάμπα τρῶνε τό ψωμί τους... δέν τούς θέλουμε τούς παπᾶδες...».

Κάποια στιγμή τέλειωσε και αὐτῆς ἡ ζωή καί εἶδε ὅτι ὅλα αὐτά πού ἀπέρριπτε καί ἔβριζε, ὑπάρχουν. Ὁ Θεός ὑπάρχει, ἡ Παναγία ὑπάρχει, οἱ Ἄγγελοι ὑπάρχουν καί οἱ δαίμονες ὑπάρχουν. Ἄρχισε τότε νά παρακαλάει τόν Χριστό νά τήν συγχωρέσει. Ἀλλά ὁ Xριστός την λέει:

- Αὐτό δέν γίνεται τώρα... δέν μπορῶ… ἀφοῦ εἶσαι ἀμετανόητη. Ὅσα χρόνια ζοῦσες, ἔβριζες καί Ἐμένα καί τήν Παναγία καί τούς Ἁγίους μου καί τούς παπᾶδες μου...

Ὁπότε αὐτή τά ἔχασε καί πῆγε στήν Παναγία καί ἔλεγε:

- Παναγία μου, σέ παρακαλῶ, ἐσύ κάνε κάτι. Λέει ἡ Παναγία:

- Χριστέ μου, ἐσύ εἶσαι Πάνσοφος καί μπορεῖς νά βρεῖς μία λύση καί γιά αὐτήν τήν γυναῖκα, ἀφοῦ θέλει νά συγχωρεθεῖ…

Αὐτά πού σᾶς λέω εἶναι καταγραμμένα, ἔχει βγεῖ βιβλίο πού περιγράφει αὐτό τό θαῦμα πού ἔγινε στίς ἀρχές τοῦ 20ου αἰῶνα.

Τότε ὁ Χριστός εἶπε στήν Παναγία:

- Γιά χάρη σου, ὑπάρχει μία μόνο λύση, νά ξαναπάει αὐτή ἡ γυναίκα πίσω στή γῆ, νά ἐξομολογηθεῖ καί ἔτσι θά συγχωρεθεῖ.

Καί πράγματι, ἐνῶ εἶχε φύγει ἀπ’ τό σῶμα ἡ ψυχή, ξαναμπῆκε στό σῶμα, τό ὁποῖο ἐν τῷ μεταξύ τό εἶχαν βάλει σέ ἕνα ψυγεῖο καί πηγαίνοντας οἱ νοσοκόμοι νά βάλουν καί ἕνα ἄλλο πτῶμα στό ψυγεῖο, βγῆκε αὐτή ζωντανή!

Τό πρῶτο πού ζήτησε φυσικά ἦταν ἕναν παπά νά ἐξομολογηθεῖ. Τό εἶχε πάρει τό μάθημά της. Ἕναν «χαραμοφάη»...

- Τυχερή ἦταν!

- Ἐμεῖς εἴμαστε τυχεροί πού ἔχουμε ἐδῶ τήν εὐκαιρία καί πρέπει νά τήν ἀξιοποιήσουμε. Γιά μᾶς ἔγινε αὐτό.

Μετά, τέλος πάντων, κοιμήθηκε καί σώθηκε ἡ γυναίκα. Τώρα... νά μήν βασιστοῦμε σ’ αὐτό, ἔτσι; Ἐμεῖς νά μετανοήσουμε πρίν πεθάνουμε. Ἀλλά εἶναι μιά πολύ διδακτική ἱστορία γιά ὅλους αὐτούς πού λένε, ὅτι δέν ὑπάρχει μετά θάνατον ζωή. Τό γεγονός αὐτό ἔγινε θέμα παγκόσμιο. Ἦρθαν γιατροί ἀπό ὅλο τόν κόσμο, τήν ἐξέτασαν, τούς εἶπε αὐτή τήν ἐμπειρία, πῶς εἶδε τόν Χριστό, τήν Παναγία... Μερικοί ἐξυπνάκηδες λένε:

- Ἦρθε κανένας ἀπό τήν ἄλλη ζωή;

Νά πού ἦρθε! Καί ὅλα αὐτά ἔγιναν τώρα, στόν 20ο αἰῶνα, δέν ἔγιναν παλιά. Γιατί λένε: «ἔ, παλιά, πρίν ἀπό χίλια πεντακόσια χρόνια... σήμερα ἦρθε κανένας ἀπ’ τήν ἄλλη ζωή;». Ἦρθε αὐτή ἡ γυναίκα... καί ὄχι μόνο... καί ἄλλοι ἔχουν ἔρθει. Ἀλλά πάλι δέν μετανοοῦμε. Γιατί δέν μετανοοῦμε; Γιατί δέν θέλουμε νά μετανοήσουμε.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 16 – 6 – 2011)