Χάσαμε τό θαῦμα γιατί ἔλειψε ἡ ἐμπειρία, ἡ ἐκκλησιαστική ζωή.

Παλιότερα, οἱ παπποῦδες καί οἱ γιαγιάδες μας, ζοῦσαν μέ τά θαύματα. Ἔβλεπαν τούς Ἁγίους καί τήν Παναγία καί δέν ἦταν πλάνη, δαίμονες, ἀλλά πραγματικά θαύματα. Γιατί τά χάσαμε αὐτά σήμερα; Χάσαμε τό θαῦμα γιατί ἔλειψε ἡ ἐμπειρία, ἡ ἐκκλησιαστική ζωή.

Ἡ γιαγιά καί ὁ παππούς δέν ἤξεραν γράμματα, ἀλλά ἤξεραν ὅτι ἔπρεπε νά πᾶνε στήν Ἐκκλησία, νά Kοινωνήσουν, νά νηστέψουν. Ἤξεραν ὅτι ἔπρεπε τήν Σαρακοστή νά ζητήσουν συγχώρεση. Ἤθελαν νά βοηθοῦν καί νά ἐξυπηρετοῦν τούς συνανθρώπους τους, νά εἶναι τίμιοι καί ἠθικοί...

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

(Ὁμιλία 21 - 2 - 2009)