Περί Μνησικακίας

❈ Εἶναι ἄνθρωποι πού κρατᾶνε κακία γιά χρόνια πολλα... καί σοῦ λέει:

- Δέν μιλάω σ' αὐτόν... Δέν μιλάμε μ' αὐτόν... καί τό θεωρεῖ φυσιολογικό ἤ μικρό κακό.

Σοῦ λέει, δέν εἶναι καί τίποτα... Μά δέν καταλαβαίνεις; Αὐτό σέ πάει στήν κόλαση! Μόνο αὐτό εἶναι ἀρκετό νά σέ πάει στήν κόλαση, γιατί τό εἶπε ὁ Χριστός ξεκάθαρα, ἔστω καί ἕναν ἄνθρωπο νά μισεῖς, δέν ἔχεις σχέση μαζί Μου, γιατί Ἐγώ εἶμαι ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης καί τῆς συγχώρησης. "Ἐάν προσφέρεις τό δῶρο σου ἐπί τό θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατά σοῦ...", αὐτά εἶναι λόγια τοῦ Χριστοῦ μας, τό ξέρετε νομίζω... Ἐάν προσφέρεις τό δῶρο σου στό θυσιαστήριο, στή Θεία Λειτουργία πᾶς τό πρόσφορό σου, πᾶς τό νάμα σου, (τό κερί σου) καί ἐκείνη τήν ὥρα θυμηθεῖς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει κάτι ἐναντίον σου, "ἄφες ἐκεῖ τό δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου", ἄσε ἐκεῖ τό δῶρο σου, μή τό προσφέρεις ἀκόμα, ἄστο λίγο στήν ἄκρη, "καί ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου", βρές τόν ἀδελφό σου καί διαλλάγηθι, συμφιλιώσου, "καί τότε ἐλθών πρόσφερε τό δῶρόν σου" (Ματθ. 5,24), καί μετά πήγαινε νά προσφέρεις τό δῶρο σου στόν Θεό τῆς εἰρήνης.

Δέν μπορεῖς μέ ταραγμένη ψυχή, μέ ψυχή πού ἔχει μίση καί ἀντιπάθειες νά προσφέρεις στόν Θεό κάτι πού νά Τοῦ ἀρέσει. Γιατί ὁ Θεός πρῶτα βλέπει τήν καρδιά σου καί ὄχι τό πρόσφορό σου, ἄν εἶναι πετυχημένο ἤ ὄχι, ἄν τό ζύμωσες καλά ἤ ὄχι. Κοιτάει τήν καρδιά σου πρῶτα. Ἔχει ἀγάπη; Ἔχει συγχωρήσει τούς πάντες;

Ἄν λοιπόν μνησικακεῖς ὁ Θεός δέν ἀποδέχεται οὔτε τό δῶρο σου καί τσάμπα Κοινωνᾶς, τσάμπα ἐξομολογεῖσαι, τσάμπα ὅλα ἄν δέν συγχωρέσεις καί κρατᾶς κακία στόν ἄλλον.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

(Ὁμιλία 30 - 10 - 2010)