Περί Σκλαβιᾶς

❈ Ὁ ἄνθρωπος ὅσο εἶναι μακριά ἀπό τόν Θεό, ἔχει μιά πάρα πολύ μεγάλη δυστυχία μέσα του καί ἕναν πάρα πολύ μεγάλο πόνο, γιατί κυριαρχεῖται ἀπό τά πάθη καί τόν πονηρό. Ὅσο ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀκάθαρτος καί δέν ἔχει μπεῖ στή διαδικασία τῆς μετάνοιας τῆς ἀληθινῆς, βασανίζεται ἀπό τούς Δαίμονες καί βασανίζεται πάρα πολύ φοβερά.

Βέβαια, δέν κυριαρχεῖ ἀπόλυτα ὁ Δαίμονας, ὅπως στήν περίπτωση τῶν δαιμονισμένων, ἀλλά ὁπωσδήποτε ἔχουν ἔντονες δαιμονικές ἐπιρροές καί οὐσιαστικά εἶναι σκλάβοι, εἶναι δοῦλοι στά πάθη τους. Τά πάθη βασανίζουν τόν ἄνθρωπο, δέν τόν ἐλευθερώνουν, ὅπως ξεγελάει ὁ Διάβολος τούς ἀνθρώπους καί λέει:

- Ἐλᾶτε ἐλάτε σέ μένα καί θά κάνετε ὅ,τι θέλετε… καί δέν θά ἔχετε τά «μή» καί τά «ὄχι» τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Καί οἱ ἄνθρωποι ἀφελεῖς, πείθονται καί παθαίνουν ὅ,τι ἔπαθαν πρῶτοι ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα. Βγαίνουν ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Θεό καί ὑποδουλώνονται στά πάθη τους, πού δέν εἶναι ἄλλο, παρά Δαίμονες, οἱ ὁποῖοι κυριαρχοῦνε στή θέληση. Καί ἐνῶ ὁ ἄνθρωπος θέλει λ.χ. νά κόψει τό τσιγάρο, δέν μπορεῖ νά τό κόψει. Εἶναι δέσμιος σ’ αὐτό τό πάθος. Ὁ ἄλλος θέλει νά κόψει τόν θυμό καί δέν μπορεῖ, ἤ ὁποιοδήποτε ἄλλο πάθος. Βλέπετε; Ὁ Διάβολος μᾶς τάζει ἐλευθερία καί μᾶς ὁδηγεῖ στήν χειρότερη σκλαβιά.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 21 – 3 – 2015)